ve siyasi təsavüzləri ilə əlaqədar idi. Buna uyğun olaraq
Qərbdə tədris və təbliğ edilən mədəni irs və fəlsəfi fikir də
əsasən qədim (antik) dövrə aid yunan fəlsəfəsi və orta əsrlə
rin sonundan başlanan alman klassik fəlsəfəsi əsasında öy
rənilirdi. Halbuki, qədim və orta əsrlərdə geniş yayılmış is
lam (müsəlman) mədəniyyətinin çox görkəmli nümayəndə
ləri olan İbn Sina, Əl-Fərabi, Əl-Qəzali, Təbəri, Firdovsi,
Rumi, Sədi, Hafiz, Rəşidəddin, Mahmud Şebistəri, Ömər
Xəyyam, Uluq bəy, Əl-Biruni, İbn Rüşt, İbn Xeldun, Harun
Əl-Rəşid və digərləri Qərbdə mədəniyyətin inkişafına bö
yük təkan vermişlər və bunların üstündən sükutla keçilməsi
ən azı böyük ədalətsizlik olardı. Adları çəkilən və çəkil
məyən müsəlman alimləri yunan fəlsəfəsi və elmi xəzinələ
rinin varisi və yaradıcı davamçıları olmaq etibarilə bu xəzi
nələri islami fikirlərlə zənginləşdirdikdən sonra Qərbi Av
ropaya nəql etmiş və yalnız bu yol ilə islam mədəniyyəti
orta əsrlərdə Avropanın mədəni həyatında dərin bir təsir bu
raxmışdır.
Orta əsrlərdə türk (müsəlman) xalqlarının güclü qolu
olan Azərbaycan türkləri Nəsirəddin Tusi, Əbülhəsən Bəh-
menyar, Nizami Gəncəvi, Əbdülrəşid Bakuvi, Əcəmi Na-
xçıvani, Şibahəddin Yəhya Sührəvərdi, Məhəmməd Füzuli
kimi dahi mütəfəkkirlər yetişdirmişdir ki, bu da həmin diy
arda elmin və ədəbiyyatın, bütövlükdə isə mədəniyyətin
coşqun inkişafını sübut edir.
Bütün bunlara baxmayaraq heç bir əsas olmadan bəzi
Sovet alimləri iddia edirdilər ki, guya Əl-Kindi, Əl Fərabi,
Biruni, Nizami, Ömər Xəyyam, Nevai, Uluqbəy və digər
müsəlman-türk mütəfəkkirləri islam ideologiyasının əksinə
çıxış etmişlər (Bax. D.A.Patruşev, İslam, M., 1960, s.7).
Halbuki, Nizami, Firdovsi, Füzuli və müsəlman şər
qində bunlar səviyyəsində olan digər görkəmli ədiblərin
hamısı öz poemalarını Allahı mədh edən münacatlar ilə baş
lamağı özlərinə şərəf bilmişlər və bu çətin işdə böyük uğur-
224
lar qazanmışlar.
Nizami Gəncəvinin «Xəmsə»sinə daxil olan 5 poema
nın hər birində, Əbülqasım Firdovsinin «Şahnamə»sində,
Məhəmməd Füzulinin «Leyli və Məcnun»unda Allaha xita
bən münacat Tanrını mədh etməyə həsr edilmişdir. Belə ol
duqda Yaxın şərqin mütəfəkkirlərinin «İslam ideologiyasına
qarşı çıxışları» haqda söyləmək ən azı nadanlıqdır.
XVII1 əsrdə Qafqazda təsir dairəsi məsələsində Ru
siya, İran və Türkiyə arasında münaqişələr güclənməyə baş
ladı. Xristian Rusiyanın Qafqazın böyük bir hissəsini zəbt
etməsinə baxmayaraq islam dini burada da müsəlmanlar ara
sında öz təsir qüvvəsini saxlaya bildi. Təkcə onu demək ki
fayətdir ki, XX əsrin əvvəllərində Qafqazda 2000-ə yaxın
məscid və ziyarətgah var idi. Sovet hakimiyyəti illərində
ateizm təbliğatı rəsmi dövlət siyasəti səviyyəsində aparıldı
və bu təbliğat, əməli iş panislamizmlə mübarizə pərdəsi al
tında islama qarşı daha qəddar formada həyata keçirildi.
Azərbaycan xalqı öz müstəqilliyini bərpa etdikdən so
nra tarixən qəbul etdiyi islam dininə qayıtdı. Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti Heydər Əliyev demişdir: «Xal
qımızı 70 il ərzində islam dinindən ayırmağa çalışmışlar...
biz sovetlər ittifaqı tərkibində ateist tərbiyəsi təbliğatı altın
da yaşamışıq... ancaq buna baxmayaraq xalqımız öz dinin
dən heç vaxt ayrılmayıbdır. Onu qəlbində, ürəyində saxlayıb
ve imkan olan kimi hər şey açılıbdır. Bu da dinimizin-İslam
dininin nə qədər qüdrətə, gücə malik olduğunu bir daha gö
stərir»1.
Təhsil və xüsusilə tərbiyənin Şərq dəyərləri haqqında
danışarkən qeyd etmək lazımdır ki, Qoca Şərqdə təhsilin is
lam mənəviyyatının formalaşmasına, islamın təsiri ilə əxlaq
normalarının mənimsənilməsinə böyük təsir göstərməsi xü
susi əhəmiyyət kəsb etmişdir. Buradan aydındır ki, müstəqil
«Xalq » qəzeti, 16 dekabr 1997-ci il.
225
Azərbaycan dövlətinin təhsil və tərbiyə sistemində milli-
vətənpərvərlik tərbiyəsi və milli-mənəvi, əxlaqi keyfiyyət
lərin gənclərə aşılanması vəzifəsi ön plana çekilmelidir. Bu
təhsil sistemində Azərbaycançılıq ruhu həmişə mərkəzi yer
lərdən birini tutmalıdır.
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Heydər Əliyev
1998-ci ilin 18 aprelində «Azərbaycan Respublikasının Milli
Məclisinə» ünvanlandırdığı məktubda gənclərin xalqımıza
xas olan «etik normalara uyğun olaraq tərbiyə edilməsi»
vacibliyini göstərərək, xüsusi olaraq qeyd etmişdir ki, «yeni
münasibətlər xalqımızın adət-ənənələrinə, mənəviyyatına,
tarixi irsinə və əxlaqına xələl gətirmədən inkişaf etdirilmə
lidir»1.
İslamın təsiri ilə müsəlmançılığın hələ ilk dövrlərində
cinayət hallan çox az olmuşdur. Çünki islamı etiqad, dinə
inam güclü təsirə malik idi və insanları pis əməllərdən çə
kindirirdi. İslama xas olan ədalət və demokratiklik zəminin
də ona sitayiş edənlərdə həqiqi vətəndaşlıq hissiyyatı ya
ratmışdı, İslam dini sosial məsuliyyəti dini ayin kimi insan
ların şüuruna yeritmişdi. İslamın qəbulu Azərbaycanda atəş
pərəstliyə sitayəşi sıxışdırmışdı.
Hazırda Azərbaycanda müasir dövrün tələbinə uyğun
ideoloji durum axtarışı üzrə araşdırmalar aparılır. Əksəriyyət
müəlliflər bu ideoloji durumu azərbaycançılıq ideologiyası
və onun tərkibində milli vətənpərvərlik (türkçülük), islamçı
lıq, müasirlik-dünyəvilik qollarının qabarıq olaraq təmsil
edilməsini təklif edirlər.
Dövlətin və dövlətçiliyin əsas meyyarlarından olan əx
laqi dəyərlər islamda çox güclü məzmuna və təsir qüvvəsinə
malikdir. Qərbdə tanınmış islam tədqiqatçısı Məhəmməd
Əsəd (Leopold Vayss) «İslam yol ayrıcılığında» əsərində
(Laxor, 1955) yazır ki, «İslamda əxlaq insanların öz əmellə-
1
226
«Azərbaycan» qəzeti, 21 aprel, 1998.
rinin qələbəsini təmin etmək səyi ilə birlikdə yaşayır...»
(s.9). Məşhur ingilis filosofu və ədibi Bernard Şou yazmış
dır: «İnsan həyatının bütün sahələri ilə əlaqədar olan və hər
nəsli özünə bağlamağa layiq bir din yalnız islamdır».
Məhz bunun nəticəsidir ki, islamın dünyada yayılması
prosesi indi də davam edir və bunun qarşısını almaq üçün
Qərbdə və Rusiyada islama qarşı mübarizə aləti olaraq «İs
lam təməlçiliyi»nə qarşı mübarizə süni olaraq getdikcə daha
çox qızışdırılır.
Rus «islamşünası» İqor Belyäyev 1987-ci ilin əvvəlin
də «Literatumaya qazeta»da dərc etdiyi «İslam» məqaləsin
də yazmışdır ki, bu din bizim cəmiyyət üçün təhlükəli və
düşmən bir dindir
Şovinist və ermənipərəst Belyayevdən və onun kinlilə
rindən möhtəşəm İslam dini haqqında müsbət fikir gözlə
mək sadəlövhük olardı.
Müasir dövrdə islami dəyərlərin əsasında milli mədə
niyyətlər arasındakı əlaqələr Qafqazda yaşayan müsəlman
xalqlarının öz müstəqillikləri uğrunda mübarizələrinə kö
mək edən mühüm bir amildir.
İstifadə edilmiş ədəbiyyat
1.
A .V .A vkscntiyev. İslam Şim ali Qafqazda, Stavropol, 1973
(rus dilindo).
2.
Allahşükür Paşazadə. İslam Qafqazda, B ., 1996.
3. Qustav Lc Bon. Ə rəblərin m əd ən iyyəti, Paris, 1955.
4.
M əh əm m əd Ə səd (Leopold V ayss), İslam yol ayrıcılığın-
da. (Laxor, 1955).
5.
D .A.Patruşev. İslam. M ., 1960.
6.
F.S.R issler. Ərəb m əd ən iyyəti. Paris, 1955.
7.
U .M .U ott. İslamın orta əsr Avropasına təsiri. Edinburq,
1972. M oskva, 1976.
8.
Dövrü mətbuat.
227