115
gürcü abidəsində qəbilə başçılarının adı Baqatur şəklində verilən
as tayfalarının Azərbaycanda, Şimali Qafqazda, Orta Asiyada
xeyli izi qalmışdır. Təbəri (VIII əsr) As-tarxan adını qeyd
etmişdir. Astarxan// Həştərxan, Astara, Aştarak (Ermənistanda)
toponimləri də həmin as etnonimini əks etdirir.
Müxtəlif tarixi mənbələrdə xatırlanan bu etnonim
as//os//aş//yaz//uz allomorfları ilə nəzəri cəlb edir. Həmin al-
lomorfları *as//az* arxetiplərindən törəmə hesab etmək olardı,
yəni səsartımı (h,y) ilə, a-o-u, s-ş dəyişmələri və z*/s paralelliyi
ilə göstərilən variantları izah etmək mümkündür. Lakin tarixi
mənbələrdə as//az etnoniminin kas//kaz//xaz tipli paralelləri də
qeyd olunmuşdur ki, bu da həmin arxetipləri bərpa etməyə
imkan vermir. Ona görə də ilkin saiti larinqal a şəklində bərpa
etmək lazım gəlir.
Artıq həmin yuvadan törəyən az//as və kaz//kas etnonim-
lərinin –pi,-aq,-ar,-it formantları ilə işlənən kaspi, kasaq//kazax,
kazar//xəzər, azar//azər, kasit variantlarını izah etmək çətinlik
törətmir. Azar//Azər etnotoponimi sonralar ba-
qan//bacan//becan//bayqan allomorfları ilə işlənən sözlə birlikdə
Azərbaycan toponimini yaratmışdır (65, 113).
Ermənistan ərazisindəki türk mənşəli etnotoponimlərdə
fonetik dəyişmələr və fonetik hadisələrlə bağlı külli miqdarda
başqa misallar da göstərmək mümkündür.
3.3. Ermənistanın türk mənşəli etnotoponimilərinin
leksik-semantik xüsusiyyətləri.
Indiyədək dilçiliyimizdə leksik və semantik yolla yeni
sözlər yaranmasının sərhəddi dəqiq müəyyənləşdirilməmiş,
leksik yolla söz yaratmanın mahiyyəti tam aydınlaşdırıl-
mamışdır.
Dildəki xüsusi adların böyük bir qismi appelyativlərin kö-
məyi ilə yaranır. Bu hadisə özünü toponimiyada da geniş şəkildə
116
göstərir. Ona görə də onomastik vahidlərin leksik xüsusiyyətlərini
öyrənərkən bu məsələyə fikir verilməlidir.
Təbii ki, dildəki bütün appelyativlər onomastik vahidlərin
yaranmasında iştirak etmir. Apelyativlərin müəyyən qismi bu
prosesdə fəal və məhsuldardır. Bu mühüm dil hadisəsi
onomastik leksikadakı bütün xüsusi adlar qrupunu əhatə edir.
Məsələn,
Ümumi söz
Xüsusi ad
Abad
Abad
(k)
Ağ+bənd Ağbənd (q)
Ağ+bulaq Ağbulaq (p)
Ağ+qaya Ağqay a
Balıq-çı
Balıqçı (q)
Balıq-çı-lar Balıqçılar (q)
Boz+binə Bozbinə (k)
Qala+ça
Qalaça (k)
Qamış-lı
Qamışlı (k)
Qara+bağ-lar
Qarabağlar (k)
Başqa dillərdə olduğu kimi, Azərbaycan dilində də leksik
yolla söz yaratma prosesi ən qədim derivatoloci hadisədir. Bu
prosesdə heç bir qrammatik vasitə olmadan sözlər dəyişir,
ümumilik bildirməklə yanaşı, xüsusi obyekt adlarını da ifadə
edir. Dilimizin onamastik leksikasında bu hadisə geniş
yayılmışdır.
Xüsusi adların bir qismi semantik üsulla konversiya yolu
ilə yaranır. Belə ki, müxtəlif nitq hissələrinə mənsub olan bir
sıra ümumi sözlər substantivləşir və sırf xüsusi ad əmələ gətirir.
Onomastik vahidlərin semantik üsulla əmələ gəlməsində
başlıca əlamət bu prosesdə bir nitq hissəsinə məxsus sözlərin
başqa nitq hissəsinə keçməsi hadisəsidir. Bu cəhətdən onomastik
vahidlərin aşağıdakı əmələgəlmə tiplərini göstərmək olar.
117
1) Sifətin ismə keçməsi əsasında: Bu prosesdə sifətlər
substantivləşir və ismin suallarına cavab verir. Hər biri özü-
nəməxsus məna daşıyır. Hər bir adın da daşıdığı məna çox
qədimlərə gedib çıxır. Dilimizin onomastik leksikasında sifət
+isim modeli aşağıdakı şəkildə mövcuddur. Ağ kənd–Ağkənd;
qara qoyun-qaraqoyunlu; ağ-xaç-ağxaç;
Göründüyü kimi sifət əsasında yaranmış toponimlərin mə-
nasında həmin sifətlərin bildirdiyi əlamət, keyfiyyət anlayışı
olduğu kimi qalmır, zəifləyir.
2) Felin ismə keçməsi əsasında: Faktlar göstərir ki, felin
təsriflənməyən formalarından feli sifət və felin əmr, xəbər
formalarından olan bəzi sözlər substantivləşərək ismin sualına
cavab verir. Məs: Basar+keçər-Basarkeçər.
Ermənistan ərazisindəki türk mənşəli toponimlərin tər-
kibində heyvan adlarının müəyyən tezliklə işlənməsi müşahidə
edilir. Bu hadisə ümumiyyətlə türk onomastikası, o cümlədən də
Azərbaycan onomastikası üçün yayılmış hadisələrdəndir. Hələ
«Kitabi-Dədə Qorqud» dastanlarında bir sıra heyvan adlarının
antroponimlərin tərkibində işlənməsinə aid çoxlu faktlar üzə
çıxır. Eyni sözləri Orxon-Yenisey abidələri haqqında da demək
olar.
«Basat Dəpəgözü öldürdigi boyı»nda Dəpəgöz// Təpəgöz
Basatdan kimliyini soruşanda onun
Anam adın sorar olsan- Qaba Ağac
Atam adım deyirsən- Qaqan Aslan
cavabı heç də təsa-
düfü deyildir. Bununla o, ağac heyvan kultu ilə bağlılığını
göstərmişdir.
Qurd protooğuzların ilkin soykökü sayıldığından bir növ
totemlər totemi hesab olunur. Ümumiyyətlə, qurd əksər türkdilli
xalqlarda güc, qüvvət, məğrurluq, qorxmazlıq rəmzi olmuşdur.
«Aldədə» əfsanəsində Aldədənin oğlunun Qurd qayasında
Bozqurddan süd əmməsi də buna işarədir. Ermənistan
ərazisindəki türk mənşəli toponimlər sırasında da tərkibində
qurd sözü olanlar vardır: Qurdqulaq, Qurdqulu və s.
118
Etnonimlər əsasında toponimlərin yaranması geniş ya-
yılmış haldır. Burada leksik sistemin xüsusi onimlərinin to-
ponim tərkibində yer alması özünü göstərir. Belə vahidlərin
tapılıb aşkara çıxarılması mənbələrindən biri də aşıq poeziyası
və digər yazılı mənbələrdir. Prof. H.Mirzəyev Aşıq poeziyasında
işlənən etnonimlərə ayrıca yazı həsr etmişdir. Müəllif leksik
qatın tərkibində məhz etnonimlərlə bağlı olan vahidləri aşıq
yaradıcılığı nümunələrindən toplaya bilmişdir (55).
H.Mirzəyev göstərir ki, «Vers» Dərələyaz və Göyçənin
sərhəddində yerləşən, ən uca dağdır. Bu ətrafda Versdən uca dağ
yoxdur (3522 m.) Vers dağının Dərələyəzə baxan üzündə
əvvəllər Qovuşq və Güldüz kəndlərinə məxsus Soğanlı yaylağı
və burada Göytəpə, Qaçaqqayısı, Bərkdərə adlanan yerləri
arasında türk tayfalarının birinci adını daşıyan «Xalaclar» yurdu
adlı yer də vardır. Türk qəbilələrindən birinin adını daşıyan
Arpa çayının bir qolu ilk mənbəyini Vers dağının ətəyindən alır.
Ilk araşdırmalara əsasən belə bir mülahizə yürütmək olar
ki, Vers dağının adı da qədim türk qəbiləsinin adı ilə, Ver-
saq||Varsaq sözləri ilə bağlıdır. Bəlkə də bu, qədimdə Vərsaqdağ
formasında işlənmiş, sonralar isə Versdağ||Versdağı formasına
düşmüşdür. Qədimdə şamanların, eləcə də vərsaqların
(//varsaqların)öz ayinlərini uca dağ başında keçirməsi, Göyçə və
Dərələyəz mahallarında tarix boyu vərsaq (//varsaq)- ozan-aşıq
sənətinin geniş yayılması və s. bu kimi faktlarda da yuxarıdakı
mülahizəni söyləməyə əsas verir ( bu dağ indi Vardenis
adlandırılır).
Var olsun Qarabağ, əcəb səfadır
Başa Xaçın axar, ayağa Qarqar..
(Aşıq Ələsgər)
Arpa çayı aşdı-daşdı
Sel Saranı aldı qaçdı.
(Xalq mahnısı)
Dostları ilə paylaş: |