ÇərĢənbə günü, ramazan ayının 14-də (17 oktyabr 1548) dünyanı dolaĢan
[ġah Təhmasibin] ordusu Ərzincandan çıxıb, Azərbaycana tərəf geri qayıtdı.
ġəvval ayının əvvəllərində (noyabrın əvvəllərində) xeyir və xoĢbəxtliklə
Çuxursədin Üçkilsə
365
ətrafı qalib ordunun düĢərgəsi oldu. Bu vaxt Vanın hakimi
ġahəli Sultan Çəpəni Xandigarın mühasirəsinə davam gətirməyib, Vanı onlara
(osmanlılara) təslim etdiyi üçün Ġsmayıl mirzə, Abdulla xan və Gögcə Sultanı oranı
tutmaqa göndərdilər. [ġah Təhmasib] özü ġəki və Arran Qarabağını (B-269b) istila
etmək üçün yola düĢdü. Sevindik bəy qorçibaĢı ƏfĢarı böyük qorçilərlə [Kür]
çayından keçirib ġəkiyə göndərdi. [ġah Təhmasib] özü isə [Ġsmayıl] mirzə və
əmirlərin gəlməsini gözlədiyi üçün Kür çayını seyr etməyə baĢladı.
Xandigar [Sultan Süleyman] və Əlqas qayıtdılar. [Əlqas] Xandigardan icazə
istədi ki, mühasirəni dəf etmək üçün Bağdad (M-251b) və Kürdüstan tərəfdən
özünü Əcəm Ġraqına çatdırıb, Ġsfahana qədər getsin, fürsətdən istifadə edib
QızılbaĢın köç evini ələ keçirsin və Ġraqı iĢğal etsin. Xandigar, vəziyyət tələb etdiyi
üçün, ona icazə verir və bunu nəzərdə tutur ki, əgər [Əlqas] Əcəm Ġraqı sərhəddinə
getsə və bu xəbər nəvvabi-ali [ġah Təhmasibə] çatsa, [o] , həyəcanlanar və narahat
olub Rumdan geri qayıdar.
Əlqas Ģəvval [ayının] 3-də (5 noyabr 1548) Bağdad yolu ilə Həmədana
gəlib, Bəhram mirzə və Çıraq sultanın ordusunu qarət etdi. Bəhram mirzənin
kənizlərini öz yaxın adamlarına verdi. Bəhram mirzənin oğlu Bədiüzzaman mirzəni
özü ilə götürüb, Qum və KaĢana yola düĢdü. Bu iki Ģəhərdə sənətkarların və girov
saxlayanların əlində Ģahlıq mal-dövlətindən nə vardısa, aldı və dayanmadan özünü
Ġsfahanın qapısına çatdırdı. ġahın hərəmxanasındakı bütün kənizlər, əmirlərin,
vəzirlərin, yaxın adamların və ordu əhlinin köç evinin hamısı o Ģəhərdə olduğu
üçün Seyid bəy Kəmunə və Hərəmxana qorçilərinin yasavulbaĢısı Süleyman bəy
Mülkən oğlu Zülqədər məzkur qorçilərlə mühafizə ilə məĢğul oldular. Seyidlər,
Ġsfahanın nəqibi,
366
kələntərlər, ərbablar və əhali ona görə onlara qoĢuldular ki,
dinin pənahı olan Ģah bizə etimad edib, öz köç evini bizim Ģəhərə göndərib,
mərdlik edib Ģəhəri qoruyun, Əlqasın daxil olmasına imkan verməyin.
Seydi Qulu Kərdur Məzyar Həmədandan Əlqasın Ġraqa gəlməsi xəbərini
tam sürətlə Kürün kənarında nəvvabi-ali [ġah Təhmasibə] çatdırdığı üçün o, həmin
saat Ġsmayıl mirzə və əmirləri Van yolundan qaytardı.
[ġah Təhmasib] ġirvan hökumətinin [idarəsini] Abdulla xan Ustacluya
verib, əvvəlcə Bəhram mirzəni [Əcəm] Ġraqına göndərdi. Özü onun ardınca yola
düĢdü. [ġah Təhmasib] bu qıĢda Xalxal və Tarım yolu ilə Qəzvinə təĢrif gətirdi.
Bəhram mirzənin hərəkəti və nəvvabi-kamyabın (ġah Təhmasibin) ona tərəf
gəlməsindən Əlqas qorxuya düĢərək, (M-252a) həmin gün Ġsfahandan çıxıb, fars
[vilayətinə] yola düĢdü. Elə ki, Yəzdxast qalasına çatdı, oranı tutub qətl və qarət
etdi. Dayanmadan ġüĢtərə çatıb, oranı mühasirə etdi.
367
ġahmir sədr [adı ilə] məĢhur olan seyid ġəmsəddin Əsədüllahın adlı-sanlı
övladları, xüsusilə Mir seyid Əli və Mir Əbdülvahab əl-ələ verərək məmləkəti
(ġüĢtəri) möhkəmləndirib onu müdafiəyə qalxdılar. Əlqas orada da bir Ģey əldə edə
bilməyib Dizfula, oranı da ələ keçirə bilməyib, Bayat qalası yolu ilə Bağdada
kedir.
368
Böyük bir ordu ilə Ġraqa gəlmiĢ Bəhram mirzə KaĢanda Əlqasla əlbir olub,
nifaq salan riyakarları cəzalandırır.
Ataları tutulub həbs edilmiĢ ġəhriyari [adı ilə] məĢhur olan Rəis Mir Əli
saruqinin övladı öz təhsildarı Məhəmmədi bəy Qacarla Əlqasa kömək ümidi ilə
üsyan edir. [Məhəmmədi bəy] kobudluq etdiyi üçün öldürülür. Onlar özlərini
Əlqasa çatdırıb, onun xələtlərini geyir, tamahkarlıq etməyə, fəsad törətməyə və
qoĢun toplamağa baĢlayırlar. Bu vaxt isə yuxarıda qeyd edildiyi kimi, Əlqas yox
idi. [O, Bağdada tərəf getmiĢdi].
Bəhram mirzə tənbeh etməkdən qayıdır. Ordu, qarətə gedib, kefi kök halda
KaĢana çatır. Yuxarıda qeyd olunan əməlləri etmiĢ məzkur övladlar layiqincə
cəzalandırılır. Ondan sonra öz yurduna gedir və ordusunu nizama salmağa baĢlayır.
Toyuq ili (mart 1549-mart 1550) əksər [ayları] 956-cı ildə (30.I.1549-
19.I.1550) qələbə ayəli bayraqlar (ġah Təhmasib) rəbiüs-sani (ayının) 9-da (8 may
1549) Qəzvindən çıxıb, Həmədan yaylağına tərəf yola düĢdü. Oradan köç edə-edə
Kürdüstana yollandı.
Əlqas rumlulardan üz çevirib ġəhrəruz ətrafında dayandığı üçün Bəhram
mirzənin oğlu Bədiüzzaman mirzəni özünün günahlarının bağıĢlanması vasitəçisi
kimi ali dərgaha göndərdi (M-252b) və öz nökəri Qaraca Mirəki ona qoĢdu.
Nəvvabi-kamyab (ġah Təhmasib) bir neçə dəfə imam Rzanın nurlu, müqəddəs, ali
astanasının - orada yatana min xeyir-dua və salamlar olsun-xadimbaĢısı Mir
Əbdüləzim Babelqani kimi seyidləri saysız-hesabsız nəvaziĢlərlə Əlqasın yanına
göndərdi ki, onu əfv edib, bağıĢlayacağına ümidvar etsinlər. O, ali dərgaha
gəlməyə tərəddüd edirdi. Bu vaxt Rum qoĢununun üstünə gecə basqını etdi və
onun adamları, Qazanın ordusu Səncərin adamlarını dağıtdığı kimi, dağıldılar.
[Əlqas] əlacsız qalıb Kuhistana Bəkənin qardaĢı Sorxabın Ərdəlan ölkəsinə pənah
aparır. [ġah Təhmasib] Mir Əbdüləzimdən sonra ġah Nemətüllah Baqi ibn Mir
ġəhid Əbdülbaqi Nemətüllah Yəzdini Əlqasın yanına göndərdiyi üçün seĢənbə
günü ramazan [ayının] 9-da (1 oktyabr 1549) onu 20 nəfərlə Marağanın
Miyanduab adlı məntəqəsində [ġah Təhmasibin] ali dərgahına gətirdilər. Ġki
gündən sonra [ġah Təhmasib] Ġbrahim xan Zülqədər və Həsən bəy YüzbaĢı
Ustaclunun müĢayiəti ilə onu MiĢkin tümənində olan Qəhqəhə qalasına göndərir.
Rəbiül-əvvəl [ayının] 25-də gözətçilərdən iki nəfəri ataları və qardaĢlarının qisasını
alaraq, onu qaladan [aĢağı] atırlar. Bununla o, həlak oldu və onun Ģəri aradan
getdi.
368a
Həmçinin bu vaxtlarda Bəhram mirzə xəstələnib, ramazan ayının 19-u
gecəsi (11 oktyabr 1549) Allahın rəhmətinə getdi. Onu ins və cinsin imamının
müqəddəs məĢhədinə aparıb, orada dəfn etdilər. [Öləndə] 33 yaĢı vardı.
Dostları ilə paylaş: |