malü-cəhatlarını
353
[gələcəkdə] xəzineyi-amirəyə çatdırsınlar. Azərbaycan və Ġraq
oymaqlarındakı yüz mindən təxminən 20-30 min atlı seçib, onlara nökər adı
verdilər və Ģahın göstəriĢi ilə hökmdarın xəzinəsindən qorçilərə illik məvacib təyin
etdilər. Cəbbəxanadan lazımi silahları alıb, müharibəyə hazırlaĢdılar.
[ġah Təhmasib] ƏĢkənbər və Gülənbər yaylağına gedib, yaylamaqla
günlərini keçirirdi.
Xandigar və Əlqas Azərbaycana gəldilər. Nəvvabi-kamyab (ġah Təhmasib)
Abdulla xan Ustaclu və bəzi adlı-sanlı, qələbə Ģuarlı əmirlərə ön dəstədə getməyi
buyurub, qabağa göndərdi ki, əkər Xandigarın qarovulçularına çatsalar, görünüb
yaxınlaĢmasınlar və özlərini ali orduya çatdırsınlar ki, düĢmənlər qalibcəsinə
ölkənin içərilərinə tərəf irəliləsinlər və Təbrizdə qərar tutsunlar. Dünyanı bəzəyən
nəvvabi-kamyab (ġah Təhmasib) öz fikrini heç kimə aĢkar etmədən həyata keçirir,
məzkur əmirlər də əməl edirdilər. Hələ gəlib ali orduya birləĢməyənlər də var idi,
bunlar: 1000 nəfərə malik olan Bəhram mirzə, 2500 nəfərə malik olan ġiraz hakimi
Ġbrahim xan, 1000 nəfərə malik olan Kuhgiləvə hakimi Mahmud
354
xan ƏfĢar 500
nəfərə malik olan Darabsurd
355
hakimi Allahqulu Əlsik oğlu Kərənpa Ustaclu. 500
nəfərə malik olan Ġç Neyriz və Fəsa hakimi Çərəndab Sultan ġamlu, (B-268b) 300
nəfərə malik olan Kazerun və fars hakimi Köpək
256
Sultan ƏfĢar, 500 nəfərə sahib
olan sunqər, Dinəvər və Kürdüstan hakimi Çıraq Sultan Kiranpa Ustaclu, 300
nəfərə sahib olan Əliqulu bəy Türkman, 350 nəfər olan Qəzvin qorçiləri (M-250a),
200 nəfər Qəzvində olan Suklan və tatar nökərləri. Cəmi 7150 nəfər idi.
357
Belə
məsləhət oldu ki, onlar da [gəlib] birləĢənə qədər, döyüĢə girməsinlər və MiĢkin
tüməninin Əhər çayı [kənarında] düĢərgə salıb, əmirlərin gəlib çatmalarını
gözləsinlər.
Çıraq Sultan, Çərəndab Sultan, Əliqulu bəy və Allahqulu bəy öz qoĢunları
ilə gəldilər. Ġbrahim xan Zülqədər öz qoĢunundan 300 nəfərlə orduya birləĢdi. O
biri
gün məlum oldu ki, qalanları [da] tezliklə gələcəklər.
358
Xandigar pəncĢənbə [günü] cümadiəs-sani [ayının] 20-də (27 iyul 1548)
Təbrizə gəldi. Orada olduğu 4 gündə elə bir mərəkə gördü ki, onun [Təbrizdə]
dayanması Sultan Əbusəid Kürəkaninin Qarabağda dayanması kimi oldu.
359
(Buna
görə) O, seĢənbə gecəsi məzkur ayın 25-də (1 avqust 1548) Təbrizdən çıxıb,
gəldiyi yol ilə qayıtdı. Bu vaxt aləmi-qeybdən dinin pənahı ġah [Təhmasibə] iki
qələbə üz verdi. Biri: ĢahənĢahlıq bürcü, padĢahlıq mücrisində səadətli təvəllüd,
yəni dünyanın və dünyanı idarə edənin örtüyünün ağası, yüksək naib, aləmlərin
namusu, zəmanənin Fatiməsi ülyahəzrət Ģahzadə Pərixan xanımın [anadan olması]
- Allah onun kölgəsini üstümüzdən əskik etməsin, onun hakimiyyətini hər tərəfə
yaysın - bu kitab onun adlı-sanlı adı ilə bəzənmiĢ və onun hakimiyyətinin uzanması
duasına həsr olunmuĢdur.
360
Digəri isə aqibəti Ģərəfli bu təvəllüdün sevindirici qədəmi ilə Xandigarın
Təbrizdən Rum tərəfə iztirab [içində] məcburi qayıtmasıdır.