1. Saray ənənəsindən miras qalmış kübar məclislərində formalaşmış
ifa mədəniyyəti.
2. «Musiqi və ədəbi məclislərdə» formalaşmış «peşəkar instrumental
ifa və xanəndəlik sənəti» ənənəsinin formalaşması.
3. Xalq arasında, toy və məclislərdə formalaşmış ifa forması.
4. Dini mərasimlərdə, dərvişlik sənəti ənənələri əsasında formalaşmış
ifa mədəniyyəti.
Saray ənənəsindən miras qalmış kübar məclislərində formalaşmış ifa
mədəniyyəti xan qızı Natəvanın keçirmiş olduğu musiqi və poeziya məc -
lislərində daha çox vüsət almışdır. Bu məclislərdə bədii və məzmun çalar-
larına görə Şərq poeziyası ənənələri formasında mövcud olan ən yaxşı
qəzəllər, qəsidələr və başqa şeir nümunələri Qarabağ şairləri tərə findən
oxunardı və ifa tərzinə, forma xüsusiyyətlərinə görə kamil sənət nümu -
nələri olan muğam, təsnif, rəng və diringilər ifa edilərdi. Bunun real təza-
hürünü o dövrdə Azərbaycan şairlərinin yaratmış olduğu şeir nümu nə lə -
rin də və muğam dəstgahlarının müxtəlif rəngarəng struktur quruluş la -
rında görə bilərik. Əgər biz Qarabağ məclislərində ifa olunan muğam
dəst gahları cədvəllərini Bakı, Şamaxı məclislərində ifa edilən cədvəllərlə
müqayisə etsək onların fərqlərini aydın şəkildə görə bilərik.
«Musiqi və ədəbi məclislərdə» formalaşmış «peşəkar instrumental ifa
və xanəndəlik sənəti» ənənəsinin formalaşması Azərbaycan musiqi mədə -
niyyətinin peşəkar istiqamətdə inkişafında xüsusi rol oynamışdır. İlk öncə
onu qeyd edək ki, «musiqi və poeziya məclisləri»nə o dövrdə ancaq və
ancaq yüksək sənəti, ifa mədəniyyəti olan sənətkarlar dəvət olunardı. Bu
məclislər bir növ «sənət yarışması» meydanı idi ki, burada iştirak edən
hər bir ifaçı çalışırdı ki, özündən qabaq oxumuş və ya çalmış sənətkardan
daha yaxşı çıxış etsin və öz məharətini göstərsin. Muğam ifaçılığında yeni
xalların, ifa tərzlərinin yaranması və yüksək peşəkar səviyyədə inkişafı
məhz «musiqi məclisləri»nin hesabına idi.
Xalq arasında, toy və məclislərdə formalaşmış ifa forması ifa mədəniy -
yətində xüsusi rol oynayır. El arasında deyildiyi kimi «xanəndə və ifaçı
toy və düyünlərdə «bişir» (yəni yetişir-N.H.)». Həqiqətən də, xa nən dələr
və milli instrumental ifaçılar toy-düyünlərdə ifa edilən repertuarlar əsa -
sında xüsusi bir şəkildə formalaşırlar. Toy-düyünlərdə adətən mə lum bir
repertuar daha çox ifa edilir. İfaçı sənətkarlar özlərini bir-birin dən fərq -
ləndirmək üçün məlum repertuarı öz dəst-xətləri ilə, yeni variantlarla,
aran ji manlarla ifa etməyə üstünlük verirlər. Bunun səbəbidir ki, toy-dü -
2014/
I
133
yün lərdə yetişən ifaçı nəsli gözəl improvizə manevrlərinə, parlaq ifa vari-
antlarına malik olurlar. Bu cür ifa tərzinin formalaşması musiqi ifaçı la rı -
nın peşəkarlığının artmasına, onların ifa mədəniyyətinin yüksəl mə sinə
müsbət təsir göstərir.
Dini mərasimlərdə, dərvişlik sənəti ənənələri əsasında formalaşmış ifa
mədəniyyəti xalq yaradıcılığı sahəsində xüsusi bir mərhələdir. Xalqın
sosial-mədəni həyatında özünə dərin kök salmış dini mərasimlər musiqi-
siz keçmir. Adətən vokal ifada mövcud olan təksəsli ifa formasında işlə -
dilən bəzi ifadə və kəlmələr kütlə tərəfindən xor şəklində davam etdirilir.
Belə ifa formalarına şəbihlərdə və digər dini ayinlərin keçi-rilməsində
daha çox rast gəlinir. Dini mərasimlər kütləvi xarakter daşıdığı üçün
orada ifa edilən melodiyalar sadə xalq kütləsi tərəfindən daha çox mən-
imsənilmişdir. Bu mənada dini mərasimlərdə ifa edilən musiqilər məişət-
də özünə dərin kök salmışdır.
XIX-XX əsrin əvvəllərində Qarabağın sosial-mədəni mühitinin öy rə -
nil məsi göstərdi ki, orada peşəkar muğam sənəti ənənələri ilə yanaşı
məişətdə mövcud olmuş dərvişlik və dini musiqi janrları da öz inkişafını
tapmışdır. Qarabağın folklorunda xüsusi əhəmiyyət kəsb edən musiqi
janr larının inkişafı və orada yetişən görkəmli musiqi ifaçıları və bəstəkar-
ları mə də niy yətin sonrakı inkişaf mərhələsində ümumazərbaycan mə də -
niy yətinin tərəqqisinə böyük təkan vermişdir.
İşin elmi nəticəsi. Araşdırmadan aydın olur ki, Qarabağ musiqi folklo -
runun öyrənilməsində XIX əsr Qarabağ mühitinin öyrənilməsi çox böyük
və mühüm əhəmiyyət təşkil edir. XIX əsrin sonları XX əsrin əvvəllərində
məşhur olan ifaçılıq sənəti nümayəndələrinin repertuarında xalq ədəbiyy-
atı inciləri geniş yer tuturdu. Bu da özlüyündə musiqi folklorunun geniş
istiqamətdə inkişafına səbəb olmaqla yanaşı zəngin ənənələrə malik olan
Qarabağ mədəniyyəti və incəsənətinin gələcək nəsillərə ötürül mə sin də
stimul olmuşdur.
İşin yeniliyi. Məqalədə ilk dəfə olaraq Qarabağın sosial-mədəni mühi-
ti araşdırılmış və orada möv cud olmuş milli musiqi ifaçılıq sənətinin
hansı istiqamətlər üzrə inki şaf etməsi göstərilmişdir.
2014/
I
134
ƏDƏBİYYAT
1. AMEA Əlyazmalar İnstitutunun Fondu. İnventar № B-5007/25967.
A.Əliverdibəyovun əl yazısı. Mövzu “Azərbaycan musiqisi”. s. 12
2. Есенин С. Избранные сочинения. Худож. Литература, М., 1962, т.5 с.
205
3. Востриков П. Музыка и песня у азербайджанских татаров. СМОМП.
Тифлис, 1912. Вып.42. отдел 11. с. 34
4. AMEA Əlyazmalar İnstitutunun arxivi. C.Bağdadbəyovun əl yazısı.
İnventar №149. s. 7
5. Şuşinski F. Azərbaycanın xalq musiqiçiləri. Az.Döv. Nəşriyyatı, Bakı,
1970, 351 s.
6. Bülbül. Seçilmiş məqalə və məruzələri. Az. EA-nın nəşri B., 1968. s. 135
7. Allahverdiyev M. Azərbaycan xalq teatrı tarixi. Maarif, 1978, s. 118
8. Əbdul Kadır İnan. Tarihde ve bu gün şamanizm. Ankara, 1954, s. 93
Çapa tövsiyə edən: Fil.ü.e.d., prof. Kamran Əliyev
2014/
I
135
Dostları ilə paylaş: |