224
Şeirin misraları arasında ölçü pozulmasına rəğmən, misraların
daxili bölgüsündə ritmin gözlənilməsi onun intonasiyasını
təmin et-
diyindən ölçü pozuntusu o qədər də nəzərə çarpmır. Ölçülü sərbəst
şeirdə heca vəzninin əsasını təşkil edən bölgülərə sərbəst yanaşılması
onun semantik strukturundan irəli gəlir. Elə şeirlər vardır ki,
orada
heca ilə sərbəstin normaları mühafizə olunur. Q.Nəcəfzadənin "Toz"
şeirinin əvvəli sərbəstdə, sonrakı bəndləri isə hecada yazılmışdır. La-
kin sərbəst hissəsinin özündə belə sətirlərin bölgüləri heca bölgüləri
üzərində qurulub və onu asanlıqla hecaya keçirmək olar. Sonrakı
bəndlərdə isə yeddiliyin bölgülərinə əməl edilir, yalnız bir neçə yerdə
bu bölgü pozulur:
Bir az ayaq saxlayın 7 2-2-4
Bu çiçəyin önündə 7 1-3-3
Görün kimi görürsüz 7 2-2-3
Bu çiçəyin donunda 7 1-3-3 [5, s. 38]
Sonrakı bir bənddə isə şair ikinci misrada heca sayını artıraraq
bölgünü pozması,
heç şübhəsiz, şeirin semantikasından irəli gəlir:
Sizdən soruşacaqlar 7 2-5
Necə keçdiniz tozun qapısından 11 5-6
Sizləri biz asmışıq 7 3-1-3
Bu tozun yaxasından 7 1-2-4 [5, s. 38]
Q.Nəcəfzadə və S.Çılğının şeirlərində bu nümunələr çoxluq təş-
kil edir. S.Çılğının şeirlərindən ən kiçik ölçüdən 8-liyə qədər bu cür
misralardan istifadə edilir. Ancaq bu misraların
özü də müxtəlif böl-
gülərə bölünür. Şairin üç hecalı bir şeirinə nəzər salaq:
Məndən Sən boyda 5 2-3
Sən qədər 3 1-2
Sən apardılar 5 1-4
Mən daha 3 1-2
Mən boyda 3 1-2
Mən qədər 3 1-2
Sən harda?.. 3 1-2
Kim boyda?.. 3 1-2
Kim qədər?.. 3 1-2 [6, s. 89]
225
Göründüyü kimi, şeirin 1-ci misrası 5, qalan misralar isə 3
hecadan ibarətdir; şeirin bölgüsünə tabe olmayan yalnız 1-ci misradır.
Nəzərə alsaq ki, bu misranın missiyası
şeirin məzmun strukturunu
təşkil etməkdir, onda onun funksionallığını və məhz bu funksionallıq
üçün də vəznin və bölgünün pozulduğunu aydın görmək olar. Buna
baxmayaraq poetik struktur məzmunu və məzmunda ifadə olunan
ekspressivliyi çatdırır. Xüsusən sonuncu misraların sual intonasiyası
poetik informasiyanı tamamlamağa xidmət edir. Onun "Bitməyən
şeir"i isə 5 heca üzərində qurulub:
ölürəm ana 5 3-2
sənə gəlmədikcə 6 2-4
məni bilmədikcə 6 2-4
yalanam ana 5 3-2
anamsan mənim 5 3-2
canımsan mənim 5 3-2
demədikcə 4 4
ölürəm ana 5 3-2 [6, s. 29].
Bunu ölçü pozuntusu kimi qələmə vermək olmaz. Çünki poetik
formanın özünəməxsus qanunauyğunluğu özü bunu tələb edir. Bunu
çağdaş şeirin yeniliyi kimi də göstərmək çətindir.
Ədəbiyyatşünas
M.Əliyevin yazdığına görə "Müxtəlif ölçülü misraların şeirdə işlən-
məsi heca vəznli şeirin
qədim xüsusiyyətlərindən olub, ritm əlvanlığı
yaradan vasitələrdəndir" [7, s. 156]. Bu ona görə belə olur ki, heca
vəzni
mexaniki bir qəlib deyil, hər şeydən əvvəl özünəməxsus dil və
ifadə vasitələrinə məxsus olan bir vəzndir. Bu baxımdan çağdaş şairlər
heca vəzninin mexaniki qəliblərinə mexaniki bir qəlib kimi baxmır,
mümkün olduğu qədər bu çərçivədən çıxmağa çalışırlar. Q.Nəcəf-
zadənin şeirlərində bu cür hallar çoxluq təşkil edir. Onun "Nə yaxşı..."
şeiri əslində 7-lik üzərində qurulub, lakin 1-ci bəndin ilk üç misrası 6-
lıq şəklində verilib, 4-cü misra 7-lik. Sonrakı bəndlərin ikisi də 7-lik
üzərində qurulub:
Dostları ilə paylaş: