466
Qırlartəpə və Lahıc) - Kənd tipli yaĢayıĢ məskənləri (Kürdüvan, Həsən bəyin yeri,
KələĢ, Gəndob, AĢağı Qaraməryəm, Yekəxana, Pəldahar və s.). 2. Qala və
istehkamlar (Girdiman qalası, CavanĢir qalası, Xanagah qız qalası, Niyal qalası, Fit
qalası, Bum qalası, Bayramkoxa qalası, Qızlar qalası, Xosrov qalası və s.). 3.
Məbədlər (Girdiman və Kilsədağ məbədləri) və qəbir abidələri.
Tədqiqatçı təqdim olunan maddi mədəniyyət abidələrinin hər birinin
təyinatı, dövrü, memarlıq xüsusiyyətləri və öyrənilmə vəziyyəti barədə mümkün
qədər ətraflı məlumat verməyə çalıĢmıĢdır. Əhəmiyyətli məqamlardan birisi də
budur ki, həmin abidələrin bir qismi barəsində ilk dəfədir ki, məhz Q.C.Cəbiyev
tərəfindən söhbət açılır. Məsələn, Mehrəvan Ģəhərinin adı yazılı mənbələrdə
çəkilsə də, son vaxtlaradək onun dəqiq yeri elm üçün müəmmalı olaraq qalırdı.
Hansı ki, bu problemin həlli məhz Q.C.Cəbiyevin adı ilə bağlıdır. Müəllifin
Girdiman qalasının lokalizəsi, Lahıcın Ģəhər olaraq formalaĢması, paytaxtın
Qəbələdən Bərdəyə köçürülməsi səbəbləri, Fit, Niyal və Xanəgah qız qalalarının
dövrü, Qırlartəpə tikinti kompleksinin təyinatı və memarlıq quruluĢu ilə bağlı
mülahizələri də tamamilə yenidir.
Ərazidən tapılmıĢ zəngin arxeoloji materiallar əsasında əkinçiliyin,
maldarlığın, ovçuluğun və sənətkarlığın Girdiman əhalisinin təsərrüfat həyatında
önəmli yer tutduğu bildirilir. Sənətkarlığın ayrı-ayrı sahələrinin mövcud vəziyyəti
barədə mülahizə yürüdərkən müəllif arxeoloji tapıntılarla yanaĢı, yeri gəldikcə
yazılı mənbələrin məlumatlarına və etnoqrafik materiallara da istinad edir.
Keramika istehsalının tarixi və texnologiyası ilə bağlı müəllif tərəfindən
irəli sürülən bəzi məsələlər müəyyən qədər mübahisə predmeti olsa da, hər halda
yeni olması ilə diqqəti cəlb edir.
Girdiman vilayətinin Albaniyanın iqtisadi, siyasi, hərbi, dini və mədəni
həyatında yeri və rolu barədə bu əsərdə təfsilatı ilə bəhs olunur. Müəllifin bu
konteksdə ölkənin iqtisadi və sosial-siyasi institutları barədə mülahizələri
indiyədək olan tədqiqatlardan xeyli dərəcədə fərqlənir. Mühüm cəhətlərdən biri də
ayrı-ayrı albanĢünas alimlər tərəfindən lüzum olmadığı halda Albaniya
cəmiyyətinə xas olmayan bəzi istilahların milli tarixĢünaslığımıza gətirilməsinə
müəllifin etiraz etməsidir.
Girdiman hökmdarı CavanĢirin böyük sərkərdə, mahir diplomat, bacarıqlı
dövlət xadimi, ən baĢlıcası isə vətənini və xalqını sonsuz məhəbbət hissi ilə sevən
alovlu bir vətənpərvər kimi təqdim olunması, bizcə, əsərin mühüm
üstünlüklərindən biri kimi dəyərləndirilməlidir. Xatırladaq ki, indiyədək Albaniya
tarixi barədə yazılan tədqiqat əsərlərinin heç birində CavanĢirin xidmətləri
barəsində bu dərəcədə əsaslı və əhatəli bəhs olunmayıb.
IV-IX əsrlərdə Girdimandakı mürəkkəb dini durum və onun inkiĢaf
dinamikası, ərazidə məskunlaĢan insanların etnik mənsubiyyəti, onların dili,
mədəniyyəti və nəhayət, alban əlifbasının meydana gəlməsi ilə bağlı məsələlər də
müəllif tərəfindən kifayət qədər əhatəli Ģərh olunub.
467
Müsbət haldır ki, əsərin ayrı-ayrı fəsillərində araĢdırılan problemlərdən
hasil olan yekun müddəalar əsərin nəticə hissəsində kifayət qədər əhatəli və həm də
sərrast Ģəkildə Ģərh olunmuĢdur. Müəllifin tədqiqat boyu gəldiyi baĢlıca elmi
nəticələr bunlardır:
Fikrimizcə, bütün bunlar təqdim olunan monoqrafiyanın həqiqətən də
sanballı tədqiqat əsəri olduğunu demək üçün kifayət edir. Əsərin ən mühüm
üstünlüklərindən biri də ondan ibarətdir ki, burada tarixi Ģərh zəngin arxeoloji
materialla qarĢılıqlı sintezdə təqdim olunub. Digər müsbət cəhətləri ilə yanaĢı,
geniĢ biblioqrafik aparatı, təqdim olunan xəritə, diaqram, cədvəl və zəngin
illustrativ materiallar monoqrafiyanın sanbalına və dərin elmi dəyərinə dəlalət edir.
V.H.Əliyev
AMEA-nın müxbir üzvü,
tarix elmləri doktoru, professor
468
TarixĢünaslığımız üçün son dərəcə aktual olan layiqli əsər
Azərbaycanın hər bir bölgəsinin tarixi-arxeoloji baxımından öyrənilməsi
elmi və siyasi əhəmiyyət kəsb edir. Bu baxımdan Q.C.Cəbiyevin tədqiqatı diqqəti
cəlb edir və aktualdır. Müəllif Girdiman tarixinin, demək olar ki, bütün sahələrini,
aspektlərini araĢdırmıĢ, oxucuya bu barədə dolğun, ətraflı məlumat verə bilmiĢdir.
O, təkcə arxeoloji materiallardan deyil, eləcə də yazılı mənbələrdən lazımi
dərəcədə bəhrələnmiĢ, orta əsr mənbələrinin Girdiman barədə verdiyi məlumatları
tədqiqata cəlb etmiĢdir.
Əsərdə Girdiman vilayətinin lokalizəsi məsələsinə xüsusi diqqət yetirilir və
tarixĢünaslıqda mövcud olan müxtəlif versiyalara münasibət bildirilir. Bu vilayətin
Tovuz və Qazax rayonları sərhədləri daxilində, ġəmkir, Gədəbəy və DaĢkəsən
rayonları ərazisində, Albaniyanın qərbində (Kürün sağ sahilində) olması, Albaniya
ərazisində eyni zamanda iki Girdiman vilayətinin olması barədə tarixĢünaslıqda
mövcud olan fikirlərə münasibət bildirən tədqiqatçı vilayətin daha dəqiq
lokalizəsini verə bilmiĢdir. Bəlli olmuĢdur ki, bu vilayət ilk vaxtlarda Girdiman
çayı hövzəsində, konkret olaraq Ģərqdə Ağsuçay, qərbdə Göyçay çayı, Ģimalda
Babadağ silsiləsi, cənubda Qaraməryəm tirəsinədək olan əraziləri əhatə etmiĢ və
sonralar hüdudlarını geniĢləndirmiĢdir. Artıq VII-VIII əsrlərdə Girdiman
feodallarının siyasi arenada tanınmaları vilayətin sərhədlərinin yeni ərazilər
hesabına geniĢləndirilməsi ilə nəticələnmiĢdir. Beləliklə, Girdiman vilayəti Qəbələ
və ƏrəĢ ərazilərini də əhatə etmiĢdir.
Əsərdə Girdiman ərazisinin təbii-coğrafi vəziyyəti və əhalinin məskunlaĢma
dinamikası, Girdimanın maddi-mədəniyyət abidələri və təsərrüfat həyatı, habelə,
Albaniyanın iqtisadi siyasi, dini və mədəni həyatında Girdiman vilayətinin
rolundan ətraflı söhbət açılır. Bir sözlə, Qafar Cəbiyevin «Girdiman tarixi» əsəri
tarixĢünaslığımız üçün həqiqətən son dərəcə aktual olan bir problemə həsr olunub.
Müəllif özünün gərgin əməyi sayəsində qarĢıya qoyulan vəzifənin öhdəsindən
gəlmiĢ və layiqli elmi iĢ yazmıĢdır.
V.Z.Piriyev
tarix elmləri doktoru, professor