96
çevrildiyindən xəbər verirdi. Və çox güman ki, bu dövrdə Mehranilərin mərkəzi
iqamətgahı da artıq Mehrəvanda deyil, elə Qəbələnin özündə yerləĢirdi.
Fikrimizcə, Mehrəvanın sonrakı mərhələdə inkiĢaf edərək böyüməməsi, əksinə,
tədricən sönərək tarix səhnəsindən getməsi də, məhz bu amillə əlaqədar ola bilərdi.
Yəni, vilayətin idarəçiliyi və onu qoruyan hərbi qarnizonun Qəbələyə köçməsi
qədim paytaxt Ģəhərində həyatın daha qaynar məcraya düĢməsinə, Mehrəvanın isə
ölkənin mədəni, iqtisadi və siyasi həyatında arxa plana keçməsinə və nəticə etibarı
ilə iflasına gətirib çıxarıb. Mehranın oğlu Armayelin nəvəsi Vardanın (ona Cəsur
Vardan deyirdilər - Q.C.) hakimiyyəti dövründə Mehranilər sui-qəsd yolu ilə
AranĢahları devirərək bütövlükdə Albaniyada siyasi hakimiyyətə yiyələniblər.
M.Kalankatuklunun yazdığına görə, o, (yəni, Vardan - Q.C.) ürəyinə vəfasızlıq
salaraq... yerli AranĢahları guya qonaqlığa dəvət edərək» onları ölüm yeməyi ilə
zəhərləyir, sonra da öz qohumu, qızının əri, AranĢah Zərmehrdən savayı 59 nəfərin
baĢını vurdurmaqla bütövlükdə Albaniya taxt-tacına sahib durub [120, 101].
Beləliklə də, Albaniya bütünlüklə Girdiman feodallarının hakimiyyəti altına keçib.
MEHRƏVAN (BƏYĠMLĠ QALASI)
Ötən əsrin 50-ci illərindən baĢlayaraq Azərbaycanın qədim və orta əsr
Ģəhərlərinin tarixinin arxeoloji cəhətdən öyrənilməsi istiqamətində geniĢmiqyaslı
tədqiqat iĢləri aparılmıĢdır [14; 31; 77; 101; 227; 289; 310; 415]. Lakin bununla
belə onu da etiraf etmək lazımdır ki, qədim və orta əsr mənbələrində adı çəkilən,
bir qisminin isə, hətta, coğrafi koordinatları bəlli olan neçə-neçə Azərbaycan
Ģəhərinin yeri hələ də elm üçün sirr olaraq qalmaqdadır [111, 72-87]. Qədim və
orta əsrlərə aid bir sıra Ģəhər yerləri də mövcuddur ki, onların tarixi mənbələrdə adı
çəkilən Ģəhərlərdən məhz hansının qalıqları olduğunun müəyyənləĢdirilməsi də
hələlik həllini gözləyən problemlərdəndir.
Tarixi mənbələrdə, xüsusilə də M.Kalankatuklunun «Albaniya tarixi»
əsərində adı çəkilən, lakin bu günədək dəqiq yeri bəlli olmayan erkən orta əsr
Azərbaycan Ģəhərlərindən birisi də Mehrəvan Ģəhəridir [120, 101]. Doğrudur,
Mehrəvanın lokalizəsi ilə bağlı tarixi-arxeoloji ədəbiyyatda artıq müəyyən
ehtimallar söylənilib [50, 113-119]. Maraqlı burasıdır ki, hələlik Mehrəvan
Ģəhərinin qalıqları olduğu güman edilən abidələrin hamısı məhz ġirvan
ərazisindədir. 2004-cü ildə Ağsu rayonu ərazisində aĢkar edilən və bu sətirlərin
müəllifi tərəfindən Mehrəvan Ģəhərinin qalıqları olduğu güman edilən daha bir
erkən orta əsr abidəsi - Bəyimli qalası da (yerli sakinlər bu abidəni Torpaqqala
adlandırırlar) bu sıraya əlavə olunmalıdır. Xatırladaq ki, Bəyimli qalası
Azərbaycanın arxeoloji xəritəsində Torpaqqala adı ilə bəlli olan üçüncü abidədir.
Məlum olduğu kimi, Qax və Tovuz rayonları ərazisində də Torpaqqala adı ilə
məlum olan ilk orta əsr abidələri mövcuddur [229; 232]. Torpaqqala adı ilə,
97
həmçinin, Orta Asiya ərazisində də III-VI əsrlərə aid Ģəhər olduğu bildirilir [626,
162-176].
Qaraməryəm tirəsindən cənubda, Ağsu rayonunun Bəyimli kəndi
ərazisində, Girdiman çayının sol sahilində yerləĢən Torpaqqala abidəsinin ərazisi 9
hektara yaxındır (XIX tablo). Ətrafı 10-15 m hündürlüyü olan val-qala divarı ilə
əhatələnib. Düzbucaqlı formada olan abidənin Ģimal divarlarının uzunluğu 323 m,
cənub divarlarının uzunluğu 295 m, Ģərq divarlarının uzunluğu 338 m, qərb
divarlarının uzunluğu isə 405 m-dir (XX tablo). Künclərdə hündür bürc yerləri
olduğu aydın bilinir (XXVII tablo, Ģək.3). Maraqlıdır ki, qala divarlarının xaric
tərəfdən hündürlüyü onun içəri tərəfdən olan hündürlüyündən iki dəfə çoxdur. Bu,
qala divarlarının xaric tərəfinin torpağının qazılaraq qala divarı üstünə yığılması
nəticəsində belə olub. Beləliklə, qala divarları hündürləĢdikcə, onun xarici tərəfi
daha da dərinə düĢməklə bir növ keçilməz xəndək vəziyyəti almıĢdır (XXII tablo).
Bu da sözsüz ki, Ģəhərin müdafiəsini asanlaĢdıran faktorlardandır. Xatırladaq ki,
eyni hal Beyləqan və Qəbələ Ģəhərlərində də qeydə alınmıĢdır [77, 25-26; 31, 26-
28].
Bəyimli qalasının əsas giriĢ qapılarının cənub və qərb tərəfdən olduğu
güman edilir. Qalanın ərazisi uzun illər ərzində pambıq və taxıl əkmək məqsədilə
Ģumlanıb. 60-cı illərdə isə üzüm əkmək məqsədilə qala ərazisi təqribən 60-70 sm
dərinliyində plantaj edilib. Bu zaman çoxlu maddi-mədəniyyət nümunələri üzə
çıxıb. Təəccüb doğuran odur ki, illər uzunu belə bir möhtəĢəm abidə təsərrüfat
iĢləri zəminində ardıcıl olaraq dağıdılıb, yerli orqanlar isə bütün bunlar barəsində
vaxtında əlaqədar təĢkilatlara məlumat verməyiblər. Beləliklə də, tariximizin neçə-
neçə qiymətli yadigarları əldən-ələ keçərək it-bat olmuĢdur. Daha təəccüblüsü odur
ki, belə bir mühüm abidə, bütövlükdə, elmi ictimaiyyətin diqqətindən kənarda
qalıb. Yəni, bu günədək nəĢr edilmiĢ tarixi-arxeoloji əsərlərdə, xəritələrdə,
ensiklopedik nəĢrlərdə, hətta Mədəniyyət Nazirliyinin təsdiq etdiyi və dövlət
tərəfindən mühafizə olunduğu bildirilən tarix və mədəniyyət abidələrinin
siyahısında belə Bəyimli qalasının adına rast gəlmirik. Onun adı Azərbaycan
Respublikası Nazirlər Kabinetinin 2 avqust 2001-ci il tarixli 132 saylı qərarı ilə
təsdiq edilmiĢ «Azərbaycan Respublikası ərazisində Dövlət mühafizəsinə
götürülmüĢ daĢınmaz tarix və mədəniyyət abidələrinin əhəmiyyət dərəcələrinə görə
bölgüsü» toplusuna da daxil edilməyib [19].
Belə bir abidənin mövcudluğu barədə ilk dəfə «Xalq qəzeti»nin əməkdaĢı
Hacı Qüdrət Piriyevin məlumatı əsasında jurnalist Tahir Aydınoğlu 1991-ci ildə
«Kommunist» qəzetində «Torpaqqala - unudulmuĢ xəzinə» adlı məqalə dərc
etdirmiĢdir [60, 243-248]. 2003-cü ildə Azərbaycan Dövlət Televiziyası tərəfindən
«Girdiman» adlı tarixi-sənədli film çəkilərkən bu sətirlərin müəllifinin təĢəbbüsü
ilə Bəyimli qalası barəsində də həmin filmə süjet daxil edilmiĢdir. Nəhayət, 2004-
cü ilin may ayında bu sətirlərin müəllifinin rəhbərliyi ilə Bəyimli qalasında
kəĢfiyyat xarakterli ilkin arxeoloji tədqiqat iĢləri aparılmıĢdır [51; 59; 60]. Bu