Dünya iqtisadiyyatının tarixi
173
Aralıq dənizi zonası tarixi mərkəz, Yaxın Şərq zonası isə daxili əyalət
keyfiyyətində çıxış etməyə başladılar.
Mərkəzi tarixi məkanın sərhədlərindən kənarda xarici əyalət
yerləşirdi. Qədim Şərq epoxasından fərqli olaraq, antik epoxada xarici
əyalət keyfiyyətində çıxış edən tarixi arenalar arasında müxtəlif
istiqamətli əlaqələr mövcud olmuşdur.
Beləliklə, köhnə dünyada Şərqi Asiya, ndoneziya, Hind, Mərkəzi
Asiya və böyük çöl (türk imperiyaları) arenaları formalaşmışdır. B.e.ə. I
minillikdə isə (yeni dünya) and və mezoamerikan tarixi arenaları
meydana çıxmışdır. Antik cəmiyyətə keçid məhsuldar qüvvələrin
əhəmiyyətli inkişafı ilə müşayiət olunurdu.
Lakin, qeyd edilən yüksəlişin əsasında texniki amillər deyil,
demoqrafik situasiya ilə, işçi qüvvəsinin ümuməhalinin sayında xüsusi
çəkisinin artması dayanırdı. ndistrializməqədərki epoxada sosiotarixi
orqanizmin daxilində əhalinin ümumi sayının artmadığı şəraitdə işçi
qüvvəsinin xüsusi çəkisinin yüksəlməsi yalnız bir amilin –
immiqrantların hesabına ola bilərdi. ctimai istehsalın məhsuldarlığının
qeyd edilən üsulu birmənalı olaraq ekzogen xarakter daşıyırdı. Yəni,
söhbət kənardan gətirilən qulların say artımından gedir. Qul əməyinə
əsaslanan istehsal üsulu formalaşırdı.
Beləliklə, antik cəmiyyətin mövcudluq şərti fasiləsiz olaraq digər
sosiotarixi orqanizmlərdən gətirilən insan resursları ilə birbaşa determinə
olunur.
Qədim Şərqdən fərqli olaraq Avropanın cənubunda ilk dövlətlər
nisbətən gec – b.e.ə. II minillikdə meydana gəlmişlər. Arxeoloji tapıntılar
göstərir ki, Qədim Yunanıstan və Qədim Roma hələ paleolit dövründə
yaşayış məskənləri olmuşlar. B.e.ə. VII minillikdə Balkan yarımadasının
cənubunda əkinçilik və heyvandarlıq yaranmışdır. B.e.ə. IV minilliyin
sonlarında mis əmək alətləri, b.e.ə. III minilliyin başlanğıcında isə tunc
alətlər yayılmağa başlamışdır. B.e.ə. II minilliyin sonlarına yaxın yunan
iqtisadiyyatında artıq dəmirdən düzəldilmiş alətlərdən istifadə
olunmuşdur. Məhz həmin dövrdən etibarən dulusçuluq inkişaf etmiş, ilk
şəhərlər yaranmışdır.
Apennin yarımadasının qədim sakinləri liqurlar, italiklər və
illiriyclər olmuşlar. Neolit mədəniyyəti məhz həmin tayfalar tərəfindən
inkişaf etdirilmişdir. Yarımadada b.e.ə. IX-VIII əsrlərdən etibarən
dəmirdən geniş surətdə istifadə edilməyə başlanmışdır. B.e.ə. VIII-VI
əsrlərdə etruskların mədəniyyəti inkişaf etməyə başlamışdır.
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
174
Qədim Yunanıstan və Qədim Roma iqtisadiyyatında qul əməyi
maddi istehsalın əsas hərəkətverici qüvvəsi kimi çıxış edirdi. Bir qayda
olaraq, hərbi əsirlər və ələ keçirilmiş yerli sakinlər, qul ailəsində anadan
olanlar, digər tayfaların satışa çıxardığı insanlar və s. qulların sırasına
daxil edilirdi.
§ 5.7.1. Qədim Romanın iqtisadiyyatı
Qədim Roma respublikası b.e.ə. II minilliyin ortalarında
yaranmışdır. Apennin yarımadasının əksər tayfalarını özündə
birləşdirmiş, b.e.ə. I əsrdən b.e. II əsrinə qədər bütün Şimali Afrikanı,
Avropanın xeyli hissəsini və Ön Asiya ölkələrini zəbt edərək Aralıq
dənizi regionunun ən güclü dövlətinə çevrilmişdir.
Qədim Romanın sosial-iqtisadi və siyasi tarixini aşağıdaki kimi
dövrləmə bölmək olar:
1)
“Çar dövrü” (b.e.ə. VI əsr), yaxud erkən Roma respublikası
(b.e.ə V-IV əsrlər).
2)
“ stehsal” iqtisadiyyatının qərarlaşdığı (quldarlıq) dövr:
a.
Birinci dövr: Klassik quldarlıq (b.e.ə. II-I əsrlər) dövrü;
b.
kinci dövr: Erkən imperiya dövrü (b.e. I-II əsrləri);
3)
Roma imperiyasının ümumi böhranı (b.e. III əsri);
4)
Təsərrüfatçılıq sisteminin (quldarlıq istehsal üsulu) böhranının
dərinləşməsi (b.e. IV-V əsrlər), Qərbi Roma imperiyasının
süqutu.
Roma imperiyasında qul əməyinə əsaslanan antik təsərrüfatçılıq
modeli özünün ən yüksək səviyyəsinə çatmışdı. mperiyanın süqutu antik
sivilizasiyanın sonu demək idi.
Qədim Romanın tarixi 12 əsrə yaxın davam etmişdi. B.e.ə. VIII-VI
əsrlərdə icma münasibətləri dağılmağa başlamış, qan qohumluğu
əsasında formalaşmış icma ərazi prinsipi ilə yenidən qərarlaşmış, əmlak
bərabərsizliyi güclənməyə başlamışdır.
Qullar da daxil olmaqla böyük patriarxal ailə əsas təsərrüfat vahidi
kimi çıxış edirdi. Ailənin başçısı mütləq hakimiyyətə malik idi. Hər bir
patriarxal ailə icma torpaqlarından (öz mülkiyyətinə keçmə şərti ilə) 2
yuqer (0.5 hektar) torpaq payı alırdı. Gəlmələr yalnız ticarət və
sənətkarlıqla məşğul olurdular. Kənd təsərrüfatı – təsərrüfat həyatının
əsasını təşkil edirdi. Ticarət ləng inkişaf edirdi. B.e.ə VI əsrdə
plebeylərin patrisilərə qarşı uzun müddət davam edən mübarizəsi icma
münasibətlərinin qalıqlarını tamamilə aradan qaldırdı, bütün azad
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
175
insanların hüquq bərabərliyi və Roma dövlətinin yaranması ilə başa çatdı.
taliyanın işğalı, Karfagen və Makedoniya ilə 100 il davam edən
müharibə nəticəsində (b.e.ə. II minilliyin ortalarında) Roma güclü
quldarlıq dövlətinə çevrildi: Qul əməyi – kənd təsərrüfatı, tikinti, dağ-
mədən sahələrində, yəni Roma dövlətinin iqtisadiyyatının əsas
sferalarında əsas məhsuldar qüvvə kimi çıxış edirdi. Müharibələr
təsərrüfat sistemində mühüm dəyişikliklərə səbəb oldu. Şimali Afrika və
Siciliyadan gətirilən ucuz taxıl təsərrüfatın intensiv inkişaf tipinə keçidi
üçün əlverişli şərait yaratmışdır.
Təbii ki, kəndli təsərrüfatı yaranmış şəraitdən səmərəli istifadə
etmək gücündə deyildir.
Qrakx aqrar islahatları ilə kiçik torpaq sahiblərini “xilas” etmək
cəhdi uğursuzluğa düçar oldu. Bizim eraya yaxın dövrdə Roma
imperiyaya çevrildi. Ərazinin ifrat genişliyi ərazi əmək bölgüsünün
dərinləşməsinə, ticarətin, sənətkarlığın, kənd təsərrüfatının inkişafına
təkan verdi. stehsal vasitələrinin fasiləsiz təkmilləşməsi – yeni oraq
növlərinin, bağ qayçılarının, təkərli kotanın yaranması irəliyə doğru
böyük bir addım idi.
Quldar təsərrüfatının əsas tipi 100-400 yuqer (25-100 hektar)
ərazisi və qullardan ibarət işçi qüvvəsi olan villalar idi. Villalarda
təsərrüfat sahələrinin demək olar ki, hamısı - əkinçilik, heyvandarlıq,
üzümçülük, zeytunçuluq və s. mövcud olmuşdur.
Villaların kəndli təsərrüfatı ilə müqayisədə üstün cəhətləri vardı:
1.
əməyin daha yaxşı təşkili və əmək kooperasiyası;
2.
müxtəlif istehsal vasitələrindən istifadə imkanları;
3.
qabaqcıl aqronom üsulları və texniki təcrübədən yararlanma.
Qul əməyindən istifadənin rasional təşkilinə baxmayaraq intensiv
inkişaf tipini saxlamaq mümkün olmamışdır.
B.e.ə. II əsrdən etibarən ekstensiv inkişaf tipi hakim mövqeyə
keçdi.
Bu dövrdə Roma iqtisadiyyatı əsas iki sektora bölünürdü:
1.
Quldarlıq təsərrüfat sistemi.
2.
Kəndli-icma təsərrüfat sistemi.
B.e.ə. II-I əsrlərdə kənd təsərrüfatının güclü inkişafını şərtləndirən
səbəblərə aşağıdakıları aid etmək olar:
1. qul əməyindən geniş stifadə;
2. sadə əmtəə istehsalının təşkili;
3. kiçik təsərrüfatlardan iri təsərrüfatlara keçid.
Dostları ilə paylaş: |