Dünya iqtisadiyyatının tarixi
162
Xammurapi məcəlləsi təkcə quldarların deyil, həm də qulların
mənafelərini qoruyurdu. Məsələn, məcəllənin 282-ci maddəsi tabeçilik
göstərməyən qulun cəzalandırılmasını, 117-ci maddəsi borca görə qul
edilənin ən çoxu 3 ildən sonra azadlığa buraxılması tələbini və s. nəzərdə
tuturdu.
cma və qul əməyi ilə yanaşı muzdlu əməkdən də istifadə edilirdi.
rriqasiya sistemlərinin qurulması istiqamətində fəaliyyətin
intensivləşməsi dövlətin iqtisadiyyatda rolunu durmadan yüksəldirdi.
Çarlar icma torpaqlarının bir hissəsini özləri və ruhanilər üçün ələ
keçirməyə başladılar və beləliklə də, saray və məbəd təsərrüfatları
yarandı. Eyni zamanda, işğal edilmiş ərazilər də çar torpaqlarına daxil
edilirdi. Sonrakı dövrlərdə bütün torpaqlar çarın mülkiyyətinə keçir və bu
torpaqlardan ruhanilərə, məmurlara, hərbçilərə və saray əyanlarına pay
verilirdi. cma çar torpaqlarından istifadə edirdi və buna görə dövlətin
xəzinəsinə vergi ödəyirdi. Çar torpaqları, eyni zamanda, müqavilə
əsasında icarəyəyə də verilirdi.
Müqavilədə icarənin obyekti, icarəhaqqının məbləği və ödənilməsi
vaxtı qeyd olunurdu. carə haqqı əsasən natural formada – məhsulun bir
hissəsi ilə ödənilirdi. Hətta, stimullaşdırıcı tədbirlər də tətbiq olunurdu.
Məsələn, xam torpaqların işlənməsi üçün birinci il icarəhaqqı alınmırdı.
Torpaq sahibliyinin yeni formaları artıq sosial təbəqələşmədən
xəbər verirdi: Ali ruhani – 36 hektar, ruhani – 18 hektar, məmur – 15
hektar, kiçik torpaq sahibləri – bir neçə sotdan 2 hektara qədər torpağa
sahiblik edə bilərdilər. Yararlı torpaq sahələrinin azlığı qeyd edilən
tənasüblüyü dəyişdirir, çar tərəfindən ruhani torpaqlarının dövlət
ehtiyacları üçün müsadirə olunmasını şərtləndirirdi.
qtisadiyyatın əsasını kənd təsərrüfatı təşkil edirdi. Erkən dövrlərdə
heyvandarlıq geniş yayılmışdır.
Əkinçilik əsasən məhsuldar torpaqlarda inkişaf etməyə
başlamışdır.Əsas taxıl məhsulu – arpa idi. Arpa təkcə çörəkbişirmədə
deyil, həmçinin pivə istehsalında istifadə olunurdu. Pivə texnologiyası
Mesopotamiyada b.e. 3 min il əvvəl işlənib hazırlanmışdır. Xammurapi
kodeksi yüksək qiymətlə pivə satanları çaya atmaqla, bu işlə gizli məşğul
olanları isə ölüm cəzası ilə cəzalandırmağı nəzərdə tuturdu. Eyni
zamanda, bağçılıq, üzümçülük və tərəvəzçilik kənd təsərrüfatının mühüm
sahələri sırasında idi.
Əkinçiliyin inkişafı, erkən dövrlərdə dövlətin yaranması və bununla
bağlı çar sarayının, ordunun, məmurların və şəhərlərin meydana gəlməsi
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
163
sənətkarlığın əkinçilikdən çox erkən vaxtlarda ayrılmasına gətirib
çıxardı.
Meşə örtüyünün azlığı, bununla bahəm qamış, gil və s. geniş
yayılması, məhz ikincilərin istifadəsinin bütün əraziyə yayılmasını, saxsı
və kərpic istehsalının meydana gəlməsini şərtləndirmişdir.
Metallurgiya istehsalının meydana gəlməsi əvvəlcə mis, sonralar
tunc və dəmir məmulatlarının (kənd təsərrüfatı, tikinti, məişət və s.
istifadə edilən) hazırlanmasına güclü təkan vermişdir. 4500 il (b.e.ə.)
əvvəl Mesopotamiyada tətbiq edilən zərgərlik məmulatlarının
hazırlanması texnologiyası bu gün də öz aktuallığını itirməmişdir. nkişaf
etmiş heyvandarlıq paralel olaraq dəri istehsalına və toxuculuğa güclü
təkan vermişdir.
§ 5.6.2. Qədim Misirin iqtisadiyyatı
Qədim Misir “Asiya istehsal üsulunun” tipik ölkəsidir. Əkinçi və
maldarların Nil vadisində məskunlaşması b.e.ə VI-IV minilliklərə təsadüf
edir. Təsərrüfatın təşkili, strukturu və istifadə olunan əmək alətlərinin
çeşidi baxımından Qədim Mesopotamiya ilə oxşar cəhətlər kifayət
qədərdir. Təbəqələşmənin başlanğıcı və gedişi prosesi də, demək olar ki,
üst-üstə düşür. B.e.ə. IV-III minilliklərdə ilk dövlətlər – nomlar meydana
gəlməyə başladı. Yuxarı və Aşağı Misir çarlıqları birləşərək vahid dövlət
– Qədim Misir dövlətini yaratdılar. Ümumiyyətlə, Qədim Misirin, Misir
sivilizasiyasının tarixi sinifli cəmiyyət və dövlətçiliyin yarandığı andan
başlayaraq (b.e.ə. IV minilliyin ikinci yarısı) müstəqil misir dövlətinin
süqutuna (b.e.ə. VI əsr) qədərki (Persiya tərəfindən işğal olunana qədər)
tarixi əhatə edir. 3 min il yaşı olan qədim Misirin tarixi aşağıdaki
dövrlərə bölünür:
-
Birinci sülaləyəqədərki dövr (b.e.ə. IV minilliyin I yarısı). Nəsil-
icma münasibətlərinin dağılması;
-
kinci sülaləyəqədərki, yaxud gerzey dövrü (b.e.ə. IV minilliyin II
yarısı). Sosial təbəqələşmənin başlaması, irriqasiya sisteminin ayrı-
ayrı elementlərinin yaranması, ilk dövlət yaranışlarının meydana
çıxması; Dövrün sonunda Yuxarı Misir və Aşağı Misir çarlıqlarının
yaranması;
-
lk çarlıq. Vahid ümummisir dövlətinin yaranması (b.e.ə. XXXI-
XXIX əsrlər);
-
Misirin inkişafı; (b.e.ə. XXVIII XXIII əsrlər);
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
164
-
I keçid dövrü (b.e.ə. XXIII-XXI əsrlər). Vahid Misir dövlətinin
ayrı-ayrı nomlara parçalanması;
-
Mərkəzləşdirilmiş Misir dövlətinin bərpası (dirçəlişi) (b.e.ə. XXI-
XVIII əsrlər);
-
II keçid dövrü (b.e.ə. XVIII-XVI əsrlər). Misirin zəifləməsi. Xalq
üsyanları; Misirin rukclər tərəfindən işğalı;
-
Misir sivilizasiyasının yüksəliş dövrü (b.e.ə. XVI-XI əsrlər).
Misir imperiyasının yaranması;
-
III keçid dövrü (b.e.ə. XI-X əsrlər). Misirin tənəzzülü.
-
Son çarlıq. Misir əcnəbi sülalələr tərəfindən idarə olunur (b.e.ə.
XI-VIII əsrlər).
-
Misirin Persiya tərəfindən işğalı və onun tərkibinə daxil edilməsi
(b.e.ə VI-V əsrlər).
Qədim Misirin əlverişli coğrafi mövqeyi var idi. Aralıq dənizi onu
Ön Asiya, Kipr, Egey dənizi adaları və Yunanıstanla birləşdirirdi. Nil-
mühüm naviqasiya rolunu oynayırdı. Misirdə faydalı qazıntılar mövcud
idi.
Qədim Misir təsərrüfatının əsasını suvarma əkinçiliyi təşkil edirdi.
Kənd təsərrüfatı ixtisaslaşdırılmışdır. Yuxarı Misir əkinçiliyin, Aşağı isə
heyvandarlığın, bağçılığın və üzümçülüyün mərkəzinə çevrilmişdi.
Hələ qədim dövrlərdən əkin sahələrini “yuxarı” və “aşağı” (çayların
(Nilin) daşdığı zaman xüsusi bəndlərlə suyun yığılıb saxlanması)
hissələrə bölən irriqasiya sistemi yaradılmışdır. Təsərrüfatın əsas
fərqləndirici xüsusiyyətlərindən biri torpaq və irriqasiya sistemləri
üzərində dövlət mülkiyyətinin olması idi. Fironlar, saray əyanları
iqtisadiyyatda hökmran mövqeyə sahib idilər. Çar, məbəd və xüsusi
təsərrüfatlarda həm qullar, həm də asılı vəziyyətə düşmüş icma üzvləri
çalışırdı. Dövlət, insanları birləşdirməklə əvvəlki icma öhdəliklərini
saxlamış və sonralar onu dövlət əmək mükəlləfiyyətinə çevirmişdir.
ctimai işlər vasitəsilə hökmdarlar azad icma üzvlərini özlərinə tabe
etdirirdilər.
Belə şəraitdə qul əməyi – ikinci dərəcəli əhəmiyyət kəsb edirdi.
Qullar adətən nökər funksiyalarını yerinə yetirirdilər. Qul əməyinə
yanaşma tərzi yalnız b.e.ə. XVI-XII əsrlərdə dəyişməyə başladı. “Asiya”
icmalarında əlavə işçi qüvvəsinə ehtiyac yox idi. Əksinə, əmək
resurslarının artıqlığı müşahidə edilirdi. Aydındır ki, izafi əmək
resurslarının mövcudluğu şəraitində kənd təsərrüfatında qul əməyindən
istifadə mənasız bir iş idi. cma üzvləri - əkinçilər demək olar ki, müftə
işçi qüvvəsi keyfiyyətində çıxış edirdi və onları saxlamaq (yedirtmək,
Dostları ilə paylaş: |