3
N. Kazımov., Məktəb pedaqogikası, B., Casioğlı, 2002, səh.83
111
bir elmi - pedaqoji - metodik sistemini yaratmışdır. Çexiyadan
qovulandan sonra 1632 ci ildə həmin əsəri çex dilində yazsa da
onu Amsterdamda (Hollandiya) nəşr etdirmişdir. Əsərin
yazılmasından təxminən 25 il sonra onun nəşrinə nail olan (1657)
Komenskinin «Böyük didaktika» əsəri yalnız onun ölümündən
sonra Avropa ölkələrində və Rusiyada nəşr olunmuşdur. 1957 - ci
ildə həmin əsərin 300 illik yubileyini qeyd edən keçmiş
Çexoslovakiya Xalq Respublikası Maarif və Mədəniyyət
Nazirliyi və Elmlər Akademiyası Komenskinin pedaqoji
külliyyatının nəşr olunması təklifilə çıxış etmiş və buna nail
olmuşlar. Məhz bu illərdən sonra Rusiyada və Azərbaycanda
onun əsərləri çap olunmağa başlanmışdır.
1632 -ci ildə çex dilində yazılmış və ilk dəfə olaraq
1657-ci ildə Amsterdamda latın dilində çap olunmuş «Böyük
didaktika» elə bir tarixi şəraitdə yazılmışdır ki^ bu zaman
feodalizm cəmiyyətində məktəblərin böyük əksəriyyəti monastır
və kilsələrə məxsus idi. Bu məktəblərdə başlıca olaraq din
öyrədilirdi, digər fənlərin (qramatika, ritorika, dialektika, hesab,
coğrafiya, astronomiya, musiqi) materiallan isə dini aspektdə
tədris olunurdu. Bütün elmlər ilahiyyatçılar tərəfindən öyrədilirdi.
Feodallann hökmranlığına tabe olan təlim metodları ehkam
xarakteri daşıyırdı. O yalnız yaddaşın köməyi ilə biliklərin
mənimsənilməsinə və onlann şagirdlər tərəfindən müstəqil,
mühakiməlersiz qəbul edilməsinə əsaslamrdı. Biliklərin belə
mənimsənilməsi əzbərçilik adlanırdı. Öyrənənlər kilsə
kitablannın mətnlərini başa düşmədən, onları dəfələrlə
təkrarlamaq yolu ilə mexaniki qaydada öyrənməyə çalışırdılar.
Bu zaman şagirdlər heç nə başa düşmürdülər, çünki bütün təhsil
ana dilində apanlırdı. Öyrənənin cavabı kitabın mətni və
müəllimin izahı ilə tam üst - üstə düşmürdü.
Şagirdlərin
müstəqil
fikrinin
təzahüri
nəinki
qiymətləndirilmirdi, həm də küfr kimi qəddarcasına
cəzalandınlırdı. Şagirdlərdə təlimə maraq oyadılmasında başlıca
vasitə məcburilik idi. Təhsilin, təlimin belə sxolastik forması
hakim dairələrin ideologiyasına xidmət edirdi. Ona görə də
kütləvi
112
təhsil forması heç cürə təşəkkül tapa bilmirdi. Çünki təhsil bir
qrup varlılann mənafeyinə xidmət edirdi. Feodalizmdə belə
ziddiyyətlərin artması yeni burjuaziyanın yaranmasına təkan
verdi. Belə bir keçid dövrü üçün isə yeni təhsil forması, yəni
dünyəvi təhsilin yaranmasını zərurətə çevirdi.
Böyük çex pedaqoqu Yan Amos Komenskinin «Böyük
didaktikası» məhz bu mövqedən çıxış etdi. Komenskinin ideyalan
orta əsrlərə məxsus məktəbdə sxolastikanı inkar edərək, yeni tipli
məktəbin yaranma zərurətini irəli atdı. Bu ideyalar irqindən,
cinsindən asılı olmayaraq bütün uşaqların geniş ümumi təhsil
alması haqqında məsələni özündə əks etdirirdi. Komenskiyə görə
təhsil universal olmalı, öyrənənlər isə bütün elmlərin
ensiklopediyasını bilməlidir, gələcəkdə hər hansı bir sahədə kamil
mütəxəssis olmaq üçün möhkəm elmi əsaslara yiyələnməlidir.
Y.A.Komenski mövcud olan bütün sənət qaydalan ilə tanış
olmağı da təhsilin məzmununa daxil edirdi. Böyük pedaqoq
şagirdlərin ümumi təhsilində onlann maraq və meyllərinə müvafiq
olaraq istəklərinin təmin olunmasmda bu məşğələlərin
əhəmiyyətini xüsusi qeyd edirdi. Komenski şagirdlərdə
qabiliyyətlərin inkişafinı təmin edən bütün elmlərin və sənətlərin
tədris olunmasını zəruri sayırdı. «Hisslərimizdə heç nə olmadığı
kimi, intellektdə də heç nə yoxdur» deyən Komenski göstərirdi ki,
əgər biliklər insanın hissləri vasitəsi ilə qavramlırsa, onda uşaqlan
da elə öyrətmək lazımdır ki, onlar imkan daxilində bilikləri
ətraflanndakı əşyalan müşahidə etməklə mənimsəsinlər.
Komenski hər hansı anlayışı, predmeti öyrətməkdən ötrü
öncə əyaniliyə üstünlük verdi və «Böyük dikdaktika»da bunu
əyanilik prinsipi adlandırdı. Təhsilin əyani qaydada apaniması
prinsipi başlıca amillərdən biri kimi irəli sürüldü. Komenskinin bu
prinsipinə görə əyani qaydada qavrayan şagird yaxşı yadda
saxlamağı, ən başlıcası isə sözləri dərk etməyi və ifadə etməyi
bacarmalıdır. Ümumini başa düşmək vahidi ümumiləşdinnək
vasitəsilə əmələ gəlir.
Komenski «Böyük didaktika»nın 30 fəslində təlimin
113
məzmununa daxil olan əsas istiqamətlərini, digər fəsillərində isə
onun ümumi məsələlərini şərh etmişdir. Komenski sinif şəraitində
dərs prosesində biliklərin mənimsənilməsi əməliyyətlan zamanı
hansı fənlərin necə və hansı zaman daxilində kim tərəfindən
öyrədilməsinin elmi pedaqoji əsaslarını sistemə salmışdır. Bu
sistem isə bütün Avropa ölkələrində tətbiq olunmağa başlamışdır.
«Böyük didaktika» Hollandiyada latın dilində çap edildiyi üçün
latın qrafikalı bütün Avropa ölkələri Komenskinin didaktika
sistemindən asanlıqla istifadə etmişlər. Almaniya, Balkan ölkələri,
Hollandiya, İspaniya (Əndəlüs), Fransa, İtaliya, İngiltərə
marifçiləri bu sistemə üstünlük vermiş, onun öz ölkələri üçün
tətbiqi imkanlannı müəyyənləşdirmişlər. Fransız maarifçisi
J.J.Russo (1712 - 1778) Komenski sisteminə üstünlük verən
demokrat pedaqoq kimi dünya pedaqoji fikir tarixində özünə
xüsusi yer tutmuşdur. Russonun altmış altı illik ömrünün şanlı
səhifələri maarifçiliklə bağlıdır. XVIII əsrdə bütün Avropada
olduğu kimi Fransada da bir birinnə bənzəyən müharibələrlə
yanaşı dövlət və bələdiyyə məktəbləri də var idi. Həmin
məktəblərin əksəriyyətində fərdi təhsilə üstünlük verildiyi üçün
təhsilin kütləviləşdirilməsi işinə böyük əngəl yaranırdı.
Russonun təlim nəzəriyyəsi də bu əngəllərin aradan
qaldırılmasında mühüm əhəmiyyət kəsb edirdi. Russonun təlim
nəzəriyyəsi barədə pedaqoji fikir tarixində kifayət qədər
məlumatlann olduğunu nəzərə alaraq biz Azərbaycan
pedaqogikasında bu güno qədər adı çəkilməyən digər fransız
maarifçilərinin bu sahədəki xidmətləri haqqında söhbət açmağı
məqsədəuyğun hesab edirik. Onlardan biri Fransada
J.J.Russonun davamçılarından olan, Fransa pedaqoji fikir
tarixində özünə məxsus yeri olan, lakin beynəlxalq miqyasda bir o
qədər də tanınmayan Julien Parijskidir. Markt Antuan Julien
Parijski (1775-1848) təkcə Fransada deyil Avropa və dünya
miqyasında mövcud olan didaktik sistemlərin müqayisəli şərhini
verməyə müəssər olmuşdur. O, 1817 - ci ildə Parisdə dərc
etdirdiyi «Müqayisəli pedaqogikaya dair araşdırma haqqında
oçerk və ilkin qeydlər» adlı elmi əsərində
114
ilk dəfə olaraq müqayisə priyomu haqqında məlumat verir. Yeri
gəlmişkən qeyd etmək lazımdır ki, müqayisə priyomımu
(müqayisə üsulunu - F.S.) elmi - didaktikaya Juliyen Parijski
gətirmişsə, böyük rus pedaqoqu Uşinski və rusiya maarifçiliyi
tarixində xüsusi xidmətləri olan görkəmli yazıçı L.N.Tolstoy
tərəfindən həmin üsulun tətbiqi imkanlan barədə müəyyən fikirlər
söylənilsə də, həmin üsul Azərbaycan pedaqoqu Nürəddin
Kazımov tərəfindən fundamental şəkildə tədqiq olunmuşdur.
J.Parijskinin müqayisəli didaktika sahəsində apardığı
tədqiqatlarda on önəmli yer tutan məsələlərdən biri də fransız
uşaqlannın hansı yaş dövrlərindən təhsilə başlamasım düzgün
müəyyənləşdirilməsilə bagiı irəli sürdügü pedaqoji ideyalardır. O,
ilk dəfə olaraq Fransada «ibtidai icbari təhsil hüququ»
konsepsiyasını irəli sürənlərdən hesab olunur. Bunun üçün
J.Parijski bir sıra qabaqcıl ölkələrin ibtidai - icbari təhsilində
mövcud olan yaş dövrlərini müqayisə etdikdən sonra fransızlann
təhsili üçün səciyyəvi olan ibtidai - icbari təhsil hüququ
konsepsiyasını irəli sürmüşdür. J.Parijski müəyyənləşdirmişdir İd
uşaqlann ibtidai - icbari təhsil müddəti Prusiyada (Almaniyada) 7
- 14; Avstraliyada 6 - 14; Çexiyada 6 - 12; İsveçdə 7 - 12;
İngiltərədə 5-11; İtaliyada 6-10; Yaponiyada 6 - 14; İspaniyada 8 -
14; Hollandiyada 8 - 12; Avstriyada 8 -14; yaş dövrlərini əhatə
edir. Ona görə də J.Parijski Fransada uşaqlan ibtidai - icbari təhsil
üçün 6 - 1 2 yaşlannı məğbul hesab etmişdir. Maraqlıdır ki,
J.Parijskinin təklifi sonralar Fransada ibtidai - icbari təhsil hüququ
haqqında qərar qəbul edilərkən nəzərə alınmışdır. Hətta 1882- ci
ildə Fransada dövlət səviyyəsində ibtidai - icbari təhsil haqqında
qərar qəbud ediləndə J.Parijskinin ideyasına üstünlük verilmişdir
və ibtidai - icbari təhsil dövrü 6 - 1 2 yaş dövrləri kimi nəzərdə
tutulmuşdur.
Komenski ideyalanna sadiq qalaraq didaktika sahəsində
çox dəyərli fikirlər söyləyən Pestalotsi, Herbart, Uşinski,
Disterverq kimi pedaqoq-üidaktlan xüsusi qeyd etmək lazımdır.
Ömrünün 50 ilini uşaqlann təlim-tərbiyəsinə sərf
115
edən, təlimi əməklə birləşdirməyə üstünlük verərək, xüsusi tipli
orta ümumtəhsil məktəbi və institut yaradan İ. Pestalotsi (1746 -
1827) ən nümunəvi ibtidai məktəblər üçün elementar təhsil
nəzəriyyəsini işləyib hazırlamışdır.
Pestalotsinin didaktkasındakı ən faydalı elmi-pedaqoji
ideyalan belə səciyyələndirmək olar:
-
müəllimin ən başlıca vəzifəsi uşağın özünün nümunəvi
fəaliyyətinin əsası kimi onun əqli fəaliyyətini inkişaf etdirib
möhkəmləndirmək;
-
təlimin tərbiyəedici xarakterinə üstünlük vermək;
-
hər cür təhsil formalarını əbədi qanunlara (mütərəqqi
qayda və qanunlara) tabe etmək;
-
ağlın köməyilə predmetin dərk edilməsinə nail olmaq;
-
öyrətmə prosesində müşahidəyə (adi müşahidə, ilkin
müşahidə, mütəşəkkil müşahidə, sabit müşahidə) üstünlük
verilməsi;
-
Bilik hərəkət etmək bacanğı ilə müşahidə olunmalı;
-
Təlimin sxolastik metodikalanndan vaz keçmək;
-
Təlim prosesində əyaniliyə üstünlük verilməsi.
Həm filosof, həm psixoloq, həm də pedaqoq kimi tanınan,
didaktika sahəsində böyük əmək sərf edən İ. Herbart (1776 -
1841) «Pedaqogikadan birinci mühazirələn>, «Tərbiyənin
məqsədindən doğan ümumi pedaqogika» adlı əsərlərində
didaktikanın ümumi hissələrinə və təlimin tərbiyəedici
xarakterinə dair çox dəyərli fikirlər söyləmişdir.
Herbartın didaktikasının əsas müddəalanndan danışarkən
aşağıdakılan xüsusi qeyd etmək lazımdır:
-
Təhsil sistemində qədim dillərə üstünlük verilməsi;
-
Biliklərin
verilməsi,
mənimsənilməsi
və
möhkəmləndirilməsində psixoloji yanaşmalara üstünlüyün
verilməsi;
-
Biliklərin
dərinləşdirilməsi
üçün
vahidlərin
müəyyənləşdirilməsi;
-
Dərk etmənin müqayisə yolu ilə idrak vasitəsinə
çevrilməsi;
-
Ardıcıllığın, sistemliliyin, aydınlığın, assosiasiyanın
metod kimi qəbul edilməsi.
116
Herbart öyrətmənin pillələrində təhsilləndirici, tərbi-
yələndirici və inkişafedici amillərə böyük üstünlük vermişdir. O,
hər pillənin özünəməxsus dəyəri olduğunu da öz pedaqoji
ideyalan ilə nəzərə çatdırmışdır.
Herbart aydınlığı, assosiyasiyanı, sistem və metodu gah
öyrətmənin pillələri, kah da öyrətmənin müxtəlif üsullan
adlandırmışdır, lakin o son halda birindən digərinə ardıcıl keçidi
nəzərdə tutmuşdur.
Herbartm öyrətmə prosesi konsepsiyasmda anlayışlar
barədə təsəvvürlərin yaradılmasında müqayisə etmədən
istifadənin üstünlükləri barədə də dəyərli fikirləri vardır.
Elmi didaktikanın inkişafında, formalaşmasında və
zənginləşməsində mühüm rolu olan xüsusilə təhsil və təlimin
tərbiyəedici xarakterilə bağlı dəyərli faktlar söyləyən.böyük rus
pedaqoqu, müəllimi, ictimai xadimi K.D. Uşinski (1824 - 1871)
pedaqogika elminə çox böyük tövsiyələr vermiş və dəyərli
konsepsiyalar gətirmişdir. Uşinskinin 11 cildlik seçilmiş
əsərlərini nəzərdən keçirərək orada elmi didaktikamn böyük bir
sistemini görərik.
Onun «Vətən dili», «Uşaq aləmi» dərslikləri ən dəyərli
didaktika materiallan hesab olunur. Uşinskinin Sankt- Peterburq
yaxınlığındakı Qotçina yetimlər institutunda, Smolni nəcib qızlar
institutundakı pedaqoji fəaliyyəti dövründə elmi - didaktikanın
nəzəriyyəsinə, praktik əsaslanna dair yazdığı əsərlər
pedaqogikanın ən dəyərli əsərləri hesab olimur. -
Uşinsldyə görə idrak prosesində faktiki materiallara
yiyələnməyin əhəmi)^əti çox böyükdür. Uşinski Y.A.Komen-
skinin əyanilik prinsipini müdafiə edərək təlim prosesində əyani
müşahidənin təşkilinə böyük üstünlük vermişdir. Uşinski uşaqlara
elmi-nəzəri məlumatlan canlı müşahidələr əsasında verməyin
üstünlüklərindən daha çox bəhs etmişdir. Uşinskinin ən böyük
pedaqoji konşepsiyalarmdan da biri məhz əyani müşahidənin
müqayisəli şərhinə aiddir. Böyük pedaqoq iddia edirdi ki, hər
hansı bir predmeti, materialı müşahidə ^ərək dərk etməjc üçün
ona müqayisəli şəkildə yanaşılması vacibdir. Uşinskiyə görə əgər
şagird hər hansı bir əşyanı, predmeti
117
müşahidə edərək onu başqa əşya və predmetlə tutuşdurmağı
bacanrsa, onlann oxşar və fərqli cəhətlərini şərh etməyi bacanrsa,
deməli, həmin şagird həmin əşya və predmet haqqında özünün
sağlam mülahizəsini söyləyə biləcəkdir. Uşinski göstərirdi ki,
müqayisə hər cür anlayışın və hər bür təfəkkürün əsasını təşkil
edir. Təlimdə müqayisə üsulundan geniş istifadə olunmalıdır.
N.M.Kazımov (Müqayisəli təlim, təhsil üsulu haqqında
K.D.Uşinskinin fikirləri və məktəb təlimində bunun əhəmiyyəti
B.,1957), K. Lordkipanidze (Uşinskinin pedaqoji sistemi. M.
1974) kimi görkəmli pedaqoqlar Uşinskinin didaktika sahəsindəki
irsinə müraciət edərək dəyərli əsərlər yaratmışlar.
N.F.Binakovun, F.A.Disterverqin, A.Layinin, E.Frend-
yakin, S.Duyinin və başqalanmh da didaktika sahəsində faydalı
fikirləri olmuşdur.
Azərbaycanda didaktikanm inkişafı, təşəkkülündə
yuxanda adlan çəkilən pedaqoq alimlərin, mütəfəkkirlərin
ideyalannm müddəalarının, tövsiyələrinin və konsepsiyala- nnın
mühüm rolu olsa da onun bir müstəqil elm kimi formalaşması
haqqında konkret bir fikir söyləmək olmaz. Çünki
respublikamızda didaktika həmişə pedaqogikamn bir bölməsi
kimi təqdim edilmişdir. Baxmayaraq ki, 70-90 cı illərdə yeni
başlamış əsrimizin əvvəlində rus alimləri məktəb didaktikasını,
ali məktəb didaktikasmı müstəqil elm sahəsi kimi
formalaşdırmağa ciddi səy göstərmiş, hər iki sahəyə dair dərslik
və dərs vəsaitləri hazırlamışlar. Maraqlısı odur ki, Moskvada
didaktika sahəsində çap olunan əsərlər içərisində surdodidaktika,
tiflodidaktika və oliqofren didaktikalanna da rast gəlmək olar.
Azərbaycanda isə Bəşir Bəşirovun «Ali məktəb
didaktikası» adlı dərs vəsaiti istisna olmaqla didaktika adı altmda
heç bir dərslik hazırlanmamışdır.
Göründüyü kimi keçmişin görkəmli pedaqoqlarmın
axtanşlan təlimin əsaslı tərəflərinin açılmasına kömək etmişdir.
Pedaqoji fikrin inkişaü göstərmişdir ki, təlim böyük nəslin kiçik
nəslə sadəcə olaraq ötürdüyü biliklər aktından
118
ibarət deyildir.
İstər ölkəmizdə, istər ölkəmizdən kənarda, həmişə
mütərəqqi didaktik fikrin nümayəndələri təlimin təhlilinin
mütəmadi olaraq davam etdirməsinin böyük əhəmiyyətə malik
olduğu qəriaətinə gəlmişlər.
Beləliklə, didaktika sahəsində keçmiş irs bizim didaktik
biliklərimzin ən mühüm mənbələrinə xidmət edir və gənc nəslin
təlimində bizə lazımı yollann və bir çox məsələlərin həllində
kömək edir.
Pedaqoji təcrübəyə müvafiq olaraq pedaqoji nəzəriyyənin
əlaqəsinin olmaması didaktik fikrin gələcək inkişafına və
məqsədyönlü konsepsiyalann işlənib hazırlanmasına kömək edə
bilməzdi, çünki bu konsepsiyalann bütün hissələri elmi metodun
vahidliyi ilə əlaqədar olmalı idi.
Hər bir pedaqoq, istəyindən asılı olmayaraq, tərbiyə, təhsil,
təlim məsələlərinin öyrənilməsində və həllində bu sahədə
vəzifələrin praktik şəkildə həyata keçirilməsində dövlətin
mənafeyini təmsil edir.
Müxtəlif
dövrlərdə
nəşr
olunmuş
pedaqogika
dərsliklərində didaktik problemlərin qoyuluşu Azərbaycan
pedaqoji fikir tarixini tədqiq edən tədqiqatçılmn da diqqətini cəlb
etmişdir.
Təlim prosesinin mahiyyətini, məzmununu onun ayn - аул
tərəflərini əks etdirən müxtəlif səpkili yazılar nəzərə alınmaqla
didaktika aynca bir bölmə kimi indiyə qədər yalnız nəşr olunmuş
pedaqogika dərsliklərində şərh edilmişdir. Respublikamızda ilk
dəfə «Pedaqogika» adlı dərsliklərdə, o cümlədən, 1964-cü ildə
prof M. Muradxanovun rəhbərliyi altında nəşr edilmiş dərslikdə
didaktika bir bölmə kimi verilmişdir. Və bu gün də bu dərslikdə
öz əhəmiyyətiini saxlayan didaktik müddəalardan istifadə edilir.
Lakin bütövlükdə kitabın yazılış dövrünü xarakterizə etsək,
görərik ki, əlbəttə bu dövrdə təhsilin vəzifələri, məzmunu, keçmiş
sovet təhsil sisteminin məqsədinə və siyasi tələblərinə uyğun
şəkildə qurulmuşdur. Sovet pedaqogikasının təhsil nəzəriyyəsi
marksizm, leninizm klassiklərinin kommunist ideologiyası
119
haqqındakı fikirlərinə və kommunizm quruculuğu dövründə
məktəbin qarşısında qo
5
oılan vəzifələrə əsaslanmış, kommunizm
cəmiyyətinin hərtərəfli inkişaf etmiş şəxsiyyətini hazırlamaq
məqsədinə xidmət etmişdir.
Təhsilin məzmununa, o cümlədən tədris planının
proqramlanna, dərsliklərə verilən tələblər, onlann tədris - tərbiyə
vəzifəsi sovet cəmiyyətinin həyatında fəal iştirak edən
vətəndaşlar yetişdirməyi qarşısına məqsəd qoyurdu.
Dərslikdə tədris fənlərinin təhsil və tərbiyəvi əhəmiyyəti
də məhz bu istqamətə yönəldilmişdi.
Bir müddət sonra 1983 - cü ildə prof. B.Əhmədov və A.
Rzayev tərəfindən tərtib edilmiş «Pedaqogikadan mühazirə
konspektləri» adlı dərs vəsaiti nəşr olunur. Müəlliflər dərs
vəsaitində «Didaktika» bölməsinə aynca yer ayırmışdır. Kitabda
didaktikanın obyekti və predmeti, didaktikanın anlayışlar sistemi,
qollan, didaktika və idr^ nəzəriyyəsi, burjua didaktik
nəzəriyyələrinin mahiyyəti, sovet məktəbində təhsilin məzmunu,
təlim prosesinin mahiyyəti, təlim prinsiplərinin sistemi, təlimin
metodlan, təşkili formaları və üsullan barədə şərhlər verilmişdir.
Əlbəttə, kitabda orijinallıq daha çox diqqəti cəlb edir. Kitabda
müəlliflər didalrtikanın məzmununu yeni fikir və ideyalarla
zənginləşdirmiş və onu əsaslandırmışlar. Bu kitabda da didaktik
məzmun, məsələlərin qoyuluşu çox da əhatə olunmamış, qısa,
konkret şəkildə şərh edilmişdir. Təlimin prinsipi anlayışma
alimlərin müxtəlif tərəfdən yanaşmasını da nəzərdən keçirək.
V.İ.Zaqvyazinski, M.Ə.Muradxanov prinsipi rəhbər çıxış
müddəalar, tövsiyə, rəhbər pedaqoji fəaliyyət adlandırmışlar.
İ.İ.Voblyatski prinsipi didaktikanın ümumi məsələlərini həll
etmək üçün ümumi tələblər, M.A.Danilov təlimi normativ
əsaslan, M.T.Qarunov isə ümumi istiqamətverici orientasiyası
kimi vermişlər.
Y.A.Komenski prinsipləri təbiət - varlıq ideyası əsasında
müəyyənləşdirməyə səy göstərmişdir.
Keçmiş ittifaq məkanında hazırlanmış pedaqogikalarda
(Simbiriyov, Yesipov, İlina, Qonçarov və b.), belə bir yekdil
120
fikir var ki, insanda beş duyğu üzvü var, onlann beşi də idrak
prosesinə xidmət edir. Ona görə də şagirdlərdə idrak prosesinin
düzgün tənzimlənməsi onlann təlimə olan maraqlanm artırır.
Onlar təlim prosesində aldıqlan bilikləri təfəkkür süzgəcindən
keçirərək nitq vasitəsilə aydın şərh edə bilirlər. Bu zaman
şagirdlərdə mühakimə yürütmək qabiliyyəti formalaşmağa
başlayır.
Göstərilən dövrdə çap olunan pedaqogikalarda müəlliflər
bu məsələnin şərhində Uşinskinin fikirlərinə də istinad edirlər.
Çünki bu məsələ ilə bağlı Uşinski bir çox əsərlərində müxtəlif
ideyalar irəli sürmüşdür.
K.D.Uşinski təfəkkürün və nitqin müşahidəçiliyi vəhdəti
prinsipindən çıxış edərək göstərirdi Id, şagirddə dil qabiliyyəti və
təfəkkür qabiliyyəti birgə inkişaf etməlidir.
K.D.Uşinski idrak prosesinə həm də qnesioloji sferadan
yanaşırdı. O göstərirdi ki, elmi-tarixi faktlan uşaqlara öyrətmək
üçün hər şeydən əvvəl qarşıya konkret məqsəd qoymaq lazımdır.
Buna təlim məqsədi deyilir. Bu məqsəd olmasa şagirdlər
bəşəriyyətin tarixi təcrübəsində toplanmış bilikləri mənimsəyə
bilməz. Ona görə də belə faktlan təlimin konkret məqsədlərilə
uyğunlaşdırdıqdan sonra şagirdlərə öyrətmək olar. Bunun üçün
həmin fa^lan pedaqoji prosesin məqsədlərinə uyğun olaraq
işləmək, pedaqoji cəhətdən əsaslandırmaq və sonra şagirdlərə
vermək lazımdır. Uşinski iddia edirdi ki, müəllim qnesioloji
məzmun kəsb edən faktlann və biliklərin zirvəsində dayanırsa,
şagird onun bünövrəsində, təməlində dayanu:. Ona görə də
bünövrə elə qoyulmalıdır ki, şagirdlər həmin bünövrə, təməl
üzərində möhkəm dayanaraq zirvəyə gedən yolu asanlıqla fəth
edə bilsinlər.
K. D. Uşinski ibtidai təlimin məzmunu və metodikası
məsələlərini işləyib hazırlamışdır. O, təlimin bu pilləsinə xüsusilə
böyük əhəmiyyət verirdi, belə hesab edirdi ki,bilik və ideyalann
təməli nə qədər möhkəm olarsa, sonra onun üzərində bir o qədər
möUcəm bina ucaltmaq mümkündür.
Ana dili və doğma təbiətin, tarixin öyrənilməsi ibtidai
məktəbdə həyata keçirilən təlim işinin əsasını təşkil edir.
121
K.D. Uşinski təhsil sistemində ana dilini öyrənməyin
əhəmiyyətini yüksəklərə qaldıraraq, eyni zamanda qeyd etmişdir
ki, dil birbaşa müşahidə və təcrübələrdən irəli gələn bilikləri
özlüyündə əvəz edə bilməz. Dil bu cür biliklərin qazanılmasını
sürətləndirir və asanlaşdınr, lakin əgər uşağın diqqətini görülən
işin məzmununa yönəltsək, bu zaman biz onun hərtərəfli
inkişafını təmin etmiş olanq.
Təlim materialının normal mənimsənilməsində təlim
prinsiplərinin müəyyənləşdirilməsinin və ona istinad edilməsinin
çox mühüm əhəmiyyəti vardır. Təlim prosesi üçün stimul rolunu
oynayan bu obyektiv həqiqət haqqında da pedaqoqlann, xüsusilə
dərslik müəlliflərinin fikirlərində də müəyyən ziddiyyətlər vardır.
Araşdırdığımız yüzlərlə dərslik və dərs vəsaitlərinin bir qismində
didaktik prinsiplərin müəyyənləşdirilməsi haqqmda heç bir söz
deyilmədiyi halda, bir qismində bu prinsiplərin əsasında
K.D.Uşinskinin idrak prosesilə bağlı öz baxışlan vardır. O,
uşaqlarda müşahidəçilik bacanğının formalaşdınimasını bu
prosesin ən başlıca amili hesab edirdi. Uşinskiyə görə uşaqlarda
müşahidəçiliyin inkişaf etdirilməsi onlann təfəkkürünü və nitqini
inkişaf etdirir. Qanunlann və qanunauyğunluqlann dayandığı
iddia edilir. Prof. N.M.Kazımov isə didaktik prinsiplərin əsasında
müvafiq qanunauyğunluqlann dayandığını iddia edir.
İ. F. Xarlamov da əsaslandırmağa çalışır ki, didaktik
prinsiplər təlimin qanunauyğunluqlan əsasında işlənməlidir. T. A.
İlyina 1984-cü ildə çap etdirdiyi «Pedaqogika» kitabında isə qeyd
edir ki, didaktik prinsiplər təlimin məqsədi və şagirdlərin
dərketmə fəaliyyəti ilə sıx bağlıdır. Y.K. Babanski « Pedaqogika»
kitabında yazır ki, «didaktika», tədris prosesinin əsas
komponentlərini müəyyənləşdirmək əsas səbəbdirsə, vəzifə,
məzmun, məqsəd təlim fəaliyyətinin təşkili, nəzarət, vasitə, forma
isə təlimin nəticəsidir.
Təlimin prinsiplərini onun qanunları əsasında müəyən-
ləşdirmək fikrini irəli sürən M. Danilov isə bu prinsiplərin
sistemini yaratmağa cəhd köstərmişdir. O, təlimin 7 prinsipini
qeyd edir.
122
Yeri gəlmişkən qeyd etmək lazımdır ki, təlimin
prinsiplərinin müəyyənləşdirilməsində və təsnif edilməsində də
alimlərin fikirlərində müxtəliflik vardır. Məsələn, B. Bəşirov «Ali
məktəb didaktikası»nda təlim prinsiplərini aşağıdakı sistem üzrə
təqdim edir:
1.
Elmilik prinsipi.
2.
Varislik prinsipi.
3.
Sistemlilik Prinsipi.
4.
Nəzəriyyənin praktikası və əlaqəsi prinsipi.
5.
Şüurluluq prinsipi.
6.
Nümayiş prinsipi (əyanilik).
7.
Təlimlə möhkəmlətmə prinspi.
K. A. Biktogirov, S. İ. Arxangelski, V.İ. Zaqvyazinski ali
məktəbdə təlim prinsiplərinin 8 adda adlandınimasını irəli sürür.
Təlimin prinsiplərindən danışarkən M. Mehdizadə, N.
Kazımov, Ə.Ağayev, B. Əhmədov, Z. Qaralov və başqalannm
xidmətlərini də qeyd etmək lazımdır.
Prof. N.Kazımov təlimin 13 prinsipini müəyyənləşdirir.
1.
Təlimin həyatla əlaqələndirilməsi prinsipi.
2.
Təlim üçün münasib şəraitin yaradılması prinsipi.
3.
Təlimdə fərdi xüsusiyyətlərin nəzərə alınması və
müvafiqlik prinsipi.
4.
Təlimdə əməkdaşlıq prinsipi.
5.
Təlimdə düzünə və əksinə əlaqənin birliyi prinsipi.
6.
Təlimdə şüurluluq və fəallıq prinsipi.
7.
Təlimdə elmilik prinsipi.
8.
Təlimin təhsilverici prinsipi.
9.
Təlimin tərbiyələndiricİ prinsipi.
10.
Təlimin inkişafetdirici prinsipi.
11.
Təlimin anlayışa xidmət etməsi prinsipi.
12.
Müxtəlif üsullardan istifadə prinsipi.
13.
Təlimdə bilik və bacanqlann möhkəmləndirilməsi
prinsipi.
Professor B.A. Əhmədov təlimin prinsiplərinə aşağıdakı-
lan daxil edir:
123
sı;
1.
Təlimin cəmiyyət quruculuğu işlərinə xidmət etmə-
2.
Təlim materialının onun məqsəd zəminində seçil-
məsı;
3.
Təlim vasitələrinin onun məzmunu zəminində seçil-
məsi;
4.
Təlimdə şagirdin imkanının nəzərə alınması;
5.
Təlim metodlannm onun vasitələri zəminində
seçilməsi;
6.
Elmlik;
7.
Şüurluq, fəallıq və müstəqillik;
8.
Sistemlilik;
9.
Fənnin daxili məntiqinin gözlənilməsi;
10.
Biliklərin möhkəm mənimsənilməsi;
11.
Əyaniliklə ümumiləşdirmənin vəhdəti;
12.
Reproduktiv və produktiv təfəkıcürün vəhdəti;
13.
Biliklə fəaliyyətin birliyi və s.
Ali pedaqoji məlrtəblər üçün 1993 -cü ildə nəşr olıman
«Pedaqogika» dərsliyində isə (müəlliflər Y. TalıboVj Ə. Ağayev,
t.İsayev, A.Eminov) bütün təsnifat variantlanm ümumiləşdirərək
aşağıdakı prinsiplər müəyyənləşdirilir.
1.
Təlimin tərbiyəedici və inkişafetdirici prinsipi.
2.
Təlimin həyatla, inkişafla əlaqələndirilməsi prinsipi;
3.
Təlimin elmiliyi prinsipi;
4.
Təlimdə sistemlilik və ardıcıllıq prinsipi;
5.
Təlimdə şüurluluq və fəallıq prinsipi;
6.
Təlimin əyanilik prinsipi.
Göründüyü kimi təlim prinsiplərinin bölgüsündə oxşarlıq
daha çox nəzərə çarpır. Orta məktəbdə istifadə olunan təlimin
prinsipləri olduğu kimi ali məktəbə köçürülür və yaxud əksinə.
Ayn aynlıqda istər orta,istərsə də ali məktəbin spesifikliyi nəzərə
alınır. Düzdür ola bilər ki, hər ikisi üçün didaktik prinsiplər eyni
olsun, amma məzmun etiban ilə, həyata keçirilməsi baxımından
bunlar eyni deyildir. Əlbəttə, orta məktəb didaktikasında təlimin
prinsiplərini müəyyənləşdirərkən bu spesifiklik nəzərə
alınmalıdır.
Dostları ilə paylaş: |