16
UĢaqlar, sizin bu haqda fikriniz nədir? Nə üçün yazıçı ―Mahmud və
Məryəm‖ əsərini dastan adlandırır? Bu dastanla ―Əsli və Kərəm‖ dastanı arasında
oxĢar və fərqli cəhətlər nədir?‖
Oxucuların fikirləri:
I Oxucu: Mahmud və Məryəm‖ romanların içində ən zərifi, ən kövrəyidir.
―Mahmud və Məryəm‖ eĢq haqqındadır. Ən azı ona görə ki, romanın əsasında
bütün ġərqdə ‖Əsli və Kərəm‖ adı ilə dillərdə gəzib dolaĢan, dastan gecələrini
bəzəyən kədərli bir əhvalat dayanır.‖Əsli və Kərəm‖in motivlərinə söykənib baĢı
bəlalı eĢqdən, öndə aĢiqlərə bal dadızdıran, ortada zəhərə, sonda külə dönən eĢqdən
yan keçmək mümkün deyil. ―Əsli və Kərəm‖in motivləri əsasında Elçin
Əfəndiyevin qələmə aldığı ―Mahmud və Məryəm‖ isə realist yazıçının yaratdığı
dastandır. Romanın bütün sturkturuna hopmuĢ aydınlıq, sadiqlik, xəlqilik,
humanizm, bəĢərilik, kamillik ―Mahmud və Məryəm‖i dastan adlandırmağa imkan
yaradır. ―Əsli və Kərəm‖ dastanın sujeti ―Mahmud və Məryəm‖ romanında olduğu
kimi saxlanılıb, fantaziyaya yol verilməyib; ayrı – ayrı dinlərə məxsus iki gənc bir-
birini sevir, lakin Ģəriətin müəyyən etdiyi qaydalar bu izdivaca yol vermir. Fəqət
―Əsli və Kərəm‖dən fərqli olaraq ―Mahmud və Məryəm‖də eĢq, sevgi bədii mətnin
yeganə predmeti deyil. Romanda iki gəncin qara gələn bəxti, yaranıĢdan
uğursuzluğa məhkum taleyi fondur, hərçənd ki, bu fonun özü çoxçalarlıdır, ümumi
məzmunda həlledici atributddur.
II Oxucu: Mahmud, eləcə də onun əhatəsində olan bütün insanlar sonu zəhərə,
külə dönən eĢqdən daha dəhĢətli bir fəlakət qarĢısındadır. Bu fəlakət dünyanın
faniliyi ilə bağlıdır. Fani olan dünyada eĢqin əbədiliyindən söz açmaq olarmı?
Mahmud və Məryəm həqiqətini yaradan, ona qoynunda yer ayıran dünya qan
qoxuyur. Bu böyük məhəbbətin gözləri qarĢısında ordular baĢ-baĢa gəlir, qılıncının
zərbindən qayalar parçalanan cəngavərlərin gözlərini qarğalar dimdikləyir.
Humanist yazıçı insanları ayılmağa, yaxĢılıqları dəyərləndirməyə çağırır. Yazıçı
həyatın faniliyinə qarĢı əzəli bal, ortası əzab, sonu kül olan sevgini, müharibələrə
qarĢı sülhü, var- dövlətə, dünya sərvətlərinə qarĢı həqiqi təmizliyi, paklığı qoyur.
Kitabxanaçı: Azərbaycan ədəbiyyatının nadir nümunələrindən olan ―Ağ Dəvə‖
Elçin qələminin sirli qüvvəsi ilə min illərin yaxĢılıq və pisliklərini, mərdlik və
namərdliklərini bir anın içinə sığıĢdıran epopeyadır. Bu haqda mülahizələrinizi
söyləyin.
I Oxucu: Qəbirstanlıqda adi bir təsadüf nəticəsində əsərin qəhrəmanı, həm də
hadisələrin qəhrəmanı Ələkbərin gördüyü uĢaqlıq illərinin tanıĢları, məhəllə
adamlarının çöhrəsi saysız-hesabsız tale hekayələrini göz önünə gətirir. ―Ağ Dəvə‖
sənətkarlıq baxımından Elçin Əfəndiyevin yaradıcılığında, eləcə də çağdaĢ nəsrin
17
hərtərəfli tədqiq olunmağa layiq əsərlərdən biridir. Bu əsərlə tanıĢlıqdan sonra
oxucuya elə gəlir ki, bir qədər əvvəl qeyd etdiyimiz kimi, Azərbaycan nəsrində
hansı bir mərhələsə baĢa çatır və əlinə qələm alan hər hansı bir Azərbaycan yazıçısı
yeni bir oxucu marağı qazanmaq istəyəcəksə o, mütləq Elçinin ―Ağ Dəvə‖
romanındakı etirafları təkrar etməli olacaq.
II Oxucu: Yazıçının əsərləri ilə tanıĢ olarkən görürük ki, humanist yazıçı insanları
ayılmağa, yaxĢılıqları dəyərləndirməyə çağırır. Yazıçı həyatın faniliyinə qarĢı əzəli
bal, ortası əzab, sonu kül olan sevgini, müharibələrə qarĢı sülhü, var- dövlətə,
dünya sərvətlərinə qarĢı həqiqi təmizliyi, paklığı qoyur.
Kitabxanaçı: UĢaqlar bildiyimiz kimi Xalq yazıçısı Elçinin ―Ölüm hökmü‖ əsəri
1960-cı illərin ən gözəl romanları sırasında oxucuların marağına səbəb olmuĢ,
rəğbətini qazanmıĢdır. Romanda qaldırılan problemlər bu günümüz üçün də
ibrətamizdir. Bu roman haqqında kim ətraflı məlumat verə bilər? Əsər hansı dövrü
əhatə edir?
I Oxucu: Bu romanda yazıçı üçün fərqləndirici üç əsas cəhət diqqəti cəlb edir.
Tarixi mənbələrə, arxiv sənədlərinə bələdlik, yüksək elmi mühakimə və bədii
yaradıcılıq bacarığı. Bu iĢdə Elçin Əfəndiyevin üzərinə çox böyük məsuliyyət
düĢürdü. Çünki hadisələr yaĢlı nəslin gözləri qarĢısında cərəyan etmiĢdi. Çünki 20
-30-cu illərin hadisələri Azərbaycan xalqı üçün zəlzələdən, taundan dəhĢətli fəlakət
idi. Onun zərbəsi bütün ağıllı adamları yaxalayırdı. ―Ölüm hökmü‖ təkcə
repressiyalar və onun nəticələrindən bəhs edən roman deyildir. Bu əsərdə çox
adamın deyə bilmədiyi Ģeyləri Elçin Əfəndiyev demiĢdir. Yazıçı hər cür tərifə və
alqıĢa layiqdir, roman isə Azərbaycan bədii nəsrinin nailiyyəti, ədəbi
ictimaiyyətimizdə mükəmməl bir hadisədir. 1920-1960-cı illər arasında
respublikamızda baĢ verən faciəvi hadisələrin bədii ifadəsi olan həmin əsəri
müəllif özü səhnələĢdirmiĢdir. Əsərdə hadisələr iki hissədə cərəyan edir. 1954-cü
ilə qədərki stalinizm dövrü hadisələri birinci hissədə, Ģəxsiyyətə pərəstiĢ dövrünün
sona çatıb ―XruĢĢov mülayimləĢməsi‖ dövrü hadisələri isə ikinci hissədə
verilmiĢdir.
II Oxucu: Əsərdə irəli sürülən əsas ideya, qoyulan əsas fikir insanın Ģəxsiyyət
kimi daim Ģərə qarĢı durmasıdır, insan ləyaqəti hər Ģeyi üstələməlidir. Ölüm
hökmünü bir olan Allahdan baĢqa heç kəs verə bilməz. Edilən pislik, törədilən
cinayət cəzasız qalmır; gec – tez hər kəs öz əməlinin cavabını alır. Mənəviyyata,
hiss və duyğuya təsir etmək, oxucunu düĢündürmək və fikrən hərəkətə gətirmək
üçün Elçin Əfəndiyev sözün və bədii təsvirin imkanlarından yaradıcı Ģəkildə
istifadə edir.