50
nöqsanları hеç də tam aradan qaldırmağa imkan vеrmir. Bеlə nöqsanlardan biri
ümumistеhsalat xərclərinin məzmununa, xaraktеrinə və təyinatına uyğun
gəlməyən «Maşın və avadanlıqların istismarı və saxlanması xərcləri»nin bizim
fikirmizcə, səhvən 202 saylı hеsabda uçоta alınmasıdır.
Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, öz təbiətinə və təyinatına görə bir-birinə
yaxın olan, 202-8 və 721-3 saylı subhеsablarda uçota alınan ümumistehsalat və
ümumtəsərrüfat xərclərin məbləğinin dəqiq müəyyən edilməsi direkt- kostinq
sisteminə keçilməsi üçün əlverişli şərait yaradır. Məlumdur ki, xərclərin
uçotunun aparıldığı indiki variantında ümumiistehsalat və ümumitəsərrüfat
xərclərinin ümumi məbləği əmək haqqına proporsional olaraq bölüşdürmə yoiu
ilə əsas istehsalat və köməkçi istehsalat subhesablarının debetinə silinir.
«Məsrəf-buraxılış» sxemindən göründüyü kimi, məhsul (iş və xidmətlər)
istehsalı ilə bilavasitə əlaqədar olan və olamayan xərclər əsas istehsalata və
köməkçi istehsalat üzrə hesablarının debetinə silinməklə son nəticədə faktiki
istehsal maya dəyəri formalaşır. Lakin, qeyd olunan variantın xeyli nöqsan
cəhətləri mövcuddur və bu da, ilk növbədə, xərclərin bölüşdürülmə bazası ilə
əlaqədardır. Məsələ burasındadır ki, qeyri-müstəqim xərclərin bölüşdürülmə
bazası sayılan əmək haqqının məbləği inflyasiya prosesləri şəraitində süni
surətdə artdığından faktiki istehsal maya dəyərinin təhrif edilməsinə səbəb olur.
Bütövlükdə bu variant bazar münasibətlərinin sistemli mühasibat uçotunun və
beynəlxalq standartların tələblərinə cavab vermir.
Sadalanan nöqsan və çatışmazlıqların aradan qaldırılması bizim
fikrimizcə, Qərb ölkələrində də geniş tətbiq edilən, məsrəflərin şərti-dəyişən və
şərti-daimi xərclərə bölünməsi prinsipinə əsaslanan və məhsulun (iş və
xidmətlərin) məhdud maya dəyərini hesablamağa imkan verən direkt-kostinq
sistemi vasitəsilə mümkün ola bilər. Belə bir şəraitdə, ümumiistehsalat və
ümumitəsərrüfat xərcləri 202 saylı hesaba deyil, birbaşa 601 saylı «Satış»
hesabına silinir. Göründüyü kimi, bu halda şərti-sabit xərclər məhsulun (iş və
xidmətlərin) maya dəyərinə daxil edilmir və sonuncunun həqiqi səviyyəsinin
təhrif olunmasının qarşısını alır.
51
Məlumdur ki, bazar iqtisadiyyatının atributu hesab edilən dirket-kostinq
sistemi xərcələrin uçotunun təşkilinin müasir və təkmilləşdirilmiş variantı
sayılır. Məhz bu baxımdan, Qərb idarəetmə uçotunun vacib elementi sayılan
direkt-kostinq sisteminin tələblərinin mövcud və ya formalaşmış nəzəriyyə və
praktikaya uyğunlaşdınlması probleminin həlli mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
Məsələ burasındadır ki, müxtəlif mülkiyyət münasibətləri şəraitində əmtəə
istehsalçılarının ilk növbədə qeyri-müstəqim xərclərin bölüşdürülməsi zamanı
təhrif olunmayan həqiqi maya dəyəri göstəricisi haqqında informasiya
maraqlandırır (düzgün qiymət siyasətinin yeridilməsi üçün).
Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, belə bir informasiyanı idarəetmə uçotunun
mühüm alt sistemi sayılan «direkt-kostinq sistemi verə bilər. Araşdırmalar
göstərir ki, son zamanlar ümumi məsrəflərin tərkibində şərti-sabit xərclərin
xüsusi çəkisi ilbəil artır. Ona görə də, müasir dövrdə nəzəriyyədə və Qərb
ölkələrində maya dəyərinin idarə olunması praktikasında kalkulyasiya etmənin
dəqiqliyinin qiymətləndirilməsinin mühüm bir prinsipi daim gözlənilir. Həmin
prinsipə görə konkret məhsul (iş və xidmətlər) buraxılışı ilə bilavasitə əlaqədar
olan məsrəfləri əhatə edən kalkulyasiya ən dəqiq və real sayılır. Məhz bu
prinsipə uyğun olaraq məhdud maya dəyəri hesablanır və onun bazasında
«istehsalın həcmi-məsrəf-mənfəət» sxemasına daxil olan elementlər arasındakı
funksional əlaqənin xarakteri müəyyən edilir.
Məhsul (iş və xidmətlər) satışından yaranan gəlirlərin məbləği ilə (ƏDV
və aksizlər daxil edilmədən) məhdud maya dəyəri arasındakı fərq marjinal
gəlirin fiziki həcmini hеsablamağa imkan verir ki, bu da satışın kritik
nöqtəsinin müəyyən olunması metodikasının tələblərilə üst-üstə düşür. Qeyd
olunan prinsip üzrə xərclərin uçotunu təşkil etdikdə şərti-sabit məsrəflər
bölüşdürmə yolu ilə maya dəyərinə deyil, birbaşa «Satış» hesabına silinir.
Lakin, bizmi fikrimizcə, Qərb ölkələrində də geniş tətbiq olunan bu
sistemin müəyyən nöqsan cəhətləri mövcuddur. Məsələ burasındadır ki, 202
saylı hesabda uçota alınan məsrəflər qeyri-müstəqim istehsal xərcləri kimi
hesabat ilinin sonunda ayrı-ayrı məhsul (iş və xidmətlər) növlərinin maya
52
dəyərinə bölüşdürülmə yolu ilə daxil edilir və həmin əməliyyatlar 202 saylı
hesabın debeti, 202-8 subhesabın krediti kimi mühasibat yazılışı ilə rəsimyyətə
salınır.
Zənnimizcə, 202-8 saylı subhеsabda uçota alınan məsrəflərin qeyri-
müstəqim istehsal xərcləri kimi xarakterizə olunması onun tərkibinə «Maşın və
avadanlıqların istismarı və saxlanması xərcləri»nin daxil edilməsi ilə bilavasitə
əlaqədardır.
Qərb ölkələrində geniş istifadə olunan və yuxarıda xüsusi vurğulanan
prinsipinə əsaslansaq iqtisadi ədəbiyyatlarda verilən 601 saylı «Satış»
hesabının debeti, 202-8 və 721-3 saylı subhesabların krediti mühasibat
yazılışının düzgünlüyü şübhə altına alına bilər. Çünki, direkt-kostinq sisteminin
tələblərinə görə istehsalla bağlı olan qeyri-müstəqim xərclərin 601 saylı
«Satış» hesabının debetinə silinməsi məqsədəuyğun sayılmır. Belə olduqda,
yalnız 721 saylı hesabda uçota alınan qeyri-müstəqim dövri məsrəflərin 601
saylı hesaba silinməsi direkt-kostinq sisteminin əsas ideyasına uyğun gəlir.
Bizim fikrtmizcə, praktikada bu metodikanın tətbiqi istehsala məsrəfiərin uçotu
sistemində prinsipial dəyişikliklərə səbəb olmur. Lakin, qeyd olunan (təklif
edilən) bu variantdan istifadə uçotun, kalkulyasiyanın və maliyyə nəticələrinin
hesabianması konsepsiyasının kökündən dəyişdirilməsinə əlverişli şərait yarada
bilər.
Qeyd etmək lazımdır ki, Qərb ölkələrində fəaliyyət göstərən firmalarda
operativ idarəetmə qərarlarının qəbul edilməsi üçün maya dəyəri haqqında
müxtəlif informasiyalardan istifadə olunur. Bir sıra hallarda isə məhsulun (iş və
xidmətlərin) maya dəyərinin kalkulyasiya olunması üçün eyni vaxtda iki
metoddan istifadə edilir; direkt-kostinq sistemi; qeyri-müstəqim xərclərin
bölüşdürülməsi mеtоdu.
Biz elə hеsab еdirik ki, tədqiqat obyekti olan şərabçılıq müəssisələrində
eyni vaxtda iki sistem üzrə paralel uçot aparmağa lüzum yoxdur. Çünki, direkt-
kostinq sistemini tətbiq edən müəssisələrdə dövri olaraq (idarəetmənin
məqsədləri üçün) sistemdən kənar tam maya dəyərini hesablamaq kifayətdir.
Dostları ilə paylaş: |