59
(0,35×263700/100) artmışdır. Maya dəyərinin səviyyəsinin bu qayda üzrə
yüksəldilməsi əsas etibarı ilə daxili amillər hesabına baş vermişdir. Məhsulun
satışından əldə edilən gəlirlərin məbləğinin 3,9% artması maya dəyərinin sə-
viyyəsinin 1,4%, mütləq ifadədə isə 3691,8 min manat (1,4×263700/ 100)
azalmasına səbəb olmuşdur. Material və pul vəsaitlərinə istifadəni xarakterizə
edən digər amillərin təsiri nəticəsində məhsulun (iş və xidmətlərin) maya
dəyəri 1,75% və ya 4614,8 min manat (1,75×263700/100) yüksəlmişdir.
Bazar münasibətləri şəraitində müxtəlif rentabelli məhsul qruplannın, iş
və xidmətlərin maya dəyərinin ümumi göstəricisinə təsirinin qiymətləndiril-
məsi iqtisadi təhlil prosesində mühüm əhəmiyyət kəsb edən məsələlərdən
biridir. Məlumdur ki, bu göstəricinin ümumi səviyyəsində ayrı-ayrı məhsul
qrupları üzrə maya dəyərinin aşağı salınması planmın yerinə yetirilməsi öz
ifadəsini tapmır. Bu isə öz növbəsində problemi dərinləşdirməklə göstərilən
istiqamətdə aparılan iqtisadi təhlilin zəruriliyini daha da artırır. Qeyd olunan
qayda üzrə iqtisadi təhlil işi aparmaq üçün müəssisədə istehsal olunan bütün
məhsulları aşağıdakı kimi dörd qrupa bölmək məqsədəuyğundur:
• rentabeili olmayan məhsullar;
• aşağırentabelli məhsullar;
• orta rentabelli məhsullar;
• yüksək rentabelli məhsullar (bax. cədvəl 3.5).
Cədvəl 3.5
Faktiki əmtəəlik məhsul buraxılışı, min manatla
Rеntabеllik
səviyyəsi üzrə
məhsul qrupları
Faktiki əmtəəlik
məhsul buraxılışı,
min man.
Məhsul bu-
raxilişinın
faktiki st-
rukturu,
yеkuna nis-
bətən, %-lə
Maya
dəyərinin
aşağı
salınması
üzrə planını
yеrinə
yеtirilməsi,
%-lə
hеsabat
ilinin
plan ma-
ya dəyəri
ilə
hеsabat
ilinin
faktiki
maya
dəyəri ilə
A
1
2
3
4
1.Rеntabеlli
оlmayan məhsullar
43240
42479
19,3
98,2
60
2.Aşağı rеntabеlli
məhsullar
68544
68372
31,0
99,7
3.Оrta
rеntabеlli
məhsullar
70315
70210
31,9
99,9
4.Yüksək rеntabеlli
məhsullar
39500
39227
17,8
99,3
Yеkunu
221599
220288
100,0
99,4
3.5 saylı cədvəlin məlumatlarından göründüyü kimi əmtəəlik
məhsulun tərkibində rentabellik səviyyəsi müxtəlif olan qrupların xüsusi
çəkisi 17,8 < 31,9% intervalında dəyişir. Bu isə öz növbəsində, fəaliyyətini
öyrəndiyimiz təsərrüfat subyekti üzrə maya dəyərinin aşağı salınması planının
yerinə yetirilməsində ayrı-ayrı məhsul qruplarının müxtəlif rol oynadığıni
göstərir. Iqtisadi təhlil prosesində müxtəlif rentabelli məhsul qruplarının maya
dəyərinin aşağı salınması planının yerinə yetirilməsindəki xüsusi çəkisi bizim
fikrimizcə mühüm əhəmiyyət kəsb edən metodika vasitəsilə hesablanır və
qiymətləndirilir:
1. Rentabelli olmayan məhsullar üzrə: (100 - 98,2)×0,192 = 0,3456 %
2. Aşağı rentabelli məhsullar üzrə: (100-99,7)×0,31=0,093%
3. Orta rentabelli məhsullar üzrə: (100-99,9)×0,319=0,0319 %
4. Yüksək rentabelli məhsullar üzrə: (100-99,3)×0,178=0,1246 %
Beləliklə, hesablamalardan göründüyü kimi rentabellik səviyyəsi
müxtəlif olan dörd qrup məhsullann maya dəyərinin aşağı salınması planının
yerinə yetirilməsində xüsusi çəkisi 0,6% (0,3456+0,093+0,0319+0,1246)
bərabərdir ki, bu da ümumi kənarlaşma (100-99,4) ilə eynidir.
Bazar iqtisadiyyatı şəraitində satışın həcmi, maya dəyəri və mənfəət
göstəriciləri arasındakı funksional asılılığın müəvvən edilməsi (IY mərhələ) və
qiymətləndirilməsi mühüm əhəmiyyətə malikdir. Yuxarıda göstərildiyi kimi
istehsala məsrəflərin uçotunun «direkt-kostinq» sistemi üzrə təşkili zamanı bu
problem öz həllini tapır. «Direkt-kostinq» sistemi məsrəflərin (istehsalın
həcminin dəyişməsindən və ya satışdan yaranan gəlirlərin məbləğindən asılı
61
olaraq) şərti-daimi və dəyişən xərclərə bölgüsünü nəzərdə tutur. Bizim
fikrimizcə «istehsalın həcmi» ümumiləşdirilmiş göstərici olduğundan və
maliyyə məhsuldarlığını əks etdirmədiyindən (bu bazar iqtisadiyyatı şəraitində
mühüm əhəmiyyət kəsb edir) məsrəflərin təsnifləşdirilməsi zamanı məhsul (iş
və xidmətlər) satışından əldə olunan gəlirlərin məbləğini əsas əlamət kimi
götürmək lazımdır.
Məlumdur ki, şərti-sabit xərclər məhsul (iş və xidmətlər) satışından əldə
olunan gəlirlərin məbləğinin dəyişməsindən asılı olmayaraq sabit qalır. Mütləq
ifadədə təhlil olunan və qiymətləndirilən şərti-sabit xərclərə icarə haqqı, əsas
fondların amortizasiyası, qeyri-maddi aktivlərin köhnəlməsi, kənar təşkilatların
xidmətləri (gəlirlərin inkassa edilməsi üzrə məsrəflər çixılmaqla), istehsalın
təşkili və texnologiyasının təkmilləşdirilməsi ilə bağlı qeyri-kapital xarakterli
məsrəflər, inzibati idarə binalarının saxlanması xərcləri və s. aiddir.
Maya dəyərinin tərkibində böyük xüsusi çəkiyə malik olan ikinci qrup
(dəyişən) xərclər isə məhsul (iş və xidmətlər) satışından yaranan gəlirlərin həc-
minə proporsional olaraq dəyişir. Əməyin ödənilməsinə məsrəflər, nəqliyyat
xərcləri, əhalinin məşğulluq fonduna, sosial və məcburi tibbi sığortaya
ayırmalar, istehsal məqsədləri üçün istifadə olunan yanacaq və elektrik enerjisi,
xammal və material xərcləri və s. dəyişən məsrəfiər blokuna aiddir.
Məsrəflərin göstərilən qayda üzrə təsnifləşdirilməsi, onların şərti-sabit və
dəyişən xərclər blokuna bölünməsi satışın həcmi, maya dəyəri və mənfəət gös-
təriciləri arasındakı funksional asılılığı müəyyən etməyə və «rentabellik asta-
nası» deyilən nöqtəni dəqiq hesablamağa imkan verir. Iqtisadi ədəbiyyatlarda
və elmi-tədqiqat işlərində bəzən bu nöqtə «satışın kritik nöqtəsi», «zərərsizlik
nöqtəsi» və «mənfəət və zərərlərin sınma nöqtəsi»də adlandırılır.
Qeyd etmək lazımdır ki, satışın həcmi, maya dəyəri və mənfəət göstərici-
ləri arasındakı funksional asılılığın riyazi qrafik vasitəsilə müəyyən edilməsi
sadə və səmərəli metod olmaqla marketinq təhlilinin mürəkkəb olan iki mühüm
sualına cavab verməyə şərait yaradır:
Dostları ilə paylaş: |