t
əsirin qiymətləndirilməsidir. Lakin
dolayı
t
əsir də böyük əhəmiyyət kəsb
ed
ərək su obyektlərinin hidroloji xarakteristikalarında özünü göstərir. Dolayı təsirə çay
yataqlarının pozulması (yer qazan maşın ilə), su qovuşan yer səthlərinin dəyişməsi
(torpağın şumlanması, meşələrin kəsilməsi) torpaq sularının səviyyəsinin azalması və s.
Bir çox regionlarda su ehtiyatlarının defisit olmasını əsaslandıran geniş və
əhəmiyyətli faktorlardan biri – su ehtiyatlarının çirklənməsidir ki, onlar haqqında, su
mühitinin vəziyyətinin nəzərət edən Meteorologiya Departamentinin monitorinqinin
n
əticələrində əks olunur. Hər bir su obyekti özünə məxsus təbii hidrokimyəvi xüsusiyyətə
malikdir v
ə o, baş verən hidroloji və hidrokimyəvi prosesləri təsiri ilə formalaşır.
Bu prosesl
ərin birgə təsiri nəticəsində antropogen çirkləndiricilərin su hövzələrinə
düşdükdə zərərli fəsadlarını neytrallaşdırır (su hövzələrinin öz-özünə təmizlənməsi) və
h
əmçinin su ehtiyatlarının keyfiyyətinin pisləşməsinə gətirib çıxarır (çirklənmə, zibilləmə,
tükənmə). Su hövzələrinin öz-özünə təmizlənməsi xassəsi, yəni, çirkləndirici maddənin
miqd
arı su hövzəsi tərəfindən işlənib neytrallaşması bir çox faktorlardan ibarətdir və bir çox
qanunauyğunluqlara tabe olur (çirkli hövzələri durulaşdıran daxil olan suyun miqdarı, onun
temperaturu,
bu göstəricilərin mövsümi dəyişməsi, çirkləndiricilərin vəsfi tərkibi).
Bundan başqa düzünə (bir -başa tullanması) və dolayı yolla (səth suları, torpaq daxili
axıntılar, aerogen çirklənmə) çirklənmə mənbələrini nəzərə almaq lazımdır. Suyun
çirklənməsinin əsas kriteriyalarından biri YVQ -dır ki, 2 yerə ayırırlar:
1. Sanitar-gigiy
enik (insan sağlamlığına təsir ilə normalaşır)
2. Balıqçılıq təsərrüfatında hidrobiontların (su hövzələrinin canlı orqanizmləri)
qorunması üçün. Onlar su hövzələrinin sakinləri olub, insana nisbətən çirklənməyə çox
h
əssasdırlar.
Su obyektl
ərinin vəziyyətinin ekoloji qiymətləndirilməsinin digər kriteriyası –
indikasion
kriteriyadır. Son zamanlar bioindikasiya səth sularının keyfiyyətinin
qiym
ətləndirilməsində geniş yayılmışdır. Test obyektlərinin (xərçəngkimilər-dafniya,
yosunlar-xlorella,
balıqlar-quppi) funksional vəziyyətinə görə suyun vəziyyətini (norma,
risk,
böhran, fəlakət) sinifləşdirirlər və mahiyyətcə keyfiyyətə inteqral qiymət verilir,
h
əmçinin suyun içməli və digər məqsədlər üçün istifadə mümkünlüyü təyin olunur. Biotest
metodunun limitl
əndirici faktoru analizin uzunmüddətli (4 sutkadan az olmayaraq) olması
v
ə suyun kimyəvi tərkibi haqqında informasiyanın olmamasıdır. Suyun keyfiyyətinin
t
əyinində biotestlərdən istifadə olunması misalı cədvəldə verilmişdir.
C
ədvəl. Səth və tullantı sularının vəziyyətinin biotestlər əsasında qiymətləndirmə
kriteriyaları
Dostları ilə paylaş: |