32
Əlavələr
Əlavə 1
“Az
ərbaycanlıların soyqırımı haqqında”
Az
ərbaycan Respublikası Prezidentinin Fərmanı
(26 mart 1998-ci il)
Az
ərbaycan Respublikası müstəqillik qazandıqdan sonra xalqı-
mızın tarixi keçmişinin obyektiv mənzərəsini yaratmaq imkanı əldə
edilmişdir. Uzun illər gizli saxlanılan, üzərinə qadağa qoyulmuş
h
əqiqətlər açılır, təhrif edilmiş hadisələr özünün əsl qiymətini alır.
Az
ərbaycan xalqına qarşı dəfələrlə törədilmiş və uzun illərdən bəri
öz siyasi-hüquqi qiym
ətini almamış soyqırımı da tarixin açılmamış
s
əhifələrindən biridir.
1813-cü v
ə 1828-ci illərdə imzalanan Gülüstan və Türkmənçay
müqavil
ələri Azərbaycan xalqının parçalanmasının, tarixi torpaqları-
mızın bölünməsinin əsasını qoydu. Azərbaycan xalqının bu milli
faci
əsinin davamı kimi onun torpaqlarının zəbti başlandı. Qısa bir
müdd
ətdə bu siyasət gerçəkləşdirilərək ermənilərin kütləvi surətdə
Az
ərbaycan torpaqlarına köçürülməsi həyata keçirildi. Soyqırımı
Az
ərbaycan torpaqlarının işğalının ayrılmaz bir hissəsinə çevrildi.
İrəvan, Naxçıvan və Qarabağ xanlıqlarının ərazilərində
m
əskunlaşdırılan ermənilər orada yaşayan azərbaycanlılarla
müqayis
ədə azlıq təşkil etmələrinə baxmayaraq öz havadarlarının
himay
əsi altında “Erməni vilayəti” adlandırılan inzibati bölgünün
yaradılmasına nail oldular. Belə süni ərazi bölgüsü ilə, əslində,
az
ərbaycanlıların öz torpaqlarından qovulması və məhv edilməsi
siyas
ətinin bünövrəsi qoyuldu. “Böyük Ermənistan” ideyaları təbliğ
olunmağa başlandı. Bu uydurma dövlətin Azərbaycan torpaqlarında
yaradılmasına “bəraət qazandırmaq məqsədilə” erməni xalqının
tarixinin saxtalaşdırılmasına yönəlmiş genişmiqyaslı proqramlar real-
laşdırıldı. Azərbaycanın və ümumən Qafqazın tarixinin təhrif olun-
ması həmin proqramların mühüm tərkib hissəsini təşkil edirdi.
“Böyük Erm
ənistan” yaratmaq xülyasından ruhlanan erməni
q
əsbkarları 1905-1907-ci illərdə azərbaycanlılara qarşı açıq şəkildə
33
genişmiqyaslı qanlı aksiyalar həyata keçirdilər. Ermənilərin Bakıdan
başlanan vəhşilikləri Azərbaycanı və indiki Ermənistan ərazisindəki
az
ərbaycanlı kəndlərini əhatə etdi. Yüzlərlə yaşayış məntəqəsi dağı-
dılıb yerlə yeksan edildi, minlərlə azərbaycanlı vəhşicəsinə qətlə
yetirildi. Bu hadis
ələrin təşkilatçıları məsələnin mahiyyətinin açılma-
sına, ona düzgün hüquqi-siyasi qiymət verilməsinə maneçilik törədə-
r
ək azərbaycanlıların mənfi obrazını yaratmış, özlərinin avantürist
torpaq iddialarını pərdələmişlər.
Birinci Dünya müharib
əsi, Rusiyada baş vermiş 1917-ci il fevral
v
ə oktyabr çevrilişlərindən məharətlə istifadə edən ermənilər öz
iddialarını bolşevik bayrağı altında reallaşdırmağa nail oldular. 1918-
ci ilin mart ayından etibarən əksinqilabçı ünsürlərlə mübarizə şüarı
altında Bakı kommunası tərəfindən ümumən Bakı quberniyasını
az
ərbaycanlılardan təmizləmək məqsədi güdən mənfur plan həyata
keçirilm
əyə başlandı. Həmin günlərdə ermənilərin törətdikləri cina-
y
ətlər Azərbaycan xalqının yaddaşına əbədi həkk olunmuşdur. Min-
l
ərlə dinc azərbaycanlı əhali yalnız milli mənsubiyyətinə görə məhv
edil
mişdir. Ermənilər evlərə od vurmuş, insanları diri-diri yandırmış-
lar. Milli memarlıq incilərini, məktəbləri, xəstəxanaları, məscid və
dig
ər abidələri dağıtmış, Bakının böyük bir hissəsini xarabalığa
çevirm
işlər.
Az
ərbaycanlıların soyqırımı Bakı, Şamaxı, Quba qəzalarında,
Qarabağda, Zəngəzurda, Naxçıvanda, Lənkəranda və Azərbaycanın
başqa bölgələrində xüsusi qəddarlıqlarla həyata keçirilmişdir. Bu
ərazilərdə dinc əhali kütləvi surətdə qətlə yetirilmiş, kəndlər yandırıl-
mış, milli mədəniyyət abidələri dağıdılıb məhv edilmişdir.
Az
ərbaycan Xalq Cümhuriyyəti yarandıqdan sonra 1918-ci ilin
mart hadis
ələrinə xüsusi diqqət yetirmişdir. Nazirlər Şurası 1918-ci il
iyulun 15-d
ə bu faciənin tədqiqi məqsədilə fövqəladə istintaq
komissiyasının yaradılması haqqında qərar qəbul etdi. Komissiya
mart soyqırımını, ilkin mərhələdə Şamaxıdakı vəhşilikləri, İrəvan
quberniyası ərazisində ermənilərin törətdikləri ağır cinayətləri araş-
dırdı. Dünya ictimaiyyətinə bu həqiqətləri çatdırmaq üçün Xarici
İşlər Nazirliyi nəzdində xüsusi qurum yaradıldı. 1919 və 1920-ci ilin
mart ayının 31-i iki dəfə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti tərəfindən
ümummilli mat
əm günü kimi qeyd edilmişdir. Əslində bu,
az
ərbaycanlılara qarşı yürüdülən soyqırımı və bir əsrdən artıq davam
34
ed
ən torpaqlarımızın işğalı proseslərinə tarixdə ilk dəfə siyasi qiymət
verm
ək cəhdi idi. Lakin Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin süqutu
bu işin başa çatmasına imkan vermədi. Zaqafqaziyanın sovetləşmə-
sind
ən öz çirkin məqsədləri üçün istifadə edən ermənilər 1920-ci ildə
Z
əngəzuru və Azərbaycanın bir sıra torpaqlarını Ermənistan SSR-in
ərazisi elan etdilər. Sonrakı dövrdə bu ərazilərdəki azərbaycanlıların
deportasiya edilm
əsi siyasətini daha da genişləndirmək məqsədilə
yeni vasit
ələrə əl atdılar. Bunun üçün onlar SSRİ Nazirlər Sovetinin
23 dekabr 1947-ci il “Erm
ənistan SSR-dən kolxozçuların və başqa
az
ərbaycanlı əhalinin Azərbaycan SSR-in Kür-Araz ovalığına köçü-
rülm
əsi haqqında” xüsusi qərarına və 1948-1953-cü illərdə azərbay-
can
lıların öz tarixi torpaqlarından kütləvi surətdə deportasiyasına
dövl
ət səviyyəsində nail oldular.
Erm
əni millətçiləri öz havadarlarının köməyi ilə 50-ci illərdən
etibar
ən Azərbaycan xalqına qarşı kəskin mənəvi təcavüz kampani-
ya
sına başladılar. Keçmiş sovet məkanında müntəzəm şəkildə
yayılan kitab, jurnal və qəzetlərdə milli mədəniyyətimizin, klassik
irsimizin, memarlıq abidələrimizin ən nəfis nümunələrinin erməni
xalqına mənsub olduğunu sübut etməyə çalışırdılar. Eyni zamanda
onlar t
ərəfindən bütün dünyada azərbaycanlıların mənfi obrazını
formalaşdırmaq cəhdləri də güclənirdi. “Yazıq, məzlum erməni
xalqı”nın surətini yaradaraq əsrin əvvəlində regionda baş verən hadi-
s
ələr şüurlu surətdə təhrif olunur, azərbaycanlılara qarşı soyqırımı
tör
ədənlər soyqırımı qurbanları kimi qələmə verilirdi.
Əsrin əvvəlində əksər əhalisi azərbaycanlı olan İrəvan şəhərin-
d
ən və Ermənistan SSR-in digər bölgələrindən soydaşlarımız təqib-
l
ərə məruz qalaraq kütləvi surətdə qovulur. Azərbaycanlıların hüquq-
ları ermənilər tərəfindən kobudcasına pozulur, ana dilində təhsil
alma
sına əngəllər törədilir, onlara qarşı repressiyalar həyata keçirilir.
Az
ərbaycan kəndlərinin tarixi adları dəyişdirilir, toponimika tarixin-
d
ə misli görünməyən qədim toponimlərin müasir adlarla əvəzolunma
proses
i baş verir.
Saxtalaşdırılmış erməni tarixi gənc ermənilərin şovinist ruhunda
böyüm
əsinə zəmin yaratmaq üçün dövlət siyasəti səviyyəsinə qaldırı-
lır. Böyük humanist ideallara xidmət edən Azərbaycan ədəbiyyatı və
m
ədəniyyəti ruhunda tərbiyə olunmuş yeni nəslimiz ekstremist
erm
əni ideologiyasının təqiblərinə məruz qalır.
Dostları ilə paylaş: |