Gülsüm Hüseynova.
Tat dilinin leksikası
aslan»,
ceyran, maral, əs
«at»,
biz
«keçi»,
qəcələ
«sağsağan»,
pər əndə
«qaranquş»,
gərg
«toyuq» və s.
14. Bitki, meyvə-tərəvəz və onlarla bağlı söz və
terminlər:
bııroni
«lobya»,
giivo
«ot»,
dor
«ağac»,
vəlg
«yarpaq»,
əli
«alça»,
zərdə əli
«ərik»,
təli
«tikan»,
çılxıs
«qızılgül»,
çılxısdor
«qızılgül kolu»,
bağala
«böyürtkən»,
miiri
«moruq»,
fn to h
«əvəlik»,
təşənəyoği
«həvəcüvə»,
siyə
tam
«qara tum», «çörəkotu»,
təhləsir
«sarımsaq»,
qilin
«kartof»,
piyoz
«soğan»,
əssəli
«qara yonca»,
tara
«tərə»,
qamiş
«qamış»,
gezinə
«gicirtkan»,
ziris
«zirinc»,
təli qətqəli
«çaytikanı»,
bağala xır si
«qırmızı moruq», «ayı moruğu»,
bihdor
«heyva ağacı»,
si
«alma»,
məşməşiir
«şaftalı»,
qaqalaxırdi
«dəvədabanı»,
ənginə
«qax, meyvə qurusu»,
lavaşinə
«lavaşa» (qurudulmuş alça, zoğal turşusu),
isbi micə
«çobanyastığı»,
bənövşe pəşmuna qafar
«bənövşə gülü»,
çimniiri
«alma növü»,
çimxil
«itburnu»
kürmüri
«ardıc,
gəvən»,
piirinə
«yarpız»,
xoçəməz
«qoz»,
əmrti
«armud»,
kəndim
«arpa»,
pənbə
«pambıq»,
peyğəmbəri
«qarğıdalı»,
bəli
«gilas»,
dəmbid
«gavalı»,
xəmzə
«yemiş»,
zumustuni
«qarpız»,
zərdə
«kök»,
ənor
«nar»,
vic
«tut çırpmaq üçün çadır» və s.
15. Ev və onun hissələri ilə bağlı sözlər:
xıma
«ev»,
bun
«dam»,
dər
«qapı»,
diışdər
«qapıarxası»,
ciməxotun
«yorğan-
döşək saxlanılan yer»,
övərə
«evdə çimmək üçün yer»,
ruzinə
«baca»,
qədəmə
«pilləkən».
16. Keyfiyyət bildirən sözlər:
xub
«yaxşı»,
xərob
«pis»,
gərm
«isti»,
xinik
«soyuq»,
şor
«şad, şən»,
torık
«qaranlıq»,
rışm
«işıqlı»,
şiir
«duzlu, şor»,
siyəh
«qara»,
gərmə
«balaca,
xırda»,
isbih
«ağ»,
zərd
«sarı»,
çör
«göy»,
çör-bənövş
«bənövşəyi»,
mixəyin
«mixəyi», «qəhvəyi»,
havorangi
«mavi,
havarəngi»,
duroz
«uzun»,
qutəh
«qısa»,
pur
«dolu»,
tihi
«boş»,
gird
«girdə, yumru»,
nərm
«yumşaq»,
saxt
«bərk» və s.
17. Mücərrəd anlayışları bildirən sözlər:
sənət
«sənət»,
163
Gülsüm Hüseynova.
Tat dilinin leksikası
snvol
«sual»,
salqa
«səliqə»,
xeir
«xeyir»,
hodisə
«hadisə»,
müqovilə
«müqavilə»,
səlomət
«salamat»,
məqsəd
«məqsəd»,
sıırat
«surət»,
zohm
«zalım»,
taxsır
«təqsir»,
hirs
«əsəb»,
«hirs»,
döylət
«dövlət»,
istifoda
«istifadə»,
ihtibor
«etibar»
ihtircız
«etiraz»,
təsərüfot
«təsərrüfat»,
təhsil
«təhsil»,
tərbiyə
«tərbiyə»,
əziyyət
«əziyyət»,
zəhmət
«zəhmət»,
ilm
«elm».
Tat dilinin term inoloji leksikası.
Dilin istifadə dairəsindən asılı olaraq, bu dilin terminlər
sistemi dəyişir. Bu baxımdan ayrı-ayrı dillərdə işlənən
terminlərin sayı və terminlərdən istifadə xüsusiyyətləri
müxtəlif olur. Bəzi dillərdə terminlər böyük çoxluq təşkil
edirsə, bir sıra dillərdə terminoloji mahiyyət daşıyan sözlər
kifayət qədər deyil. Dilin terminologiyası bu dildə elmin
inkişafı
ilə
sıx
bağlıdır.
Əgər
dildə
elmi
üslub
formalaşmayıbsa və ya, ümumiyyətlə, yoxdursa, onda bu dildə
terminlərdən istifadə başqa amillərlə bağlıdır. Məlumdur ki, tat
dili məişət səviyyəsində istifadə olunur. Bu dildə elmi kitablar
yoxdur. Bu onu göstərir ki, tat dilində xüsusi terminoloji
sistemə ehtiyac olmamışdır. Bununla belə, tat dilində də
terminlərdən istifadə olunur. Məişət səviyyəsində istifadə
olunan dillərdə terminlərin işlənməsi bir sıra amillərlə
bağlıdır. Birincisi, bu dilin daşıyıcıları müxtəlif sənət sahələri
ilə məşğul olduqlarından sənət-peşə leksikası müəyyən sistem
təşkil edir. İkincisi, iqtisadi şərait və bir sıra iqtisadi sahələrin
inkişafı (məsələn, kənd təsərrüfatı, heyvandarlıq və s.) həmin
sahələrə aid terminlərdən istifadə zərurəti yaradır. Üçüncüsü,
etnik birliyin üzvləri arasındakı əlaqələrlə bağlı terminlər,
eləcə də, onların məişətdə istifadə etdikləri vasitələr spesifik
sahəyə aid olduğundan, bu sahələrə aid terminlər dildə işlənir
(məsələn, qohumluq terminləri, bitkiçiliyə aid terminlər,
164
Dostları ilə paylaş: |