79
heyvanlardan şir, bəbir və çöl eşşəyinə, çoxlu quş arasında qartal,
şahin və s. təsadüf edilir. Albaniyanın paytaxtı böyük Partavdır"
1
.
Mənbələrin verdiyi məlumata görə, Arranda pambıq
becərilməsinin əsrlər boyu qədim tarixi vardır. Pambıq tarlaları yaxşı
suvarılan Şirvan, Mil və Muğan rayonlarında idi. VII əsrdəki
"Erməni coğrafıyası"nda tamamilə aydın göstərilir ki, Arran "saysız-
hesabsız miqdarda pambıq istehsal edir"
2
.
Arranda mədənçıxarma sənayesinin olması onunla əlaqədar
metal emalının inkişafına təkan verirdi. Ölkədə "qızıl, gümüş, dəmir
fılizi və mis çıxarmada biliyi olan" çoxlu sənətkar usta vardı
3
.
Cavanşirin Moisey Kalankatuklu tərəfindən təsvir edilən
knyazlıq dövrü belə güman etməyə əsas verir ki, VI əsrin axırı ilə VII
əsrin əvvəllərində Arranın ictimai quruluşunda feodalizmin xarakter
cəhətləri var idi. Padşah Vaçaqanın (V əsr) və katolikos Simeonun
kilsə qaydaları ilə müəyyən edilmiş qərarlarının təhlili əsasında
ölkənin ictimai quruluşu barəsində müəyyən nəticə çıxarmaq olar. Bu
qərarlar Arranda feodalizm quruluşunun bəzi xüsusiyyətlərini
aydınlaşdırmağa kömək edir.
Feodalizm cəmiyyətinin sosial-iqtisadi tarixini öyrənmək
üçün torpaq sahibliyi formaları məsələsinin çox böyük, birinci
dərəcəli əhəmiyyəti vardır.
Orta əsrlərin əvvəllərində Arran (Albaniya) feodallarının əsas
torpaq sahəsi şəxsi mülk idi; bu mülk kəndli icma torpaqlarını tutmaq
nəticəsində və uğurlu müharibələr ediləndə yeni torpaqları əlavə
etməklə arta bilərdi. Bu torpaqlar ən müxtəlif asılılıq şərti əsasında,
müxtəlif hüquqi əsas və normalara görə feodalların ixtiyarına keçirdi.
Bu dövrdə Arranda hakim siniflər feodallardan (knyazlardan)
və ruhanilərdən ibarət idi. Hər bir knyaz öz mülkünün kiçik feodal
padşahı olub, öz sarayı və bəzən hətta şəxsi qoşunu var idi; qoşun
lazım olduqda, knyaza tabe olan camaatdan yığılırdı. Öz təbəələrinin
həyatı knyazın ixtiyarında olduğuna görə knyaz onlarla öz bildiyi
1
История Агван, стр. 5-6.
2
Apмянская география VII в.,
СТР
. 50a-51.
3
История Агван, стр. 131/104
80
kimi rəftar edirdi. Bəzən knyaz adı şah (knyazlar knazı) tərəfindən
müəyyən xidmətə görə bir şəxsə verilirdi
1
, knyaz ona verilən len
(mülk) üçün şaha yalnız vergi verirdi ki, bunu da özünə tabe olan
kəndlilərdən yığırdı. Knyazların lenləri irsi idi və nəsildə böyük olan
şəxsə, onun bölünməz tam mülkiyyəti olaraq keçirdi.
Arranın ən böyük mülkü və yeri olan ən iri feodalı şah, yaxud
knyazlar knyazı (böyük knyaz) idi; bütün ölkənin sahibi olan şah silk
iyerarxiyası silsiləsinin başında dururdu. Məsələn, Bizans
imperatorunun Albaniya knyazı Cavanşirə göndərdiyi məktubdan
götürülən aşağıdakı parça bunu aydın göstərir: "Girdiman hakimi və
Albaniya knyazı cənab Cavanşirə"
2
. Göründüyü kimi, Cavanşir öz
şəxsi mülkü olan Girdimanın sahibi idi, ölkənin qalan hissəsini idarə
edirdi.
Özü mülkiyyətçi olan Albaniya padşahı Vaçe V əsrdə ölkəni
idarə etməkdən əl çəkəndə yalnız atasından ona qalan öz hissəsini -
min ailəni özü üçün götürdü
3
. Cavanşir isə ölərkən varis təyin
etməyib, öz mülkü olan Girdiman vilayətini öz oğulları arasında
bölüşdürdü, "öz oğullarından hər birinə sərvəti və titul verdi, hər
birinə öz sahəsini ayırdı"
4
.
Padşah və ya böyük knyaz eyni zamanda knyaz hərbi
dəstələrindən ibarət olan Arran qoşunlarının baş komandanı idi.
Bundan əlavə, onun özünəməxsus hərbi dəstəsi var idi ki, daim onun
yanında olurdu. Böyük knyazdan sonra çox böyük torpaq sahibi
Arran kilsəsi idi. Kilsə-monastır torpaqları kilsələrin, monastır və
böyük ruhani zadəganların bölünməz və irsi mülkiyyəti idi və
"müqəddəs kilsənin irsi" adlanırdı. Kilsə-monastır torpaqları, adətən,
padşahın, knyazların, feodalların, onların ailə üzvlərinin nəzir və
ianələri hesabına, bəzən ayrı-ayrı varlı kəndlilərin hesabına, habelə
1
История Агван, səh. 145/116.
2
Yenə orada, səh. 145, 148, 173/117, 119, 137.
3
Yenə orada, səh. 12/10
4
Yenə orada, səh. 181
81
kəndli icma torpaqlarının satın alınması, yaxud tutulması nəticəsində
genişlənirdi.
Ərəblərin Arrana hücumu ərəfəsində, bəxşiş və nəzirlərdən
varlanan kilsə torpaq tutub öz əlində saxlamaq üçün feodal və
knyazlarla, "hərbi adamlar" adlananlarla açıq mübarizəyə girişir.
Bəzən bu mübarizə, yeni torpaq əldə etmək, habelə siyasi
hakimiyyəti ələ keçirmək məqsədilə rəqabət edənlər arasında silahlı
vuruşma şəklini alırdı
1
.
Hələ V əsrdə padşah Vaçenin dövründə "ilk meyvələr,
xırmanlarda döyülən taxılın, tarladan yığılan və anbarlarda
2
olan
məhsulun, bütün ev heyvanlarının onda biri kilsəyə həsr edilmişdi,
habelə torpaq kilsə üçün idi"
3
.
Ruhanilər natural rüsumlar hesabına yaşayırdılar, padşah
Vaçaqanın (V əsr) "kilsə qaydası qərarlarının" Aquen dini yığıncağı
tərəfindən qəbul edilməsi də bunu təsdiq edir
4
. M.Kalankatuklunun
qeyd etdiyi kimi, ölkədə vergi verən silk üç qrupa: "lazımınca varı
olanlara", "yoxsullara" və "heç bir şeyi olmayan kəndlilərə"
bölünmüşdü. Bu bölgü [torpaq] məhsullarının xalq tərəfindən
keşişlərə verilməsi qaydası olmalıdır. Kim dövlətlidirsə, 4 vahid
buğda, 6 arpa və 16 kuzə şirin [çaxır] verir. Yoxsul adam yarım
kömbə çörək və imkanı olduğu qədər çaxır verir; kimin ki nə əkin
yeri var, nə də üzümlüyü, ondan heç bir şey alınmamalıdır. Öz
ruhunu şad etmək üçün bundan artıq şey verənlər, xeyir iş görmüş
1
Ermənistandakı eyni proses üçün bax: С.Е.Акопян. История армянского
крестьянства, Ереван, 1952.
2
"Şaranas". K.P.Patkanov bu sözü tərcümə edə bilməmişdir.
К.Шахназарян. История Агвании, 23-cü qeyddə "İndiyədək ermənilər bu sözü
qış üçün yayda ipə düzüb qurutduqları meyvə mənasında işlədirlər".
3
История Агван, стр. 15/12.
4
Aquen dini yığıncağı İran şahı Balaş Vaçaqanı Albaniya padşahı (484-
488) kimi tanıdıqdan bir müddət sonra - 484/5-487/8-ci illər arasında
oldu.Yığıncağın başlandığı 13 Mareri günü 486/7-ci il yanvarın 26-na düşür. Bu
yığıncağı Vaçaqan çağırmışdı: səbəbi bu idi ki, bir tərəfdən kilsə, digər tərəfdən
"əsilzadələr" və qara camaat arasında böyük çəkişmə meydana gəlmişdi.
Dostları ilə paylaş: |