103
Lakin ərəb qoşunları Azərbaycandan gedəndən sonra ölkənin
əhalisi hicri 24 (644-645)-cü ildə üsyan qaldırıb, "müsəlmanların
onlarla bağladıqları sülh şərtlərinə əməl etməkdən boyun qaçırdılar"
1
.
646-cı ildə ərəb ordusu Valid ibn Uqbənin komandanlığı ilə
yenidən Azərbaycana hücum etdi. Ordunun qabaq dəstəsində Salman
ibn ər-Rəbiə əl-Bəxili gedirdi. Azərbaycan ikinci dəfə istila edildi,
"bu şərtlə ki, (hər il) onlar (əhali) səkkiz yüz min dirhəm versinlər.
Bu, Xuzeyfə ibn əl-Yəməninin 22 (b.e. 644)-ci ildə, yəni Nəhavənd
vuruşmasından bir il sonra onlarla bağladığı sülhün şərtləri idi"
2
.
639-cu ildə ərəb qoşunlarının bir hissəsi Azərbaycandan
şimal-qərb tərəfə keçdi və bir neçə vuruşmadan sonra Mukanı işğal
etdi və əhalisini cizyə verməyə məcbur etdi
3
. Bu dəstənin komandanı
Bukeyr ibn Abdullah mukanlılarla müqavilə bağladı və onlara
aşağıdakı məzmunda fərman verdi:
"Bismillahirrəhman-irrəhim. Bu fərman Bukeyr ibn Abdullah
tərəfindən Mukan əhalisinə, onların şəxsiyyəti, əmlakı, dini və
qanunlarını mühafızə etmək haqqında verilən mühafızə fərmanıdır
ki, həddi-büluğa çatmış hər bir şəxs bir dinar, yaxud onun dəyərini
versin, müsəlmana səmimi yanaşsın, ona yol göstərsin və bir gün bir
gecə onu saxlayıb yedirsin. Nə qədər ki, onlar öz üzərində (ərəb)
hakimiyyətini qəbul edib ərəblərə xeyirxahlıqla yanaşırlar, onlara
əmin-amanlıq təmin olunur və biz öz təəhhüdlərimizi yerinə
yetirərik. Əgər onlar öz təəhhüdlərini pozub səmimi olmadıqlarını
göstərsələr, xainləri ələ verməyincə, onlara aman yoxdur! Əks halda!
Onlar xainlərin həmfıkri hesab olunacaqlar. Şahidlər əş-Şəmmax ibn
Dirar, ər-Rusaris ibn Cunadib və Xəmələ ibn Cuveyyə olmuşlar.
Hicri 21-ci ildə (b.e. 642-ci ildə) yazılmışdır"
4
.
1
Ət-Təbəri, I, 2804; əl-Bəlazuri, 328.
2
Əl-Bəlazuri, 326.
3
Yenə orada, 326.
4
Ət-Təbəri, I, 2666; əl-Bəlazuri, 326; İbn əl-Əsir, III, 22.
104
Bukeyr ibn Abdullah Mukandan Xəzər dənizinin sahili ilə şimala
doğru hücum etdi və həmin il Bab-ül-Əbvaba (Dərbəndə) çatdı
1
.
Sonrakı 642/643-cü illərdə xəlifə Ömər Dərbəndə Surakə ibn
Əmri göndərdi. Surakə ordusunun qabaq dəstəsi Əbd-ür-Rəhman ibn
ər-Rəbiə əl-Bəxilinin komandanlığı ilə şəhərin hasarları yanında
Bukeyr ilə birləşdi. Surakənin ölümündən sonra xəlifə Dərbənd
yaxınlığındakı sərhəd xəttinə Əbd-ür-Rəhman ər-Rəbiəni təyin etdi
və ona əmr verdi ki, xəzərlərə qarşı çıxsın. Ərəb atlıları əl-Beyda
şəhərinə çatıb onu işğal etdi
2
. Lakin Balancar yaxınlığındakı xəzərlər
hücuma keçib ərəbləri məğlub etdi və onların komandanı Əbdür-
Rəhman ər-Rəbiəni öldürdülər
3
.
Bununla da ərəb ordularının Dərbənddən şimala doğru birinci
hücumu qurtardı. Şəhər əhalisi ilə, Azərbaycanda bağlanan
müqaviləyə oxşar müqavilə bağlandı
4
.
Arranın istilasına gəlincə, ərəb qoşunları Arran ərazisinə şərqdən
deyil, cənub-qərbdən, Naxçıvandan keçməyə başladılar. Arrana
soxulan ilk ərəb dəstəsi Salman ibn Rəbiə əl-Bəxilinin komandanlığı
altında olan dəstə idi ki, bu da Həbib ibn Məsləmənin ordusuna daxil
idi.
Naxçıvan xəlifə Osman ibn Affanın (644-656) hökmranlığı
zamanında tutulmuşdu. Həbib ibn Məsləmə Naxçıvanı işğal edəndən
sonra onun əhalisi ilə sülh müqaviləsi bağladı və aşağıdakı fərmanı
verdi:
"Bismillahirrəhman - irrəhim. Bu fərman Həbib ibn Məsləmə
tərəfındən Naşava (Naxçıvan) şəhəri əhalisinə, onun burada olan və
olmayan kahinlərinə və yəhudilərinə, ona görə verilir ki, mən sizin
əmin-amanlığınızı və əmlakınızı, sizin kilsə və ibadətgahlarınızı və
şəhərinizin hasarlarını mühafızə altına alıram. Siz əmin-amandasınız
və biz sizinlə bağladığımız müqaviləni o vaxtadək yerinə yetirməyi
1
Ət-Təbəri, I, 2665-2666; İbn əl-Əsir, III, 21-22.
2
Ət-Təbəri, I ,2668.
3
Yenə orada, I, 2668-2669-2871.
4
Yenə orada, I, 2665-2666.
105
təəhhüd edirik ki,siz özünüz ona əməl edib cizyə və xərac verəsiniz,
ən mötəbər zamin olan Allah özü buna zəmanətdir.
Fərman Həbib ibn Məsləmənin möhürü ilə təsdiq olunur"
1
.
Gevondun dediyinə görə, xəlifə orduları "Midiya
(Azərbaycan) və Naxçıvan kəndlərini viran etdilər. Bir çox kişiləri
öldürdülər
,
digərlərini isə arvad-uşaqlan ilə əsir götürüb Culfa bərəsi
ilə Arazın o tayına apardılar"
2
.
Ərəblərin yerli əhalidən zamin tutub girov saxlamaları
işğalçılara müqavimət göstərildiyinin sübutudur; buna görə də
təbiidir ki, ərəblər şimala doğru irəlilədikcə öz arxa yollarmdan
arxayın olmaq istəyirdilər.
Salman ibn Rəbiənin dəstəsi Naxçıvandan çıxandan sonra
Biçənək keçidindən Şəki, Gorus tərəfə yeridi və Arran ərazisinə
çatanda Beyləqan üzərinə yürüş etdi. Salman "sülh müqaviləsinə
görə Beyləqanı tutdu və yenə də bu müqaviləyə görə əhalini xərac və
cizyə verməyə məcbur edib onun həyatını, əmlakım, şəhər hasarlannı
qorumağı təmin etdi. Sonra Salman Bərdəyə gəldi və şəhərdən bir
fərsəxdən az aralı olan Turtur [Tərtər] çayı sahilində ordugah
çadırları qurdu. Şəhər əhalisi darvazaları onun üzünə bağladığna
görə, Salman bir neçə gün şəhəri mühasirədə saxlamalı oldu. Eyni
zamanda şəhər ətrafmda əkini biçilmiş kəndlərə basqınlar edildi. Bu
hal, əhalini məcbur etdi ki, Beyləqan əhalisinin Salmanla bağladığı
sülhə oxşar sülh bağlasm. Əhali şəhər darvazalarını onun üzünə açdı
və Salman şəhərə daxil olub (bir müddət) orada qaldı. Buradan öz
atlılarını götürüb yurüşə başladı. Şakşin (Şakaşen), Meskean
(Meskuenk), Ud (Uti), Mesiran (Mesarans), Xarxilyan (Xarcilank),
Tabar (Tri) mahallarının kəndlərini və Arranın digər yerlərini tutdu"
3
.
Sonra Salmanın dəstəsi "qədim şəhər hesab olunan" Şamxoru tutdu,
şərqə tərəf dönərək, "Bardinc arxasında Arazın Kürə qovuşduğu yerə
1
Əl-Bəlazuri, 200. Müqavilə öz rnəzmununa görə, ərəblərin Dəbil əhalisi
ilə bağladığı müqavilənin eynidir.
2
История халифов-Гевонда..,, cтp. 3-6.
3
Əl-Bəlazuri, 203-204; əl-Yəqubi, II, 194.
Dostları ilə paylaş: |