112
knyazlar öz aralarındakı şəxsi ixtilafları həll etmək üçün işğalçıları
köməyə çağırırdılar. Bundan əlavə, Arran zadəganlarının islam dinini
qəbul etməsi maddi mənfəətdən və əsasən bundan irəli gəlirdi ki,
ərəblər zadəganların torpaq mülkiyyətinə sahiblik hüququnu olduğu
kimi saxlayır vo onları cizyə verməkdən azad edirdilər; məlum
olduğu kimi, cizyə aşağıdakı prinsipə görə alınırdı: dövlətlinin
dövlətindən, varlının varından, yoxsulun yoxsul güzəranından.
V.V.Bartold qeyd etmişdir ki, "xristianlıqdan fərqli olaraq,
islam dini fərdi missionerlərdən istifadə etmirdi və yalnız istila yolu
ilə yayılırdı; müsəlman torpaqlarının sərhədləri ilə islamın yayılan
sərhədləri bir-birinə uyğıın gəlirdi", həm də "islam dini zorakılıqla
yayılmırdı və nə xristianlar, nə də zərdüştilər təqib olunmurdular"
1
.
Biz, islam dininin qəbul edilməsi məsələsində yalnız
Əməvilərdən sonrakı Xilafət dövründə kəskin dönüş əmələ
gəldiyindən bəhs edə bilərik. Vaxtilə V.R.Rozen bu cəhətə diqqəti
cəlb etmişdi; o, X əsrin əvvəllərindəki ərəb münəccimi ibn Əbu
Tahirin (Tayfurun) aşağıdakı sözlərini sübut gətirir: "...bu vəziyyətdə
(göstərilən övzəyi kəvakibdə - Z.B.} hakimiyyət Əməvilərdən
Abbasilərə keçdi, dehqanların da sehrbaz maqlara etiqadı ölüb getdi
və onlar Əbu Müslimin dövründə islam dinini qəbul etdilər; bu
[etiqad] dəyişikliyi [yeni] dinin başlanğıcına oxşayırdı [yəni bu
dəyişiklik öz əhəmiyyətinə, öz mənasına görə, yeni dinin əsası
qoyularkən əmələ gələn dəyişikliyə bənzədilə bilər]"
2
.
Əməvilər Xilafətdə vahid hakimiyyət və vahid dil bərqərar
edib, Xilafətin təbəələri arasında islam dinini yaymaqla yalnız
sonralar onların xələfləri Abbasilərin istifadə etdikləri maddi şəraiti
yaratmışdılar
3
.
Arran əhalisi haqqında hətta bunu da demək olmaz, çünki
"Kitab əhli" olan Arran əhalisini onlar üçün yeni olan bir dini qəbul
1
В.В.Бартольд. Место прикаспийских областей…, стр. 45, 142
2
В.Розен. Рецензия на "Alberuni's İndia", стр. 156.
3
H.A.R.Gibbə (Арабская литература, стр. 36) görə Abbasilərin
tərəqqisi "teokratik və monarxiyaçı ərəb partiyalarının ittifaqı və farsların dövlət
tabeliyində olan digər xalqların sayəsində" baş vermişdi.
113
etməyə heç də məcbur etmirdilər, əksinə, xristianların özləri islam
dinini çox müvəffəqiyyətlə qəbul edirdilər
1
.
Xəlifələr ərəblərdən "təqaüd alan və divanın hesabında olan
şəxsləri"
2
Azərbaycan torpaqlarında yerləşdirir və onlara əmr
edirdilər ki, "əhalini islama dəvət etsinlər"
3
.
Bütün islam tədqiqatçıları qeyd edirdilər ki, ərəblərin itaət
altına aldıqları ölkələrin xalqları yeni dini kütləvi şəkildə qəbul
edirdilər, cünki V.Rozenin dediyinə görə "ərəblər öz sadəliyi və
bəsitliyi ilə əzəmətli, yeni bir din gətirmişdilər və dini təqib və
didişmələrin təzyiqi altında haldan düşüb əzilən kütlələrin zövqünə
bu yeni din xüsusən ona görə uyğun gəlmişdi ki, demək olar, hər
yerdə yadellilərin (əlavə edək: öz həmvətənlərinin də - Z.B.} ağır
iqtisadi zülmündən kütlələri azad edən xilaskar kimi göstərirdi"
4
.
Buna görə aydındır ki, ərəblərin itaət altına aldıqları xalqların
ərəb istilaçılarının zülmündən şikayət etməyə heç bir ciddi əsası yox
idi. Başqa dindən olanlar öz əvvəlki dinlərini dəyişdirməyə bilərdilər,
lakin bu halda onlar xəracdan başqa cizyə də verməli idilər, ərəblər
isə öz təbəələrinin "ruhunu xilas etmək" ilə heç maraqlanmırdılar.
Yalnız vergilər vaxtında və düzgün ödənməyəndə və əvvəlki dini
etiqadı müdafıə etmək bəhanəsi siyasi və milli istəkləri örtüb
gizlədən bir pərdə rolunu oynayanda, yəni iş böyüyüb ərəb hakim
dairələrinə qarşı açıq üsyan şəklini alanda ərəblər cəza tədbirlərinə əl
atırdılar.
Əlbəttə, xəlifə I Ömərin zimmilər (başqa dindən olanlar)
haqqında təhqiredici qərarları, yəni onların öz əvvəlki dini
etiqadlarında qala biləcəklərini, lakin aşağı silkə mənsub olub cizyə
verdiklərinin əlaməti olaraq boyunlarına qurğuşundan nişan
taxdıqlarını yadda saxlamalı olduqlarını göstərən bu qərarlar
bildirirdi ki, Allah elçisinin qanunları yalnız çoxallahlılara və
1
V.Rozen. Sitat gətirilən əsəri, səh. 155.
2
Divan əl-'əta - təqaüd verilən dəftərxana.
3
Əl-Bəlazuri, 328.
4
V.Rozen. Sitat gətirilən əsəri, səh. 155.
114
atəşpərəstlərə qarşı çıxır. A.J.Krımski düzgün olaraq qeyd etmişdir
ki, "xristianlıqda hər bidəti amansızlıqla təqib edən qonşu xristian
Bizansa nisbətən, islam dini qanunu, hətta Ömərin nəzəriyyəsində
kifayət qədər liberal qanun idi"
1
, xəlifə Ömər ibn Xəttab isə
Məhəmmədin özündən daha ardıcıl müsəlman idi
2
.
Ərəb istilasından sonra zərdüşt ruhaniləri ölkədə öz hakim
mövqelərini itirmiş olsalar da, yerli əhali üzərində öz təsirlərini
itirməmişdilər
3
. Bu cəhət, xüsusilə, Azərbaycanın və İranın digər
əyalətləri, dağ rayonlarının (Deyləm, Gilan, Təbəristan) əhalisinə
aiddir, zira bu yerlərdə hakim vəziyyətdə olan din ərəblərə qarşı
üsyanlar zamanı əhalini birləşdirirdi. Azərbaycanın dağ rayonlarının
əhalisi, digər rayonlardan ayrılmış vəziyyətdə olduğuna görə, uzun
zaman müstəqil siyasi həyat keçirməkdə davam edirdi.
Ərəblər Azərbaycanda özlərine tabe etdikləri əhalinin mədəni
səviyyəsindən aşağıda olaraq, Azərbaycana islam dini və öz
dillərindən başqa heç bir şey gətirmədilər. Bundan əlavə, ərəblər
özlərindən əvvəl bu ölkələrdə mövcud olan qayda və ənənələri öz
ehtiyaclarına uyğunlaşdırmağa başladılar, xüsusilə ona görə ki,
ərəblərdən əvvəlki dövlət mexanizmi "yaxşı qurulmuşdur"
4
.
Sasanilər İranının və Bizansın siyasi mexanizmləri Ərəb
xilafətinin təzyiqinə tab gətirmədilər, çünki bu mexanizmlər çoxdan
"içəridən pozulmuşdu"
5
, lakin həm İranın, həm də Bizansın mənəvi
qüvvələri kütlələr içərisində yaşamaqda davam edirdi və Xilafət
əleyhinə çoxlu üsyanlar şəklində özünü büruzə verirdi.
VIII əsrin əvvəllərinə doğru, islam dini Azərbaycanda hakim
bir din olur. Azərbaycanda islam dinini yuxarı silk adamları birinci
1
Ət-Turtuşi, səh. 232.
2
A.Y.Krımski. Sitat gətirilən əsəri, səh. 131; Th. Nöldeke, Orientalische
Skizzen, p. 83.
3
Zərdüştilik ruhaniləri haqqında ətraflı b a x: Karaka. The History of the
Parsis, v. I, II, London, 1884.
4
К.А.Иностранцев. Сасанидские этюды, стр. 2.
5
V.Rozen. Sitat gətirilən əsəri, səh. 153.
Dostları ilə paylaş: |