94
bağladı və gürcü qoşunlarının köməyi ilə iranlıları Uti və Şakaşen
vilayətlərində qəti surətdə məğlub etmək ona müyəssər oldu. Məğlub
edilmiş iranlılar Sünik knyazı vasitəsilə Cavanşiri mütarikəyə razı
edə bildilər, bundan sonra o, "böyük İran imperiyasının süqutu və ilk
[Arran] padşahlarının müstəqilliyini xatırlayıb, padşahlıq calalında
onları özü ilə müqayisə edərək bu fıkrə gəldi ki, öz knyazlığını daha
heç kəsə tabe etməsin"
1
. Lakin iranlılar hiylə ilə Cavanşirin atasını
tutdular və qarışıqdan istifadə edərək, yenidən Azərbaycandan
Arrana hücum etdilər və əyalətləri bir-bir tutmağa başladılar.
Şiddətli vuruşmalarda iranlılar yenidən və qəti olaraq məğlub
edilib Arrandan qovuldular. "Yəzdigerdin şahlığının 20-ci ilində isə
İran imperiyası tamamilə darmadağın edildi; bu, Hacər övladının
(ərəblərin) dünyada məşhur müharibələrinin 31-ci ili və Cavanşirin
[hökmranlığının] 15-ci ili idi"
2
.
Yaxın keçmişdə ərəb qoşunları ilə etdiyi vuruşmalardan aldığı
təəssüratı unutmayan Cavanşir ərəblərin Arrana hücumundan sonra
onlara qarşı amansız mübarizəyə başladı. Onun atası Varaz-Qriqor
Cavanşirin bu taktikasına etiraz edirdi, odur ki, Varaz ərəblərlə
danışığa girməyi qərara alıb, "özxoşuna düşmənə tabe oldu"
3
. Lakin
Cavanşir görəndə ki, ərəblər "tayfa başçılarını məcbur edirlər qalaları
Atmersex dövründə "altıncı dini yığıncaq Kartaliniya, Kaxetiya, Şəki, Şirvan,
Svanetiya, Çərkəz, Ovsetiya iIə birlikdə bütün dağlıq vilayəti, bütün Yuxarı
Gürcüstanı, Samsxeni Msxet patriarxı taxtına tabe etdi. Gürcüstan katolikosu Qara
dənizdən Dərbəndə qədər biitün xalqlar və ölkə padşahlarının tacqoyma mərasimi
keçirir və keşişlərinə rütbə verir" (Histoire de la Georgie, p. 236; M.Djanaşvili. Adı
çəkilən əsəri, səh. 25-26). Əgər Atrnersexin padşahlıq ixtiyarı alması düz 639-cu
ilə təsadüf edirsə, onda Cavanşirin İranlılardan uzaqlaşıb getməsi Ktesifon
(Mədain) vuruşmasından sonra (637) və Nəhavənd vuruşmasından əvvəl (642) ola
bilərdi.
1
История Агван, стр. 143/115.
2
История Агван, стр. 144/115. Yəzdigerd hökmranlığının 20-ci ili
651/2-ci ilə, hicri 31-ci ilə isə 24. 08. 651 -11. 08 652-ci ilə təsadüf edir. Deməli,
Cavanşirin hökmranlığınının birinci ili 637/8-ci ilə düşür.
3
Yenə orada, səh. 144/115.
95
onlara təslim etsinlər və onların arvad-uşaqlarını girov saxlayırlar ki,
ərəblərə qarşı qalxmasınlar"
1
, erməni sərkərdəsi ilə ittifaq bağladı
2
və
onu Bizans imperatorunun vassalı olmağa meyilləndirdi.
Cavanşir ciddi siyasi şərait qarşısında manevr etməyə
təşəbbüs göstərdi və imperator II Konstanta (641-668) müraciət edib
"uzaqda olan bir xalqı özünə yeni təbəəliyə qəbul etməyi"
3
ona təklif
etdi.
Bizans çoxdan arzuladığı bu ittifaqa həvəslə razı oldu, çünki
cənubdan yaxınlaşan dəhşətli təhlükə imperatoru vadar edirdi ki,
imperiyanın şərq sərhədlərini möhkəmlətməyin fıkrini çəksin. 654-cü
ildə imperator II Konstant ilə Cavanşir bir neçə dəfə görüşdülər; bu
gorüşlərdə hər iki tərəfı maraqlandıran ən ciddi məsələlər həll
olunurdu. II Konstant bu ittifaqı Alban knyazına qiymətli hədiyyələr
göndərməklə möhkəmləndirdi. "II Konstant ona bəxşiş olaraq gözəl
hədiyyələr: arxası qızıla tutulan, oyma naxışlı gümüş taxt, zərli
paltarlar, öz kəmərindən mirvari düzülmüş qılınc göndərdi. Onu
proton-patrisi edərək əmr etdi ona 12000 kişi
4
üçün bəxşişlər, patrisi,
ipat, apoipat, stratelat və elist diplomları göndərsinlər ki, istədiyi
adama bəxş etsin... Onun oğullarını patrisi etdi. O, ilk alban
padşahlarına məxsus bütün kənd və vilayətləri nəsildən-nəslə ona
verdi"
5
.
1
Yenə orada, səh. 144/115.
2
Albanlar, habelə gürcü və süniklilər 654-cü ildə Ermənistanı ərəblərə
təslim edən Teodor Rştuninin tərəfdarı kimi qeyd edilir(b a x: Sebeos, səh. 151-
155). Cavanşirin atası əmələ gəlmiş vəziyyəti yaxşı başa düşürdü və onun qəbul
etdiyi qərar yeganə düzgün qərar idi. Cavanşir isə, görəcəyimiz kimi, Muşeq
Mamikonyana və II Konstanta tərəf meyil göstərdi. Arran xalqına gəldikdə isə,
Bizansa möhkəm müqavimət göstərdiyinə görə Cavanşirin müttəfiqi adlananlar bu
xalqı amansızcasına qarət etdilər (Sebeos, səh. 155). "II Konstant öz qoşununun bir
hissəsini İberiya, Aqvaniya və Sünikə göndərdi ki, onların (Rştuni ilə) ittifaqını
pozsun. Bizans qoşunları onların ölkəsini qarət etdi və tapdıqları hər şeyi qarət
edəndən sonra öz padşahlarının yanına qayıtdı". K.P.Patkanov ("История Агван,
стр. 144.): "Smbad Baqratuni – Ermənistan mərzbanıdır" (yanlışdır).
3
История Агван, стр. 145/116.
4
K.P.Patkanov: "1200 kişi".
5
История Агван, стр. 145, 148/116-117, 119.
96
M.Kalankatuklu yazır ki, Cavanşirin hökmranlıq etdiyi
vilayətlərin hüdudları Gürcüstan sərhədlərindən tutmuş hunlar qapısı
[Dərbənd] və Araz çayınadək uzanırdı
1
.
Lakin mənbələrdə Cavanşir ilə II Konstant arasında bağlanan
ittifaqın başqa, zənnimizcə, daha doğru variantına rast gəlirik.
Sebeosun dediyinə görə, Qərbi Ermənistanda olan II Konstant
İberiya, Albaniya və Simik hökmdarlarının o zaman ərəblərlə ittifaq
bağlamış Şərqi Ermənistan hakimi Teodoros Rştuni ilə öz
ittifaqlarını möhkəmləndirmələrinə mane olmaq məqsədilə həmin
ölkələrə ordu göndərmişdi. Çox ola bilər ki, Cavanşir təkcə II
Konstant ilə deyil, Rştuni ilə də ittifaqda idi və yalnız Bizansın
Albaniya üzərinə hücum edəcəyi təhlükəsi onu II Konstantin
tərəfində olmağa məcbur etmişdi
2
. Əgər bu cəhət həqiqətə
uyğundursa, onda belə zənn etmək olar ki, M.Kalankatuklunun bəhs
etdiyi görüşlərə getməklə Cavanşirin güddüyü məqsəd yalnız
cənubdan yaxınlaşan təhlükə qarşısında Bizansın siyasi və hərbi
imkanlarının nisbətini aydnlaşdırmaq idi.
M.Kalankatuklunun dediyinə görə, Bizans imperatorunun
Cavanşir ilə görüşlərindən biri "Konstantinin hökmranlığının 19-cu
ilində"
3
olmuşdu və o zaman "İraklinin nəvəsi İrana gəlmişdi. O öz
yaxın adamlarından birini Cavanşirin yanına göndərdi ki, özü ilə
görüşməsini ondan xahiş etsin; o da [Cavanşir] təcili olaraq
midiyalılar ölkəsinə böyük imperatorun yanına gəldi; imperator da
onun gəldiyini eşidən kimi şəxsən onu qarşılamaq üçün Künqr
4
1
Yenə orada, səh. 153-154. "654-cü ildə xəlifə Osman II Konstanta əks
olaraq Teodoros Rştuniyə Ermənistan, İberiya, Aqvaniya və Sünik üzərində
Qafqaz dağları və Çoqa qapısınadək hakimiyyət verdi" (Sebeos, səh. 159). Lakin
Sebeosa görə, bu zaman xəlifə I Müaviyə (661-680) imiş.
2
Sebeos, səh. 154-155.
3
659/60-cı ildə. Lakin II Konstant təkcə bir dəfə 654-cü ildə (İrana deyil)
Ermənistana gəlmişdi (B a x: Grousset. Histoire, p. 302).
4
N.Adonts (N.Adonz. Anahit, p. 26) Künqr ilə Kanqavarini eyniləşdirir
və belə hesab edir ki, M.Kalankatuklu Konstant ilə İraklini səhv salmışdır. "İrakli
627-ci ildə, Ktesifona girməklə, Həmədana daxil oldu... Künqr onun yolunda
Dostları ilə paylaş: |