97
kəndinə getdi, onunla salamlaşdı və ona əmr etdi ki, arvadının vəfatı
1
münasibətilə geyindiyi yas paltarını çıxartsın, sonra onlar Cavanşirə
padşah paltarı geyindirdilər"
2
.
662-ci ildə xəzərlər Balancar yaxınlığında ərəbləri məğlub
edərək, yenidən "qənimət və qarət üçün"
3
Arrana soxuldular. Knyaz
Cavanşir xəzərlərin hücumunu dəf etmək üçün "öz ordusunu götürüb
böyük Kür çayının o biri tərəfınə keçdi və onlarla vuruşmağa
başladı"'
4
. Moisey Kalankatuklunun dediyinə görə, xəzərlərlə
vuruşmada Cavanşir böyük qələbə qazandı və bu vəhşi tayfaya dedi:
"Get, Çoqa qapısına gir və bir daha buraya (Albaniyaya - Z.B.)
qayıtma"
5
.
Lakin 664-665-ci ildə xəzərlər yenidən Albaniya knyazlığı
ərazisinə hücum etdilər və "Kür çayının bu tərəfinə keçərək Araz
sahilinədək getdilər və təkcə yerli əhalini əsir etmək deyil, habelə
Ararat və Sünik vilayətləri əhalisini də qışlaqlara gətirdiyi qoyun və
mal-qara sürüləri ilə birlikdə toplayıb öz ordugahlarına apardılar'
6
.
Cavanşir xəzərlərlə sülh bağlamalı oldu; bunun nəticəsində
Arran xəzərlərdən asılı vəziyyətdə qaldı, çünki xəzərlərin "120 000
baş qoyunu, 7000 at və öküzü və əsir alınmış kişilərdən azı 1200
nəfəri"
7
qaytarmasını başqa cür izah etmək olmaz. Xəzər xaqanının
birinci ən böyük yaşayış məntəqəsi idi. Ehtimal ki, Künqr hər şeydən əvvəl,
Azərbaycanda olan əl-Kinkivardır. B a x: Y.Marquart. Eransahr, s. 24.
1
История Агван, стр. 143/114. Deməli, Cavanşirin birinci evlənməsi
təxminən 638-ci ildən təqribən 659-cu ilədək davam etmişdir. Öz duasında
(История Агван, стр. 152) Cavanşir deyir: "Mənim və arvadım Xosrov Anuşun
günahından keç". Əgər bu qadın onun ikinci arvadıdırsa, hunlar padşahının (Xəzər
xaqanının) qızı, Cavanşirin 665-ci ildə evləndiyi bu qadın onun üçüncü arvadı
imiş. История Агван, стр. 154.
2
История Агван, стр. 147/118.
3
Yenə orada, səh. 149/120.
4
Yenə orada, səh. 150/120.
5
Yenə orada.
6
Yenə orada, səh. 153/123.
7
Yenə orada.
98
qızı ilə Cavanşirin evlənməsi, əlbəttə, xaqanlıqdan bir vassal kimi
asılı olduğunu qəbul etmək şərtlərindən biri idi
1
.
Çox keçmədən Cavanşir Xilafət ordularının hücumu təhlükəsi
qarşısında bu nəticəyə gəldi ki, Bizansla manevr etmək heç bir nəticə
verməyəcəkdir, çünki Bizansın özü öz torpaqlarını ərəblərdən
qorumalı idi. Digər tərəfdən xəzərlər daim qarət məqsədi ilə Arrana
hücum edirdilər. Odur ki, Cavanşir də "Cənub hakiminin
boyunduruğuna", yəni xəlifəyə tabe olmaq qərarına gəldi. O iki dəfə
Dəməşqə, xəlifə Müaviyənin sarayına getdi; Müaviyə "ölkənin
canişinlərindən heç birinə göstərmədiyi böyük bir calal ilə onu qəbul
etdi"
2
.
Nəhayət, siyasi mülahizə Cavanşirə göstərdi ki, o, Xilafət ilə
qarşılıqlı münasibətlərdə öz nöqteyi-nəzərini dəyişdirməlidir, çünki
siyasət səhnəsində Xilafət Bizansdan güclü çıxmışdı. Bundan əlavə,
ərəb orduları Ermənistanı işğal edəndən sonra Arran həqiqətdə öz
süzereni və müttəfıqi Bizansdan ayrı düşmüş oldu. Arran üçün
məsuliyyətli olan bu dövrdə "Şərqin böyük knyazı Cavanşir öz ölkəsi
haqqında böyük qayğı çəkirdi. O hiss etmişdi ki, cənubdan gələn
quldur qoşunu onun ölkəsini tutub tapdaq altına sala bilər. O,
türküstanlıların (xəzərlərin - Z.B.) saysız-hesabsız qoşunlarını öz
köməyinə çağıra bilərdi; lakin Cavanşir buna baxmayaraq, yenə də
bu qərara gəldi ki, cənub hökmdarının vassalı boyunduruğuna tabe
olsun"
3
.
Cavanşir iki dəfə xəlifə Müaviyənin görüşünə getdi. Birinci
dəfə (667-ci ildə) getməkdən məqsədi Xilafətdən bir vassal kimi asılı
olmağı qəbul etməklə Arranı ərəb ordularının qarətindən qorumaq
ümidində idi. Bu, Cavanşirə müyəssər oldu. Xilafət İranı və Suriya
vilayətlərini istila edəndən sonra işğalçılığı lap Bizansın Kiçik
1
N.Akinyan. Sitat gətirilən əsəri, səh. 309-322.
2
История Агван, стр. 157-158/126; müqayisə et: А.Мюллер. История
ислама, стр. 289-291.
3
Yenə orada, səh. 156/125.
99
Asiyadakı torpaqlarının sərhədlərinədək genişləndirdi. Bu zaman
Bizans nəinki Arrana heç bir kömək edə bilmirdi, hətta imperiyanın
paytaxtı yaxınlığında olan vilayətləri də öz əlində saxlamaq
iqtidarında deyildi. Buna görə də Cavanşirin uzaqları görən çox
tədbirli hərəkəti Arranı qarşıdakı labüd dağıntıdan yalnız qurtarmaqla
qalmadı, ona uzunsürən müharibə və məhrumiyyətlərdən xeyli nəfəs
dərməyə imkan verdi. Hər halda Cavanşirin 667-ci ildə Dəməşqə ilk
səfərindən sonrakı üç ildə Arran əhalisi hər hansı xarici hücumlardan
xilas olmuşdu.
Üç ildən sonra (670-ci ildə) xəlifə Müaviyə yenidən Cavanşiri
Dəməşqə dəvət etdi, burada o, Xilafət ilə Bizans arasındakı danışıqda
vasitəçi rolunu oynayırdı. (Bu zaman Bizans imperatorunun elçiləri
Xilafətin paytaxtına kömək haqqında danışığa gəlmişdilər.)
M.Kalankatuklu yazır ki, "Konstantin hökmranlığının 30-cu ilində
hərəm xadimləri onu öldürmək istəyirdilər və padşah [xəlifə]
yunanların nümayəndə heyətinə əmr etmişdi ki, Şərq knyazının
[Cavanşirin] gəlməsini gözləsinlər"
1
.
Xəlifə, Cavanşirə hədiyyələr verərək, Sünik
2
knyazlığını ona
tabe etdi və onu məcbur edirdi ki, Atrpatakanın hakimliyini də
öhdəsinə götürsün. Lakin Cavanşir bu təklifı rədd etdi və xəlifədən
xahiş etdi ki, "onun ölkəsi üzərinə [Xilafət tərəfindən] qoyulan ağır
1
История Агван, стр. 159/127. Konstantın hökmranlığının 30-cu ili
670/1-ci ilə düşməlidir, lakin o, 668-ci ildə Siciliyada edam edilmişdi. Bizanslıların
elçiliyi kubikulari Andreasın başçılığı ilə (Feofan, səh. 348-350) 667-ci ildə,
Konstantın ölümündən bir il əvvəl Dəməşqə, erməni qiyamçısı Soboriusa (Şapux)
qarşı xəlifədənkömək istəmək məqsədilə gəlmişdi. Soborius da öz tərəfindən elçi
Sergiosu (Sarkisi) Müaviyənin yanına göndərib, bizanslılara qarşı ondan kömək
istəmişdi. Müaviyə kömək əvəzinə, bizanslılardan bac tələb etdi. Təhqir olunmuş
Andreas Dəməşqi tərk etdi və öz vəzifəsini yerinə yetirməkdə müvəffəqiyyət
qazanan Sergios üçün pusqu düzəltdi. Çox ehtimal, Cavanşir danışıqlarda iştirak
edirdi və "hər vasitə ilə çalışırdı padşahı onların [bizanslıların] xeyrinə razı etsin".
Lakin bizə belə gəlir ki, 667-ci il, onun Dəməşqə ilk və ehtimal ki, yeganə səfər
ilidir.
2
История Агван, стр. 160/128.
Dostları ilə paylaş: |