52
razılıq verdilər. Onlarla razılığa gəldiklərinə əmin olan xanın adamları
əhalini öz yerlərinə qayıtmağa nəzarət etmək məqsədilə orada 40 nəfərlik
dəstə saxlayaraq, qalan qoşunla geri qayıtdılar. Lakin əsas qoşun hissələri
getdikdən sonra qiyamçılar Qarabağdan aldıqları köməklə birlikdə orada
saxlanılan dəstəyə hücum edərək hamısını qılıncdan keçirdi və əmlaklarını
qarət etdilər. Bu xəyanətkar hərəkəti eşidən Hüseynəli xan dərhal oraya ye-
nidən qoşun göndərdi. Nizami qoşun qəti hücuma keçərək qiyamçıları
məğlub etdi. Qalib gəlmiş xanın qoşunu qiyamçıların əmlakını və mal-
qarasını qarət etdi» (39,87). Qeyd etmək lazımdır ki, bu üsyanın yatırıl-
masında II İraklinin də köməyi olmuşdu. O, üsyanın qarşısını almaq üçün
sərkərdələrindən birini İrəvana göndərmişdi (39,97-98). Bu qiyam 1782-ci
ilin
baharında və yayında olmuşdu.
Müdaxilə nəticəsində dağıntıya məruz qalmış xanlıq təsərrüfatını
bərpa etməklə məşğul olan Hüseynəli xan tezliklə, qonşu Naxcıvan
xanlığında baş verən siyasi hadisələrə qoşuldu. Qeyd etmək lazımdır ki,
XVIII
əsrin 80-ci illərin əvvəllərində bir tərəfdən Xoylu Əhməd xan Dünbü-
lü,
digər tərəfdən isə Qarabağlı İbrahimxəlil xan, Kartli-Kaxetiya çarı II
İrakli və İrəvan xanı Hüseynəli xan arasında Naxçıvan xanlığında
möhkəmlənmək uğrunda mübarizə başlanmışdı. Müttəfiqlərin səyi
nəticəsində kəngərli tayfasından olan Abbasqulu xan hakimiyyətə gəldi
(29,49). Lakin bununla
razılaşmayan Xoylu Əhməd xan Naxcıvan
xanlığının daxili işlərinə qarışmaq üçün fürsət axtarırdı. Bu məqsədlə
Əhməd xan Naxçıvanlı Abbasqulu xandan torpaq iddiası edərək həmin
xanlığın tərkibinə daxil olan Nazik və Şükürlü kəndlərini ona güzəştə
getməyi tələb etdi. Onun bu tələbi Abbasqulu xan tərəfindən rədd edildi.
Rədd cavabı alan Əhməd xan qoşunlarını Naxçıvan xanlığının sərhədlərinə
yeritdi. Güclü Xoy
qoşunlarına müqavimət göstərmək iqtidarında olmayan
Abbasqulu xan
Naxçıvanı tərk edərək Zəngəzura gəldi. Lakin Əhməd xan
Naxçıvanda çox qala bilmədi. İrəvanlı Hüseynəli xan ona məktub yazaraq
Naxçıvandan çıxmağı tələb etmiş, əks-təqdirdə Əhməd xana qarşı hərbi
əməliyyata başlayacağı ilə hədələmişdi (3,220). Bunun ardınca İrəvan xanı
Naxçıvana qoşun yeritdi. İrəvan xanının bu addımını İbrahimxəlil xanın və
II
İraklinin müdafiə etdiyini başa düşən Əhməd xan Naxçıvanı tərk etdi.
Lakin
İrəvan qoşunu da burada çox qala bilmədi. Buna səbəb Abbasqulu
xanın yenidən Naxçıvana qayıtması olmuşdu. (3,220).
Lakin
Əhməd xan öz məqsədindən geri çəkilmək niyyətində deyildi.
O,
Naxçıvanda baş verən hadisələri diqqətlə izləyirdi. Hakimiyyətə yenidən
qayıdan Abbasqulu xanın siyasəti yerli əhalinin narazılığına səbəb olmuşdu.
Hətta xanın qohumları ilə münasibətləri çox kəskin idi. Hüseynəli xan
53
Naxçıvan dövlət başçılarına, əyanlarına göndərdiyi məktubunda
«…Abbasqulu
xanın qohum-əqrəbələrinin ona olan pis münasibətləri ilə
əlaqədar olaraq öz ana vətəni Naxçıvanı tərk etməyə məcbur olduğunu»
yazmışdı (39,11). Naxçıvanda olan qarışıqlıqdan istifadə edən Əhməd xan
planını həyata keçirmək məqsədi ilə əlverişli fürsətin yarandığını görərək
kömək üçün İsfahan hakimi Əlimurad xan Zəndə müraciət etdi. İsfahan ha-
kimi bu
fürsəti əldən vermək istəməyərək sərkərdəsi Gülşirəli xanın
başçılığı altında Naxçıvana qoşun göndərdi. Bu qoşunların köməyi ilə Ab-
basqulu
xanın əmisi oğlu Cəfərqulu xan Naxçıvanda hakimiyyətə gətirildi
(3,220).
Hakimiyyətdən uzaqlaşdırılan Abbasqulu xan İrəvana gəlir və dost-
tanışları ilə məsləhətləşdikdən sonra Tiflis sarayına pənah aparmışdı. O,
hakmiyyəti geri qaytarmaq üçün II İraklidən hərbi yardım istəyir. Kartli-
Kaxetiya
çarı isə onun vəziyyətini həll etmək üçün öz nümayəndələrini
xüsusi
məktubla Hüseynəli xanın yanına göndərdi. O, göndərdiyi məktubda
Hüseynəli xana nümayəndələrlə məsləhətləşib Abbasqulu xanın məsələsini
həll etməyi tapşırmışdı (39,11-13). Lakin bölgədə qüvvələr nisbətinin
dəyişməsi, Hüseynəli xanın ölümü İrəvanı bu mübarizədən kənarda qoydu.
İrəvan xanı Hüseynəli xan xarici siyasətində Azərbaycan xanlıqları
ilə dostluq münasibətləri saxlamağa çalışırdı. Onun yazdığı məktublardan
görünür ki, xan ömrünün
sonlarına yaxın xoylu Əhməd xanla, qarabağlı
İbrahimxəlil xanla münasibətləri nizama sala bilmişdi. Naxçıvanda baş
vermiş hadisələrdə mənafelərinin toqquşmasına, II İrakli ilə Əhməd xan
Dünbülünün
düşmənçiliyinə baxmayaraq, Hüseynəli xanla Xoy xanı arasın-
da
səmimi münasibətlər yaranmışdı. Xanlar yazdıqları məktublarında
dostluqdan
bəhs edir və bir-birinə hədiyyələr göndərirdilər. Hətta Hüseynəli
xan böyük
oğlu Qulaməlini Əhməd xanın qızı ilə evləndirməklə onunla
qohum olmaq
niyyətində idi (39,13-21). Görünür, bu nikahla Hüseynəli xan
güclü Xoy
xanının hərbi qüvvəsindən yararlanmaq istəyirdı. Lakin
Hüseynəli xanın qəfl ölümü bu niyyətin həyata keçməsinə mane oldu.
İrəvan xanlığının Qarabağ xanlığı ilə münasibətləri çox zaman
dəyişkən olmuşdu. Yuxarıda Hüseynəli xandan əvvəlki dövrləri izlədikdə
görürük ki,
Qarabağ xanları daim İrəvanda möhkəmlənməyə çalışmışlar.
Qarabağ xanlığının banisi Pənahəli xan İrəvanın çətin vəziyyətindən istifadə
edərək Göyçə gölündən şərqdə yerləşən, Tərtər çayına qədər torpaqları ələ
keçirib öz
xanlığına qatmışdı. Bu haqda aşağıda bəhs ediləcəkdir. Hətta
«
Qarabağnamə» müəlliflərinin əksəriyyəti iddia edir ki, İbrahimxəlil xan
başqa ərazilərlə birlikdə İrəvanı da öz təsirinə almışdı. Guya burada kimi
istəsə işdən götürmək, yenisini təyin etmək onun əmri ilə icra edilirdi
(41,48, 37,120-121; 38,24; 32,126). «
Qarabağnamə» müəlliflərindən fərqli
Dostları ilə paylaş: |