89
aydın büruzə verir. Məhz buna görə də bədii mətnin
adekvat qavranılması üçün modallıq kateqoriyasının
vacibliyinin təhlili prosesində prosodiyanın aparıcı rolu
nəzərə alınmalıdır. Elmi mətnlərdə prosodiya, səslənmə
prosesində intonasiya olmadan da keçinmək olar. Belə
mətnlərin başa düşülməsi üçün minimal prosodiya sabit
sintaktik quruluş və minimal işarələrin köməyi ilə adekvat
verilə bilər. Bədii ifadə üslubu isə elmi üslubdan bu cəhətə
görə kəskin surətdə fərqlənir. Bədii yazılı mətn səslənən
nitqə istiqamətlənir. Burada prosodik vasitələr, intonasiyanın
müxtəlif məna variantları olmadan keçinmək qeyri-
mümkündür.
Qeyd etmək lazımdır ki, çox vaxt prosodiya və tələffüz
(intonasiya) terminləri sinonim kimi işlədilir. Termin
dolaşıqlığına yol verməmək üçün tədqiqat işində “prosodiya”
termini həm sintaktik təzahürlərin, həm də modal məna
çalarlarının ifadə olunmasına xidmət edən bütün prosodik
vasitələr kompleksinin - melodika, dinamika, temp, pauza,
ritm, səsin gücü, tembrin ifadəsi üçün istifadə olunur.
İntonasiya isə yalnız sitatlarda, başqa müəlliflərin fikirlərinin
izahında verilir.
Hər iki dildə subyektiv modallığın ifadə edilməsində
prosodik vasitələr daha fəal iştirak edir. Aparılmış fonetik
eksperimentlər göstərir ki, cümlədə modallıq mənalarının
digər ifadə vasitələri olmadıqda prosodiyanın rolu xüsusilə
qabarıq nəzərə çarpır.
Tədqiqatlar göstərir ki, prosodik vasitələrin köməyi ilə
eyni bir modal ifadədə müxtəlif mənalar ifadə etmək olar.
Danışanın fikrin məzmununa münasibətini bildirən vasitə
olmaqla prosodiya struktur-sintaktik və leksik əlamətlər
olmadıqda, yəni modal mənanın implisit ifadəsi zamanı
əvəzedici vasitə kimi çıxış edir. Bu zaman prosodiya eyni
vaxtda struktur və ya leksik əlamətləri tamamlayır və
bununla modal mənanın eksplisit ifadəsində müşaiyətedici
vasitə funksiyasını yerinə yetirir. Artıq qeyd olunduğu kimi
prosodiya istənilən cümləni emosional rəyə çevirə və ya
ifadənin eksplisit xarakterini əks istiqamətdə dəyişə bilər.
Yazılı mətndə prosodiyanın verdiyi mənanın müəyyən
olunmasında kontekstin rolu artır. Prosodiya kontekstdə
90
möhkəmlənir və onun köməyi ilə cümlənin obyektiv
struktur elementi kimi çıxış edir.
Prosodiyanı araşdırmış bütün tədqiqatçılar dil kollektivi
təfəkküründə müəyyən semantika ilə müntəzəm uyğunluğu
olan intonasiya vahidlərini fərqləndirirlər. Bu vahidlər hər bir
dil üçün spesifikdir və ünsiyyət prosesində hər dəfə yenidən
kəşf olunmur, dil öyrənilməsi prosesində mənimsənilir.
Danışanın fikrin məzmununa münasibətini bildirən
mühüm vasitə olmaqla prosodiya ən xırda modal çalarlar və
insani hissləri ifadə etməyə qadirdir. Ünsiyyət prosesində
prosodik vasitələr leksik və qrammatik vasitələrlə müxtəlif
üsullarla qarşılıqlı əlaqədə olur və bununla da istənilən fikir
modal çalarla əhəmiyyətli dərəcədə zənginləşir. Bu zaman
modallığın leksik-qrammatik ifadə vasitələri - bir tərəfdən
prosodik vasitələr, digər tərəfdən öz aralarında tərs
mütənasib asılılıqda olurlar, yəni biri çox olduqda, digəri az
olur və əksinə. Araşdırmalar göstərir ki, leksik-qrammatik
cəhətdən ikimənalı olmayan mənaların xüsusi prosodik
vasitələr kompleksi ilə tərtib olunmağa ehtiyacı yoxdur, lakin
fikirdə müəyyən modal münasibət olduqda və o, leksik-
qrammatik vasitələrlə ifadə olunmadıqda prosodik vasitələr
zəruri olur.
Frazaların prosodik quruluşu üzrə hər bir eksperimental-
fonetik tədqiqatın son məqsədi bu və ya digər mənanın
ifadə olunmasına şərait yaradan relevant əlamətlərin
müəyyən edilməsi olmalıdır. Bir sıra hallarda frazaların
leksik-qrammatik tərkibinin və prosodik quruluşunun
uyğunsuzluğu müşahidə olunur, yəni frazanın prosodik
quruluşu fikrin leksik-qrammatik məzmunu ilə ziddiyyət təşkil
edir.
Modal mənaların ifadə olunması fikrin mənaca hissələrə
bölünməsi vasitəsi ilə verilə bilər: gizli məna yarandığı
hallarda bunu daha aydın görmək olar. Bölünmənin əsası
kimi məna vacibliyinə fikrin “verilmişdən” “yeniyə” doğru
hərəkəti daxildir. Məlumatda “yeni” həmişə ən vacib olmur.
Frazanın yeni heç nə bildirməyən hissəsi daha vacib ola
bilər. Fikirdə vaciblik dərəcəsinin ifadə olunması zamanı
yalnız prosodik göstəricilər deyil, modal mənalar ifadə
olunmasında geniş tətbiq olunan leksik-əlamətlər də
91
əhəmiyyət kəsb edir. Məna bölünməsi prosodik
göstəricilərin digər dil səviyyələri göstəriciləri ilə necə
əlaqədə olduğunu göstərə bilər. Rəvan və ritmik baxımdan
kamil nitq üçün onun təbii olaraq parçalandığı sintaqmların
xarakteri (sintaqmda vurğulu və vurğusuz hecaların
növbələnməsi) böyük əhəmiyyət daşıyır. Bədii mətn üçün
müxtəlif uzunluqlu sintaqmların heç bir ardıcıllıq
gözlənilmədən növbələnməsi çox səciyyəvidir.
Modal mənaların ifadəsində pauzalar (fasilə) də fəal
iştirak edir. Bədii üslubda bu prosodik vasitədən çox geniş
istifadə olunur. İngilis və Azərbaycan dillərində əvəzlik və
önlüklər pauza ilə ayrılır.
Azərbaycan dilində sual cümlələrinin intonasiya
xüsusiyyətlərinin eksperimental-fonetik üsulla tədqiqi
sahəsində müəyyən işlər görülmüş və bir sıra mühüm elmi
nəticələr əldə edilmişdir. S.Babayevin “Müasir Azərbaycan
dilində feli bağlama tərkibli sadə nəqli cümlələrin intonasiya
xüsusiyyətləri” mövzusunda namizədlik dissertasiyası və
A.Axundovun “Azərbaycan dilinin fonemlər sistemi” adlı
monoqrafiyasında əldə olunmuş nəticələrə əsaslanmaqla
C.Axundov M.Torez adına Moskva Pedaqoci Xarici Dillər
İnstitutunun Eksperimental Fonetika və Nitqin Psixologiyası
laboratoriyasında geniş təcrübələr aparmış, sual cümlə-
lərinin eksperimental-fonetik səciyyəsini verməyə müvəffəq
olmuşdur [4; 15; 6].
Osilloqraf yazılarının təhlili zamanı C.Axundov aşağıda-
kıları müəyyənləşdirmişdir: kompleks səs yazısı əsasında
periodlar şəklində bir-birindən fərqlənən ayrı-ayrı səslər və
onların sərhədləri; xüsusi vaxt göstəricisinin köməyi ilə hər
bir səsin millisaniyələrlə tələffüz müddəti; rəqs tezliyinin
herslərlə hesablanması, bununla bir saitin səs tonunun
səviyyəsi; rəqs amplitudalarının həcmi əsasında hecaların
şərti intensivliyi; əsas tonun istiqaməti; sintaqmlararası
fasilələr.
Beləliklə, ilk dəfə olaraq sual cümləsinin bir kommunikativ
tipinin başqa bir kommunikativ tipindən nə ilə fərqləndiyini,
nəqli və əmr cümlələrindən hansı intonasiya xüsusiyyəti ilə
xarakterizə edildiyini müəyyənləşdirmək mümkün olmuşdur
[6, s.169].
Dostları ilə paylaş: |