Bağırov Əlisalam başlanğICDAN başlanğica və ya ruhun keçDİYİ yol
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
139 ruh rahatlanır, pis haldırsa, sıxılır. Lakin çox zaman insan sonrakı nəticələri düşünülməmiş vasitələrlə bədənin rahatlığını təmin et- məyə çalışır. Belə rahatlıqlar ruh üçün çox zaman müvəqqəti rahat- lıqlar yaradır. Ruh belə olan təqdirdə iki hal yaşayır: bədənin rahat- lığını təmin edən hal və ondan sonrakı hal. Ruh bu yaşantını ilk dəfə həyat təcrübəsi kimi dərk edir və ya kimsələr tərəfindənsə daha zərurilərini öyrənib ağıl toplantısında qərarlaşdırır. Nəhayət, öz həyat təcrübəsindən və biliklər toplusundan ağıl dərk edir ki, ən yaxşı hal bədənə rahatlıq halını yaradan o haldır ki, son nəticədə bu rahatlıq halının ləzzəti getsə də onun nəticəsində yaranan əməllərin həyatdan daim gələn xoş qıcıqları davam etsin. Bu ruhun daim ra- hatlığını təmin edən haldır. Ən ali varlıq insanı ümumi təkamül prosesində iştirakçı olan bir vasitə kimi yaradanda ona böyük eti- mad göstərmişdir. Etimadı doğrultmayanların isə cəzası daha bö- yük olur. Ey insan, sənə göstərilən etimadı doğrultmağa çalış. Əks təqdirdə böyük bəlalar və iztirablarla qarşılaşmış olarsan. Ey insan, sənə göstərilən etimaddan sui-istifadə etmə. Əks təqdirdə səni ya- radanın amansız cəzalarının sarsıntılı halını yaşayarsan. Həyatda yeganə bir doğru yol var, o yol da ən ali varlığın ədalət yoludur. Kim bu yolun yolçusu olarsa, o, yaşadığı bu maddi aləmdə və ruhi aləmdə öz sakit və xoşbəxt həyatını təmin etmiş olar. Xüsusilə eks- trasenslər ən ali varlığın ədalət yolunun yolçusu olmağa çalışmalı- dırlar. Ekstrasens əxlaq kodeksinə riayət etməyənlərin cəzası la- büddür. Ən ali varlıq ekstrasenslərdən bir vasitə kimi istifadə etməklə bir çox insanlara öz həmcinsləri tərəfindən ən ali varlığı daha yaxından dərk etdirmək məqsədi güdür. Ekstrasenslər isə ən müxtəlif səviyyəli olduğundan onlara verilən qabiliyyət və üzərinə düşən tapşırıqlar da ən müxtəlif səviyyəlidir. Ekstrasenslər də üzə- rinə düşən məsuliyyəti ən müxtəlif dərk səviyyələrində hiss edirlər və o səviyyədən də çıxış edirlər. Lakin ekstrasens hansı səviyyəli olur olsun, ən ali varlığın etimadın doğrultmağın məsuliyyətini öz üzərində hiss etməlidir. Bir halda ki, ən ali varlıq sınağa çəkdiyi insandan məsuliyyət tələb edir, deməli, haradasa bir və ya bir neçə sahədə ümumi şüur səviyyəsini qabaqlayan kəslərin fəaliyyətində- 140 ki məsuliyyət hissi daha böyük olmalıdır. Haradasa doğumla ölüm arasındakı sərhədin müəyyən mərhələsindəki yaşanan halın öz sa- bitliyi ilə sənin hansı məsuliyyət daşıdığına nişanədir. Ey insan, hər vaxt doğru yola qayıtmaq üçün fürsət var, bu fürsəti əldən vermə. Ən ali varlıq yalnız doğru yol yolçularını sevir və onlara hörmət edir. Belə fərz edək ki, bizi əhatə edən maddiliyin 0 böyükdür 300000 km/san arasında olan sürət həddini dayandırmaq mümkün- dür. Belə olan təqdirdə hərəkət sürəti, nəhayət, sıfıra enəcək və mütləq tam sükunət yaranacaq. Əgər mütləq tam sükunət yaransa, bizi əhatə edən maddiliyi təşkil edən bəsit birnövlülər arasında ca- zibə qüvvəsi itəcək və bizi əhatə edən aləm bəsit birnövlülərə par- çalanıb dağılacaqdır. Düzdür, belə bir hal təcrübə cəhətcə mümkün deyildir, çünki bəsit birnövlülərin bir-biri ilə birləşmək imkanı olanlarının arasındakı daxili tələbat onları bir-birinə cəzb edir və ilk təkanı yaradır. Lakin nəzəri cəhətdən bu mümkündür ki, bəsit birnövlülər tam sükunət halında elə bəsit birnövlü kimi qalmalıdır- lar. Yəni bu halda sürət olmazdı və bütün bunlarla bərabər məsafə və zaman haqqında da anlayış olmazdı. Ümumiyyətlə, vaxt əsasən kiçik səbəblər qrupunun maddiliklər arasındakı yerdəyişməsini göstərir. Zaman isə əsasən kainatın varlığının ölçü meyarıdır. Düz- dür, bəzən bu, məfhumların hər ikisini bir-birini əvəz edən yerlərdə işlətmək olar. Lakin zaman daha ümumi məfhumdur. Belə təsəvvür edək ki. kainat ilk başlanğıc halındadır, yəni tam sükunətdədir. Nə ilk səbəb, nə də ilk təkan var. Əgər bunlar yoxsa, deməli, bizim qəbul etdiyimiz maddiliyə uyğun yaşantı da yoxdur. Əgər yaşantı yoxdursa, deməli, məsafə və zamandan söhbət gedə bilməz. Mə- safə – haradasa bir obyektdən çıxışdır. Zaman – haradasa bir obyektin mövcudluğunun yaşantısıdır. Əgər məsafə və zaman yoxsa, deməli, obyekt-mövcudluq yoxdur. Lakin bütün bunlar bizi əhatə edən maddi aləmin qanunları ilə belə qəbul edilir. Əslində tam sükunət halı yaratmaq mümkün olsa belə, yenə də hər halda mövcudluq qalır. Bizi əhatə edən maddi aləmin qanunlarına görə o mövcudluq yaşamasa da bizi əhatə edən maddi aləmdən kənarda olan bir mühitin öz qanunlarına görə o hal da 141 bir yaşantıdır. Lakin belə halda sürət sıfır həddində olur. Deməli, mövcudluğa təsir edən başqa qıraq təkan, eləcə də mövcudluğun öz daxili təkanı da yoxdur. Bu hal əbədi, lakin ölü bir həyat olar- dı. Mütləq sükunət yaratmaq mümkün olsa, belə olar. Maddiliyin bundan sonrakı halı bizim yaşadığımız aləmdir: 0 (sıfır) kiçikdir 300000 km/san hərəkət sürəti həddinə qədər. Bu aləm müxtəlif nis- bi hərəkət sürətlərində, əlbəttə ki, 0 (sıfır) kiçikdi 300000 həddi daxilində bir-biri ilə birləşmək imkanı olan birnövlü bəsitliklərdən təşkil edilmiş materiya növüdür. Ruh ən müxtəlif materiya növlə- rinə nüfuz edə bilir, o cümlədən bizi əhatə edən aləmdəki maddi varlıqlardan da bir vasitə kimi istifadə edir. Həm də bizi əhatə edən maddi varlıq daha yüksək dərkə malik mövcudluqların təkamül prosesinin yaranmasında iştirakçı olaraq, bizim maddiliyin materiya növündən daha yeni bir doğum hazır- layır. Bu sintez olunan məhsul parlaq nurdur. Belə hesab edək ki, bizi əhatə edən aləmə saniyədə 300000 km sürətinə bərabər hərəkət sürəti verdik. Bu zaman bizi əhatə edən aləmi təşkil edən ilk bə- sit birnövlülər arasında cazibə qüvvəsi bəsit birnövlülərin qabil ola biləcəyi cazibə qüvvəsini qoparacaq bir hal yaradan vəziyyətə düşər və bizi əhatə edən aləm ilk bəsit birnövlülərə parçalanar. La- kin tam sükunət halından fərqli olaraq, bu bəsit birnövlülər saniyə- də 300000 km sürət həddində hərəkət edən bir halda olacaqlar. Bu da bəsit birnövlülərin varlıq kimi mövcudluğunun belə bir yaşan- tısıdır. Lakin bəsit bir-biri ilə birləşmək imkanı olan birnövlülərin başqa cür yaşantı halı da vardır ki, o, xüsusilik təşkil edir və bizim materiya qanunlarına tabe deyildir. Bu hal bir-biri ilə birləşmək im- kanı olan bəsit birnövlülərin hər hansı birinin yalnız bir növünün başqaları ilə deyil, ancaq özü ilə birləşməsindən alınan mövcud- luğun hal yaşantısıdır. Bu cür mövcudluqlar nüfuz olunan ruhla birlikdə bir varlığın yaşantısında yalnız iki növdən ibarət olur və bizi əhatə edən aləmin materiya qanunlarına tabe olmur. Onlar bu şəkildə 300000 km/saniyədən kiçik sürətlərdə belə bizi əhatə edən aləmi keçib gedə bilərlər. Belə varlıqlar insandan daha çox dərkə malikdirlər. Onlarda maddiliyə demək olar ki, meyil yoxdur, əgər Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|