İlk Dönem İslam Toplumunda Kadınların Tezyini Üzerine Bazı Notlar
157
rivayet,
30
hanımların bu tezyin unsurundan vazgeçmediğini göstermektedir.
Yine hadis kaynaklarındaki
rivayete göre, Muâviye b. Ebû Süfyân, son kez
yaptığı hac ziyareti dönüşü Medîne’de halka yaptığı konuşmasında elinde
tuttuğu saç demetini göstererek, bunların daha ziyade Yahudi kadınlar
tarafından kullanıldığını hatırlatmış ve saç eklemede kullanılan
bu süs
unsurunun Müslüman hanımlar arasında yaygınlaştığına dair endişelerini
dile getirmiştir.
31
Yine aralarında Abdullah b. Ömer
32
ve Abdullah b.
Mesûd
33
gibi toplumun bilgisine itimat ettiği sahabîlerin, Hz. Peygamber’in
saç ekleten ve ekleyene lanet ettiğine dair sözlerini gündeme getirmeleri, asr-
ı saadette kadınların bu tezyin aracını kullanmaya devam ettikleri sebebiyle
olmalıdır.
34
Saç, yüz ve vücuduna yapılan bakım dışında
gelinlerin giydikleri elbise
ve takılarından düğün sırasında oturdukları özel hazırlanmış yere kadar
törendeki diğer hanımlardan temayüz etmeleri gibi hususlar, genellikle
kuaförleri tarafından takip edilmekteydi. Kalın pamuklu Yemen kumaşından
(رطقلا
ْ ِ )
35
olan yaklaşık beş dirhem değerindeki elbisesinin Medîne’de düğün
için hazırlanmakta olan gelinlere giydirilmek üzere kendisinden ödünç
alındığına dair Hz. Âişe’nin rivayeti
36
, günümüzdeki kiralık
gelinlik elbise
anlayışına yakın bir tasavvurun ashap toplumunda da yaygın olduğunu haber
vermektedir. Yine Hz. Âişe’nin düğünde kardeşi Esmâ’dan ödünç aldığı
gerdanlığını kaybettiğine dair rivayet
37
, gelinlerin düğün günü kullanmak
üzere elbise yanında çeşitli takıları da ödünç aldıklarını gösterir. Halîl b.
Ahmed’in aktardığı bir bilgi, kuaförlerin saç ve vücut bakımının dışında
gelinin düğündeki diğer kadınlardan temayüz
etmesi için onu,
minessa
30
Nesâî, “Zîne”, 23; Taberânî,
el-Mu’cemu’l-kebîr, IX, 292.
31
Bk. Buhârî, “Libâs”, 83; Müslîm, “Libâs”, 122; Ebû Dâvud, “Tereccül”, 5; Nesâî, “Zîne”,
67; İbn Hanbel, IV, 98.
32
Meselâ bk. Buhârî, “Libâs”, 83-85; Müslim, “Libâs”, 116; İbn Mâce, “Nikâh”, 52; İbn
Hanbel, VI, 111; Ebû Dâvud, “Teraccül”, 5.
33
Meselâ bk. Nesâî, “Zîne”, 23; Taberânî,
el-Mu’cemu’l-kebîr, IX, 292-293.
34
Hz. Peygamber döneminde hanımlara uygulanan saç modelleriyle ilgili detaylı bilgi için bk.
Kamacı,
Hz. Peygamber Döneminde Kadınların Süslenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans
tezi), Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya 2005, s. 55-61.
35
Bk. İbnü’l-Esîr,
en-Nihâye, IV, 80; İbnü’l-Cevzî,
Garîbü’l-hadîs (nşr. Abdulmutî Emîn el-
Kal‘acî), I-II, Beyrut 1985, II, 252; İbn Manzûr, V, 105-106.
36
Buhârî, “Hibe”, 34; İbnü’l-Esîr,
en-Nihâye, IV, 135; Zemahşerî,
el-Fâik fî garîbi’l-hadîs
(thk. Ali Muhammed el-Bicâvî, Muhammed Ebu’l-Fadl İbrâhîm), Beyrut t.y., II, 141.
37
Buhârî, “Nikâh”, 65; İbn Hanbel, VI, 57.
i.e.n. Elnurə ƏZİZOVA
158
( صنملا
ّ َ ِ
ة
)
38
denilen bir çeşit taht hazırlayarak oturttuklarını haber
vermektedir.
39
Aynı müellifin aktardığı bir diğer kayıta göre ise, bazı
durumlarda gelinin kuaförü, ona kocasının evine
kadar eşlik etmekte ve bu
görevi dolayısıyla kendisine
‘ucâhine (ةنھاجعُ) denilmekteydi.
40
Arapçada kuaförlerin faaliyetini ifade eden
tekayyün (نﱡيقت
ٌ َ َ ) kelimesinin,
çeşitli süs malzemeleriyle süslemek (ةنيزلا ناولأب نﱡيزتلا
ِ
ُ َ َ ) manasındaki
kullanımı,
41
bu meslek erbabının farklı bakım ve tezyin araçlarından
istifade
ettiklerini göstermektedir. Eşi vefat etmiş hanımların Câhiliye’de bir sene
olup İslâm’da dört ay on güne indirilmiş iddet süresince gözlerini
sürmelemediklerine, koku sürünmediklerine, saçlarını boyatmadıklarına ve
yaptırmadıklarına dair hadis kaynaklarındaki verilerden
42
anlaşıldığına göre
hanımların süs ve bakımını yaparken kuaförlerin kullandıkları temel bakım
malzemelerini,
saça uygulanan boya maddeleri, cilde sürülen çeşitli koku ve
esanslar oluşturmaktaydı.
43
Saç boyaları, güzel kokular, vücut ve yüz yağları gibi süs malzemelerinin
yanında çeşitli saç modelleri oluşturmada kullanılan saç tutamları başta
olmak üzere çeşitli süsleme araçları ve saç kesiminde kullanılan farklı tarak
ve makas türü alet-edevat da kuaförlerin özellikle saç yapımında
kullandıkları başlıca araçlardan sayılmaktaydı. Konuyla ilgili kaynaklardaki
veriler, Hz. Peygamber döneminde aralarında fildişi
44
, tahta,
45
altın ve
38
Bk. Fîrûzâbâdî,
el-Kâmûs, s. 816; İbnü’l-Esîr,
en-Nihâye, V, 64; İbn Manzûr, VII, 97.
39
Bk. Halîl b. Ahmed, VII, 87.
40
Halîl b. Ahmed, II, 277; İbn Manzûr, XIII, 278.
41
Halîl b. Ahmed, V, 219; İbn Manzûr, XIII, 351.
42
Bk. Buhârî, “Talâk”, 45-49; Müslim, “Talâk”, 66; Dârimî,
Sünenü’d-Dârimî, I-II, İstanbul
1992, “Talâk”, 13; İbn Ebû Şeybe,
el-Musannef (thk. Kemal Yûsuf el-Hût), I-VII, Riyâd
1409, IV, 164-165.
43
Hz. Peygamber döneminde kullanılan saç boyaları,
kokular ve değişik tezyin
malzemeleriyle ilgili ayrıntılı bilgi için bk. Azizova,
Hz. Peygamber Döneminde Çalışma
Hayatı ve Meslekler (Yayınlanmamış Doktora tezi), İstanbul 2007, “Attârlık”.
44
İbn Sa’d’ın aktardığı rivayete göre, Hz. Peygamber’in fildişinden bir tarağı vardı. İbn Sa’d,
I, 484.
45
Sözlükler, tahta tarakların şîz (زيشلا
ِ ) diye adlandırılan siyah renkli ahşaptan yapıldığını
haber vermektedir. Bk. Halîl b. Ahmed, VI, 274; İbn Manzûr, V, 363.