Nəsirəddin Tusinin fəlsəfəsində varlıq və mahiyyət cəhətindən ruh / nəfs nəzəriyyəsi
149
XÜLASƏ
Bu məqalədə dahi filosofumuz Nəsirəddin Tusinin ruh nəzəriyyəsi tədqiq
edilmişdir. Filosofumuzun ruh nəzəriyyəsini əhatə edən bu məqalədə bizi
maraqlandıran əsas məsələ ruhun varlıq və mahiyyətidir. Bu çərçivədə
Tusinin ruhun varlığı və mahiyyəti məsələsini hansı əsaslara görə izah etdiyi
və kisacası qeyd edilən problemi necə əsaslandırdığı məsələsi üzərində
durulmuş və bu mövzuda irəli sürdüyü fikir və dəlillərə yer verilmişdir.
Bununla bərabər filosofumuzun bu çərçivədəki görüşləri özündən əvvəl bu
mövzuda əsərlər yazmış olan İslam filosoflarının fikir və düşüncələri ilə
müqayisəli şəkildə ələ alınıb, dəyərləndirilmişdir. Çün ki, məsələnin
müqayisəli bir şəkildə dəyərləndirilməsi Tusinin İslam filosofları arasındaki
mövqeyinin təsbit eilməsi cəhətindən əhəmiyyətlidir. Əlavə olaraq məqalədə
ələ alınan mövzunun Tusinin fəlsəfi sistemində nə kimi əhəməyyət kəsb
etdiyi məsələsinə də toxunulmuşdur.
РЕЗЮМЕ
В этом статъе обсуждено мнение Насируддин Туси, что как он
обосновывал проблему духа и как это подверждено доказателстъвами.
Но прежде всего мы обсуждали мысли и мнение Исламских философов
до времени Туси. Потому что этот метод важно для того как было мыс-
ли до времени Туси об упомянутом теме и нужно определятъ подска-
зывал ли Туси разные мысли. Поэтому в этом статъе мы оценовали
мнение философа сравнителъно с мыслей Исламских философов до его
времени. В таком случае в етом статъе мы старалисъ определятъ в ка-
ком позицие Туси находитъса между Исламских философов и влияние
их мыслей на Туси. К тому же в статъе исследовалсъя вопрос важности
етой концепции в его системе философии.
Dr. Anar QAFAROV
150
SUMMARY
In this article I have dealt with Nasiraddin Tusi's conception of
psychology depending upon his writings. The main problem in this
conception is existence of soul. I have researched his views and arguments
about this problem. In this context ``Tusi on what gronds substantiate this
problem which have been mentioned?`` is main question of our article. To
answer this question is first aim of our article. Furthermore, I have compared
his views with view or thoughts of other Islamic philosophers who worked
on this issue before him. Because evaluating Tusi's views with comparing
with view or thoughts of other Islamic philosophers is important from course
or direction of to determine the place of Nasiraddin Tusi in psychological
thought in context of matters which have been mentioned.
İlk Dönem İslam Toplumunda Kadınların Tezyini Üzerine Bazı Notlar
151
İLK DÖNEM İSLAM TOPLUMUNDA
KADINLARIN TEZYİNİ ÜZERİNE BAZI NOTLAR
i.e.n. Elnurə ƏZİZOVA
∗
Tabiat olarak temizliğe ve güzel gözükmeye temayüllü yaratılmış
insanın, saç, yüz ve vücut bakımına zaman ve çaba harcadığı hususu,
uygulamada tarihsel ve kültürel bazı farklılıklar arz etmekle birlikte beşer
tarihi boyunca bütün toplumlarda görülmüştür. Söz konusu bakım olunca,
mizaç itibariyle gerek kendileri gerekse çevreleri konusunda daha fazla
estetik hayranı olan kadınlarda bu husus ayrı bir önem arz etmektedir.
Temizliğin ötesinde bir ihtiyaç olarak telakkî edildiği için süslenme
gereksiniminin karşılanması, tezyinle uğraşan belli başlı meslek sahiplerinin
ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Hz. Peygamber döneminde özel olarak
mâşıta (ةطشاملا
ِ
)
1
, genel olarak mukayyine (ةنيقملا
ﱢ َ ُ ) veya kayne (ةنيقلا
ْ َ )
2
diye
isimlendirilen kadın bakım uzmanlarının, saç, yüz ve vücut bakımını
üstlenen zümrenin belli başlı aktörleri olduğu anlaşılmaktadır. Nitekim
ileride ayrıntılarıyla görüleceği üzere saçların yıkanıp şekillendirilmesi,
yüzün tüylerinin alınması, kaşların biçimlendirilmesi ve dönemin bir çeşit
modası sayılabilen dişlerin arasının yontulması (جلفت
ِ ْ َ )
3
gibi hususlar,
toplumda mâşıta ve mukayyine veya kayne diye bilinen bu meslek erbabınca
hayata geçirilmekteydi.
Konuyla ilgili kaynaklardaki veriler, Câhiliye ve İslâm’ın ilk
dönemlerinde gerek yerleşik gerekse göçebe halk arasında özellikle düğün
∗
Xəzər Universiteti
1
Bk. Ebû Ubeyd, Garîbu’l-hadîs (thk. Muhammed Abdu’l-Mu‘îd Hân), I-IV, Beyrut 1396,
IV, 132; Hattâbî, Garîbü’l-hadîs (thk. Abdülkerim İbrâhim Azbâvî), I-III, Mekke 1402, I,
654; İbn Manzûr, Lisânu’l-‘Arab, I-XV, Beyrut t.y., VII, 402-403.
2
Bk. Halîl b. Ahmed, Kitâbü’l-‘Ayn (thk. Mehdi Mahzûmî ve İbrâhim Samerrâî), I-VIII,
Beyrut 1988, V, 219; Ebû Ubeyd, Garîbu’l-hadîs, IV, 132; Hattâbî, Garîbu’l-hadîs, II, 577;
İbn Manzûr, XIII, 351-352.
3
Halîl b. Ahmed, VI, 127; Fîrûzâbâdî, el-Kâmûsu’l-muhît, Beyrut 1986, s. 258; İbn Manzûr,
II, 346.
i.e.n. Elnurə ƏZİZOVA
152
için özenle süslenen gelinler başta olmak üzere, kadınların günlük
yaşamlarındaki periyodik saç ve yüz bakımını üstlenen kuaförlerle ilgili bilgi
sunmaktadır. İbn İshâk’tan gelen bir rivayete göre, İslâm’ın zuhuru sırasında
Dırâr b. Hattâb el-Fihrî, Kureyşli bir grupla kendilerinden intikam almak
üzere Devs kabilesi üzerine gitmiş ve kabilenin azatlılarından Ümmü Gaylân
isimli bir kuaförün evinde konaklamışlardı. Bu kadın gelinleri süslemek
(سئارعلا زھجت
َ َ
َﱢ ُ ) ve kadınların saç vs. bakımını yapmakla (ءاسنلا ط◌شمت
ِ ِ ْ َ )
uğraşıyordu.
4
Kaynaklardaki bir diğer veriye göre, Ümmü Züfer isimli bir
kuaför, Hz. Peygamber’in hanımı Hatîce’nin kuaförlüğünü yapmış ve Hz.
Peygamber’in anlattığına göre Hz. Hatîce hayattayken bu kadın, muhtemelen
sadece ziyaret amaçlı değil, mesleği icabı sık sık evlerini ziyaret etmiştir.
5
Hişâm b. Kelbî’den gelen bir rivayete göre, Kureyş’in halifi olan Kesîr b.
Salt el-Kindî’nin mevlâsı Âişe kuaförlükle iştigal etmekteydi. İbnü Âişe diye
bilinen şair oğlu Muhammed’in ifadelerine göre, bu lakabı kendisine
çocukluğunda kuaför annesiyle birlikte gittiği yerlerde, muhtemelen
kendilerine bakım yapılan kişilerce verilmiştir.
6
Yine Hişâm b. Kelbî’nin
aktardığı bir rivayete göre, Varaka b. Nevfel’in yeğeni Büsre bint Safvân,
Mekkeli kadınların kuaförlüğünü yapmaktaydı (
ﺖﻧﺎﻛ
ﺔﻄﺷﺎﻣ
ﺔﻜﲟ ﺀﺎﺴﻨﻟﺍ ﲔﻘﺗ
).
7
Kaynakların kendisinden mâşıta olarak bahsettiği bir diğer hanım sahabî, Hz.
Osmân’ın kız kardeşi, Mekke’nin fethi günü müslüman olan Âmine bint
Affân’dır.
8
Kuşeyr kabilesinden Ümmü Ri‘le isimli bir kuaförün Hz.
Peygamber’e gelerek kadınları eşleri için süslemesinin bir sakıncası olup
olmadığını sormuş ve kadınların boş zamanlarında yapıldığı sürece onları
4
İbn Hişâm, es-Sîretü’n-Nebeviyye (thk. Mustafa es-Sakkâ ve dğr.), Dımaşk-Beyrut
1424/2003, s. 361; Cümahî, Tabakâtu fühûli’ş-şu‘arâ (thk. Mahmûd Muhammd Şâkir), I-II,
Cidde t.y., I, 251; İbn Hacer, el-İsâbe fî temyîzi’s-sahâbe (thk. Ali Muhammed Bicâvî), I-
VIII, Beyrut 1992, VIII, 273; İbn Kesîr, el-Bidâye ve’n-nihâye, I-XIV. Beyrut 1981, III,
106.
5
İbnü’l-Esîr, Üsdü'l-gâbe fî ma'rifeti's-sahâbe (thk. Halil Me'mun Şiha), I-V, Beyrut
1418/1997, V, 448; İbn Hacer, el-İsâbe, VIII, 211; İbn Kesîr, el-Bidâye, VI, 160; Makrizî,
İmta‘ü’l-esmâ‘ bimâ li’n-nebiyyi mine’l-ahvâl ve’l-emvâl ve’l-hafede ve’l-metâ‘ (thk.
Muhammed Abdülhamid en-Nemisî) I-XV. Beyrut 1420/1999, X, 54.
6
Bk. İsfahânî, el-Eğânî (şrh. Abdülemir Ali Mihenna, Semîr Cabir), I-XXIV. Beyrut 1986, II,
195.
7
Bk. İbn Hacer, el-İsâbe, VII, 536.
8
Bk. İbn Hacer, el-İsâbe, VII, 475.
Dostları ilə paylaş: |