Бакы дювлят университети илащиййат факцлтясинин



Yüklə 10,39 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə56/152
tarix30.10.2018
ölçüsü10,39 Mb.
#75889
1   ...   52   53   54   55   56   57   58   59   ...   152

İlk Dönem İslam Toplumunda Eğlence Hayatına Dair Bazı Tespitler 

165 


grup müzisyenler, sanatlarıyla olduğu kadar vücutlarıyla da ziyaretçilerin 

eğlenmesi ve bu mekanlara bağlanması için şarap evi ve meyhane sahibi 

efendilerince istihdam edilmekte, ayrıca işveren-işçi ilişkisiyle dışarıdan da 

kiralanmaktaydı.

97

 İslâm öncesi Arap edebiyatından örneklerine sıkça rastla-



nan meyhanelerde müzik ve raks eşliğinde şarap içmeyi öven Cahiliye şiir-

leri, devrin eğlence kültüründe meyhane müzisyenlerinin rolünü gözler önü-

ne sermektedir. 

Meyhaneye gidişinin asıl sebebinin şarap içmekten ziyade sanç çalan 

müzisyen kızın  tercîini dinlemek olduğunu söyleyen şâir A‘şâ (ö. 7/629)

98



meyhanelerde Türk ve Kâbilli rakkaslar eşliğinde  şarap içerek eğlendiği 

günleri tasvir etmektedir.

99

 Kendisini arayanların, aşiretinin meşveret meclis-



lerinde veya meyhanelerde bulabileceklerini söyleyen

100


 bir diğer Câhiliye 

dönemi  şairi Tarafe (ö. 564), yeni ve yakası geniş uzun mintanı ve safran 

boyalı elbisesiyle beyaz ve yumuşak tenli şarkıcının içki meclislerinde ken-

dilerine en güzel ve hüzünlü nağmeler söylediğinden, kadeh arkadaşları eşli-

ğinde geçirdiği neşeli ve keyifli günleri için kazancını harcadığından ve mi-

rasını sattığından bahsetmektedir.

101

 Mu‘allaka şairlerinden bir diğeri Lebîd 



b. Rebî‘a (ö. 41/661) da, dolunaylı gecelerde kapısından bayrak yükselen 

tıka basa dolu meyhanelerde kadeh arkadaşlarıyla ağzı katranla sıvalı mührü 

açılmış tulumlardan ve küplerden taşan  şarapları yüksek paralar ödeyerek 

içtiğini, sabahları başparmağıyla ûdunu çalan genç kızın müzik şölenlerinde 

eğlendiğini anlatmaktadır.

102


 Bir diğer  şair Temîm b. Übeyy b. Mukbil bir 

                                                 

97

 Nâsıruddîn el-Esed, s. 68. 



98

 A‘şâ, Ebû Basîr Sannâcetül‘arab Meymûn b. Kays b. Cendel (ö. 7/629), Dîvânu 



A‘şâ el-kebîr (şrh. Muhammed Ahmed Kazım), Beyrut 1994, s. 308; Tebrizî, 

Şerhü'l-mu‘allakâti'l-‘aşri'l-müzehhebât, s. 309-311. 

99

 A‘şâ, Dîvan, s. 346-347 (ﻞﺑﺎآو كﺮﺗ ﺎﻨﻟﻮﺣ ﺾآﺮﺗ ﺮﻤﺨﻟا ﺖﺑﺮﺷ ﺪﻘﻟو 



ﻞﺑﺎﺑ ﻞهأ ﻖﺘﻌﻳ ﺎﻤﻣ   ﺔﺒﻳﺮﻏ ﺢﻴﺑﺬﻟا مﺪآ) 

ﻞﺋاو  ﻦﺑ  ﺮﻜﺑ  ﻦﻣ  لﺎآﻻاووذ  ﻲﻟﻮﺣ  ﺎﻬﺗﺮآﺎﺑ). Ayrıca bk. Yâkût, Ebû Abdullah Şihabüddin 

Yakut b. Abdullah el-Hamevî (ö. 626/1229), Mu‘cemü’l-büldân, I-V, Beyrut 

1979, IV, 426. 

100

 Yedi Askı, 14; Tebrîzî, Şerhü'l-mu‘allakati'l-‘aşri'l-müzehhebât, s. 98. 



101

 Yedi Askı, 15; Tebrîzî, Şerhü'l-mu‘allakati'l-‘aşri'l-müzehhebât, s. 100. 

102

  Yedi Askı, s. 34-35; Mufaddal b. Seleme, el-Melâhî, s. 17; Tebrîzî, Şerhü'l-



muallakati'l-aşri'l-müzehhebât, s. 174. 


 Elnurə ƏZİZOVA

 

166 


beytinde meyhanedeki müzisyen kızın aynı anda şarkı söyleyip dans ederek 

içki dağıtmasını tasvir etmektedir.

103

 

Sosyo-kültürel tarihin kaynağı durumunda olan şiirlerden aktarılan yu-



karıdaki örnekler, Araplardaki yaygın meyhane hayatını ve meyhanelerde is-

tihdam edilen Arap ve yabancı menşeli şarkıcı, çalgıcı ve rakkaslardan olu-

şan müzisyen zümresinin eğlence sektöründe önemli rol oynadığını göster-

mektedir. Ekseriyeti bayanlardan oluşan meyhane müzisyenleri arasında za-

man zaman erkek sanatçılara da rastlandığı kaynaklardaki bazı verilerden an-

laşılmaktadır. Amr b. Kurre isimli bir şahsın Hz. Peygamber’e gelerek aile-

sinin geçimini sağlamak için def çalıp  şarkı söylediğini anlattığı, fuhşa yol 

açmayacak şekilde bu mesleği sürdürmesine müsaade edilmesini istediği ri-

vayet edilir.

104


 

Musiki-işret meclisleriyle ilgili Amr b. Kurre’nin rivayetinde de geçen 

ifadeler, meyhane kültürünün bir diğer boyutuna işaret etmektedir. Fuhşun 

meşrû kazanç yollarından sayıldığı Câhiliye Araplarında gerek meyhaneler-

de, gerekse özel olarak fuhuş evi (ءﺎﻐِﺒﻟا  ﺖﻴﺑ/ﻲْﻐَﺒﻟا  ﺖﻴﺑ) adlandırılan evlerde, 

efendileri tarafından pazarlanan cariyeler veya bazı hür kadınlar bu meslekle 

uğraşmaktaydı. Aralarında müzisyenlikle uğraşanlara da rastlanmakla bir-

likte çoğunluğu yalnız fuhuşla kazanç sağlayan bu kadınlar, mesleklerinin 

alameti olarak evlerinin kapılarına bayrak astıkları için “bayrak sahipleri” 

(تﺎﻳاﺮﻟا تاوذ) olarak bilinmekteydi. İbn Habîb, Câhiliye adetlerini sıralarken 

efendilerinin cariyelerini kâr amaçlı pazarlamasının, bu cariyelerin Arap pa-

nayırlarında yerlerine işaret eden bayraklara sahip olmalarının yaygın bir ge-

lenek olduğunu haber vermekte, ayrıca “bayrak sahibi” olarak bilinen hür 

kadınların doğurdukları çocuğu nispet ettikleri kişiyle evlenmelerinin, yay-

gın dört nikâh çeşidinden birisi olduğunu aktarmaktadır.

105


  İbn Abdirab-

bih’in aktardığı rivayete göre, Mekke’nin en ünlü ve en yüksek ücretli şarkı-

cılarından olan Nâbiga bint Abdullah, oğlu Amr’ın babası olduğunu iddia 

eden beş Kureyşliden çocuğun kendisine daha fazla benzetildiği Âs’la evlen-

                                                 

103


 Bk. Mufaddal b. Seleme, el-Melâhî, s. 18-19 ( رﺎﺠﺘﻟا ﺪﻨﻋ ﺎﻬﻗﺎﺳ ﺾآﺮﺗ ءاﺪﻴﺟ ﺎﻨﻟ ﺖﺣﺪﺻ

ﻞﺨﻠﺨﻟا ﻊﻣﺎﺠﻣ). 

104

 Bk. Taberânî, el-Mu‘cemu’l-kebîr, VIII, 51; İbnü’l-Esîr, Üsd, III, 396; İbn Hacer, 



el-İsâbe, IV, 672. 

105


 Bk. İbn Habîb, Muhabber, s. 340. 


Yüklə 10,39 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   52   53   54   55   56   57   58   59   ...   152




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə