Aslan HƏBİBOV
414
bənzəri" deyirlər. O da, subhanəllah, Allahın bənzəri yoxdur. Çünki Allah,
"Allah üçün nümunələr göstərməyin" deyə buyurmaqdadır. (5, II, 103)
III. Rəvayət
Qummi öz sənədiylə Abdullah b. Cundəb kanalıyla İmam Rızadan belə
nəql etməkdədir:
İmam Rıza Əhl-i Beyt İmamlarından bəhs etdikdən sonra belə demək-
dədir:
Biz Allahın Kitabındakı "içində lampa olan şam"a bənzərik. Biz içində
lampa olan şamıq. Lampa Rəsulullahdır; (lampa şüşə içindədir) pak bir
maddədəndir, (şüşə, sanki incidən bir ulduz. Nə şərqə nə də qərbə mənsub
olmayan bir zeytun ağacından yandırılar) nə yalançı nə də inkarçıdır (ki,
haradasa atəş dəyməsə də yağı işıq verər) yəni, Quran (nur üstünə nurdur.
Allah dilədiyi kimsəni nuruna çatdırar. Allah insanlara misallar verər. Allah
hər şeyi bilər) Nur Əli (ə)dir. Allah sevdiyi kəsləri bizim vəlayətimizə
çatdırar. (5, II, 104-105)
Yuxarıda təqdim etdiyimiz nümunələrlə birlikdə son üç rəvayətdə də
görüldüyü kimi ilk dövr Şiə təfsirçilərin bütün mübhəmləri eyni şəkildə
açıqladığını söyləmək doğru deyildir. İlk dövr Şiə müfəssirləri bir qisim
mübhəmləri Əhl-i Sünnə müfəssirlərinin də etdikləri bir metodla təfsir
etmişlərdir. Bu qisim ayrıca dəyərləndirilməlidir.
Diğər qisim mübhəmlər vardır ki, məzhəbi tərəfkeşliklə təfsir edilmişdir.
Bizcə bunun əsas səbəbkarı Şiə içərisindəki Ğulatdır. İlk dövrdə Cərh və
Tədil metodunu işlətməyən təfsirçilər əllərinə keçən bütün rəvayətləri
əsərlərinə nəql etdikləri üçün, çox sayda zəif və uydurma rəvayət ilk dövr
Şiə təfsirlərində yer almışdır. Ancaq orta dövrdə başlayan tənqid mədə-
niyyəti bu cür rəvayətlərin böyük əksəriyyətini Şiə təfsirlərindən dəf etmiş-
dir. Ancaq İkinci Rəvayətçilər təkrar bu kimi rəvayətləri əsərlərində nəql et-
mişlər. Müasir dövrdə isə bənzəri rəvayətlərin bir qismi "tətbiqi təfsir" şək-
lində bir təfsir metodu ilə açıqlanmış, digərləri isə təfsirlərə alınmamaqla
rədd edilmişdir.
Umumilikdə baxdığımızda ilk dövr Şiə təfsirçilərin bu metodu, “tətbiqi
təfsir” vəya İbn Teymiyyənin ifadəsiylə “örnəkləmə” metodudur. Bu metod
məzhəbi və subyektiv olduğu səbəbiylə tənqid oluna bilər. Ancaq bütün
Quran təfsirlərinin subyektiv yanının olduğunu bir həqiqətdir. Eyni zamanda
məzhəb, qrup və firqələrin bir birlərinə hücum etmələri üçün əsasa çevrilə
İlk dövr İmamiyyə şiəsi müfəssirlərinə görə Qurandakı mübhəmlər
415
biləcəyi təhlükəsi olduğu üçün qarşı çıxılabilər. Yenə tarixdə olduğundan
daha dar mənada cərəyanlara, reqyonlara, zamana xas təfsirlər ortaya çıxa-
cağı və Müsəlmanların birliyinə daha çox zərər verəcəyi üçün də tənqidə mə-
ruz qala bilər. Quranı endiyi nüzul mühitindən çıxararaq çağlar ötəsinə daşı-
ma mənasına gələn bu metod, yuxarıdakı etirazlar diqqətə alnaraq sağlam bir
“təfsir üsulu” tərtib edilmək surətiylə tərəfsiz bir şəkildə ortaya qoyula bilsə,
fikrimizcə təfsir elminə yeni bir çöhrə qazandıracaqdır.
Aslan HƏBİBOV
416
QAYNAQLAR
1. ATEŞ, Süleyman, “İmamiye Şîasının Tefsir Anlayışı,” Ankara
Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, yıl 1975, sayı XX.
2. AYOUB, Mahmoud, “The Speaking Qur’an and Silent Qur’an: A
Study of the Principles and Development of Imami Shi’i Tafsir”, Ap-
proaches to the History of the Interpretation of the Qur’an, (Edited by An-
drew Rippin), Oxford 1988.
3. ÇALIŞKAN, İsmail, Siyasal Tefsirin Oluşum Süreci, Ankara 2003,
s. 90.
4. ƏYYÂŞÎ, Məhəmməd ibn Məsud, Təfsirul-Əyyaşi, Beyrut 1991.
5. QUMMİ, Əli b. İbrahim b. Haşim, Təfsirul-Qummi, Qum 1404.
6. İBN TEYMİYYE, Ahmed b. Abdilhalîm, Tefsir Usûlüne Giriş,
(çev. Yusuf Işıcık), İstanbul 1997.
7. NƏCAŞİ, Əbu’l-Abbas Əhməd ibn Əli ibn Əhməd, Rical, Qum
1424.
8. NEYSABURİ, Əbu Abdillah Hakim, əl-Mustədrək ələs-Səhiheyn,
Beyrut trs.
9. ÖZTÜRK, Mustafa, “Mübhemâtü’l-Kur’ân ve İmâmiyye Şîası,”
Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Yıl 2001, Sayı
XII-XIII.
10. RAZİ, Fəxruddin, ət-Təfsirul-Kəbir, Tehran trs.
11. SERİNSU, Ahmet Nedim, Kur’ân’ın Anlaşılmasında Esbâb-ı
Nüzûl’ün Rolü, İstanbul 1994.
12. SUYUTİ, Cəlaluddin Əbdürrəhman ibn Əbi Bəkr, əl-İtqan fi
Uluml-Quran, Beyrut trs.
13. TƏBƏRİ, Əbu Cəfər Məhəmməd ibn Cərir, Camiul-Bəyan ən
Təvili Ayil-Quran, Misir 1954.
14. ZƏRKƏŞİ, Bədruddin Məhəmməd ibn Abdillah, əl-Bürhan fi Ulumil-
Quran, y.y. 1972.
15. CƏRRAHOĞLU, İsmail, Tefsir Usûlü, Ankara 1991.
Quranın Quranla təfsiri
417
QURANIN QURANLA TƏFSİRİ
Əliyev Elnur
Bakı Dövlət Universiteti
İlahiyyat fakültəsinin aspirantı
“Təfsirul-Quran bil-Quran” adlanan bu növ, başqa təfsirlərdən fərqli ola-
raq Qurani-Kərimin ayələrini hədis, rəvayət və lüğətlərə əsasən deyil, Qura-
nın digər ayələrinə əsaslanaraq yazılan təfsirlərdir.
Doğrudan da maraqlıdır, görəsən, Qurani-Kərimin bir ayəsini digər bir
ayə ilə açıqlamaq, bəyan (təfsir) etmək mümkündürmü? Bu barədə yaxşı olar
ki, Qurani-Kərimin özünə müraciət edək. Allah təala Qurani-Kərimdə buyu-
rur:
"
ﻪَﻧﺎَﻴَﺑ ﺎَﻨْﻴﻠَﻋ ّنإ ّﻢﺛ
"
Summə innə aləyna bəyanəh
“Sonra onu (sənə) bəyan etmək də Bizə aiddir.”
1
Bir çox alim və müfəssirlər Mütəal Allahın nazil etdiyi məhz bu ayəyə
istinad edərək Qurani-Kərimin bəzi ayələrinin digər ayələrini təfsir (izah)
etdiyini söyləyirlər.
2
Müfəssirlər təfsirin bu növündə mütəşabih ayələri möh-
kəm ayələrlə izah etməyə çalışırlar. Yəni, müəllif Qurani-Kərimin çətin başa
düşülən ayələrini (mütəşabih ayələri), mənası aşkar olan ayələrlə (möhkəm
ayələrlə) izah edir. Məsələn, Allah Təala Qurani-kərimdə buyurur:
"
ﻢﻳﺮَِآ ٌنﺁْﺮﻘﻟ ُﻪّﻧإ
∗
نُﻮﻨْﻜَﻣ ٍبﺎَﺘِآ ﻰِﻓ
∗
نوُﺮﱠﻬﻄُﻤْﻟا ﻻإ ُﻪّﺴَﻤَﻳ ﻻ
"
İnnəhu ləQuranun Kərim. Fi kitabin məknun. La yəməssuhu illəl-
mutahhərun
“Həqiqətən bu şərəfli, hörmətli bir Qurandır. Qorunmuş bir kitabdadır.
Pak olanlardan başqa bir kimsə ona toxuna bilməz.”
3
Mütəal Allah burada Qurani-Kərimin şərəfli bir kitab olmasından, onun
“lövhi-məhfuzda” (qorunmuş bir kitabda) yer almasından xəbər verir və
1
“Qiyamət” surəsi, ayə:19
2
“Təfsir tarixi”, Dos. dr. Möhsün Dəmirçi, səh.128
3
“Vaqiə” surəsi, ayə:77-79
Dostları ilə paylaş: |