15
performansı açısından ilk sıralardaki ülkeleri yüksek gelir seviyesine sahip ülkeler
oluşturmaktadır.
Buna paralel olarak LPI sıralamasında yukarılara çıkıldıkça lojistik harcamalarının azaldığı
görülmektedir. Özellikle depolama, stok tutma, gecikme, kalite problemlerinden
kaynaklanan dolayı maliyetlerin LPI puanı arttıkça azaldığı dikkati çekmektedir (bkz Şekil
3). LPI puanı zayıf olan ülkeler arasında LPI puanı arttıkça doğrudan lojistik maliyetlerinde
de azalma olduğu görülmektedir. Ayrıca bu ülkelerde dolaylı maliyetler doğrudan
maliyetlerin üzerine çıkmaktadır. LPI puanı 3.3’ün üzerinde olan ülkeler için ise LPI puanı
arttıkça doğrudan maliyetlerde bir artış görülmektedir ancak bu artış dolaylı maliyetlerdeki
azalıştan oldukça düşüktür.
Ş
ekil 3: LPI ve lojistik maliyet seviyeleri arasındaki ili
ş
ki
LPI puanı yüksek olan ülkelerde doğrudan maliyetlerin yüksek olması şu şekilde
açıklanabilir. Yukarıda da ifade edildiği gibi LPI puanı ile gelişmişlik düzeyi birbirleriyle
doğru orantılıdır. Gelişmiş ülkelerde işçilik maliyetleri daha yüksektir. Ayrıca, gerek
kanunlar nedeniyle gerekse müşteri beklentileri nedeniyle uyulması gereken kalite,
güvenlik, çevre standartları vardır. Bunların yanında gelişmiş ülkelerde akaryakıt
fiyatlarının yüksekliği dikkati çekmektedir. Bu nedenlerden dolayı doğrudan maliyetlerin
yüksek olması doğal karşılanmalıdır. Gelişmiş ülkeler; taşıma, ambalajlama, iş güvenliği,
çevre duyarlılığı, işçi ücretleri, akaryakıt fiyatları gibi faktörler nedeniyle daha yüksek
maliyetlerle karşılaşmasına rağmen doğru altyapı, teknoloji ve bilgi birikimini kullanarak
toplam maliyetlerini aşağıya çekmeyi başarabilmektedirler.
Do
ğ
rudan Maliyetler
Dolaylı Maliyetler
Ölçeklenmi
ş
Maliyet
Lojistik Performans Endeksi (LPI)
Kaynak: Arvis, Mustra, Panzer, Ojala & Naula, 2007, Connecting to compete: Trade
logistics in the global economy, World Bank
16
Ş
ekil 4: Lojistik maliyet kalemlerinin da
ğ
ılımı
Lojistik harcamaları bir çok kalemden oluşmaktadır. Bu kalemler için bir çok sınıflandırma
kullanılsa da en temel sınıflar taşıma/nakliye, depolama ve stok tutma olarak
düşünülmektedir. Bunların yanında ambalajlama, müşteri ilişkileri, idari/yönetimsel, katma
değerli hizmetler, iade işlemleri gibi sınıflarda kullanılmaktadır. Şekil 4’de birkaç ülke için
lojistik maliyet kalemleri karşılaştırılmıştır. Lojistik maliyetleri içerisindeki en büyük kalemi
taşıma maliyetleri oluşturmaktadır. Daha sonra depolama ve stok tutma maliyetleri
gelmektedirler.
Uluslararası ticarette kullanılan taşıma modlarına bakıldığında denizyolunun açık ara en çok
kullanılan taşıma modu olduğu görülmektedir. Bunun nedeni kıtalararası taşımacılıkta hem
ton-kilometre başına en düşük maliyetli taşıma modu olması hem de kapasite açısından en
elverişli mod olmasıdır. IHS Global Insight firması uluslararası ticaret tonajının %90’ının
denizyolu ile taşındığını rapor etmektedir (bkz Şekil 5). Denizyolu ile taşınan yüklerin
büyük çoğunluğu dökme yük olarak taşınan düşük değerli mallardan oluştuğu için denizyolu
ile taşınan malların toplam değeri %70’lerde kalmaktadır. Denizyolu ile taşınan yüksek
değerli mallar için petrol ve konteyner ile taşınan bitmiş ürünler örnek olarak verilebilir. En
yüksek maliyetli taşıma modu olan havayolu elektronik ürünler gibi ağırlık başına yüksek
değerli malların taşınmasında tercih edilmektedir. Havayolu toplam tonajın sadece
%0,25’ini taşırken toplam değerin yaklaşık %13’ünü taşımaktadır. Karayolu ve demiryolu
ile taşınan mallar diğer modlara göre daha yüksek çeşitlilik göstermektedir.
Almanya
Brezilya
Çin
ABD
Rusya
Hindistan
Stok Yönetimi
Ta
ş
ıma/Nakliye
Ambalajlama/Paketleme
İ
dari/Yönetimsel
İ
ade
İş
lemleri
Di
ğ
er
Kaynak: BVL, 2013, Lojistik ve Tedarik Zincirinde Trendler ve Stratejiler
Katma De
ğ
erli Hizmetler
Depolama
17
Ş
ekil 5: Uluslararası ticarette ta
ş
ıma modlarının da
ğ
ılımı
Ş
ekil 6: Yük ta
ş
ımacılı
ğ
ında ta
ş
ıma modları da
ğ
ılımlarının kar
ş
ıla
ş
tırılması (ton-km)
Ülke içi ve bölge içi yük taşımacılığında kullanılan taşıma modlarının dağılımları dünyanın
her yerinde aynı değildir. Şekil 6 çeşitli kıtasal bölgeler içerisinde taşıma modlarının
dağılımlarını göstermektedir. ABD, AB, Japonya gibi gelişmiş bölgeler arasında bile ciddi
boyutta farklılıklar dikkat çekmektedir. Diğer açılardan karşılaştırılabilir olan bölgeler
arasında bu denli farklılıklar olması,taşıma modlarının kullanım oranlarının bölgesel
şartlara ve tarihsel gelişim çizgisine bağlı olduğuna işaret etmektedir.
Taşıma modlarının kullanım oranlarının son 30 yıl içerisindeki değişimine bakıldığında
demiryolu ve iç su yolları taşımacılığından karayolu taşımacılığına doğru bir kayma olduğu
Kaynak: IHS Global Insight, Inc., World Trade Service, 2008. AB içi hariç.
Deniz
Hava
Kara, Demir
Deniz
Hava
Kara, Demir
Tonaj
De
ğ
er
0,25
9,96
89,7
9
14,32
12,97
72,71
%80
%60
%40
%20
%0
EU27
ABD
Japonya
Çin
Rusya
Deniz (Yerel/EU27-içi)
Boru hattı
İ
ç su yolları
Demiryolu
Karayolu
Kaynak: EU Energy and transport in figures, statistical pocketbook, 2009