Hindistan etnoqrafiyası
173
na rəhbər təyin olunmuşdur. Risley siyahıya alınma haqqında he-
sabat sənədini “Hindistan xalqları” adı altında 1915-ci ildə təq-
dim etmişdir. O, hind əhalisinin 7 irqdən ibarət olması nəticəsinə
gəlmişdir. Bu qruplaşdırma aşağıdakı kimi təqdim olunmuşdur.
1. Türk-İran tipi: Bu tipə Bəlucistan əhalisi və sərhəd əyalət-
lərin (müasir Pakistan da) əhalisi aiddir.
2. Hind-ari tipi: Pəncablılar, racputa, cats və kəşmiri khatri-
sin müəyyən qrupları bu tipə aiddir.
3. Skif-dravid tipi: Bu tipin ən yaxşı nümunələri Maratha
Brahamins və Coorgs əhalisidir.
4. Ari-dravid tipi:Uttar Pradeş, Racastan və Bihar əhalisi bu
tip üçün ən yaxşı nümunədir.
5. Monqol-dravid tipi: Benqal brahminləri və Kayasta əhalisi
bu tipin nümunələridir.
6. Monqol tipi: Assam, Nepal, Birma əhalisi bu tipə aiddir.
7. Dravid tipi: Bu tipə Tamil Nadu, Andhra Pradeş, Madhya
Pradeşin şimal hissəsi, Çhotanaqpur əhalisi aiddir.
Hind antropoloqu Nadem Hasnain Risleyin təsnifatının
qərəzli fikirlər və ixtiyari nəticələr, reallıqla uzlaşmayan yanaşma
olduğunu bildirir.
İkinci təsnifatı Haddon irəli sürmüşdür. O, Hindistanı coğrafi
baxımdan üç yerə ayırmışdır, onun yanaşmasına görə, bu hind
xalqını irqi baxımdan izah edir. Bu üç coğrafi region aşağıdakı-
dır: 1) Himalay, 2) Hindistanın şimal düzənlikləri, 3) Dekkan.
Hindistanın coğrafi regionlar üzrə müvafik əsas etnik ele-
mentləri aşağıdakılardır:1) Hind-ari və monqoloid, 2) Hind-əfqan,
catilər və racputlar, 3) Neqrito- protodravid, Cənubi Braçhuce-
pal və Şərqi Braçhucepal. Haddonun təsnifatı fiziki əlamətlərə,
adət və ənənələr, dil və geniş yayılmış folklora görə aparır. O,
hind əhalisinin irqi elementlərini bu “sübutlar” əsasında müəy-
yənləşdirir. Hind antropoloq Nadeem Hasnainə görə, bu təsnifat
yalnız tarixi baxımdan əhəmiyyətlidir.
Bəhmən Əliyev-Ayvazalı
174
Alimlərin sırasında hind antropoloq B.S.Quhanın tədqiqat-
ları xüsusi yer tutur. O, irqi təsnifatın müəyyənləşməsində elmi
kriteriyaya əsaslanmışdır. Bu təsnifat 1931-ci ildə siyahıyalma
zamanı aparılan antropometrik sorğulara söykənir. Bu irqlərin
antropometrik texnika ilə müəyyənləşdirilməsində mühüm təcrü-
bə idi. Sağlam elmi metoda əsaslanan üsul bu günə qədər ən geniş
yayılmış və məqbul irqi təsnifat hesab olunur. Bu üsul daim Hin-
distan əhalisinin öyrənilməsində istifadə olunur. Tədqiqat nəti-
cəsində Quha Hindistan xalqı arasında braxikefal tipin dominant
təşkil etdiyini müəyyənləşdirmişdir. Onun təsnifatı əvvəlki ümu-
mi yanaşmalara uyğun deyildi. Quhanın təsnifatı alimlər tərəfin-
dən təsdiqlənmişdir. Quha Hindistanda 3 əsas irqi tipin olmasını
müəyyənləşdirmişdir: neqroid, proto-avstraloid və monqoloid.
Ümumi rəyə görə, monqoloid irqi elementləri Hindistanda daha
gec məskunlaşmışdır.
Neqroid və proto-avstraloid irqinin mənşəyi ilə bağlı faktiki
olaraq, müxtəlif rəylər vardır. De Quarterefages (1877) və Quha
belə mövqedə idi ki, neqroid irqi Hindistanda məskunlaşan ilk irq
olmuşdur və belə fikir irəli sürmüşdür ki, ola bilsin ki, neqroid
irqi Malaziyadan gəlmişdir. Bu irqə Veda dönəmində Şri-Lan-
ka, Kadar, İrula, Kurumba, ümumiyyətlə, Cənubi Hindistanda
rast gəlinir. Proto-avstraloid irqinin xüsusiyyətlərinə məxsus
skelet qalıqları Harappa sivilizasiyasının mühüm şəhərlərindən
olan Mohenco Daro ərazisində tapılmışdır. Son illərdə aparılmış
tədqiqata görə isə, neqroid irqinə mənsub ibtidai insanlar Afri-
ka-Ərəbistan-İran yaylası yolu ilə Hindistana gedib çıxmışlar.
İrqi xüsusiyyətlər Hindistanda etnosların fərqləndirilməsin-
də mühüm rol oynayır. Burada xalqlar əsasən iki yerə ayrılır.
Hind-ari xalqları və dravid xalqları. Hind-arilər hind-avropoid
dil ailəsinə aid xalqlar sayılırlar.
Müxtəlif dialektlərə bölünən hind-ari dilinin hindi və urdu
olmaqla iki ədəbi forması vardır, bu dilin qrammatikası və söz
Hindistan etnoqrafiyası
175
fondu eynidir, lakin hindi dili devanaqari, urdu dili isə ərəb əlif-
bası ilə yazılır.
Hind-arilərə məxsus hindi və urdu dillərində əsasən Hindista-
nın şimalında, Qanq çayının orta və yuxarı axarlarında, Uttar-Pra-
deş, Haryana, Madhya-Pradeş, Racastanın bir hissəsi, Bihar, Del-
hi ittifaq ərazisində yaşayan xalqlar danışırlar. Şimali Hindistan
dilləri iki hissəyə ayrılır: qərbi (“khari- boli”nin əsasında hindi
və urdu ədəbi dilləri, eləcə də haryani və ya banqaru, kanauci,
bundeli və ya bundelkhandi dilləri yaranmışdır) və şərqi (avad-
hi, baqheli, çhattarqarhi dilləri).
Mərkəzi və şimali Hindistanda danışılan hindi və urdu dilləri
praktiki baxımdan fərqlənmir, urdu dilində çoxlu sayda ərəb və
fars sözləri vardır. Lakin müasir dövrdə bəzi hallarda urdu dili
Hindistanda yaşayan hindi dilli əhalinin dili kimi qəbul edilmir.
Əslində “hindi dili” anlayışı əksər hind dillərini, eləcə də bu
dildə danışan hind-ari xalqlarını ifadə edir. Hindi dilinə bir çox dil
və dialektlər aiddir. Bu dildə danışan hindilər əsasən Uttar-Pradeş,
Madhya-Pradeş, Haryana, Bihar, Racastan, Delhidə yaşayırlar.
Hindi dillərində (haryani, maqahi və s.) danışanların sayına görə
dünyada 5-ci yerdə durur (çin, ərəb, ispan və ingilis dillərindən
sonra). Hind-ari dillərinə aid hindi və urdu dilinin mənsubları bir
yerdə Çin dilindən sonra ikinci yerdə durur. Hazırda hindi dilini
öz ana dili hesab edənlərin sayı 490 milyon nəfər, bu dili ikinci
ana dili hesab edənlərin sayı isə 225 milyon nəfərə çatır.
Hind-ari dillərinə qucarati, pars (Qucarat ştatı), sinqali (Şri
Lanki), marathi (Maharaştrı), kankani (Qoa), tharu, khandeşi
(Mərkəzi Hindistan), pəncabi, cati, avani, khokharı (Pəncab),
sindhi, nepali (qurkhi), kumakoni, qarhvali və phari (Mərkəzi Hi-
malaylar) aiddir. Dard dillərinə məxsus kəşmiri, doqri, şina, kho,
kohistan, nuristan dilləri Cammu və Kəşmirdə yayılmışdır.
Qərbi Benqal ştatında (eləcə də Banqladeşdə) benqali dili,
Assam ştatında assam dili, Orissa ştatında oriya dili, Bihar ştatın-
Dostları ilə paylaş: |