Bəhmən Əliyev-Ayvazalı
182
Müsəlmanlar əsasən şəhərlərdə yaşayır, caynların arasında böyük
maliyyəçilər, sənayeçilər vardır. Biharda maythil brahmanlarının
nüfuzu çoxdur.
Hinduist biharlılar Kartal Babu, Mahadeva, Brahma, Ba-
canqabali, Kali, Şiva, Durqa, Lakşmi tanrılarına sitayiş edirlər.
Hanuman adətən yerli icma tanrısı kimi qəbul edilir. Biharlılar
arasında müxtəlif varna və catilər vardır: Brahmanlar, racputlar,
kayastha, baniya, bhumihar, yadav, kurma, teli, dusad, çhamara,
pasi, dom, musahar, qoala, lohar, dhobi və suri.
Burada həyat keçidləri (doğum, evlilik, ölüm və s.) ilə bağ-
lı adətlər bir icmadan digərinə görə fərqlənir. Biharlılar arasında
ümumhind bayramları-Divali, Dassera, Canmaştmi, Ram Nava-
mi, Çhat Puca, Rakşa Bandhan məşhurdur.
Biharlıların əsas məşğuliyyəti əkinçilikdir, burada daha çox
düyü, buğda, qarğıdalı, paxlalı bitkilər, şəkər çuğunduru, tütün
əkib-becərir, qoşqu heyvanları, qoyun, keçi bəsləyirlər, aşağı kas-
talar donuz da saxlayırlar. Bihardan kənarda biharlıların torpaq
sahələri olmadığından biznes, ticarətlə məşğul olur, sənayedə,
xidmət sahələrində çalışırlar.
Kəndlərdə əhalinin sayı adətən 500 nəfərədək olur, əhalinin
sıxlığı həddən artıq olan Qanq çayı vadisində kəndlərdə əhalinin
sayı 2-15 min nəfərə çatır. Vadidə evlər əsasən birmərtəbli, gillə
suvanmış saman divarlı, saman və ya kirəmitlə örtülü, 2-4 qat
qətranlanmış damlardan ibarətdir. Şimal-qərb və cənub rayonla-
rında yaşayış evlərinin çərçivəsi (karkaz) bambuk ağacından, di-
varları isə gil ilə hörülür və ya suvanır. Ən böyük şəhərləri Patna,
Rançi, Muzaffarpur, Camşedpur, Bhaqalpurdur.
Biharlı kişilər dhoti, qadınlar isə sari geyinir. Şimal rayonlar-
da paltarlara müsəlman təsiri hiss olunur, burada şalvar-kamiz,
kurta-çuridar, şervani yayılmışdır. Qadınların evlilik simvolu
rəngli sindur, şüşə qolbağılardır.
Burada əsas qıda qaynadılmış düyü və ya buğdadır, eyni za-
manda ədviyyatlı tərəvəz yeməkləri, kömbələr, qatıq, şərbət və s.
Hindistan etnoqrafiyası
183
yayılmışdır. Məşhur bayram yeməkləri - “pula”dır (düyü, pört-
lədilmiş tərəvəz, ət və ya balıqla ). Balıq əti (mal əti deyil) qida
rasionuna aid olunur. Brahmanlar əsasən vegeteriandırlar, lakin
maythil brahmanları balıq yeyirlər.
Kasta endoqamiyası yayılmışdır. Kastalar qotralara (tayfa,
icma) ayrılır: sandilya, shakarpura, kashyapa, dzhaduvanshi, ku-
ruvanshi, halden, maqha və linici (bunce). Bunların əsas funksi-
yaları ailə-nikah əlaqlərinin arasıkəsilməzliyini təmin etmək və
tayfa mənşəyini müəyyənləşdirmək, qeydə almaqdır.
Qotralarda endoqam və ekzoqam nikahlar geniş yayılmışdır.
Nikah üçün başlığın ödənməsi, qolta (bacıların qarşılıqlı dəyişdi-
rilməsi) adətlərinə də rast gəlinir. Biharlılar arasında dulun yeni-
dən ərə getməsinə icazə verilir, bəzi kastalarda levirat və sororat
həyata keçirilir. Böyük qardaş əsas varis olsa da atanın mülkü kişi
varislər arasında bərabər bölüşdürülür.
Biharda urbanizasiya genişlənir, Cəmşidpur kimi şəhərlərdə
sənaye inkişaf edir, xüsusi ilə cənub rayonlarında yeni sənaye
mərkəzləri yaranır. Şimal əyalətlərdə toxuculuq sənayesi, tütün
fabrikləri, şəkər zavodları üstünlük təşkil edir.
Orissa, Qərbi Benqal, Assam ştatlarında biharlılar əsasən
şəhər yerlərində yaşayırlar, Siqqim, Maleqhalaye, Naqalandda
(Kohima rayonu) biharlılardan ibarət qəsəbələr mövcuddur.
Qucaratlılar. “Qucaratlılar” termini “qucaratta”, yəni “quca-
ratlıların torpağı” anlamındadır. Qucarat ştatının əsas əhali kütləsi
olan qucaratlıların (40 milyon nəfər) 6,79 %-i başqa ştatlarda (Qoa,
Daman və Diu, Madya Pradeş, Maharaştra, Racastan, Andhra-Pra-
deş, Qərbi Benqal, Karnataka, Bihar və s.), eləcə də Pakistanda (1
milyon nəfər) yaşayırlar. Hindistanın ən böyük şəhərlərindən biri
olan Bombeydə (Mumbay) əhalinin 20 %-i qucaratlıdır.
Qucaratlıların əcdadları və onlara qohum kastalardan ibarət
qucarlar (qucara) Pəncab, Himaçal Pradeş, Racastan, Harya-
na, Cammu və Kəşmir və Şərqi Pakistan ərazisində yaşayırlar.
Bəhmən Əliyev-Ayvazalı
184
Hind-ari tayfaları olan qucarlar e.ə.I minillikdə Qucarat ərazisinə
daxil olaraq, yerli bhil və ariyalıları assimlyasiya etmişlər. Orta
əsrlərdə qucarlar etnik baxımdan konsolidasiya olunaraq, Quca-
ratdeşa ərazilərində (müasir Qucarat və cənubi Racastan) məs-
kunlaşmışlar. Elə “qucarat” toponimi də Çalukya sülaləsinin (X
əsr) dövründən məlumdur.1406-cı ildə mərkəzi Ahmadabad olan
Qucarat sultanlığı yaranmış, bu dövlər XV əsrin sonu-XVI əsrin
əvvəllərində güclənmişdir.
Antropoloji baxımdan avropoid irqinin hind-aralıq dənizi ti-
pinə aid olan qucaratlıların dili-qucarati hind-ari dillərindən sayı-
lır. Bu dil şimali (Ahmadabad dialekti), qərbi (kathiyavar), cənubi
(surat) dialektlərə ayrılır. Bir sıra statistik məlumatlara görə quca-
ratlıların 20 %-i (bilinqva) qucarati dilindən başqa hindi, marathi,
urdu, sindhi dillərini ikinci ana dilləri sayırlar.
Qucaratlıların əksəriyyəti hinduistdir, burada vişnuizm ge-
niş yayılmışdır. Dvarka, Somnath, Patan kimi qadın tanrılara sita-
yiş edirlər, əsas dini mərkəzləri Girnar məbədidir. Tayfa tanrıları
(kuldeo) Pithad, Khodiyar, Barundev, Aşapuradevi, Çamunda və
s., kənd icma tanrıları (qandeo) Kşetorpardada, Mata, Bacanqbali
və başqalarıdır. Delhidə yaşayan qucaratlılar arasında Svami Na-
rayana kultu populyardır. Qucaratlılar arasında müsəlman, xristi-
an, cayn olanları da vardır.
Qucaratlıların ənənəvi məşğuliyyəti əkinçilikdir, burada ca-
var, bacra (darı növü), taxıl, qarğıdalı, fısdıq və s. əkilib becəri-
lir, qoşqu heyvanları, zebu, qoyun, keçi bəslənilir. XIX-XX əsrdə
burada toxuculuq sənayesi güclü inkişaf etmişdir. İpək (“parça
kinqhab”, “çundari”, “batik”) və pambıq toxuculuğu inkişaf etmiş,
“kutç” tikməsi, dulusçuluq, “kativar” boyaqçılığı, daş və ağaciş-
ləmə, basmanaxış, zərgər işi geniş yayılmışdır. Delhidə yaşayan
qucaratlılar əksər hallarda sahibkarlıq fəaliyyəti ilə məşğul olurlar.
Qucaratlıların şəhər evləri ümumhind tipindən fərqlənmir, ev
kərpic və daşdan hörülür, örtülü və daxili həyətdən ibarət olur,
Dostları ilə paylaş: |