SOCAR-illik_hesabatlar
http://www.socar.az/socar/az/economics-and-statistics/economics-and-statistics/socar-reports
http://www.socar.az/socar/az/economics-and-statistics/economics-and-statistics/socar-reports
32
Son vaxtlar ərzində SOCAR təbii qazın nəqli sahəsinə öz diqqətini artırıb.
2011-ci ildən etibarən Cənub Qaz Dəhlizi layihəsinin reallaşdırılmasına start
verilmiş və layihənin ilkin mərhələsi sayılan Trans-Anadolu qaz boru kəməri
(TANAP) ilə bağlı tikinti sənədləri təsdiqlənib. 45 milyard ABŞ dolları
məbləğində sərmayə yatırılması planlaşdırılmış Cənub Qaz Dəhlizi layihəsinə
dünya üzrə 7 ölkə, 12 nüfuzlu şirkət və 12 qaz istehlakçısı cəlb edilb. Dəhlizin
reallaşdırılması yönümündə 4 layihə üzrə işlər görülür: Şahdəniz yatağı üzrə tam
miqyaslı işləyib hazırlamaq, Cənubi Qafqaz Boru Kəmərini genişləndirmək,
TANAP və TAP boru kəmərlərini inşa etmək (SOCAR-ın 2015-2017-ci illər üzrə
maliyyə hesabatları).
Cənubi Qaz Dəhlizi layihəsi üzrə tam hazır əldə edildikdən sonra illik
ötürücülük qabiliyyəti ilkin mərhələdə 16 mlrd. kubmetrə bərabər olacaq. Sonrakı
müddətlərdə bu göstəricini 30 mlrd. kubmetrədək artırmaq imkanları da diqqətdə
saxlanılır. Şirkət rəhbərinin açıqlamasına görə, 2025-ci ilədək ölkənin ümumi ixrac
potensialını 40 mlrd. kubmetrə çatdırılması tamamilə real görünür. Şirkətin
hədəfinə əsasən “Şahdəniz-2” layihəsi üzrə ilkin təbii qazı 2019-cu ildə bazarlara
çatdırmaq, eləcə də həmin layihəni 2020-ci ilə kimi başa vurmaqdır (SOCAR-ın
2015-2017-ci illər üzrə maliyyə hesabatları).
Hazırkı regional enerji dəhlizinin yaranmasında Bakı–Tbilisi–Ceyhan neft
kəmərinin əhəmiyyəti əvəzedilməzdir. Bu kəmər Xəzər və Aralıq dənizlərini
birləşdirərək enerji dəhlizini yaratdı. Hazırda Azərbaycan qazı bu dəhliz vasitəsilə
dünya bazarlarına çıxarılır. Dəhlizlərin coğrafiyası da xeyli dərəcədə eynidir (bu
dəhliz indi Şərq–Qərb nəqliyyat dəhlizinə çevrilməkdədir). Azərbaycanın coğrafi
mövqeyi, yatırılan sərmayə və səriştəli xarici siyasət, tərəfdaşlarla aparılan
müştərək fəaliyyət yeni və müsbət reallıqlar formalaşdırmışdır. Azərbaycanın açıq
dənizlərə, beynəlxalq bazarlara çıxışı yoxdur və buna görədir ki, neft və qaz
kəmərlərinin inşasına böyük həcmdə vəsait yatırılır. Tranzit, istehlakçı dövlətlər də
həmin layihələrə böyük maraq göstərir. Tranzit dövlətlər bundan sonrakı onilliklər
ərzində böyük qazanc götürəcək, istehlakçı dövlətlər isə əlavə olaraq alternativ qaz
mənbələrinə çıxışa nail olacaqlar (Atakişiyev M., 2004, ss. 128-145).