Azərbaycan – Türkiyə münasibətləri II beynəlxalq elmi konfransının materialları
392
Aşağıda məlumat veriləcək Osmanlı dövlətində yaşamış urmiyalı İshaqzadələr ailəsi haqqında Türkiyə və
Azərbaycanda müstəqil olaraq demək olar ki, heç bir araşdırma aparıldığının şahidi olmadıq. Sadəcə 2014-cü
ildə çıxartdığım "Yeni Çağ Devri Osmanlı Devletinde Yaşamış Karabağlı Alimler" adlı məqaləmdə səhfən bu
ailənin bir neçə üzvünü qarabağlı İshaqzadələr ailəsindən zənn edərək onlar haqqında qısa məlumat
vermişdim *3, 10-11]. Ancaq, əldə etdiyim yeni qaynaq və məlumatlar işığında o bir neçə şəxsin qarabağlı
deyil əslində başqa bir sülalə olan urmiyalı İshaqzadələr ailəsinə mənsub olduqlarını ortaya çıxartdım. Məhz
əldə etdiyim bu məlumatlar məni məsələyə aydınlıq gətirməkdən ötrü yeni müstəqil bir məqalə yazmağa
məcbur etdi.
Mövzu ilə bağlı məlumatların alındığı yer heç şübhəsiz ki, Osmanlı mənbələridir. Bunların içində, urmiyalı
İshaqzadələr ailəsinin orta nəsl nümayəndələri ilə eyni və yaxın dövrlərdə yaşamış olan Şeyxi Məhməd
Əfəndinin (1667-1732) 1632-1731-ci illəri əhatə edən üç cilddən ibarət "Vəqayiül-füzəla" və Məhməd
Sürəyyanın (1845-1909) altı cild şəklində "Sicilli Osmani" adlı bioqrafik əsərlərindən xüsusi olaraq
yararlanılmışdır. Eyni zamanda mövzumuzla əlaqəli olan kifayət qədər başqa kitab və məqalədən də istifadə
olunmuşdur.
İshaq Əfəndi
Osmanlı dövlətinə köçərək orada fəaliyyət göstərən urmiyalı İshaqzadələr ailəsinin banisi Molla İshaq
Əfəndidir. Onun h. 1005 (1596/97)-ci ildə Təbriz vilayətinə bağlı olan Urmiya qəzasında dünyaya gəldiyi
bildirilir. Osmanlı mənbələrində əsl adı Molla İshaq bin Yəhya kimi keçsə də, bu dövlətdə yaşayan başqa İshaq
adındaki şəxslərdən fərqləndirilmək üçün onu Kürd İshaq Əfəndi şəklində də adlandırmışlar. İlk təhsilini
doğulub boya başa çatdığı Urmiyada aldıqdan sonra, yüksək mədrəsə təhsili almaq üçün Osmanlı dövlətində
"mədinətüş-şəhba" adlandırılan Hələb şəhərinə getmişdir. Bir müddət orada qalıb ehtimal ki, mədrəsə
təhsilini bitirdikdən sonra İstanbula köçmüşdür. Mənbədə Hələbə və ardından da İstanbula getdiyi tarix
açıqca qeyd olunmasa da, onun İstanbula gəldikdən sonra "sədr-i ali qədr" şəklində yüksək vəzifəli qazi kimi
vəsifləndirilən Xocazadə Abdullah Əfəndi (v. 1636) tərəfindən "mülazim", yəni müdərris olmaq üçün namizəd
seçildiyi bildirilir *11, 381-382; 10, C.3, 804]. Ümumiyyətlə Osmanlı dövlətində mülazim göstərilmə işi 1538-ci
ildə çıxarılan elm və təhsil qanunnaməsi olan “Molla və müdərrislərin dərs vermə səlahiyyətləri haqqında
hazırlanan əmirnamə”yə görə şeyxülislam, padşah müəllimləri, Rumeli və Anadolu qazıəsgərləri,
naqibuləşraflar (seyyidlər qurumu), Məvali-i kiram qazıları (yüksək rütbəli qazı hakimlər və "Bilad-ı Selase"
şəhərləri olan İstanbul, Ədirnə və Bursanın qazıları), "Bilad-ı Selase" dedikləri İstanbulda Üsküdar, Qalata və
Əyyub bölgələrinin müftüləri (axundları) və yüksək mədrəsə müdərrisləri kimi vəzifəli şəxslər tərəfindən
həyata keçirilirdi. Mülazim olan şəxs yuxarıda adları sadalanan vəzifəli şəxslər tərəfindən təqdim olunur və o
əyalətin qazıəsgərinin, bəzi hallarda isə şeyxülislamın təsdiqindən sonra növbəyə yazılırdı *1, 460; 2, 960-961;
6, 218-223+. Osmanlı dövlətində mədrəsələrlə bağlı ümumi qaydalara görə isə, yüksək mədrəsə təhsili
minumum 5 il bəzi hallarda daha çox sürürdü. Məzun olanlara "icazət" adı verilən diplom təqdim edilirdi.
Sistematik olaraq yalnız bundan sonra məzunların "mülazim" olma haqqı olurdu. Növbəyə alınan mülazim
müdərris olmak üçün o dövrdə təxminən 7 il gözləməli idi [12, 354-359+. Burada söhbət İshaq Əfəndinin
İstanbulda mülazim seçilməsindən getdiyinə görə, bu hadisənin məhz Xocazadə Abdullah Əfəndinin 1630-31-
ci illərdə İstanbul qazisi ikən *11, 26+ baş verdiyini güman etmək olar. Beləcə İshaq Əfəndi də bu üsulla
mülazimlikdən sonra əvvəl İstanbulda "Qırx axça" mədrəsəsinə, oradan da 1640-cı ilin iyul ayında "Rahika ?"
mədrəsəsinə müdərris təyin olunur. Buradan məlum olur ki, urmiyalı İshaq Əfəndinin Osmanlı dövlətinə təhsil
almaq üçün getdiyi ilk tarix təxminən 1620-ci ildən sonradır.
Rahika müdərrisliyindən təqribən üç il sonra
iş yerini dəyişən İshaq Əfəndi ardıcıl olaraq "Xosrov Kətxuda" (1643), "Sekban-i Ali" (noyabr 1646), "Rüstəm
paşa" (1648), İstanbul Qadırğa limanındaki "Məhməd paşa" (mart 1649), "Sahn-i səmaniyyə" (iyun 1651),
"Altımışlı" (dekabr 1651), "Qələndərxana" (aprel 1654-dən iyul 1654-ə qədər), "Ayasofyayı Kəbir" (avqust
1656--cı ildən aprel 1657-ci ilə qədər), "Süleyman xan darul-hədisi" (aprel 1658) kimi çox sayda mədrəsəyə
müdərrislik etmişdir. 1656-cı ilin may ayında isə Səlaniq qazisi olmuşdur. Təqribən bir il sonra bu işindən azad
olunsa da, 1663-cü ilin sentyabr ayında bir il müddətinə bu dəfə Bursa şəhərinin qazisi təyin edilmişdir.
Ardından 1665-ci ilin axırlarında Silistrə sancağına bağlı olan Kadinabad qala-şəhərinin qazisi və 1667-ci ilin
dekabr ayında isə Məkkə qazisi olmuşdur. O, Məkkə qazisi ikən "mərəzi fəlc" dedikləri iflic xəstəliyinə
tutulduğundan, öz istəyilə istefa edərək, daha kiçik olan Foça qəzasındaki Sultaniyyə qalasının qazisi təyin
edilmişdir. Səhhətinin düzəlməsindən sonra ona 1668-ci ilin noyabr ayında Ədirnə qaziliyi həvalə
Azərbaycan – Türkiyə münasibətləri II beynəlxalq elmi konfransının materialları
393
olunmuşdur. Təxminən altı ay sonra Ədirnə qazisi ikən təqaüdə ayrılan İshaq Əfəndi, 1671-ci ilin oktyabr
ayında vəfat etmişdir. Nəşi İstanbula gətirilərək, Üsküdarda yerləşən Qaraca Əhməd təkkəsi yaxınlığındakı
məzarlığa dəfn olunmuşdur. Qaynaqlarda İshaq Əfəndinin müfəssir (təfsirçi) alim kimi fəzilət sahibi, kamil və
saleh bir insan olduğu qeyd edilir. Hər hansı bir əsərinin olduğuna dair isə heç bir məlumat verilmir [11, 382;
10, C.3, 805].
Nur Məhməd Əfəndi
Urmiyalı İshaq Əfəndinin oğludur. Atası kimi o da əvvəllər müdərrislik etmiş, sonralar ard-arda Yenişehir,
Bursa və Məkkə kimi şəhərlərin qazisi olmuşdur. 1728-ci ilin noyabr ayında qazilikdən təqaüdə ayrılaraq
İstanbula qayıtmış və alim kimi fəaliyyət göstərmişdir. İstanbula yerləşdikdən sonra Fındıqlı rayonunda
yaşayan Nur Məhməd Əfəndi 11 şəvval 1142 (29 aprel 1730)-ci ildə vəfat etmişdir *10, C. IV, 1266+.
Yəhya Əfəndi: Nur Məhməd Əfəndinin böyük oğludur. O da müxtəlif vəzifələrdə işlədikdən sonra Məkkə
şəhərinə qazilik etmidir. Bu işindən təqaüdə ayrıldıqdan sonra h.1177 (1763/64)-cü ildə dünyasını
dəyişmişdir. Nəşi Kabataş məzarlığına dəfn olunmuşdur *10, C. V, 1673+.
Əhməd Əfəndi: Nur Məhməd Əfəndinin ortancıl oğlu olmalıdır. O da müdərrislik etdikdən sonra Səlaniq
qazisi işləmişdir. Kilisə ikən məscidə çevrilən Əski İmarət Məscidinə yeni minarə tikdirdiyi qeyd olunur.
H.1152 (1739/40)-ci ildə vəfat etmişdir *10, C. I, 179+.
Feyzullah Əfəndi: Nur Məhməd Əfəndinin kiçik oğludur. Üsküdar qaziliyindən çıxarıldıqdan sonra 25
cemaziyələvvəl 1181 (19 oktyabr 1767) -ci ildə vəfat etmiş və qəbri Ədirnəqapı məzarlığındadır *10, C. II,
532].
Şeyx Məhməd Əfəndi
İshaq Əfəndinin nəvələrindən biridir. Hələlik haqqında ancaq Məhməd Süreyyanın əsərində keçən
məlumatdan belə aydın olur ki, İshaq Əfəndinin Nur Məhməd Əfəndidən başqa da oğlu olmuşdur. Şeyh
Məhməd Əfəndi, məhz İshaq Əfəndinin adı bizə məlum olmayan ikinci oğlunun övladıdır. Mənbədə ədəb
əxlaq sahibi müdrik birisi olduğu qeyd olunur.Müdərris ikən 10 ramazan 1141 (9 aprel 1729)-ci ildə vəfat
etmişdir *10, C.5, 1596+.
İshaqzadə: Mənbədə tam adı yazılmasa da Şeyh Məhməd Əfəndinin oğullarından biri olduğu və
İshaqzadə şəklində tanındığı bildirilir. H. 1202 (1787/88)-ci ildə Belqrad şəhərinin qazisi təyin olunmuş və
sonra da "dövriyyə mollası" vəzifəsində çalışmışdır. Mənbədə tarix göstərilmədən dövriyyə qazisi ikən vəfat
etdiyi qeyd olunur [10, C. 3, 807].
Nəticə
Azərbaycanın Urmiya qəzasından köçərək Osmanlı dövlətinə yerləşən İshaqzadələr ailəsi bu dövlətdə
bilinən bir neçə İshaqzadələrdən biridir. Bu səbəbdən bəzən bu ailələr səhfən qarışdırılmışdır. Qaynaqlarda
bu ailənin başçısı urmiyalı kürd Yəhya Əfəndi, Osmanlı dövlətinə köçən ilk şəxsin isə İshaq Əfəndi olduğu
bildirilir. Urmiyalı İshaqzadələr ailəsinin Osmanlı dövlətindəki fəaliyyətləri XVII əsrin əvvəllərindən XVIII əsrin
sonlarına qədər təqribən iki əsrə yaxın davam etmişdir. Bu məqalədə Yəhya Əfəndidən başlayaraq İshaqzadə
kimi tanınan son nümayəndəyə qədər beş nəsli əhatə edən ailənin səkkiz üzvü haqqında məlumat verilmişdir.
Ailənin əsas fəaliyyət dairəsi elm sahəsi ilə bağlı olan mədrəsələrdə təhsilin və tədrisin təşkili işi və şəhər
və vilayətlərin hakimi kimi isə qazilik olmuşdur. Əlimizdəki mənbələrdə geriyə hər hansı bir əsər
buraxdıqlarına dair məlumat verilməsə də, hər birinin alim və fəzilətli şəxs olduqları isə açıqca qeyd olunur.
Nəticə olaraq onu demək olar ki, bu məqalədə urmiyalı İshaqzadələr ailəsi haqqında ilk dəfə ortaya çıxarılan
məlumatlar, eyni zamanda daha sonraki geniş tədqiqatlar üçün bir ipucu ola biləcək xüsusiyyətə malikdir.
Ədəbiyyat
1.
Baltacı Cahit. Hamid Efendi, Çivizade Damadı. // Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi (TDA). C.
15, 1997, s.460-461.
2.
Beyazit Yasemin. XVI. Yüzyil Osmanlı İlmiyye Kanunnameleri ve Medrese Eğitimi.// Belleten. C.
LXXVIII, Sa. 283, Aralık 2014, s. 955-992.