1944-cü ilin yayında Braziliya 50 minlik ekspedisiya korpusunu
İtaliya cəbhəsinə göndərdi. Braziliya hissələri burada 1945-ci ilin
aprel aymadək - İtaliya-Almaniya orduları məğlub olanadək
döyüşdülər. Almaniya bloku ölkələrinin
məğlub edilməsinə Braziliya
öz töhfəsini verdi.
Müharibənin sonuna yaxın Braziliya ictimaiyyətini ən çox
narahat edən məsələ ölkədə kommunist təhlükəsinin mümkünlüyü idi.
Ona görə də hökumət qəti addımlar atdı. 1944-cü ildə Varqas dövlət
aparatını şübhəli ünsürlərdən təmizlədi. Yeni prezident seçkiləri
1945-ci il dekabrın 2-nə təyin edildi. Lakin Varqas oktyabrın 29-da
ərizə yazaraq vəzifəsindən getdi. Ölkənin müvəqqəti prezidenti Ali
məhkəmənin sədri Linyares oldu. O, oktyabrın 30-da bitərəf
şəxslərdən ibarət hökumət yaratdı. Siyasi dustaqlara amnistiya verildi.
Vətəndaş
azadlıqları
bərpa
olundu.
Braziliya
BMT-nin
yaradılmasında iştirak etdi. Müharibə başa çatdıqdan sonra
Braziliyanın müasir tarixində yeni dövr başlandı.
323
XIV
BÖLÜM
MEKSİKA
Dünya müharibəsindən sonrakı ilk illərdə
sosial-iqtisadi və siyasi vəziyyət
Birinci dünya müharibəsi illərində Meksikanın daxili vəziyyəti
mürəkkəb hadisələrlə səciyyələnirdi. Ölkə prezidenti olan general
Venustiano Karransanm hakimiyyəti illərində (1914-1920) geniş
sosial-siyasi və iqtisadi islahatlar həyata keçirildi. 1916-cı
ilin dekabr
ayında ölkə konstitusiyasına düzəliş etmək üçün xüsusi komissiya
yaradıldı. Meksika inqilabının dördüncü mərhələsində 1917-ci il
fevralın 5-də Karetaro şəhərində yeni konstitusiya qəbul olundu.
Beləliklə, 1910-cu ildə başlanan Meksika inqilabı 1917-ci ildə sona
çatdı. Konstitusiyada vətəndaşlara geniş sosial hüquqlar verilirdi.
Tətillərin keçirilməsinə və həmkarlar ittifaqlarının fəaliyyətinə icazə
verildi. Konstitusiyanın 27-ci maddəsində torpağın, onun təkinin və
suların dövlətə məxsus olduğu göstərilirdi. Xarici ölkə
vətəndaşlarının bunlardan istifadəsi məhdudlaşdırılırdı. 1876-cı ildən
sonra bağlanan konsessiyalara yenidən baxıldı. İctimai mənafeyə zidd
olan kontraktlar ləğv edildi. Aqrar islahat həyata keçirildi.
Latifundiyalar bölüşdürüldü. Torpaqlar sahiblərinə qaytarıldı.
Kəndlilərə torpaq verildi. Maliyyə sistemi sabitləşdi. Pesonun alıcılıq
qabiliyyəti yüksəldi. Ölkədə 8 saatlıq iş günü tətbiq edildi. Əmək
haqqının aşağı səviyyəsi müəyyənləşdirildi. Kilsənin bütün əmlakı
dövlət mülkiyyəti elan edildi. 1918-ci ilin fevral ayında ölkədə xarici
kapitalın fəaliyyətini məhdudlaşdıran dekret verildi. Neft sənayeçiləri
üzərinə vergilər qoyuldu. Yerin təkinin istifadəsi üçün icarə haqqı
müəyyənləşdirildi. İyul ayında verilən fənnana görə ölkədəki xaricilər
öz var-dövlətlərini hər il qeydiyyatdan keçirməli idi.
324
Xaricilərin fəaliyyət dairəsinin məhdudlaşdırılması ABŞ-Mek-
sika münasibətlərini kəskinləşdirdi. ABŞ Meksikaya münasibətdə
daha sərt xətt yeritməyə başladı.
Bitərəf ölkə olan Meksika üçün birinci
dünya müharibəsinin bir
sıra sosial-iqtisadi və siyasi nəticələri oldu. Meksika hökuməti Versal
sülhünü qəbul etmədi. Beləliklə, ölkə Millətlər Cəmiyyətinə də daxil
olmadı.
Müharibədən sonra ölkədə sosial-siyasi hərəkatlar gücləndi.
1919-cu ilin sentyabr ayında Mexikoda Meksika Kommunist
Partiyası yaradıldı. Lakin partiyanın sosial bazası zəif idi. Xalq onun
ardınca getmirdi.
20-ci illərdə daxili və xarici siyasət
1920-ci il prezident seçkiləri yaxınlaşdıqca siyasi mübarizə daha
da kəskinləşdi. Müxalifət gücləndi. Müxalifət hərəkatına general
Alvaro Obregon başçılıq edirdi. Obregon hələ inqilab illərində ölkədə
böyük nüflız qazanmışdı. O, milli burjuaziyanın və mülkədarların
mənafeyini müdafiə edirdi. Seçkiqabağı kampaniyada inqilabi
təkliflərlə çıxış edən Obregon xalq kütlələrinin geniş rəğbətini
qazandı. O, 1919-cu ilin avqust ayında Meksika Regional Əmək
Konfederasiyası ilə saziş bağladı. Sazişə görə Əmək Konfederasiyası
Obregonu prezident seçkilərində müdafiə edərdisə, hökumətdə nazir
vəzifələri ala bilərdi. Müxalifət Karransanı konstitusi-. yanı
pozmaqda günahlandırdı. Obregon Karransanı dövlət aparatının
gücündən istifadə edib seçkinin gedişinə müdaxilə edərək öz
namizədi olan ABŞ-dakı keçmiş səfir İqnasio Bonilyası prezident
seçdinnəyə cəhd göstərməkdə təqsirləndirdi. Bu, kəskin narazılığa
səbəb oldu. Obregon öz həmfıkri olan general Elias Plutarko Kalyes
ilə birlikdə prezidentə qarşı fəaliyyətdə birləşdi. Üsyanın mərkəzi
Sanora ştatı oldu. Eyni zamanda dəmiryolçular da hökumətə qarşı
tətilə başladılar. Ştat qubernatoru Adolfo de la Uerta da onlara kömək
etdi. Karransa müxalifətə qarşı ordu göndərdi. Bundan
325