202
qəsdində iştirakına görə İngiltərədə edam edilməsi Roma Papasının və qızğın
katoliklər olan ispanların hiddətini daha da gücləndirmişdi və mübahisənin tam
həlli yalnız müharibədən keçməli idi.
Roma Papası XIII Qreqori hələ 1580-ci ildə elan etmişdi ki, Ingiltərə
kraliçası I Elizabeti öldürmək heç bir günah əməli hesab edilməməlidir və bundan
dörd il sonra başqa bir yeretik lider, hollandların ispanlara qarşı müqavimətini
təşkil edən Sakit I Uilyam qətlə yetirilmişdi.
Şotlandiya kraliçasının edam edilməsi hadisəsi kral Filipp üçün İngiltərəyə
müdaxilə məsələsini daha cazibadar etdi, çünki bu ona ingilis taxt-tacına sahib
olmaq imkanı verəcəkdi. İngilis dəniz qulduru, admiral rütbəsinə yiyələnmiş
Frensis Dreykin 1587-ci ildə Kadisdə ispan gəmilərini və anbarlarını darmadağın
edən reydi Filippdə İngiltərəyə hücum etmək qərarını möhkəmləndirdi. Bu hətta
Niderlandın tam tabe etdirilməsindən də əvvəl baş verməli idi.
1588-ci ilin iyulunda yola düşən İspaniyanın Məğlubedilməz Armadası
Flandriya sahilindən İspan ordusunu götürərək Temzanın mənsəbində sahilə
çıxmalı idi. Kraliça Elizabet gözlənilən müdaxiləyə müqavimət göstərmək üçün
quru qüvvələrini hazırlayırdı. İspan qoşunları La-Manş boğazından İngiltərəyə
müdaxilə etməli idilər.
Armada yola düşəndə Papanın emissarı ilə ispan donanmasının zabiti
arasında belə bir söhbət getmişdi: «Əgər siz La-Manşda ingilis armadası ilə
qarşılaşsanız, döyüşü udmağı gözləyirsinizmi?» «Bu çox sadə bir məsələdir. Yaxşı
məlumdur ki, biz Allah naminə vuruşuruq. Beləliklə, biz ingilislərlə qarşılaşanda,
Allah işləri elə yoluna qoyacaqdır ki, biz gəmiləri (ingilislərinki nəzərdə tutulur –
müəllif) tutacaq, onların göyərtəsinə çıxacağıq, həm də Allah qəribə bir hava
göndərəcəkdir və bu, onları ağıldan məhrum edəcəkdir. İspan cəsarəti və ispan
qaydası (və biz gəmilərimizin göyərtəsində böyük əsgər kütləsinə malik olacağıq)
bizim qələbəmizi tam mümkün edəcəkdir. Lakin allah əgər bizə kömək etməsə,
onlar bizimkindən fərqli olaraq nisbətən daha uzağı vuran toplara malikdirlər və
onlar da bizim kimi faydanı necə əldə etməyi yaxşı bilirlər, heç vaxt ümumən bizə
yaxınlaşmayacaqlar və əgər onlara ciddi xətər toxundurmağa qadir olmasaq, uzaq
məsafədə dayanıb bizi öz topları ilə parça-parça edəcəklər». Beləliklə, kapitan
təbəssümlə sözünü başa çatdırdı: «Biz İngiltərəyə tərəf möcüzəyə umid bəsləmklə
üzürük». Katolik fanatizmi və bol xurafatla qarışdırılmış bir düşüncə ispan
zabitinin ağlına hakim kəsilmişdi və belə ağılsızlıq onun sözlərindən aydın
görünür.
Lakin ispanların ümid bəslədikləri möcüzə heç vaxt baş vermədi, dinin
fövqəl gücünə ağılsız inamdan yaranan xülya real həyatda öz təsdiqini tapmadı.
Hər şey diametral qaydada tərsinə baş tutdu. I Elizabetin donanması Effinqem
hersoqu Hauardın başçılığı altında ispanların hücumunu geri oturtdu. İspan
donanması ingilislərinki ilə bir neçə dəfə qarşılaşdıqda böyük itki verdi, çox sayda
gəmi batırıldı. İspanlar məcburiyyət qarşısında Şotlandiya və İrlandiya sahilləri
boyunca üzməklə Şimal yolu ilə geri, vətənə qayıtmağa tələsdi. Şotlandiya və
İrlandiya ətrafı ilə üzəndə qasırğa donanmaya daha böük zərbə vurdu, onun
darmadağın edilməsini başa çatdırdı. İspaniya acı məğlubiyyətlə üzləşməli oldu və
203
bu, ispanlar üçün ağır psixoloji zərbə idi. Tufan Məğlubedilməz Armadanı
bütünlüklə məhvə sürüklədi. Biabırçı məğlubiyyət hesabına qəm dəryasına qərq
olmuş ispan kralı II Filipp şikayətə bənzər qaydada demişdi. «Biz ingilislərlə
müharibəyə yollanmışdıq, təbiətlə mübarizəyə yox. Allah bizdən üz döndərdi».
İngiltərə kraliçası I Elizabet isə təbiətin köməyini nəzərə alaraq demişdi ki,
ispanlrın vuracaqları ağır zərbədən bizi «Allahın nəfəsi” xilas etdi.
Filippin başqa bir məqsədi də La-Manş boğazını ələ keçirmək idi. Lakin
bunun əvəzində 44 ispan gəmisi döyüşdə və vətənə dönəndə itirildi, bu
donanmanın üçdə birindən çox idi.
Təbiət öz möcüzəsi ilə ispanlara, Filippə deyil, ingilislərə, I Elizabetə böyük
köməklik göstərdi və onun nəticəsi İngiltərəni qüdrətli dəniz dövlətinə, bunun
köməyi ilə böyük imperiyaya, dünya dövləitinə çevirdi. İspaniya isə əvvəlki
qüdrətindən məhrum olmaqla, tənəzzül yoluna düşməli oldu və onun dünya işlərinə
müdaxiləsi, demək olar ki, bundan sonra müşkül br məsələ xarakterini aldı.
Vaşinqtonun ilk iki qələbəsi
Amerikanların İstiqlaliyyət müharibəsində də təbiət ilk dəfə Trentonda və
Prinstonda Corc Vaşinqton ordusunun ingilislər üzərində qələbə çalmasına
müəyyən köməklik göstərmişdi. 1776-cı ilin Milad bayramı gecəsi (25 dekabrda)
amerikan ordusu gözlənilmədən Trentona hücum edib, şəhəri azad etdi. Bu ilk və
fərəh gətirən qələbə idi.
Britaniyalılar Nyu-Cersini əllərində möhkəm saxlayırdılar. Kiçik qoşun
Prinstonda idi, Almaniyanın Hessen-Kassel lanqraflığından ingilislərə köməyə
gəlmiş 1.200 hessen əsgəri Trentonu işğal etmişdi. Vaşinqton cəsarətlə zərbə
vurmağı qərara aldı. O, gecə ikən Delaver çayını keçdi və Prinstonda hessenlilərə
hücum etdi. Milad bayramının soyuq gecəsi ordu buzlu su və çayın sürətli axını
şəraitində öz cəsur mübarizəsinə başladı. Çox sayda at topları dartırdı. Göy buludlu
idi. Qar yağırdı və sonrakı saatlarda da qaranlıq davam edirdi. Saat 4-də ordu heç
bir itki vermədən Cersi sahilinə çıxdı. Bura Trentondan 9 mil aralı idi, yollar
dəhşətli dərəcədə pis vəziyyətdə idi. Eyni vaxtda iki diviziya ayrı-ayrı yollarla
Trentona gəlib çıxdı və düşünülmüş hücum başlandı. Düşmən bütünlükdə döyüşə
hazır deyildi. Top mərmilərinin səsi onları yataqdan qaldırdı. Onlar tezliklə mənəvi
cəhətdən də zərbə aldılar. Döyüş olduqca qızğın və həlledici oldu və 45 dəqiqə
ərzində başa çatdı. İki yüzdən az sayda olan hessenli qaçmağa müvəffəq olmuşdu,
yüz nəfəri öldürülmüşdü və yaralanmışdı, 950 adam isə əsir götürülmüşdü. Xeyli
miqdarda ağır və yüngül silah ələ keçirilmişdi. Əsir götürülən hessenlilər
Filadelfiyanın küçələrindən keçirildikdə adamlar amerikalıların zəfərini gözləri ilə
gördülər. Xalq qələbəyə görə Allaha alqış edirdi, bu vaxt şaxtalı qış gecəsi də
ehtiramla yad edilməli idi.
İngilis komandanı Kornvallis Trentona tələsib, bütün qüvvələrini
Vaşinqtonun üzərinə tökməyi qət etdi. O, bütöv amerikan qoşununu əsir götürmək
istəyirdi. Axşam hücum etməyib, səhərin açılmasını gözləyəndə özündən razı
qaydada demişdi ki, «Nəhayət, biz qoca tülkünü qovmağa başladıq və səhər tezdən
Dostları ilə paylaş: |