Bu eser, Gönüller Sultanı Abdurrahim Reyhan (Erzincanî)

                         GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4   -  www.gonullersultani.net 
                
158 
Ta ki Hz. Âdemi, Cenabı Allah kudret elleri ile cesedini topraktan 
bir adam seklinde yaptı. 
Bunda;  renk  yok,  can  yok,  kan  yok,  bir  şey  yok.  Yani  topraktan 
yapılmış bir küp veya neyse, öyle yaptı.  
Cenabı  Hak  meleklere  “Gelin  buna  secde  edin”,  dedi.  Melekler 
sadece onun zahirini cesedini gördüler itiraz ettiler. 
Cenabı  Hak;  “bunu  yerime  halife  gönderiyorum”,  dedi.  Melekler 
yinede  itiraz  ettiler.  Sayıları  çok  ya,  Cenabı  Hak  onları  çok  halk 
etti. 
İtaatte  çok  tahammüllüler,  daha  da  çok  sabırlılar,  daha  da  çok 
büyük  amel  işliyorlar.  Bizim,  bütün  insanların  ameli  toplansa  bir 
meleğin  ameli  ile  bir  olamaz.  Neden?  Çünkü  onlar  binlerce  sene 
rükuda “suphane rabbiyel azim” diye Allah’ı zikrediyor. 
Onların  zikrinde  yorulmak  yok,  uyku  yok,  hastalanmak  yok, 
yemek  yok,  içmek  yok,    hiç  bir  şey  yok.  Böylece  Allah’ı 
zikrediyorlar.  
O  zaman  demek  ki  bir  milyon  insanın  ibadeti  bir  meleğin  ibadeti 
ile beraber olamaz. Bunlarda bu kadar ibadet var, bunlar; 
—Ya Rabbi, diyorlar. Biz sana ibadet yapmaya kafiyiz, yapıyoruz, 
yetmiyor  muyuz  ki,  sen  Âdemi  noksan  sıfat  halk  etmişsin, 
gönderiyorsun dünyaya, bu dünyada  sana isyan eder, itaat etmez,  
fesat çıkarır. 
Böyle  dediler.  Cenabı  Hakka  böyle  müracaatta  bulundular.  Ama 
Cenabı  Hak  alim,  “ey  meleklerim,  dedi,  itiraz  etmeyin  benim 
bildiğimi siz bilemezsiniz.
23
” 
Melekler neyi bildiler?  
                                    
23 Bakara  2:30 

---

                         GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4   -  www.gonullersultani.net 
                
159 
Melekler  Hz.  Âdemin  cesedini    gördüler,  baktılar  ki  hakikaten 
noksan  sıfat,  onda  ne  maharet,  ne  marifet    olabilir.  Bir  maharet, 
marifet göremediler. 
Ama  Cenabı  Hak  meleklere  ruhunu  kastetti,  ruhunu.  Âdem’e  ruh 
üfledi ya “biz Âdem’i topraktan halk ettik, kendi ruhumuzdan ruh 
üfledik”, buyuruyor. Cenabı Hak bu ruhu meleklere üflememiş. 
İşte  bu  ruhu  kast  ederek  Cenabı  Hak;  “ey  meleklerim  siz  itiraz 
etmeyin, benim bildiğimi siz bilemezsiniz” 
Melekler o zaman hepsi Allah’tan af dilediler, 
—Aman  Ya  Rabbi  affet  bizi,  biz  hata  işledik,  tabi  senin  bildiğini 
biz bilemeyiz
24
. 
Daha evvelce melekler çok halk edilmiş. Bu zamana kadar da  on 
bin sene Hazreti Âdem devri gelmiş geçmiş. Bu mütemadiyen halk 
edilen melekler, bunların halkiyyeti çok. Bunlar stok oluyor azalma 
yok,  bir  taraftan  ölen  bir  taraftan  doğan  yok.  Allah  halk  etmiş  ta 
kıyamete kadar bir tanesi ölmüyor. Ancak kıyamet kopunca, İsrafil 
sur’u üfürünce onlarda yok olacaklar. 
Bu  kadar  Arşı  Âlâda  melekler  Cenabı  Hakka  bir  müracaatta 
bulunuyorlar.  Ayeti  Kerimenin  meali  böyle;  diyorlar;  “Ya  Rabbi, 
Yer  yüzünden  bir  nur  geliyor,  o  nur  bizi  ihata  ediyor  şaşırıyoruz, 
seni zikredemiyoruz”, diyorlar. 
Cenabı  Hak,  nasıl  Hazreti  Adem’e  itiraz  eden  melekleri  tenkit 
ettiyse,  ayeti  kerimenin    meali  bu,  her  iki  ayeti  Kur’anı  Kerimde 
bildiriyor bize, bunları da tenkit ediyor.  
Cenabı  Hak,  “sakin  olun  meleklerim  itiraz  etmeyin  o  nur  
yeryüzünde halka olup beni zikredenlerin nurudur". 
Bu ayeti kerime’yi Salih baba divanda dile getirmiş.  
Nakşibendî'ler kurunca halka-i illâ-yı Hû  
                                    
24 Bakara  2:32 

---

                         GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4   -  www.gonullersultani.net 
                
160 
Keşf olur arz u semâvât arş-ı alâ "Hû" çeker 
 
Onun için hatme kıymetlidir, yalnız dikkat edin hatmede ayrı gayrı 
yapmayın, çetinlik göstermeyin. Burası Ankara büyük bir şehirdir, 
herkesin  vasıtası  yoktur,  herkes  gidemez,  herkesin  beyi  uzak 
yerlere  gitmesine  rıza  göstermez.  Her  yerde  grup  olun  hatmeyi 
okuyun. 
Fakat yalnız iki grup var, eğer mümkünse birbirine yakın, iki grup 
birleşmekle, büyük hatme okuyabiliyorsanız, birleşin okuyun. 
Bir gruptan bir kişi ayrılıyor, başka bir gruba gidiyor. Niye gidiyor 
acaba  oraya?  Orada  fazla  feyiz  muhabbet  alıyorsa,    bırakın  gitsin 
mani olmayın veya orada büyük hatme okunuyor gitsin yine mani 
olmayın. 
Yalnız bir de şu var, iki taraflı konuşuyorum, tek taraflı değil. Bir 
grup var 15 kişilik bir grup var, o bir kişi ayrılıp gitmekle o grubu 
14 kişiye düşürüp küçük hatme okunmasına  sebep  olursa o da  bu 
sefer  hani  ata  sözü  var  ya,    “revana  pirinç’e  giderken  evdeki 
bulgurdan oluyor. 
O  da  daha  fazla  sevap  alayım  derken  bu  yandaki  mevcudu 
küçültüyor,  küçük  hatmeye  düşürüyor.  Daha  onun  zararı  kârını 
götürüyor, o da gitmesin. 
Ama  grup  15’den  fazla  aşıyor,  grubun  20  –  25  tane  cemaati  var, 
bunlardan  2  kişi,  3  kişi,  5  kişi  gitmekle,  küçük  hatmeye 
düşmüyorsa,  büyük  hatme  okunuyorsa,  onlar  da  gitsin,  onlara  da 
itiraz etmeyin.  
Gitsinler,  herkes  nereden  muhabbet  alıyorsa,  gidebiliyorsa,  vakti 
müsaitse gidebilir. Buna da mani olmayın. 
Yeter ki  hatmeyi okuyun.  
Yeter  ki  her  grupta  hatme  okunsun.  Yani  hatme  okunan  grupta 
birkaç tanesi başka yere gider, kalanlarda okumazsa eğer, her ikisi 
de vebalde kalır.  

---

                         GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4   -  www.gonullersultani.net 
                
161 
O  kalanlar  okumazsa  vebalde  kalır,  gidenler  de  vebalde  kalır. 
Onlar  tehir  ederler,  niye  gittiler  biz  de  okumayalım  derler,  onun 
için burada  önemli.  
Ama,  grup  değil,  sevdiği  var,  eşi  var,  akrabası  var,  dostu  var, 
ihlasına göre, fazla hizmet görüp himmet almış, iyi bir kimse var, 
ondan muhabbet alıyor, ona mani olmayın gitsin.   
 

---