Cheshm andazi be hokomat mehdi azari 1394
Yüklə 1,58 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 7) Rəşid Hicrinin qızı Qənva
124 DÜNYANIN SONUNCU HAKİMİYYƏTİNİN ƏLAMƏTLƏRİ məsum imamın üzüyü ilə möhür vurulmuş daş var idi. 1
Hübabə Valibiyə özü deyir ki, Əmirəl-möminin Əliyə (ə) dedim: “Allahın sizə lütf və mərhəməti оlsun! İmamətinizin dəlili nədir?” İmam Əli (ə) cavabında belə buyurdu: “O xırda daşları mənim yanıma gətir!” Mən o daşı götürüb İmama (ə) verdim. İmam (ə) üzüyü ilə o daşı möhürlədi. Buyurduğu kimi də daşın üzərində möhürün izi həkk oldu. Bununla da həzrət Əli (ə) üzünü mənə tutub belə davam etdi: “Ey Hübabə! İmamlıq iddiası edənlər mənim kimi bu daşa möhür vura bilsə, deməli o, imamdır və ona itaət etmək vacibdir. İmam istədiyi hər bir şeyi bilən şəxsdir.” Mən öz işimin ardınca getdim. İmam Əli (ə) dünyadan köçdü. Sonra İmam Həsənin (ə) hüzuruna getdim. İmam Həsən (ə) Əmirəl-möminin Əlinin (ə) oturduğu yerdə əyləşmişdi. Camaat ona müxtəlif suallar verirdi. İmam Həsən (ə) məni gördükdə belə buyurdu: “Ey Hübabə Valibiyə!” Cavab verdim: “Bəli, mənim ağam!” İmam (ə) buyurdu: “Özünlə gətirdiyini mənə ver!”
1. “Tənqihul-Məqal”, 23-cü cild, səh. 75.
İMAM ZAMANIN (ƏC.) QIYAMI 125
Mən də daş parçasını ona verdim. İmam (ə) kübarcasına atası Əli (ə) kimi üzüyü ilə daşa möhür vurdu və möhür daşa həkk oldu. Daha sonra Peyğəmbər (s) məscidində olduğu zaman İmam Hüseynin (ə) hüzuruna getdim. O məni görən kimi yanına çağırdı və xoş gəldin dedi və belə buyurdu: “Sənin istədiyin şey üçün dəlil mənimlədir. İmamətin nişanəsini istəyirsən?” Dedim: “Bəli, mənim ağam.” Buyurdu: “Özünlə gətirdiyini ver.” Mən də əlimdəki daş parçasını ona verdim. O da atası və qardaşı kimi üzüklə daşın üzərinə öz möhürünü vurdu və möhürün yeri orada həkk oldu. İmam Hüseyndən (ə) sonra imam Səccadın (ə) dövrü gəlib çatdı. O qədər qocalmışdım ki, belim bükülmüşdü. Axı mənim 113 yaşım var idi. Mən içəri girərkən İmam Səccad (ə) rüku və səcdədə idi. O ibadət edirdi və mənim daxil olduğuma varmadı. Elə bunun üçün də imamətin nişanələrini almaqda ümidsiz halda qayıtmaq qərarına gəldim. İmam (ə) kiçik barmağı ilə işarə etdi. Mən onun işarəsi ilə cavanlığıma qayıtdım. Dedim: “Ey mənim ağam! Dünyadan nələr gedib, nələr qalıb!” Buyurdu: “Keçmişə baxanda çox şeylər keçib, amma gələcəyə baxanda, heç nə! (Yəni, bizim keçmişdə baş verən hadisələr barəsində elmimiz var, amma 126 DÜNYANIN SONUNCU HAKİMİYYƏTİNİN ƏLAMƏTLƏRİ gələcəyi Allahdan başqa heç kəs bilmir). Bəlkə də, sizə deməyim məsləhət deyil.” Sonra buyurdu: “Özünlə gətirdiyini ver!” Mən o daşı İmama (ə) təqdim etdim və İmam (ə) оnun üzərinə öz möhrünü həkk etdi. Bir neçə müddətdən sonra İmam Baqirin (ə) hüzuruna getdim. O da həmin daşı möhürlədi. Daha sonra İmam Sadiqin (ə) imaməti dövründə o da bu daşı möhürlədi. Uzun illər keçdi və mən yenə də o daşla birlikdə İmam Kazımın (ə) xidmətinə yetişdim. O həzrət (ə) da üzüyü ilə daşın üzərində öz möhürünü həkk etdi. Daha sonra isə İmam Rzanın (ə) yanına getdim. İmam Rzanın (ə) da möhürü o daşın üzərində həkk oldu.” Hübabə bu möhürün vurulmasından 9 ay sonra hələ də sağ idi. 1
Bu qadının şəxsiyyəti haqqında sünni və şiə kitablarında heç bir məlumat yoxdur. Daha dəqiq desək, o naməlum bir şəxs kimidir. 2 Lakin bu qadının atasının əsir düşərək İbn Ziyad vasitəsilə şəhid olması hadisəsi onun öz dilindən nəql olunmuşdur. Bununla da bu qadının etiqadının
1. “Kafi”, 1-ci cild, səh. 346; “Tənqihul-Məqal”, 3-cü cild, səh. 75.
2. “Əyanuş-Şiə”, 32-ci cild, səh. 6. İMAM ZAMANIN (ƏC.) QIYAMI 127
möhkəmliyini İslam dini və şiəliyə, xüsusilə də Əmirəl-möminin Əliyə (ə) qarşı məhəbbətini aşkara çıxarmışdır. Əbu Həyyan Bəcli deyir ki, Rəşid Hicrinin qızı Qənvadan soruşdum: “Heç atandan hədis və yaxud rəvayət eşitmisənmi?” О dedi: “Atam Əmirəl- möminindən (ə) nəql edir ki, İmam (ə) belə buyurdu: Ey Rəşid, sən necə də səbirlisən! Bəni-Üməyyənin oğlu (İbn Ziyad) səni oz yanına çağıranda o sənin iki əl və ayaqlarını, eləcə də dilini kəsəcək. Mənim şiələrimin sonu Cənnətdir. Ey Rəşid! Sən dünyada və axirətdə mənimləsən!” Qənva davam edərək deyir: “And olsun Allaha! Bir neçə müddətdən sonra İbn Ziyad atamı hüzuruna çağırdı və ondan Əlini (ə) söyməsini istədi. Atam isə bu işi görmədi. İbn Ziyad dedi: Əli sənin necə öləcəyini sənə deməyib? Atam cavab verdi: Mənim dostum Əli (ə) mənə dedi ki, sən məni onu söymək üçün yanına çağıracaqsan və mən də sənin sözünü qəbul etməyəcəm. Sonra isə sən mənim 2 əlimi, 2 ayağımı və dilimin kəsilməsini əmr edəcəksən. İbn Ziyad dedi: And olsun Allaha! Əlinin dediklərinin əksinə edəcəyəm. Sonra onun 2 əl və ayağını kəsməyi, amma dilinə bir şey etməmək əmrini verdi.”
Yüklə 1,58 Mb. Dostları ilə paylaş:
|