IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
819
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
tənəffüs orqanı. Fars sözüdür. Yerinə bağır sözü də işlənir. Ciyər somatizmini slenq (yeni məna
qazanan və müxtəlif insan qrupları arasında işlənən sözlər) hesab etmək olar. Slenq kimi dilimizdə
qadına, qıza xitabən işlənir.Dalaq– qarın boşluğunun sol tərəfində olub, qan kürəcikləri hazırlayan və
bu proseslə bağlı başqa mürəkkəb vəzifələr görən bədən üzvü. Ona sulaq da deyilirdi. B.Əhmədov
yazır ki, dalaq anlayışı mənbələrdə müxtəlif sözlərlə ifadə olunmuşdur: dal, ayranlıq, sulaq, göy bağır.
Bu sözlər dalağın müxtəlif əlamətlərinə (göy rəngdə, çıxıntı şəklində olması, artıq qanı özündə
saxlaması və s.) görə işlədilmişdi. Alim dalağın həm də sancı sözünün sinonimi kimi işlədildiyini də
qeyd edir. Məsələn, Paltar bədənimi dalayır. Böyrək–insan və heyvanlarda sidik ifraz edən bədən
üzvü. Qırğızca dağ yamacında çala, çuxur deməkdir. B.Əhmədova görə, somatizm “üstü örtülü”
(bükülü) mənasını əks etdirib, bükmək, bürümək feilləri ilə əlaqəlidir.
Bud–qıçın çanaq sümüyü ilə
dizə qədər olan hissəsi. “Qədim türk lüğətində” omonim sözdür: 1) Merkuri planeti, 2) Merkuri
planetinin günü – çərşənbə. Baldır– qılçanın dal tərəfində diz ilə topuq arasındakı ətli hissə.
M.Kaşğarinin divanında baldırın daha bir mənası qeyd olunmuşdur: dağın burun kimi çıxan yeri.
Somatizm Ağbaldır, Qarabaldır kimi dağ adlarında da bu mənanı daşımaqdadır. B.Əhmədovun “Qısa
etimoloji lüğəti”ndən digər mənalarını da öyrənmiş oluruq: 1) qohum, 2) qol-qanad, 3) ərin kiçik
baldızı. Topuq– baldır sümükləri ilə pəncə sümüklərinin birləşdiyi yerdə yanlara çıxan oynaq. El
arasında ayağa geyilən şeylərin dabanı da topuq adlanır: topuqlu ayaqqabı. Somatizminin bu mənası
kalka yolu ilə türk dilindən keçmişdir. “Qədim türk lüğəti”ndə onun digər mənası kürə, top deməkdir.
Güman ki, bu bədən üzvü top kimi yumru olduğu üçün belə adlandırılmışdır.Yanbız– ayağın çanaqdan
dizə qədər olan hissəsi, omba, yan. B.Əhmədov bu somatizmin mənşəyi haqqında yazır ki, o, yan və bud
kəlmələrindən yaranıb, yanbud kimi olub, sonra son samit dəyişib. Onun başqa ehtimalına görə isə, söz
mənbələrdə yanbaş şəklində də verilib, “ayağın yan tərəfinin yuxarı (baş) hissəsi” kimi açıqlanıb, yanbaş isə
təhrif nəticəsində yanbuz formasına düşüb.Bilək– qolun dirsəkdən ələ qədər olan hissəsi.
B.Əhmədova görə, bilək sözü əvvəllər bağlaq formasında olmuşdur. Çiyin–bədənin boyundanqollara
qədər olan hissəsi. Paltarın çiyinləri örtən hissəsi də çiyin adlanır. “Qədim türk lüğətində” qar sözünün
digər mənası da çiyindir.Kuznetsovun müəllifi olduğu “Rus dilinin böyük izahlı lüğəti”ndə verilən
təkmənalı somatizmlər bunlardır: Спина–Gövdənin boyundan oma sümüyünə qədər olan arxa
(heyvanlarda yuxarı) hissəsi. Danışıqda metaforik mənaları da işlənir: 1) belin paltarı örtən hissəsi, 2)
nəqliyyat vasitəsi, mebel əşyası və s.-nin yuxarı hissəsi, tərəfi. Dialekt forması спин-dir. Güman edilir ki,
qədim polyakcadakı spina sözü vasitəsilə latın dilindəki spina-dan alınmışdır.Живот –insan və
heyvanların həzm orqanlarının yerləşdiyi bədən hissəsi. Çox zaman mədə olaraq da işlənir.
A.Sitnikovaya əsaslansaq, leksik-semantik yolla живот – həyat sözünün əsasında yaranmışdır.
Arxaik mənaları: 1) həyat, 2) ev heyvanı (adətən at).
Печень –insan və heyvanların həzm prosesi,
maddələr mübadiləsi və qan dövranında iştirak edən böyük vəzi. Həm də bəzi heyvan və quşların bu
orqanı qida məhsuludur. Ümumslavyan dilindəki печи sözündəndir: hərfi mənada “qızardılmış”
deməkdir.
Легкие – döş boşluğunda yerləşən nəfəs orqanı (insan və onurğalı heyvanlarda). Son
zamanlar bəzi Hind-Avropa dillərində olduğu kimi rus dilində də metaforikləşərək yeni məna
qazanmışdır: (зеленые) легкиегорода– şəhərin ciyərləri, yəni parkları. Ümumslavyan dilindəki лъга–
“yüngüllük”, “azadlıq” kökündəndir.
Селезенка –onurğalı heyvanların və insanın qarnında yerləşən,
qanın yaranmasında, maddələr mübadiləsində və orqanizmin müdafiə reaksiyalarında iştirak edən orqan.
Protoslavyan dilində “selezenь”, “selzenь” şəklində rast gəlinməkdədir. Ладонь
–
əlin
içi.
E.M.Murzayevin lüğətində bir neçə mənası göstərilmişdir: 1) yerin hamar səthi, düzənlik, 2) çay, göl
və s. su hövzələrinin və ya təzyiqsiz yeraltı suların səthi, 3) taxıl döyülən yer. Əvvəllər uzunluq ölçü
vahidi kimi işlənirdi. Долонь sözündəndir, дол “aşağı”, долина, ладонь “əlin barmaqlarla ovucun
daxil olduğu aşağı hissəsi” deməkdir.
Запястье – əlin bazuönünə bitişik hissəsi. Köhnəlmiş
mənası biləklik, qolbağdır. Sözün kökü “пяст” qədim rus dilində əlin biləyə qədər olan hissəsi,
yumruq deməkdir. Лодыжка – yanlara doğru çıxan, ayağın baldır sümükləri ilə ayaq sümüklərinin
oynağı. Голень– ayağın (heyvanlarda arxa ətrafların) dizdən pəncəyə qədər olan hissəsi. “Голый”
sözündən alınmışdır, ilkin olaraq “çılpaq sümük” mənasını verirdi.
Таз – aşağı (heyvanlarda
arxa) ətraflara söykənən və onurğa sütununa dayaq olaraq xidmət edən sümük qurşağı. Geniş, eləcə də
dayaz olan, yumru və ya oval formalı qab da eyni sözlə ifadə olunur. Türk dilindəki tas – kasa, piyalə
sözündən alınmışdır.