341
Evlisən, ev halı bil,
Ev sənə peşkəşdi, gəlin.
* * *
Gəlini aparmağa gələndə deyirdüg:
Yaxşı bəzəg vurun bizim gəlinə, gəlinə,
Mirvarıdan saçağ tökün telinə, telinə.
Alırduğ gəlini, mindirirdüğ arabaya, maşına, nə gəlibsə
ona. Deyirdüg:
Gəlin gəlir, evimi döşə,
Qayınnarı əyləşib qoşa.
Aparıb təhvil verirdüy, orda da xeyləm mahnı deyirdüy:
Almanı alma, gəlin,
Al yerə salma, gəlin.
Evlərdə çox söz olar,
Ürəyivə salma, gəlin.
İstəkanı nəlbəkiyə qoy, gəlin.
Evdəki xasiyyətivü yerə qoy, gəlin.
Yəni gəldün oldun dayı bu evin adamı.
Qabağkı aşığlar toya gələrdilər, çalardılar. Tahirdən,
Zöhrədən, Əslidən, Kərəmnən, Şah İsmayıldan dastan başda-
dardılar. Onarın bir-birini isdəməyinnən, ərə getməyinnən,
köçünnən, ya qismət oldu, ya olmadı, onu deyərdilər.
Qoçum balabançı, gəl dalımcan gör, aşığ nə deyir. Sazı
basardı sinəsinə, sifdə girəndə toyxanıya, nəsiətnamə verərdi.
Əhali oturub sakit. Aşığ deyərdi:
342
Salam verib bir məclisə varanda,
Böyükdən kiçiyə nəsihət gərək.
Hər kim öyüd versə, öz övladına,
Nəsildən-nəsilə nəcabət gərək.
Balabançı da onun dalıycan fırranırdı. Hamı onun aşığı-
na, sazına pul basardılar. Bular oğlan toyunda olurdu.
Deməg gedirdilər elçiliyə. Başdıyırdılar deməyə ki, Alla-
hın göndərdiyi, Məhəmmədin buyurduğuynan sənin qızın, mə-
nim oğlum bir-birinə qismət olarsa, sizin razılığuvuzu isdiyirik.
Hə, alırduğ qızı, “hə” deyilirdi, gəlirdüg hazırrığımızı
görürdüg. Yəni istəgana bi qənd atılırdı, şirin eliyib, əl görü-
şürdülər ki, yəni qız bizimdi. “Hə”ni alduğ, gedirdüg evə. İndi
adam var 3 günnən sora, adam var 1 həftə sora, bi üzüg, şal, əsa-
sən, baş yaylığı aparırdılar. Bi də şirniyat aparırdılar. Xonçıynan
gedən də olurdu. Mahnı deyə-deyə gedərdüy nişana. Deyərduk:
Ay qız, nişanun gəlir,
Qırmızı şalün gəlır.
Gəldi oğlan adamı,
Oğlan, sındır badamı,
Görməsin qız adamı.
Ay qız nişanun gəlir,
Qırmızı şalun gəlir.
Belə-belə nişanı verirdük. Yeyirdük, kəllə qəndləri payla-
yırduğ, qayıdırduğ dala. Sora “paltarkəsdi” eliyirdüy. Yenə pal-
paltar götürüb qız evinə gedirdük. “Paltarkəsdi”, toy eliyəna
yaxın olurdu. Bını oğlan evi eliyirdi. Hərə bi xoncaynan, xələt-
nən gedirdilər qiz evinə. Orda da deyirdilər ki, bı filankəsin payı,
bı bəhmənkəsin payı. Yenə orda da halay, demək, yemək, ic-
mək, sora hər kəsən öz evinə. Qaldı toy. Hər kəsən öz toyun eli-
yirdi. Oğlan evi qız evinə başdığ verirdi. Məsələn bi qoyun, bi
343
tay un, bi tay dügi, bi tay qənd aparırdı. Qoyunun başında qırmı-
zı şal aparırdılar qız evinə. Hə sora, şükür Allaha, gəlini gətirdi,
oğlan evi də toy eliyirdi, qoyun aparana pul verilirdi, kim
tutubsa, ona, güzgü tutana, şam tutana, hamısına pul verirdilər.
Hə, az qalmış da, “ev döşəmə” (ev bəzəmə) başdıyırdı:
Gəlin gəlir, evini döşə,
Qayınnarı əyləşib qoşa.
Verdim bi balaca quzu,
Aldım bi balaca qızı.
Atasına, anasına,
Verdim issiotnan, duzu.
“Qazanaşdı”da xələt verilməsə, qazanın ağzı açılmazdı.
Neçə nəfər varsa hamısına pul verilirdi, qırmızı onnuğ. Sora
qazanın ağzı açılırdı. Bişirirdilər, qoyunu kəsirdilər, əti qovuur-
dular soğannan, qıp-qırmızı yağ içində. Plov süzürdülər.
Bayramlığ aparmaq
Qurban bayramı vaxtı gəlinçün qurban aparardılar. Qur-
ban xoncaları götürülür, qurbannığ qoyunu da bəzəyillər, qır-
mızı yaylığı salıllar boynuna. Qurban qabağı da xoncalar əl-
lərdə, hamı gedərdi qız qapısına. Evin ic adamları, qohum-
ağraba gedirdilər, qurbanı gəlinin başına fırradırdılar, kəsir-
dilər. Qanınnan da gəlinin alnına bi balaca vuvurdular.
* * *
Bu gün toy günündür ,ay xanım bacım,
Başına qoyulur xoşbəxtlik tacın.
Səni yoxlamağa gələr qardaşın, bacın,
Gedən yerdə yarıyasan, mənim bacım.
Xoşbəxt olub qarıyasan, mənim bacım.
344
Bu gün toy günündü, ay Həsən qardaş,
Atan, anan sənə alıb ömürlüg sirdaş.
Arxadır, dayaqdır qardaşa qardaş,
Allah bir ömrü verib, yüz yaşıyasan.
Ata-anava mehriban ailədə şən yaşıyasan.
Yaşa bu dünyanı, yaşınnan qocal,
Çalış bu dünyada adınnan ucal.
Allah sevən ol, Allahdan güc al,
Aldığunnan yarıyasan, tazə bəy,
Ata-anaya mehriban ol, tazə bəy.
Əyləş, gəlin, əyəş, gəlin,
Bizim dil farsu dilidi,
Öyrəş, gəlin, öyrəş, gəlin.
Evlərində var aftafa,
Yolunda çəkmişəm cəfa,
İndi olmuşam bifəva,
Əyləş, gəlin, əyləş, gəlin.
Ay xınanı yaxun dəsdinə-dəsdinə,
Xəbər getsin düşmanına, dosduna.
Gəlib burdan getmiyəsən,
Ay xınanı yaxun dəsdinə-dəsdinə.
Çadranı yellətmiyəsən,
Ay xınanı yaxun dəsdinə-dəsdinə.
Dul kişiyə getmiyəsən,
Ay xınanı yaxun dəsdinə-dəsdinə.
345
Səhər qız gəlin köçəndə deyirdilər:
Evlərinin yanı hasar,
Ay qara toyuğun yağısan, ay gəlin.
Bir gecənin qonağısan,
Ay qara toyuğun yağısan, ay gəlin.
Gün gəlib kölgəni basar,
Ay qara toyuğun yağısan, ay gəlin.
Yarun gəlib qulağ asar,
Ay qara toyuğun yağısan, ay gəlin.
* * *
Mən qız vaxtı qəşəng qabal çalardım. Sonradan cırıldı.
Kişiyə dedim, bir qabal al, dedi: “Şöngi oturduğun yerdə”.
Qabal çaldığıma görə, qızdar məni “xınayaxması”na ca-
ğırardılar. Gedərdüy oturarduğ, xınayaxdıda, e, gecə yarısına-
can. Qaval vurardım, dambıltısı çıxardı ərşə. Başda mən du-
rardım. Elə vaxtı olurdu, gecənin yarsınacan səhərə yaxın
oturduğ ki, nə var, nə var bi çiqqana xına yaxacüy, sora gedə-
cüy öy-eşiyimizə. Bi dəfə bi dənə qızın xınayaxtısı idi. Ged-
müşüy, o qızın xınayaxtısına. Halay çəkdüy, yatdüy-durdüy,
ay Allah, neyliyək, səhər açılmadı.
Həmən bu nişannı qızgilin həyətdərində 2-3 dənə gomuş
bağlamışdılar həyətə. Üç-dörd dənə qızzdarnan düşdüy həyətə.
Gomuşdarın təzəyi koma-koma, “əstəfurulla” gördüy xına kimi
şeydi. O qıza dedim ki, gə bu gomuşun nəcisinnən bi çıqqan
götürəy, çıxəy yatanların əlinə yaxəy. Biqətənə götdüy, çıxduğ
yuxarı. Yatannarın əlinə yaxay. Kimin əli münasib yerdədi,
əlinin ortasına qoyduy. Biri gənnəşir, biri durur. Yuxudan
Dostları ilə paylaş: |