279
İstilin
*
dalaları
Kəkliyin balaları,
Qurban olsun qardaşa,
Qoşaca bacıları.
İstilin gül-gülləri,
Oxuyur bülbülləri.
Qurban olsun qardaşa,
Qoşaca bibiləri.
Ləmə çıxdım mən bu gün,
Ləmdən tapdım bir düyün.
Yad oğlu mənim nəyim?
Yadıma düşdü bu gün.
Evləri yaxın yarın,
Boyuna baxın yarın.
Gözəldir, göz götürməz
Nişanın taxın yarın.
Evdən evə zəng olar,
Eşqə düşən dəng olar,
Tuteydun könül quşun,
Göreydün nə rəng olar.
*
İstil – süni şəkildə düzəldilən
gölməçə və ya su anbarış İstildən
çəltik əkinində istifadə olunarmış.
Dəyirman boyu çiçək,
Çin gətir, onu biçək.
Qardaş bir qız sevibdir,
Uzunboy, qarabirçək.
Əmim oğlu bir idi
Üstü-başı kir idi.
Getdim onu yumağa
Axar sular qurudu.
Şərəfənin o üzü,
Yatışıb qoyun, quzu.
Qurban olsun qardaşa
Hər sürüdən bir quzu.
Kəhər at qaçdı, gəldi,
Yüyənin açdı, gəldi.
Xanımlara muştuluq
Bəylər barışdı, gəldi.
Əlin əlimdə deyil,
Şalın belimdə deyil.
Sənin başun ağrısı
Mənim əlimdə deyil.
Nizami gedir Mərəndə
Tamaşadı gələndə.
Vay Nizaminin halına
Qaynanası öləndə.
280
Ay, Nizamın həndi var
Həndi var, şəhəri var
Hər qapıda oynasa,
Bir nəlbəki qəndi var.
Mənim yarım kasıbdı
Üzünü tük basıbdı.
İstədi üzün qırxa.
Qayçısın pas basıbdı.
Mənim balam naşıdu,
Qaşı qələm qaşıdı.
Oturanda bəy kimi,
Duranda yüzbaşıdı.
Sürmə çəkin gözlərə.
Şəkər qatın sözlərə.
Bir damla qanımız,
O da qurban sizlərə.
Mən aşiq oyun eylər,
O günlər oyun eylər.
Yar-yara qovuşanda
Bayramın o gün eylər.
Mən aşiq binə gəlləm.
Gedərəm, yenə gəlləm.
Əlim əlivə dəysə,
İmana, dinə gəlləm.
Aşığ ellər ayrısı.
Şana tellər ayrısı.
Bir günüvə dözməzdim,
Düşdüm güllər ayrısı.
Gülü əkdim dübara.
Bülbül onu süvara.
Yayı bir yerdə olduq,
Qışda qaldığ avara.
Su atdım, yara dəydi,
Qolum divara dəydi.
Dilim, ağzım qurusun,
Nə dedim yara dəydi?
İstil üstə putrax.
Dövrə vuraq oturaq.
Bivəfa yar əlindən
Dustağ olağ oturağ.
İstil üstə dur, oğlan,
Kəklik gəlsə, vur oğlan.
Eldən-elə aşığdı.
Süfrə dolu qaşığdı.
Bizim oğlan neynəsün?
Sizin qızdar aşığdı.
O taydan əl eyləmə,
Bağrımı qan eyləmə.
Sən mənimsən, mən sənin,
Özgə xəyal eyləmə.
281
Bu yol yolluğa gedər,
Ucu bolluğa gedər.
Qurban olum qardaşa,
Gələr qulluğa gedər.
Gedən alagöz oğlan,
Qoltuğunda saz oğlan.
Al qələmi əlinə,
Mən dediycə yaz, oğlan.
Gedirsən neynim sənə,
Düşübdü meylim sənə.
Özüm özüvə qurban,
Daha mən neynim sənə?
Yeri-yeri gəlirəm,
Qolumu düymələyirəm.
Aç qollaruvu, gəlim mən,
Uzağ yerdən gəlirəm.
Yeri-yeri, nişan yar.
Təzə eşqə düşən yar.
Elçiləri qırılmış
Özü elçi düşən yar.
Bu gün yemiş yemişəm,
Yara sözlər demişəm.
Dilim, ağzım qurusun
Acığımdan demişəm.
Ay getdi, batdı ola.
Gün getdi, batdı ola.
Sənin bu narahat canın
Dincəldi, yatdı ola.
Ayın qədri olmaz.
Günün qədri olmaz.
Hər uşağın atası-anası olmasa
Onun qədri olmaz.
Aşığ hayannan gəldi.
Teykən yanınan gəldi.
Göydə bulud yox idi.
Bu sel hayannan gəldi?
Dağlarda sənəy olmaz.
Sənəyi yeməy olmaz.
Canım bir oda düşdü.
Heç yerdə deməy olmaz.
Dağların sarı gülü.
Ağ gülü, sarı gülü.
Mən fələyə neynədim
Görmədim tarı gülü.
Dağlar duman oldu, gəl.
Halımız yaman oldu, gəl.
Aylara vədə verdüz
İliviz tamam oldu, gəl.
282
Dağlari gəzdim, gəldim,
Daşdari düzdum, gəldim,
Yari bivəfa gördüm
Əlimi üzdüm, gəldim.
Dağlar duman oldu, gəl,
Halım yaman oldu, gəl,
Nə dedim mən dili yanmiş,
Evim talan oldu, gəl.
Su gəlir yarpızdığa,
Tökülür qarpızdığa.
Gördün işün müşgüldü,
Özüvü vur arsızdığa.
Əzizim, Ərzuruma,
Ərizəm var Ərzuruma.
İşi özüm tutmuşam
Gərək dözəm hər zuluma.
Aşığ ellər ayrısı
Başda tellər ayrısı.
Bir dərdüzə dözməzdim,
Düşmüşəm illər ayrısı.
Aşığ el bərabəri,
Başda tel bərabəri,
Yaxşı evladdarım var,
Tamam el bərabəri.
Baxça məndə, bar məndə.
Heyva məndə, nar məndə.
Sinəm ətdar dükanı,
Hər nə desən var məndə.
Araz aşdı başımnan.
Kür qovuşdu başınnan.
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
Bağçamızda miyana
Gül yastığa boyana.
Oxu, bülbülüm, oxu,
Bəlkə yarım oyana.
Bu yoldan yol saleydım.
Karvanımı bol saleydım.
Bilseydim hardan gəlirsən
Oradan yol saleydım.
Aşığ, o gün oleydi.
Zülfün bu gün oleydi.
Sənnən keçirdiyim günnərin
Biri bu gün oleydi.
Əzizinəm, yüz yerdən,
Əlli yerdən, yüz yerdən.
Yaram çox, sana gəlməz,
Təbib gəlsə yüz yerdən.
Dostları ilə paylaş: |