DaxiLDİR: “qeydsiz-şƏrtsiz bəRAƏt istəyirəM!” Son söZ səh. 1-17

 

38 

R.MEHDIYEV MƏNI NIYƏ MƏHKƏMƏYƏ VERDI? 

 Haqqında  ən  çox  və  ən  sərt  yazılar  yazılan  dövlət  məmuru  R.Mehdiyevdir  desəm,  yanılmaram. 

Azərbaycan mətbuatında onun qədər haqqında mənfi yüklü yazılar yazılan ikinci bir məmur yoxdur. Bəs 

nədən  R.Mehdiyev  heç  kimi  məhkəməyə  vermədi  də,  yalnız  "Xural"ı  məhkəməyə  verdi?  Çox 

mümkündür  ki,  bu  da  mətbu  imperiyası  təhlükəyə  girən  Ə.Həsənovun  beyninin  məhsuludur.  O  özü 

mənimlə döyüşdən qalib çıxa bilməyəcəyini gözəl başa düşüb. Oyuna R.Mehdiyevin adından qoşulmaq 

qərarını verib və bu yazı onun əlində bir bəhanə olub. R.Mehdiyevi inandırıb və məni onun əli ilə daha 

rahat  susduracağını  zənn  edib.  Sonra  "evdəki  hesab  çarşıya  uymayıb."  Zora  düşən  Ə.Həsənov  yenə 

R.Mehdiyevin  adından  oyuna  V.Səfərlini  və  G.Əhmədovanı  qoşub.  Beləcə,  oyun  böyüyüb-böyüyüb 

Ə.Həsənovun  bütün  həyatının  mənasını təşkil edib.  Təbii ki,  o məni fiziki  cəhətdən ortadan götürmək 

planını  da işləyib,  amma həyata keçirə bilməyib. Aydınca  görünür ki,  PA-nın  şöbə müdiri klanın Xaç 

Atasını  da  məharətlə  oyuna  çəkib  və  məni  -  10.000  manatlıq  əməliyyat  planı  ilə  tərksilah  etməyi 

qafasına qoyub. Amma hər şey onun düşündüyü qədər də rəvan getməyib. Məhz bu rəvan getməməyin 

təsiridir ki, hər şahid bir yalan danışıb. 

                                                               YALAN NECƏ DANIŞILIR? 

 Nərimanov  rayon  icra  məmurları  da  daxil  olmaqla  19  üzəduran  şahidin  biri  belə  ibtidadi  istintaqa 

verdiyi ifadə ilə üst-üstə düşən ifadə vermədi. Bütün şahidlərin yalan və ziddiyyətli danışdıqları ortaya 

çıxdı.  Onlar  şahidin  qanunda  yazılan  andını  içməklərinə  və  bilə-bilə  yalan  ifadə  verməyin  qanuni 

məsuliyyət yaratdığına imza atmalarına baxmayaraq, bir dedikləri bir dediklərinə uyğun gəlmədi. Hətta 

hakimlər  və  prokuror  da  onları  dindirəndə  zorlandı.  G.Əhmədova  və  onun  yalançı  şahidlərinin, 

A.Məmmədov  və  onun  yalançı  şahidlərinin,  S.Tarverdiyev  və  onun  yalançı  şahidinin,  A.Heydərov  və 

onun  yalançı  şahidinin  bütün  dedikləri  ibtidai  istintaqa  verdikləri  ifadələrlə  ziddiyyət  təşkil  etdi. 

Onlardan  A.Heydərovun  sürücüsü  ümumiyyətlə,  tanımadığım,  görmədiyim  birisi  idi.  Onun  cinayət 

işində  olan  fotosu  belə  prosesə  gələn  adamın  fotosu  deyildi.  Hətta  G.Əhmədovanın  oğlunu  belə 

tanımadım. Onu da ilk dəfə idi görürdüm.  

           Maraqlıdir  ki,  şahidlər  ziddiyyətli  ifadə  verdiklərinin  fərqində  idilər.  Məhkəmə  prosesində 

həqiqəti danışırdılar, amma prokurorun "ibtidai istintaqa verdiyiniz ifadəni qəbul edirsinizmi?" sualına 

"bəli,  edirəm"  deyirdilər.  Amma  mənim  müdafiəçilərim  və  hakimlər  sual  verəndə  isə  burada  - 

məhkəmədə  dediklərini  təsdiqləyirdilər.  Bir  şahid  ibtidai  istintaqa  verdiyi  ifadənin  doğru  olmadığına 

dərhal etiraz edirsə və ya ifadəni işgəncə altında verdiyini bəyan edirsə, onun yalan ifadə verməsindən 

söhbət gedə bilməz.  

Amma şahid həm ibtiadi istintaqa verdiyi ifadəni, həm də məhkəmədə onun tam əksi olan ifadəni verirsə 

və heç bir təzyiq və işgəncə olmadığını deyirsə, deməli, ortada  yalan var. Yalan varsa, deməli, proses 

siyasidir. Necə ola bilər ki, illər əvvəl baş verənləri xatırlayan adamlar ibtidai istintaqa verdikləri ifadəni 

xatırlamadılar?   Bu  prosesi  bütün  məhkəmənin  heyəti  və  iştirakçılar  da  gördülər.  Başdan  sona  yalan 

üzərində  qurulan  bu  istintaqın  şahidləri  birbaşa  Ə.Həsənovun  diktəsi  ilə  durub-oturduqları  üçün  və 

birbaşa  ondan  təlimatlandıqları  üçün  həm  istintaqdakı  ifadələrini  təsdiq  elədilər,  həm  də  məhkəmədə 

başqa  ifadə  verdilər.  Onları  məhkəməyə  gələndə  ciddi  xəbərdar  etmişdilər:  "Nə  olursa  olsun,  ibtidai 

istintaqa  verdiyiniz  ifadəni  təsdiq  edin."  Bununla  belə  ibtidai  istintaq  dövrü  şahidlərin  dindirilməsi 

zamanı ciddi qanun pozuntuları baş verib. Qanunun tələblərinə görə şahidlər ayrı-ayrı çağrılmalı və bir 

yerdə  saxlanılmamalıdır.  Onların  görüşmələrinə  və  məsləhətləşmələrinə  imkan  verilməməlidir,  amma 

istintaq nəinki şahidləri ayrı-ayrı dəvət edib, əksinə onların tanış olmayanlarını da bir-biri ilə tanış edib. 

Şahid  G.Əhmədovanın 19 dekabr 2011-ci  ildə  KQMİ-də səs nümunəsi  götürülüb.  İstintaq materialları 

arasında  həmin  səs  nümunəsinin  götürüldüyünə  dair  protokol  yoxdur.  19  dekabr  2011-ci  ildə  Mürvət 

Həsənli  də  istintaqa  ifadə  verib.  İstintaq  onları  görüşdürüb,  tanış  edib,  onların  məsləhətləşməsi  üçün 

imkan yaradıb. Bunu həm də o sübut edir ki, istintaqda G.Əhmədovanın səs nümunəsinin götürüldüyünə 

dair protokol tərtib olunmayıb,  ya da tərtib olunan protokol iş materiallarına əlavə olunmayıb. İstintaq 

şahidləri görüşdürdüyünü gizlətmək məqsədini daşıyıb, amma gizlədə bilməyib. 

 

---

 

39 

MƏN RÜŞVƏT ALA BILƏRƏMMI? 

 Bu  qədər  yalan  və  qanunsuzluq  üzərində  qurulan  istintaq  belə  boynuma  yüklədiyi  311-ci  maddənin 

altında  qalıb.  Bu  qədər  saxta  və  siyasi  motivlərlə  qurulmasına  baxmayaraq,  şahid  qismində  dindirilən 

adamların biri də mənə rüşvət verdiyini söyləmir. Heç kim mənə rüşvət verməyibsə, o zaman bu maddə 

haradan,  kimin  cibindən  çıxıb.  Hətta  zorla,  müxtəlif  hədə-qorxularla,  müxtəlif  vədlərlə  üzümə 

durdurulan  şahidlər  mənə  rüşvət  vermədiklərini  bildirirlərsə,   bəs  7  ay  nəyin  istintaqı  aparılıb?  O 

insanlar niyə zorla bu oyuna qoşulub? Mənə heç kim rüşvət verməyibsə, mən necə rüşvət ala bilərəm?  

311-ci maddə “XI Bölmə”-də yer alıb. XI bölmə "dövlət hakimiyyəti əleyhinə olan cinayətlər" adlanır. 

Bu bölümün 33-cü fəsli isə belə adlanır:  "Korrupsiya cinayətləri və dövlət hakimiyyəti, dövlət qulluğu 

mənafeyi, yerli özünüidarə orqanlarında, habelə kommersiya və qeyri-kommersiya təşkilatlarında qulluq 

mənafeyi əleyhinə olan cinayətlər". 

Aydınca görünür ki, istintaq siyasi sifarişi yerinə yetirmək üçün məni Azərbaycan oliqarxlarının yerinə 

qoyub, ya da yerimizi qarışdırıb. CM-in  311-ci maddəsinin mənə heç bir dəxli yoxdur və bu maddənin 

KİV işçiləri ilə yaxından-uzaqdan heç bir əlaqəsi yoxdur. 2009-cu ildə "Zərdabi" nəşriyyatı tərəfindən 

dərc olunan və Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin 677 saylı əmri ilə "hüquqşunaslıq" ixtisası 

üzrə  təhsil  alan  ali  məktəb  tələbələri  üçün  nəzərdə  tutulan  "Cinayət  hüququ"  kitabının  "xüsusi 

hissə"sində  deyilir:  "Yalnız  normal  fəaliyyət  göstərən  dövlət  orqanları  cəmiyyətin  iqtisadi 

çiçəklənməsini, onun üzvlərinin hüquq və azadlıqlarını təmin edə bilər. Ona görə də dövlət aparatının və 

yerli  özünüidarə  orqanlarının  fəaliyyətinin  həmin  aparatın  öz  əməkdaşları  tərəfindən  törədilən 

qəsdlərdən mühafizə edilməsi mühim əhəmiyyət kəsb edir." 

AR  1999-cu  il  CM-in  "korrupsiya  cinayətləri  və  dövlət  hakimiyyəti,  dövlət  qulluğu  mənafeyi,  yerli 

özünü idarə orqanlarında, habelə kommersiya və ya qeyri-kommersiya təşkilatlarında qulluq mənafeyi 

əleyhinə  olan  cinayətlər"  adlanan  33-cü  fəslinin  normalarında  nəzərdə  tutulan  cinayətlər  aşağıdakı 

ümumi əlamətlərə malikdir: 

a)  Onlar  xüsusi  subyekt  -  vəzifəli  şəxs  (əksər  cinayətlər)  və  ya  dövlət  qulluqçusu  və  yerli  özünüidarə 

orqanının qulluqçusu tərəfindən törədilə bilər. 

Nəzərdən  keçirilən  cinayətlər  AR  dövlət  orqanlarında  (mərkəzdə  və  yerlərdə),  yerli  özünüidarə 

orqanlarında, dövlət və bələdiyyə müəssisə, idarə və təşkilatlarında, habelə digər kommersiya və qeyri-

kommersiya təşkilatlarında təşkilati-sərəncamverici və ya inzibati-təsərrüfat funksiyaları  yerinə  yetirən 

vəzifəli şəxslər tərəfindən törədilə bilər. 

Mərkəzi  dövlət  orqanlarına  aiddir:  Prezident  Aparatı,  Milli  Məclis,  Nazirlər  Kabineti  (nazirliklər  və 

idarələr), Konstitusiya Məhkəməsi, ümumi səlahiyyətli məhkəmələr, iqtisad məhkəmələri, prokurorluq, 

Xüsusi  Dövlət  Mühafizə  Xidməti,  dövlət  notariatları,  Azərbaycan  Milli  Bankı,  dövlət  xəzinədarlığı, 

vergi  orqanları,  gömrük  orqanları  və  s.  Müəssisələrdən  fərqli  olaraq  dövlət  orqanları  hakimiyyət 

funksiyalarına malikdir. 

Yerli dövlət orqanlarına yerli icra hakimiyyəti orqanları və s. aiddir. 

Mülki  qanunvericiliyə  görə,  dövlət  və  bələdiyyə  müəssisələrinə  idarəetmə  sosial,  mədəni  və  ya  digər 

kommersiya və qeyri-kommersiya xarakterli funksiyaların həyata keçirilməsi üçün  yaradılan və dövlət 

büdcəsindən və ya bələdiyyə büdcəsindən tam və ya qismən maliyyələşdirilən təşkilatlar aiddir. 

Kommersiya təşkilatı dedikdə, qanuna müvafiq  yaradılan və ictimai  - tələbatın ödənilməsi və mənfəət 

alınması məqsədi ilə məhsul istehsal edən və satan, işlər görən və xidmətlər göstərən hüquqi şəxs olan 

müstəqil  təsərrüfat  subyektləri  başa  düşülür.  Kommersiya  təşkilatlarına  təsərrüfat  ortaqlıqları  və 

cəmiyyətləri, məhdud məsuliyyətli cəmiyyət və s. daxildir. 

---