~ 28 ~
bu qadir Varlıq tərəfindən yaradıldığını və bu Varlığın insanın Səma Atası
(Göy Tanrı) olduğunu, bu Yaradıcı Varlığın insan yaradıldığı zaman onun
b
ədəninə əsla ölməyən, əbədi var olan bir Ruh yerləşdirdiyini, bədənin maddi
olduğundan torpağa dönməsini, bütün insanlar Tanrı tərəfindən
yar
adıldığından onların bir-birinə qardaş olduğunu, insanın necə yaşamasını,
onun h
əyatdakı vəzifəsini, özünü əbədiyyətə necə hazırlamasını öyrədir. Bu
din
ə görə “Ruh xeyri, maddi isə şəri yaradır”. “Müqəddəs sirlər”də göstərilir
ki: “İlahi sevgi olan yerdə şərə yer yoxdur”.
İnsanın və Dünyanın yaranması ilə bağlı qədim gil kitabələrdə göstərilir
ki: “Z
əka (Tanrı nəzərdə tutulur-A.M.) dünyadakı hər şeyin yaradıcısı İnsanı
yaratdı və onun bədəninə diri və əbədiyaşar bir Ruh yerləşdirdi. Və İnsanın
idrak qüvv
əti Yaradanın bənzərliyində oldu”. Qədim Maya və Turan
m
ənbələrinə əsaslanan Ceyms Çörçvord göstərir ki, doğrudur, İnsan məməlilər
sinfin
ə aiddir, ancaq onun bədəni Ruh ilə birləşdirildiyi üçün O, bütün başqa
canlılardan fərqli və seçilən bir məxluqdur və O, yer üzünə hakim olmaq üçün
gönd
ərilmişdir. Bu yüksək məziyyət İnsandan başqa heç bir canlı varlığa bəxş
edilm
əmişdir. Bu da İnsanın İlahi bir gücə sahib olduğunun dəlilidir. Bu
m
ənada İnsanın belə bir gücə sahib olmayan başqa bir heyvandan-Darvinə
gör
ə meymundan əmələ gəlməsi və ya ondan çevrilmiş olması mümkün
deyildir. Bu q
ədim Uyğur və Maya abidələrinə əsaslanan Ceyms belə bir
q
ənaətə gəlmişdir ki, İnsana bu güclə birlikdə ondan necə yararlanmaq
bacarığı və Tanrının bir parçası olaraq bu Sonsuz Varlığa yaxınlaşmaq və ya
orta
əsr sufilərinin də dediyi kimi “Tanrıya qovuşmaq qüdrəti” verilmişdir. Bu
aliml
ər bu baxımdan İnsanı Tanrının “övladı” saymışlar.
Müq
əddəs mətnlərdə Yaradan haqqında deyilir ki: “İnsan üçün Yaradan
tam qavrana bil
əcək deyildir. Yaradan rəsm edilə bilməz, Ona ad verilməz. O,
adsız olandır”. Günəş İmperiyasında Yaradanın adını tələffüz etmək günah
sayıldığı üçün insanlar Günəşi tək Tanrının atributu, təmsilçisi saymışlar.
Gün
əş İmperiyasının dini mədəniyyətində insanlara heç vaxt Tanrıdan
qorxmaq öyr
ədilməyib, əksinə onlara Tanrıya sevgi və güvən öyrədilmişdi. Bu
t
əfəkkür Türklərdə İslamı qəbul edənədək davam etmiş və Türklərdə belə bir
ata sözü yaranmışdı ki: “Türklər öncə Tanrını sevərlərdi, İslamı qəbul
etdikd
ən sonra bu sevgiyə qorxu da əlavə olundu”.
Bu q
ədim kitabələrdə həmçinin göstərilir ki, İnsan erkək və dişi olaraq
yaradılmışdır. Onlar ilkin olaraq bitişik şəkildə yaradılmış, bu bitişik insanın
iki başı, dörd ayağı, dörd qolu, dörd əli, dörd gözü, dörd qulağı, iki burnu
olmuşdur. Bədənləri yuvarlaq olmuşdur. Bunu təsdiq edən Böyük Turan
İmperiyasının paytaxtı Xora-Xota şəhərindən qazıntı nəticəsində arxeoloqlar
~ 29 ~
t
ərəfindən tapılan və 20 min il bundan öncəyə aid ikibaşlı yuvarlaq insan
r
əsmidir. Bu rəsm insanın ikili prinsiplə yaradıldığını yaşadan hələlik tarixə
b
əlli ən qədim mənbədir. Tanrı sonradan bitişik insanı ayırmış, insan erkək və
dişi olaraq iki olmuş, bu ikidən üç, dörd və bütün insanlıq törəmişdir.
Ceyms Çörçvorda gör
ə Uyğurlar (oxu: Turanlı Türklər) 70 min il əvvəl
Mu qit
əsindən çıxıb Günəş İmperatorluğundakı böyük mədəniyyəti, dili və
dini sonradan dünyaya yaymışlar. Alimə görə, Atəşpərəstlik, Musəvilik,
Xristianlıq və İslamiyyət kimi tək Tanrılı dinlərin təməlində Günəş
İmperiyasının dini dayanır. Ceyms xüsusi olaraq qeyd edir ki, Musa
Peyğmbərin “Tövrat”ı Mu qitəsinin dili və yazısı olan Maya və Uyğur dili və
yazısı ilə qələmə alınmış Nağa-Maya mətnlərinin tərcüməsi, surətidir. Bunlar
sonradan Babild
ə həbsdə olan və dini xadim olmayan Əzra (üzeyir) tərəfindən
saxtalaşdırılmışdır. Alimin fikrincə, istər Tövrat, istərsə də İncil Günəş
İmperiyasının vəhy edilmiş müqəddəs mətnləri əsasında yaranmışdır.
Yuxarıda da qeyd edildiyi kimi zəlzələ nəticəsində Mu qitəsinin Sakit
Okeana q
ərq olması ilə Günəş İmperatorluğu da süquta uğramış, onun
müst
əmləkələri öz müstəqilliyini elan etmiş və sonradan onların bəzisi yeni
İmperatorluqlar qurmuşlar ki, bu İmperatorluqlardan ən əzəmətlisi Böyük
Turan İmperatorluğu olmuşdur. Turan İmperatorluğunun paytaxtı Baykal
gölünün yaxınlığında yerləşən Xora-Xota (oxu: Qor Ata) şəhəri olmuşdur. Bu
şəhərin xarabalıqlarından arxeoloji qazıntılar nəticəsində xeyli miqdarda
maddi-m
ədəniyyət nümunələri tapılmışdır ki, bunların içərisində əslindən ipək
parça üz
ərinə köçürülmüş oturmuş vəziyyətdə qadın hökmdarı və onun ərinin
r
əsmləridir. Mütəxəssislər bu şəkilləri XVIII-XVI minilliklərə aid edirlər.
T
ədqiqatçı Ceyms Çörçvord göstərir ki, Çin əfsanələrinə görə Uyğurlar
(Turanlılar) 17 min il əvvəl mədəniyyətin zirvəsinə yüksəlmişlər. Bu, tarixi-
geoloji fenomenl
ərə də uyğun gəlir. Qədim Uyğurların (Turanlıların)
sivilizasiya v
ə mədəniyyət baxımından xeyli irəlilədiklərini xüsusi qeyd edən
Ceyms göst
ərir ki, Uyğurlar (Turanlılar) astrologiya, mədənçilik, toxuculuq,
memarlıq, riyaziyyat, təhsil, oxumaq-yazmaq, tibb və.s kimi elmləri
mük
əmməl bilmişdilər. Onlar ipək, taxta və metal üzərində dekorativ
s
ənətlərin ustası idilər. Onlar qızıl, gümüş, bürünc və gildən heykəllər
yapmışdılar ki, bu Misir tarixindən daha əvvəllər olmuşdur. Müəllifə görə,
Himalay dağları da daxil olmaqla Orta Asiyada mükəmməl inşa edilmiş şəhər
v
ə qəsəbələr, bir-birindən gözəl inşa edilmiş yaraşıqlı binalar, saraylar,
m
əbədlər, xüsusi evlər, qədim caddələr və karvan yolları məhz Uyğur
İmperatorluğunun (oxu: Turan İmperatorluğunun) şah əsərləri olmuşlar.