Afaq Yusifli İshaqlı
382
əzaba, işgəncəyə məhkum olunmasının səbəbi dünyaya
gəlməsi, doğulması, mövcud olmasıdır. İnsan dünyaya
gəlməklə ən böyük cinayət işləmişdir. Bu, əlbəttə, katolik
irticası dövründə insanların varlığına hakim kəsilən
bədbinlik, ümidsizlik fəlsəfəsinin ifadəsi idi.
Bu ümidsizlik və bədbinlik fəlsəfəsi qüllədə diri-diri
divara zəncirlənmiş, əzabkeş Sexizmundonun nitqində daha
təsirli səslənir. Məlum olur ki, Polşa kralı Basilioya
münəccim xəbər verir ki, onun oğlu Sexizmundo gələcəkdə
zalım və qəddar bir hökmdar olacaq, dəhşətli cinayətlər
törədəcəkdir. Guya ulduzlar belə xəbər verirlər, Basilio
taleyin nəzərdə tutduğu işlərin qarşısını almaqdan ötrü,
doğma oğlunu, varisini uzun müddət həbsxanada saxlayır.
Sədaqətli Klotaldo isə ona keşik çəkir, nəzarət edir, qayğı
göstərir.
Bir çox illər keçdikdən sonra kral öz hərəkətinin doğ-
ruluğuna şübhələnməyə başlayır. O, belə düşünür ki, bəlkə
ulduzlar yalan deyir, bəlkə o, düzgün hərəkət etməmişdir.
Uzun götür-qoydan sonra kral oğlunu saraya gətirmək,
imtahan etmək qərarına gəlir. Onu yuxulu halda saraya
gətirirlər ki, hakimiyyəti ona tapşırsınlar.
Sexizmundo yuxudan oyananda özünü təmtəraqlı kral
yatağında görür, qulluqçular bütün arzularını yerinə
yetirirlər, sərt həbsxana baxıcısı Klotaldo mütiliklə onun
ayaqlarına
düşür.
Klotaldo
onun
başına
gələnləri,
münəccimin xəbərdarlığını, qüllədə zəncirlənməsini ona şərh
edir. Sexizmundo ondan dəhşətə gəlir, qəzəblənir. Onu
dünyadan, dünyanın nemətlərindən ayırdıqları, nahaq yerə
əzab verdikləri üçün, insan olduğu halda onu yarıvəhşi bir
varlığa çevirdikləri üçün insanlardan intiqam almaq qərarına
gəlir.
Oğlunun görüşünə gələn kral Basilioya Sexizmun-
donun dediyi sözlər, irəli sürdüyü ittihamlar, xüsusilə mənalı
XVII əsr Qərbi Avropa ədəbiyyatı
383
səslənir:
Atam ola-ola, sən ey daşürək!
Məni öz yanına buraxmamısan.
Qapını üzümə kilidləyərək
Məni böyütmüsən sanki bir heyvan.
Əjdahalar kimi əzab vermisən
Məni məhv etməyə çalışmısan sən.
Sexizmundonun sözləri dərin fəlsəfi rəmzlərlə
doludur. Kral Basilio allahı, Sexizmundo insanlığı təmsil
edir. Onun etiraz və ittihamları əsrin qabaqcıl adamlarının
etiraz və ittihamlarıdır. Basilio kimi allah da insanlara həyat
vermiş, lakin onlara iztirab, əzab qismət etmişdir. Öz evinə,
göylərə, cənnətə gəlməyə insanlara icazə verməyən tanrı
onları vəhşi kimi tərbiyə etdirir, əzab verir, dünyanın
gözəlliklərindən ayırır, insanı zəncirli məhbusa, dünyanı
həbsxanaya çevirən Klotaldo kimi nökərlərin vasitəsilə
insanlara göz qoyur, kral Basilio kimi onun təmsil etdiyi
tanrı da zalım və qəddardır. İnsana həyat verib səadətdən
məhrum etmək cəlladlıq, cinayətkarlıq deyilmi? Həyatın
özünü onun əlindən almağa bərabər deyilmi?
Həyat vermisən sən özün mənə
Əsla bir kəlmə də deməzdim səndən
Sən ki həyat verdin, sonra da aldın,
Lənət görəcəksən hər zaman məndən.
Sexizmundo allaha qarşı qiyam qaldıran bütün
günahkarlar kimi danışır. Etiraz və ittihamları ilə böyük
filosof şair Ömər Xəyyamı, Nasir Xosrovu, Əbül-üla
Məərrini yada salır. İnsana həyat vermək ən nəcib, ən
xeyirxah bir işdirsə, bu həyatı cəhənnəmə, əzab və işgəncəyə
çevirmək alçaqlıq, mənasız qəddarlıq, ədalətsizliyin,
Afaq Yusifli İshaqlı
384
haqsızlığın ən eybəcər, çirkin təzahürüdür. Lakin Kalderon
bu qiyamın, etirazın tərəfdarı deyildir. O, əsər boyu bu
etirazın mənasızlığını göstərməyə can atır. Kalderon bir
tərəfdən böyük sənətkar kimi, həyat həqiqətini düzgün əks
etdirən dramaturq kimi bu üsyankarlıq fəlsəfəsini əlvan
boyalarla əks etdirir. Allaha, onun adı ilə uydurulan, qanuna,
hökmə, tələbə çevrilən dini ehkamlara qarşı yönələn etiraz
fəlsəfəsi din nümayəndələrini həmişə narahat etmiş, qorxut-
muşdur. İstər Şərq müsəlman aləmində, istərsə də xristian
dünyasında bu allaha qarşı duran etiraz, narazılıq baxışları
həmişə amansızcasına boğulmuşdur. Həllac Mənsur, Nəsimi,
Şeyx İşraq, Cordano Bruno kimi böyük fikir bahadırlarına
tutulan divanı xatırlamaq kifayətdir.
Din xadimləri allahın qəddarlığını ilkin günahla əsas-
landırmağa çalışırdılarsa, üsyan edən insan ağlı bununla
barışmır,
razılaşmır.
Allahın
hökmlərində,
dinin
ehkamlarında ciddi bir ziddiyyət və məntiqsizlik görürdü.
Əsrlərlə ilahiyyatçılar arasında insanın öz hərəkət-
lərində ixtiyari, yoxsa qeyri-ixtiyari olması, yəni öz iradəsi
iləmi, yoxsa öz iradəsindən asılı olmayaraq hərəkət etməsi
ətrafında mübahisə etmişlər. Əgər insan öz iradəsi ilə hərəkət
edirsə, onda allah nə işə baxır, insanı şər işlər tutmağa niyə
qoyur, yox əgər insanın hərəkətləri ixtiyari deyildirsə, öz
iradəsindən asılı olmayaraq baş verirsə, onda allahın rəhmli,
mərhəmətli olması fikri ilə necə razılaşmaq olar? Bir halda
ki, insanın törətdiyi şər onun özündən asılı deyil, o, ancaq
allahın iradəsini yerinə yetirərək şər iş tutur, ancaq bir vasitə-
dir, onda nə üçün allah daim onu təqib və ittiham edir, cəza
verir. Orta əsrlərin ilahiyyatçı filosofları belə düşünürlər,
allahın mərhəmətinə bu tərzdə şübhə edirlər.
Sexizmundo heç bir cinayət etməmişdir, lakin anadan
olan gündən zəncirlənmişdir. O, allahın iradəsi, hökmü ilə
gələcəkdə edəcəyi, edə biləcəyi cinayətlərə görə anadan
Dostları ilə paylaş: |