Dil hadisəsi aşağıdakı əlamətlərə malik olduğu halda normativ
sayılır:
1. dilin strukturuna uyğunluq;
2. ünsiyyət prosesində kütləvi və müntəzəm yenilənmək;
3. ictimai bəyənilmə və qəbul edilmə.
Nitq normasının formalaşması zamanı həm kortəbii, həm də
şüurlu proseslər fəaliyyət göstərir. Kortəbiilik dilin daşıyıcılarının
bu və ya digər dil normasından kütləvi və müntəzəm istifadəsi ilə
bağlıdır, şüurluluq isə kortəbii şəkildə yaranmış nitq normalarının
qrammatika və lüğətlərdə «qanuniləşdirilməsi», yaxud kodlaşdınl-
ması zamanı baş verir.
Kodlaşdırma, yəni yaranmış hadisələrin ictimai təcrübə pro
sesində sabitləşdirilməsi filoloq-alimlər tərəfindən həyata keçirilir.
Normalar dilin bütün səviyyələrində və bütün funksional üs
lublarında mövcuddur. Qrammatik normaların hamıya daha çox
məlum olan birliyi orfoqrafıya və punktuasiyadır (durğu işarələri
nin işlədilməsi qaydaları).
Şifahi dil üçün çox mühüm əhəmiyyət daşıyan qaydalar - orfo-
epiyadır. Orfoepiya ədəbi tələffüz qaydalarının məcmusudur.
Bu normalar tələffüzdə vahidliyə nail olmaq üçün zəruridir,
insanlar arasındakı ünsiyyəti asanlaşdırır, onlara bir-birini daha tez
anlamaqda yardımçı olur.
Nitq insanın sosial mənşəyinin parlaq göstəricisidir (indikato
rudur). Çox zaman hansısa köhnəlmiş ibarələr insanın müəyyən so
sial zümrəyə mənsubiyyəti ilə əlaqələndirilir. Qeyd etmək lazımdır
ki, dil normaları m üxtəlif amillərin, hər şeydən əvvəl, cəmiyyətdə
baş verən dəyişikliklərin təsiri ilə dəyişir. Məsələn, ötən yüzilliyin
sonlarında Azərbaycan dilində yeni tarixi reallıqlarla bağlı irıaqu-
rasiya, impiçment, plüralizm , elektorat, spiker və s. kimi çoxsaylı
neologizmlər meydana gəldi.
Nitqin hər bir funksional üslubunda da müəyyən normalar
mövcuddur. Burada üslubi norma mütləq olmayıb, nisbi, ehtimali
xarakter daşıyır.
Funksional üslubun xüsusiyyəti ondan ibarətdir ki, o, ünsiyyət
prosesini mövcud şərait və şərtlər daxilində ən yaxşı şəkildə həyata
keçirməyə imkan verir.
58
Məsələn, əgər insan məişət vəziyyətində kitab dilindən isti
fadə edərsə, ətrafdakılar onun ya qeyri-azərbaycanlı olduğunu,
yaxud sosial-psixoloji qüsurları olduğunu (məsələn, bürokratik
böyüklük maniyasına düçar olmuş insan, gündəlik həyatdan uzaq
düşmüş alim), yaxud gizli əsəb gərginliyi vəziyyətində olduğu
nu düşünəcəklər. Belə ki, məişət ünsiyyəti zamanı eynidir sözü
əvəzinə identikdir, tayı-bərabəri(əvəzi) yoxdur əvəzinə analoqu
yoxdur işlədilməsi yersiz olar.
Bu nümunələr nitqdə kommunikativ məqsədyönlülük prinsipi
nə əməl edilməsinin vacibliyini göstərir, bu prinsip nitq formaları
nın ünsiyyətin şərait və məqsədlərinə müvafiq olmasını tələb edir.
Məqsədyönlülük danışan və yazan, yaxşı nitqin obyektiv zə
ruriliyini subyektiv şəkildə qiymətləndirən insanların şüuru ilə
müəyyən edilir. Əgər norma dil kollektivinin bütün üzvləri üçün
eynidirsə, bu halda məqsədyönlülük nitqin funksional üslubundan,
sosial fərqlərdən, kommunikativ vəzifə və məqsədlərindən asılıdır.
Nitq normalarına bələdlik və kommunikativ məqsədyönlülük
prinsipinə əməl edilməsi insanın nitq mədəniyyətinin əsasını təşkil
edir.
Nitq mədəniyyəti
və
onun meyarları.
Nitq ünsiyyəti pro
sesində insanın nitq mədəniyyəti mühüm rol oynayır. Onun vəzi
fələrindən biri həmsöhbətinə xoş təsir bağışlamaqdır, insanın nit
qinə əsasən onun mənəvi və intellektual inkişaf səviyyəsi, daxili
mədəniyyəti haqqında fikir söyləmək mümkündür.
Nitq mədəniyyəti - şifahi və yazılı ədəbi dilin normalarına (tə
ləffüz qaydaları, vurğu, sözdən istifadə, qrammatika, üslubiyyat),
həmçinin ünsiyyətin m üxtəlif vəziyyətlərində, nitqin məqsəd və
məzmununa müvafiq şəkildə dilin ifadə vasitələrindən istifadə et
mək bacarığına yiyələnməkdir.
Başqa sözlə, nitq mədəniyyəti - düzgün danışmaq və yazmaq,
həmçinin söz və ifadələrdən ünsiyyət vəziyyəti və məqsədlərinə
uyğun istifadə etmək bacarığıdır.
Beləliklə, nitq mədəniyyətinin iki əsas göstəricisi, yaxud me
yarı vardır: düzgünlük və kommunikativ məqsədyönlülük. Nitq
mədəniyyətinin hələ çox qədim dövrlərdə müəyyənləşdirilmiş di
59
gər meyarları dəqiqlik, düzgünlük, məntiqidik, aydınlıq və anlaşıq-
lılıq, təmizlik, ifadəlilik, müxtəliflik, estetiklik, sözün yerində iş
lənməsi kimi məsələlərdir. Nitq mədəniyyətinin bütün meyarlarını
daha ətraflı nəzərdən keçirək.
1. Düzgünlük.
Bu, nitq normalarına əməl edilməsidir. Nitqin
tələffüz, qrammatik, üslubi normalarına əməl edilən nitq düzgün
nitqdir. Bu normalara uyğun olaraq, məsələn, {ailə} yox, {ayilə},
{nənəyə} yox, {nəniyə} demək lazımdır. Lakin düzgünlük həqiqi
nitq mədəniyyətinin yalnız birinci pilləsidir.
2.
Kommunikativ məqsədyönlülük.
Bu haqda yuxanda da
nışmışdıq. Təkcə düzgün damşmaq və yazmaq kifayət deyil, həm
də müvafiq kommunikativ vəziyyətlərdə onlardan düzgün istifadə
edə bilmək üçün söz və ifadələrin üslub ənənələri haqqında anlayı
şa malik olmaq lazımdır.
3.
Mülahizənin dəqiqliyi.
Bu anlayışda iki istiqamət əsas gö
türülür: gerçəkliyin əks edilməsində dəqiqlik və fikrin sözlə ifadə
sində dəqiqlik. Birinci istiqamət nitq mülahizəsinin dəqiqliyi ilə
bağlıdır (həqiqət, yaxud yalan). İkinci halda, aşağıdakı qüsurlann
meydana çıxması mümkündür: konkretliyin olmaması («kim isə,
harada isə, bəzən bizdə...» və s. kimi ifadələr), səslənməsinə görə
yaxın, məzmununa görə fərqli sözlərin qarışıq salınması (əsr-əsir,
almaz-almas, atlaz-atlas və s.).
4.
Şərhin məntiqliliyi.
Mülahizə gerçəkliyin, fikrin məntiqini
əks etdirməli və ifadəli nitqin məntiqi ilə xarakterizə olunmalıdır.
Fikrin (yaxud mülahizənin məzmununun) məntiqiliyi gerçək
liyin faktlarının və onların əlaqələrinin(səbəb-nəticə, uyğunluq-
fərqlilik və s.) düzgün əks olunmasını, irəli sürülən fərziyyənin
əsaslandırılmış olmasını, «lehinə» və «əleyhinə» dəlillərin möv
cudluğunu, fərziyyəni təsdiq, yaxud inkar edən dəlillərin nəticəyə
yönəlmiş olmasını bildirir.
Mülahizənin məntiqiliyinin pozulmasına nümunə kimi məlum
məsəllər: «Bostanda xiyardır, şəhərdə dayı», y a xu d «Yağış yağırdı
və iki tələbə- biri universitetə, digəri qaloşla». Nitqin ifadəliliyinin
məntiqinin pozulması yazılı mətnin abzaslara düzgün bölünməməsi
zamanı da meydana çıxa bilər.
60
Yüklə Dostları ilə paylaş: |