hissəsi kəsilib kolxozçulann əlindən alındı. Bu təsərrüfatlarda bəslənən
mal-qaranın sayı minimuma endirildi. İctimai təsərrüfatların inkişafına
marağı artırmaq isə mümkün olmadı.
«Yuxanlar» bunu hüquqları genişləndirilmiş yerlərdə partiya
rəhbərliyinin zəifləməsi ilə əlaqələndirirdilər. Sov.İKP MK-nın 1962-ci il
noyabr plenumu partiyanın operativ təsərrüfat idarəçiliyinə daha geniş
müdaxilə etməsinə şərait yaratmağı vacib bildi. Başqa respublikalarda
olduğu kimi, Azərbaycanda da partiyanın mərkəzi komitəsində sənaye,
tikinti və kənd təsərrüfatı üzrə iki büro təşkil edildi. Naxçıvan MSSR- in
və DQMV-nin hər birində üç partiya komitəsi, respublikada altı şəhər, altı
sənaye istehsalat, altı dağlıq rayon, iyirmi altı Kolxoz-Sovxoz İstehsalat
idarəsi partiya komitələri yaradıldı. Bundan başqa, sənayeyə rəhbərlikdə
yerli Xalq təsərrüfatı şuraları ilə SSRİ Dövlət Komitələrinin simasında
ikihakimiyyətlilik yaranmışdı. Vəziyyətdən çıxmaq üçün l963-cü ilin
martında Ali Xalq Təsərrüfatı Şurası təşkil olundu. Lakin bu tədbirlər
əks-təsir göstərdi. Partiya təşkilatlannın müəssisələrdə inzibati
amirliyinin genişlənməsi təsərrüfat müstəqilliyinin buxovlanmasını,
işçilərin əməyə, onun nəticəsinə özgələşməsini daha da dərinləşdirdi.
Eyni zamanda hakim dairələr dərk etdi ki, iqtisadiyyatı bu metodlarla
idarə etmək region mənafeyini dövlət mənafeyinə qarşı qoyur, mərkəzin
yerlərə iqtisadi təsirini, rejimin iqtisadi əsaslannı zəiflədir. SSRİ Ali
Sovetinin sessiyası (1965-ci il 2 oktyabr) və Sov.İKP MK-nın 1965-ci il
sentyabr plenumu qərarları əsasında sənaye və tikintinin idarə orqanlan
yenidən quruldu. Bütün xalq təsərrüfatı şuraları ləğv edildi. Yenidən
Ümumittifaq və respublika nazirlikləri yaradıldı. Sənaye və tikinti
müəssisələrinin böyük əksəriyyəti, Azərbaycanda 90 faizdən çoxu ittifaq
nazirliklərinə birbaşa tabe edildi.
60-cı illərin ortalarında yeni iqtisadi islahat həyata keçirildi. Bu
islahat müəssisələrin tam təsərrüfat hesabı ilə işləməsini, onların istehsal
fondlanndan istifadə etməyə görə haqq ödəməsini, dövlət planla- nnın
yerinə yetirilməsində təsərrüfatlara bəzi müstəqilliklər verilməsini
nəzərdə tuturdu. Müəssisələrə gəlirinin ona qalan hissəsindən
həvəsləndirmə fondları yaratmağa, işçilərin sosial tələblərini ödəmək
üçün vəsait ayırmağa icazə verilirdi. Rayonlarda kənd təsərrüfatı idarələri
bərpa edilmişdi. 1965-ci ildə Sov.İKP MK-nın mart plenumu aqrar
sahədə iqtisadi, texniki və sosial siyasəti dəyişdirdi. Kənd təsərrüfatına
əsaslı vəsait qoyuluşu artınidı. Planlaşdırma və tədarük işləri
təkmilləşdirildi. İstehsalın maddi-texniki bazasını, təsərrüfat hesabı müna
392
sibətlərini möhkəmləndirmək, iqtisadi həvəsləndirməni təmin- etmək
üçün tədbirlər müəyyən olundu. Lakin köhnə iqtisadi sistem
dəyişdirilmədi, qeyri-iqtisadi idarəçilik metodları saxlanıldı. İnzibati
şəkildə təşkil və geniş təbliğ edilən sosializm yarışları, 50-ci illərin
sonlanndan «Əməyə kommunist münasibəti uğrunda», «Keyfiyyət və
səmərəlilik uğrunda» və başqa hərəkatlar, əsasən formal xarakter
daşıyırdı. İqtisadi inkişaf sürətinin durmadan aşağı düşməsinin qarşısım
almaq mümkün deyildi.
Sovet imperiyası mövcud iqtisadi idarəçilik sisteminin qüsurlan
üzündən yaranan geriliyi xammal istehsal edən milli respublikaların
iqtisadi potensialının əsasən ekstensiv vasitələrlə daha geniş səfərbər
olunması hesabına aradan qaldırmağa çalışırdı. Bunun üçün milli
respublikalarda xammal istehsalı sahələrinə vəsait qoyuluşu nisbətən
çoxaldılır, yeni xammal istehsalı sahələri yaradılır, habelə bu
respublikalara inzibati rəhbərlik daha da gücləndirilirdi. Bütün bunlar
Azərbaycan SSR-də sənayenin, kənd təsərrüfatının, habelə xalq
təsərrüfatının başqa sahələrinin inkişafına münasib imkanlar açırdı.
Respublikanın təbii sərvətlərinin aşkara çıxarılması və hasilatı işi
genişləndirilməkdə idi. Yeni neftli-qazlı laylar, yataqlar kəşf olunur,
istismara verilirdi, Neftçıxarma texnikası və texnologiyası xeyli
təkmilləşdirilmişdi. 1955-ci ildə Azərbaycanda 5 min metrə yaxın
dərinliyi olan, SSRİ-də ən dərin neft quyusu qazıldı. Bununla belə, Ural
və Sibirdə zəngin neft yataqlarının kəşf edilməsi ilə əlaqədar hasilatı
getdikcə çətinləşən Azərbaycan neftinə mərkəzin marağı xeyli
zəifləmişdi. Respublikada neft sənayesi tənəzzülə başlamışdı. Mərkəz ona
az vəsait ayınrdı. Buna görə də 1965-ci ildə 21,5 milyon tona çatmış neft
hasilatı sonrakı illərdə yenidən azalıb 1970-ci ildə 17 milyon tona
enmişdi.
Respublikada neft emalı və neft maşınqayırma sənayesi inkişaf
edirdi. 1961-ci ildə təbii qaz kondensatı emal edən Azərbaycan qaz emalı
zavodu istifadəyə verildi. Başqa emal müəssisələrində yenidənqurma
işləri aparıldı, istehsal texnologiyaları xeyli təkmilləşdirilməyə başlandı.
Bu illərdə neft maşınqayırma zavodlarında da əsas sexlər yenidən
quruldu. 1966-1968-ci illərdə 1-t Şmidt adına maşınqayırma zavodunda
fontan armaturu hazırlayan yeni istehsal kompleksi, mexaniki yığma və
alət sexləri istifadəyə verildi. Başqa maşınqayırma müəssisələrində də
yeni istehsal sahələri işə salındı.
Sənayedə struktur dəyişikliyi daha da dərinləşməkdə idi, 1958-ci ildə
Mingəçevir kabel, Bakı poiadəritmə zavodları, 1959-cu ildə Bakı şin
zavodu istifadəyə verildi. 1960-cı üdə Sumqayıt alüminium zavodu
393