təblərdə, xüsusən ali və orta ixtisas məktəblərində biliklərin
qiymətləndirilməsində, qəbul imtahaniannda qeyri-obyektivlik adi hala
çevrilmişdi. Tapşınqla, rüşvətlə qiymət almaq hallan geniş yayılmışdı.
Buna görə də istedadlı, qabiliyyətli şəxslər ali məktəblərə, elmi
müəssisələrə çox çətinliklə yol tapırdılar.
Bütün bu qüsurlara baxmayaraq, Azərbaycanda geniş, çoxşaxəli,
çoxpilləli təhsil şəbəkəsi mövcud idi. Onun mühüm nailiyyətləri vardı.
1990-ci ildə respublikada artıq 4534 ümumtəhsil məktəbi, 182 texniki-
peşə məktəbi vardı. Bütün texniki-peşə məktəblərində 1984-cü ildən peşə
ilə yanaşı, orta təhsil də verilirdi. Ümumtəhsil məktəblərində 1 milyon
409 min, texniki-peşə məktəblərində isə 96 min şagird təhsil alırdı.
Müxtəlif bilik sahələri üzrə təmayüllü internat məktəblər fəaliyyət
göstərirdi. Azərbaycanda milli hərbi kadrlar yetişdirilməsini və SSRİ ali
hərbi məktəblərinə azərbaycanlı gənclərin daxil olmasını təmin etmək
məqsədilə 1971-ci ildə Heydər Əliyevin təşəbbüsü ilə C.Naxçıvanski
adına respublika orta ixtisaslaşdınimış internat məktəbi təşkil olunmuşdu.
Xalq təsərrüfatının müxtəlif sahələri üçün orta ixtisaslı kadrlar
hazırlayan məktəblərin sayı 1990-cı ildə 77-yə çatmışdı. Onlarda 60 min
nəfər tələbə təhsil alırdı. 90-cı illərin əvvəllərində Azərbaycan SSR- də
artıq 17 ali məktəb vardı. Bu məktəblərdə 105 min tələbə oxuyurdu. Bakı
Universitetində 12 min tələbə təhsil alır, onlara 1200 professor, müəllim
dərs deyirdi. 70-80-ci illərdə SSRİ-nin 50-dən çox şəhərində 140 ali
məktəbdə respublika üçün 6 mindən çox mütəxəssis kadr hazırlanmışdı.
Ali məktəblər minlərlə ixtisaslı kadr hazırlamış, elmin müxtəlif
sahələrinin inkişafına əhəmiyyətli təsir göstərmişdilər. Bütün təzyiqlərə
baxmayaraq, Bakı Dövlət Universiteti Azərbaycan dilinin, xalqın tarix və
mədəniyyətinin qorunub saxlanılmasında, inkişaf etdirilməsində,
gənclərdə milli köklərə bağlılığın möhkəmlənməsində, azadlıq
ideyalarının boy atıb yayılmasında çox mühüm rol oynamışdı.
80-ci illərin axırlannda respublikada yaşı 15 və ondan yuxarı olan
əhalinin hər min nəfərindən 773-ü orta, 105-i isə ali təhsilli idi.
Sovet cəmiyyəti, sosialist sistemi, kommunist partiyasının, onun
liderlərinin «rəhbər və istiqamətverici rolu» haqqında uydurma ehkam-
lan elmi dünyagörüşü adı ilə beyinlərə yeritməyin mühüm vasitələrindən
biri də məktəbdənkənar təhsil idi. Müharibədən sonra bu sahəyə rəhbərlik
etmək üçün Azərbaycan SSR Nazirlər Soveti yanında Mədəni-Maarif
Müəssisələri İşi Üzrə Komitə, 1947-ci ildə isə Siyasi və El
414
mi Bilikləri yayan cəmiyyət təsis olunmuşdu. Partiya, komsomol siyasi-
maarifi xeyli genişlənmişdi. Partiya kadrlan hazırlamaq üçün 1946-cı ildə
Azərbaycan KP MK-nın ikiillik partiya məktəbi açılımşdı. Hər il orta
hesabla partiya təhsili sisteminə 60-cı illərdə 150 min, 80-ci illərdə 280
min komsomol təhsili sisteminə isə müvafiq surətdə 140 min və 310 min
nəfərdən çox adam cəlb olunurdu. 60-cı illərdən şəhər və kənd
rayonlannda xalq universitetləri föaliyyət göstərirdi. 80-ci illərin
axırlannda onlann sayı 550-ə çatmışdı.
Müharibədən sonrakı illərdə mədəni-maarif müəssisələrinin sayı
xeyli çoxalmışdı. 1945-1990-cı illərdə respublikada 4 minə qədər yeni
kitabxana, 2 mindən çox klub təşkil edilmiş, 2 minə qədər kinoqurğu
istifadəyə verilmişdi. 1990-cı ildə burada 4605 kütləvi kitabxana, 3680
klub və mədəniyyət evi, 2164 kinoqurğu vardı. 80-ci illərin orta- lannda
Bakıda stereo-fılmlər kinoteatn fəaliyyətə başlamışdı. 1945- 1990-cı
illərdə respublikada muzeylərin sayı 9 dəfə çoxalıb 125-ə çatmışdı.
1945-ci ildə Bakıda Nizami muzeyi (sonralar Azərbaycan ədəbiyyatı
muzeyi), 1955-ci ildə Moskvadakı Mərkəzi Lenin muzeyinin Bakı filialı,
1959-cu ildə Xızıda C.Cabbarlının, Şuşada Ü.Hacıbəyovun ev muzeyləri,
1964-cü ildə Bakıda «Qız qalası» muzeyi, 1972-ci ildə «Azərbaycan
xalçası və tətbiqi sənət muzeyi», Sergey Yeseninin xatirə muzeyi, 1975-ci
ildə Bakıda Ü.Hacıbəyovun və S.Vurğunun, 1981-ci ildə Naxçıvanda
H.Cavidin, 1982-ci ildə Bakıda C.Cabbarlının, Bülbülün ev muzeyləri,
onlarla yeni tarix- diyarşünaslıq muzeyləri təşkil olunmuşdu. Azərbaycan
tarixi muzeyinin fondlan getdikcə zənginləşir, ekspozisiyası daim
təzələnirdi. 1945-ci ildə Bakıda zoologiya parkı, 70-ci illərdə Zoologiya
və Arxeologiya muzeyləri (müvafiq institutların nəzdində) yaradılmışdı.
İdeoloji işdə tarixi hadisələrin təhrif olunmuş təbliğindən,
ədəbiyyatdan, incəsənətdən geniş istifadə edilirdi. Rəhbərlərin
yubileyləri, «Oktyabr», «1 may» bayramları təntənə ilə qeyd olunurdu.
1964-cü ilin mayında Azərbaycanın Rusiya tərəfindən işğalının 150 illiyi
«xalqın tarixində ən parlaq hadisə kimi» qeyd edildi. İşğalçı XI rus
ordusunun köməyi ilə Azərbaycanda dövlət çevrilişi edildiyi gün (28
aprel) inqilab günü kimi bayram olunurdu.
Kommunist partiyası şüurları iflic etmək üçün ehkamçı, cəfəng
şüarlardan geniş istifadə edirdi. Sov. İKP XXI qurultayı (1959-cu il)
SSRl-də sosializmin tam və qəti qələbə çaldığını, l970-ci ilədək ölkədə
adambaşma məhsul istehsalımn inkişaf etmiş kapitalist ölkələrində
415