Bir sıra xarici ölkəloıdo çirkab sular ilə çirklənmiş su hövzələrində
yetişdirilmiş dəniz ilbizinin qida məqsədilə istifadə edilməsi nəticəsində qarın
yatalağı və viruslu hepatitlə kütləvi xəstələnmə qeydə alınmışdır. Bağırsaq qrupu və
digər xəstəliklərin törədiciləri ilə yoluxmuş çöıok, çiy tərəvəz və meyvə də patogcıı
törədicilərin yayılmasında iştirak edirlər. Bu qida məhsulları ilə yoluxma tək-tək
təsadüf olur, çünki patogen törədicilər onlarda inkişaf etmir.
Məişət və istehsalat əşyaları xəstəliklərin yoluxma amilidir
Xəstə və ya basilgəzdirənlər tərəfindən xarici mühitə ifraz edilmiş patogen
mikroblar ətraf mühitdə yerləşən əşyaların üzərinə düşə bilər. Əşyalar törədicilərlə
hava (tozla) və həşəratlar vasitəsilə də çirklənə bilər. Patogen mikroblar bu
əşyaların üzərində adətən artmırlar və tədricən məhv olurlar. Xəstəliyin
yayılmasında iştirak edən xəstəlik törədiciləri ilə çirklənmiş əşyaların rolu eyni
deyildir. O, çirklənmənin dərəcəsindən, törədicilərin ətraf mühitdə saxlanma
müddətindən və nəhayət sağlam şəxslər tərəfindən əşyaların istifadə edilməsinin
tezliyindən (daha çox, az hallarda, nadir hallarda) asılıdır.
Digər əşyalarla müqayisə etdikdə qab-qacağm (qaşıq, stəkan, nimçə və s.)
epdemioloji əhəmiyyəti daha böyükdür. Törədici ilə çirklənmiş qab-qacağın
istifadəsi nəticəsində vərəm, sifilis, difteriya, skarlatina, cpidcmik parotit, qrip,
bağırsaq və digər qrup xəstəliklərlə yoluxma baş verir. Oyuncaqlar yuxarıda adları
çəkilən törədicilərlə
çirklənmiş olarsa, uşaqların yoluxmasına gəlirib çıxarar.
• •
Ust və alt paltar, üz və burun dəsmalı, baş geyimi və s. kimi geyim
əşyalarının da yoluxucu xəstəlik törədicilərinin ötürülməsində böyük əhəmiyyəti
vardır. Bu əşyaları sağlam və xəstə şəxslər işlədərsə qoturluq, göbələk və digər dəri
xəstəliklərini, eləcə də traxoma, bağırsaq qrupu xəstəlikləri, səpgili yatalaq və s.
yoluxucu xəstəlikləri ilə yoluxa bilərlər. Törədicilərlə çirklənmiş xəz boyunluq
vasitəsilə qara yaranın dəri növünün əmələ gəlməsi məlumdur. Nəhayət, geyim
paltarından bir neçə şəxsin birgə istifadə etməsi zamanı pedikulyozun yayılması
üçün əlverişli şərait yaranır.
Patogen törədicilərin ötürülməsində mebel, divar, döşəmənin yoluxma amili
kimi əhəmiyyəti nisbətən zəifdir. Bu, onunla izah edilir ki, onlar çox az çirklənirlər,
insanlar onlarla nisbətən az təmasda olurlar. Doğrudur, xəstələrin ifrazatları ilə
çirkləndikdə çox böyük olmayan xəstələnmə halları baş verir (məsələn: vərəmdə,
tulyaremiya
77
downloaded from KitabYurdu.org
zamanı toz vasitəsilə və s.). Yoluxucu xəstəliklərin (xüsusilə, bağırsaq qrupu
xəstəliklərinin) törədiciləri ilə həddən çox çirklənmiş ayaqyolu qapısının tutacaqları
xəstəliyin sağlam şəxslərə ötürülməsində yoluxma amili kimi iştirak edə bilər.
V.D.Belyakovun epidemik prosesin daxili özünütənzimləmə
nəzəriyyəsi
Hər bir nəzəriyyə o vaxta qədər yaşayır ki, o, yeni xəstələnmə hallarını və
faktlarını səmərəli şəkildə izah cdo bilir, praktik tövsiyələr isə arzuedilən effekt
verir. Biologiya elmində ümumilikdə (təbabət - biologiya elminin hissəsidir) və
epidemiologiyada mövcud nəzəriyyələr arasında hər şeydən əvvəl İ.N.Pavlovski
tərəfindən işlənmiş yoluxucu xəstəliklərin təbii-ocaqlılıq nəzəriyyəsi və
L.V.Qromaşevski tərəfindən verilmiş antroponoz infeksiyaların törədicilərinin
yoluxma mexanizmi nəzəriyyəsi xüsusi rol oynayır. XX əsrin ikinci yarısından
etibarən qeydə alınan yoluxucu xəstəliklərin strukturu kəskin yüksək- kontagioz
manifest formaların xüsusi çəkisinin azalması və xronik, hospital, ləng inkişaf edən,
sapronoz və şərti-patogen törədicilərlə şərtlənən xəstəliklərin xüsusi çəkisinin
artması şəklində özünü göstərir ki, bu da əksepidemik tədbirlərin effektivliyinin
aşağı olması və «qayıdan infeksiyalar» probleminin yaranması ilə bağlıdır. Bütün
bunlar L.V.Qromaşevskinin «triada» konsepsiyasına dair baxışların dəyişdirilməsini
tələb edir.
Toplanmış faktlar əksepidemik fəaliyyət konsepiyasının yenidən işlənməsini
və hər şeydən əwəl bir sıra nəzəri və təcrübi məsələlərin həll edilməsini tələb edir:
1)
kollektivdə yaranan gətirilmə xəstəliklərin spesifik törədicilərin dövranı
sayəsində baş verən xəstəliklərdən diferensiasiyasının mürəkkəbliyi;
2)
tək-tək və çoxsaylı xəstələnmə ocaqlarının məhdudlaşdmlmasmda meydana
çıxan çətinliklər və şərtiliklər, həmçinin epidemik ocağın mövcudolma
müddətinin, təbdirlərin həcmi, onların aparılması və başa çatdırılması
müddətlərinin təyin edilməsi;
3)
klinik-epidemioloji proqnozun kəmiyyət və keyfiyyət meyarlarının olmaması
və ya aşağı informativliyi, həmçinin ekoloji proqnozlaşdırmanın vahid
sisteminin yaradılmasının zəruriliyi; Bu kimi bir sıra məsələlərin həlli
V.D.Belyakov tərəfindən
işlənib hazırlanmış parazitar sistemlərin özünütənzimləmə nəzəriyyəsi ilə bağlıdır.
78
downloaded from KitabYurdu.org
1970-1980-ci illərdə antroponozları öyrənərkən V.D.Belyakov və əməkdaşları
ilk dəfə olaraq, epidemik prosesin daxili özünütən- zimləmə nəzəriyyəsini işləyib
hazırladı. O, yoluxucu xəstəliklərin pa- talogiyasına həsr edilmiş bir çox məlumatları
təhlil edərək, parazitar sistemlərin özünütənzimləmə nəzəriyyəsinin əsas müddəalarını
verdi.
Bu nəzəriyyənin epidemiologiya üçün əhəmiyyəti çox böyükdür. Çünki indiyə
qədər təbiətdə xəstəliklərin özünütənzimlomosinin strukturu tam aydın edildi. Bu
nəzəriyyədə aşağıda göstərilən əsas dörd müddəa onun mahiyyətini aydın izah edir:
1.
Parazit və sahib populyasiyalarının bir-birinə münasibətdə genotipik və
fenotipik heterogenliyi;
2.
Bir-birinə təsir edən populyasiyaların bioloji xassələrinin bir- birilə əlaqəli
dəyişilməsi;
3.
Epidemik prosesin inkişafının qeyri-bərabərliyini təyin edən parazit
populyasiyasının mərhələlər üzrə dəyişməsində sosial və təbii şəraitin
tənzimləyici əhəmiyyəti.
4.
Parazit və sahib populyasiyalarının heterogenliyi.
Parazitar sistemlərin özünütənzimləmə nəzəriyyəsi epidemio- logiyanın bir elm
kimi inkişafında yeni addım idi. Onun sayəsində elmi və təcrübi epidemiologiya
ümumtibb elmi səviyyəsinə qalxdı və profilaktik səhiyyənin həqiqi diaqnostik fənninə
çevrildi.
Parazitar sistemlərin özünütənzimləmə nəzəriyyəsinin əsasında aşağıdakılar
durur:
•
Törədici-parazit və sahib populyasiyasının genotipik və fenotipik heterogenliyi
(törədici tərəfindən patogenlik/virulentlik, kontagiozluq və immunogenlik,
sahib tərəfindən - həssaslıq, yoluxuculuq, immunitet əmələ gətirmə
qabiliyyəti);
•
Epidemik prosesin gedişində törədici populyasiyasının sahib populyasiyası ilə
qarşılıqlı əlaqəsinin dəyişkənliyi;
® Epidemik prosesin gedişində və cpidemiyaarası dövrdə parazit populyasiyasının
fazalı özünütonzimləmosi. Bu zaman aşağıdakı fazalar ayırd edilir: 1)
rezervasiya fazası (cpidemiyaarası dövr) bu dövrdə törədicinin populyasiyası
kifayət qədər homogendir, heterogenlik yüksək deyildir, virulcntlik aşağıdır,
törəcinin sayı azdır; 2) epidemik dəyişmə fazası (epidemiyaarası dövr) -
parazit populyasiyasının generasiyası ilə təzahür edir, homogenlik aşağı düşür,
virulentlik artır, törədicilərin sayı çoxaln” 3) epidemik yayılma fazası
(xəstələnmənin epidemik yüksəlişi) - bu dövrdə törədicinin populyasiyası
nisbətən homo-
79
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |