çəkmək, diaqramlar düzəltmək, fizikaya, kimyaya aid təcrübələr aparmaq təlim bacarığına aiddir. Bitki
becərmək, ağaclar üzərində iş aparmaq (peyvənd, çoxaltmaq və s.), heyvanlara qulluq etmək, dülgərlik,
xarratlıq emalatxanalarında işləmək, biçmək, tikmək və s. əmək bacarıqlarına aiddir.
Orta ümumtəhsil məktəblərində yaradılan bu bacarıqlar böyüyən nəslin ümumiyyətlə həyata
hazırlanması məqsədinə xidmət edir. Beləki, bacarıqlar öyrənilən biliklərin həyati əhəmiyyətinin dərk
edilməsinə, biliklərin şüurlu və səmərəli mənimsənilməsinə imkan yaradır.
Təlim bacarıqları həm də əmək bacarıqlarının şüurlu və səmərəliyini təmin edir. Həmçinin yaradılmış
bacarıqlar gənclərə şüurlu peşə seçməkdə kömək edir. Beləki, bu proses yeniyetmə və gəncə özünün həm
dərk etmə qabiliyyətini həm də əmək qabiliyyətinin mənzərəsini yaradır, bu isə hər kəsə peşə seçməyə
şüurlu yanaşma imkanı verir. Seçilmiş sahələr, ixtisaslar üzrə isə artıq xüsusi biliklər verilir. Bu biliklərə
uyğun ixtisas bacarıqları isə gənclərin həmin sahədə hələ orta məktəbdə malik olduğu bacarıqlar əsasında
yaradılır. Məsələn, incəsənət sahəsində ixtisaslaşma zamanı hələ orta məktəbdən gənclərdə formalaşdırılmış
ifadəli oxu, avazla şer demək, musiqi dinləmək, musiqi alətlərində ifa etmək, dram əsərlərini səhnələşdirmə,
çəkmə, yonma, ağac və metal üzərində işləmə və s. bacarıqlarına istinad edilir. Artıq formalaşmış olan bu
bacarıqlar həm sistemli təlimin müxtəlif mərhələlərində, həm də fəaliyyət prosesində yeni bacarıqların
yaranmasına səbəb olur. Təlimin müvəffəqiyyətində bilik və bacarıqlar kimi vərdişlər də əhəmiyyətli yer
tutur.
Vərdişlər bacarıqların dəfələrlə təkrarı nəticəsində avtomatlaşmış formasıdır. Bacarıqların icrası
zamanı insan düşünə-düşünə, iradi cəhətdən gərginliklə işləyir. Vərdişlər zamanı isə eyni hərəkət, iş
dəfələrlə təkrar etdirildiyindən beyin qabığında yaranmış müvəqqəti rabitələr əsasında avtomatlaşır. Ona
görə də həmin fəaliyyət düşüncə və diqqətin gərgin nəzarəti olmadan icra edilir. Məsələn, vurma cədvəli
əzbərlənərkən eyni ədədin müxtəlif sayda toplusunu dərk etmə müəyyən dərəcədə çətinliklə aparılır. Lakin
həmin cədvəl dəfələrlə əzbərləndikdən və məsələ, misal həllinə tətbiq edildikdən sonra vərdişə çevrilir, (tək)
rəqəmlərin vurulması insanlar üçün avtomatlaşmış vərdiş olur. Belə misalı fəaliyyətin bütün sahələrinə aid
etmək olar. Vərdişlər mövcud bacarıqlar əsasında yaradılır, hər bir elmi məlumat əvvəlcə bacarığa sonra
vərdişə çevrilir. Lakin bütün bacarıqlar hamısı vərdişə çevrilmir. Məsələn, məsələ həll etmə, inşa yazma,
biçmə və s. kimi bacarıqlar nə qədər çox təkrar edilsə də vərdişə çevrilmir, çünki, hər məsələnin öz həlli
yolları, məqsədi və s. vardır. Biçmə hər zaman ölçüdə aparılır. Şer demə onun məzmunundan asılı olaraq
dəyişir. Şəkil çəkmə məqsəddən asılı olaraq müxtəlifləşir və s.
Vərdişlər də təlim və əmək olmaqla iki yerə ayrılır: sürətli oxu və yazı, şiffahi hesablama və s. təlim,
tikmək, toxumaq, ölçmək və s. əmək vərdişlərinə aiddir. Vərdişlərin istər təlim fəaliyyəti və istərsə də əmək
fəaliyyətində böyük əhəmiyyəti vardır. Beləki, vərdişlər: fəaliyyətin düzgün və sürətli icrasını təmin edir;
vaxta qənaət edir: fəaliyyət prosesində şüuru gərginlikdən azad edir; diqqətin eyni zamanda başqa sahələr
üzərinə yönəldilməsinə imkan yaradır.
Təlim və əmək vərdişləri həm təlim, həm də fəaliyyətin səmərəliliyini artırır, onların müvəffəqiyyətli
davamı və inkişafına kömək edir. Hər bir vərdiş bacarıqlar əsasında əmələ gəldiyi kimi həm də yeni
bacarıqlar yaranmasına səbəb olur. Məsələn, sürətli oxu vərdişi olmadan kitab üzərində müstəqil çalışma
bacarığı; ağacı mişarlama, rəndələmə, hamarlama və s. vərdişləri olmadan ağac üzərində nə dülgərlik nə də
oyma bəzək işləri aparma bacarığı və s. yaratmaq olmaz.
Göründüyü kimi bilik, bacarıq və vərdişlər bir-birilə sıx əlaqədədir, biri digərinin mövcudluğu və
inkişafını təimn edir. İstər təlim fəaliyyəti istərsə də insanların digər istehsal fəaliyyətlərində elmi bilikləri
mənimsəmə və bunlara müvafiq bacarıq və vərdişlərə yiyələnmə həyati əhəmiyyət kəsb edir.
Təlim prosesinin elmi əsasları.
Təlim elmi cəhətdən obyektiv aləmin insan şüurunda fəal, canlı əks etdirən idrak nəzəriyyəsinə istinad
edir. İnsandan asılı olmayaraq onu əhatə edən hadisələr, faktlar, əşyalar obyektiv aləmdir. Həmin fakt və
hadisələr onların arasındakı əlaqələr, münasibətlər, qanunlar idrak prosesi vasitəsilə şüurda əks olunur. İdrak
obyektiv olanın insanın subyektiv şəkildə dərk etməsi, şüurunda əksini yaratmasıdır. Dərk etmə isə həqiqətə
doğru irəliləmə prosesidir, biliksizlikdən bilikliliyə doğru irəlləmədir. Bu həm də təlim prosesinin
mahiyyətini təşkil edir. Təlim prosesində yeni-yeni, getdikcə mürəkkəbləşən biliklərə yiyələnilir, yeni elmi
faktlar «kəşf» edilir. Öyrənmə prosesində təlim zamanı öyrənən az dərin dərk etmədən bilikləri daha dərin,
dolğun, yüksək səviyyədə dərk etməyə doğru gedir. Bu dərk etmə prosesi özü də dərk edilən obyektiv aləm
kimi ziddiyətli və mürəkkəbdir. İdrakın dialektikliyi və mürəkkəbliyi onun daxili ziddiyətində özünü
göstərir. Obyektiv aləm hadisələrinin, əşya və faktları öz daxili inkişafı vəziyyətində, inkişafda olduğu kimi
canlı şəkildə dərk edilməsi, elə həmin hadisələrin, faktların, əşya və proseslərin əksiklərin vəhdəti kimi dərk
edilməsidir. Təbiətin dərk edilməsi ziddiyyətli inkişafda baş verir, ziddiyyətli proseslərin qavranılması,
ziddiyyətlərin aradan qaldırılması kimi həyata keçirilir. Maddi aləmin, ziddiyyətli obyektiv aləm
qanunauyğunluqlarının dərk edilməsindən ibarət olan təlim prosesi də ziddiyyətdə, inkişafda, dəyişmədə