94
düz, dalğalı, əyri xətlər şəklində cızma, yapma və digər üslubda həkk
olunmuş həndəsi naxışlar təşkil edirdi. III əsrdən etibarən Albaniyada şüşə
qablar istehsal olunurdu.
Ticarət. Albaniyada ticarətin inkişafına ilk təkanlar hələ dəmir
dövrünün əvvəllərində hiss olunmaqda idi. E.ə. I minillikdə Albaniya
beynəlxalq ticarətə qoşuldu. Aşkar olunmuş xaricdən gətirilmə əşyalar,
həmçinin xarici və yerli zərbxanalarda zərb edilmiş sikkələrin qalıqları
Albaniyanda daxili və xarici ticarətin inkişaf etdiyini göstərir. Qara dəniz
ətrafında ticarət xüsusilə intensiv inkişaf edirdi.
Arxeoloji qazıntılar və torpaq işləri zamanı təsadüf olunan ellin
dövlətlərində, Romada, həmçinin, Albaniyanın öz yerli zərbxanalarında zərb
olunmuş sikkə dəfinələri aşkar olunmuşdur. E.ə IV əsrdə Albaniyaya
xaricdən gətirilmə sikkələr - Makedoniyalı İsgəndərin tetradaxma və
draxmaları daxil olur. Şamaxıdan tapılmış sikkə dəfinəsinin tərkibində e.ə.
IV-I əsrlərdə müxtəlif ölkələrdə, o cümlədən də yerli zərbxanalarda zərb
olunmuş sikkələr vardı. Yerli sikkələr selevki və makedoniya draxmalarının
bənzəri idi (cəmi 70 əd.).
İkinci qarışıq dəfinə Qəbələ şəhəri yaxınlığında aşkar olunmuşdur. Bu
dəfinədə Makedoniyalı İsgəndərin draxmaları, Lisimaxanın tetradraxmaları, I
Diodotanın və Yevkraditin yunan-baktriya tetradraxmaları, Parfiyalı
Arşakilərin (e.ə. II əsr) draxmaları və yerli zərbxanalarda Makedoniyalı
İsgəndərin draxma, tetradraxmalarının bənzəri şəklində zərb olunmuş
sikkələr vardı.
Qliptika. Pintader-möhürün bu xüsusi növü Albaniyada hələ e.ə. I
minilliyin əvvəllərində məlum idi. E.ə. I minilliyin ortaları və ikinci yarısı
mülki bərabərsizliyin dərinləşməsi, şəxsi mülkiyyətin inkişafı və iqtisadi-
mədəni əlaqələrin genişlənməsi ilə əlaqədar olaraq əsl möhürlərə olan ehtiyac
artdı. E.ə. I minilliyin ikinci yarısından Albaniyada antik dövr və İran-
Əhəməni imperiyasının möhürlərinə bənzər metaldan hazırlanan tökmə üzük-
möhürlər geniş yayılır. Möhürlərdə insanın yırtıcılarla mübarizəsi, müxtəlif
məişət və dini ayin səhnələri, fantastik məxluqlar, real heyvanlar təsvir
olunurdu.
E.ə. IV-III əsrlərdə Albaniyada qliptikanın digər növləri (xaricdən
gətirilmə, böcək formalı və çoxbucaqlı şüşə möhürlər) istifadə olunurdu.
Onların üzərində müxtəlif süjetlər həkk olunurdu. Çoxbucaqlı şüşə
möhürlərdə atlının kentavrla döyüşü, insan ovu, qrifon təsvir edilirdi.
Albaniya abidələrindən tapılmış bir çox möhürlər sənədlərin, anbarların və
digər tikililərin qapılarının möhürlənməsi məqsədi ilə istifadə olunurdu.
Epiqrafik abidələr. Dövrün epiqrafik abidələri üç yazı nümunəsində
özünü əks etdirir. Onlardan biri qədim yunan dilində olub Şəkidə, digəri latın
dilində Qobustandan aşkar olunub. Mingəçevir yaşayış yerinin II mədəni
95
təbəqəsindən cızma xətlə həkk olunmuş yazılı daş və gil əşyalar tapılmışdır.
Üzərində 62 hərfdən ibarət alban kitabəsi olan daşla yanaşı, 2 saylı yaşayış
yerindən də alban yazısı qeydə alınmışdır. Yazılardan biri beş ədəd kəsik
piramidaşəkilli gil şamdan parçaları üzərində, o biri isə iri təsərrüfat küpünün
boğazındadır. Üzərində 48-dən çox hərf olan şamdan daha qiymətli hesab
edilir. Qobustandakı yazı nümunəsi 6 sətirdən ibarətdir və imperator
Domisiananın XII legionunun bu ərazidə olduğunun sənədli sübutudur.
Qəbir abidələri və dəfn mərasimi. Tədqiq olunan dövrdə Albaniyada
bir çox qəbir növləri məlum idi. Qazıntılar nəticəsində 8 tip qəbir abidəsi
müəyyən olunmuşdur - torpaq, quyu, təknə, küp, katakomba, daş qutularda,
ağac və çiy kərpic, qəbirlər. Bu abidələrin müxtəlif lokal formalarına da rast
gəlinir. Qəbir abidələrinin müxtəlifliyini Albaniya ərazisindəki əhalinin etnik
tərkibi ilə izah etmək olar. Lakin, qəbir abidələri forma baxımından bir-
birindən kəskin şəkildə fərqlənsə də, onları birləşdirən cəhətlər kifayət
qədərdir. Dəfn mərasiminin ümumi elementləri, dəfn zamanı istifadə olunan
əşyaları və s. buna misal ola bilər. Demək olar ki, bütün qəbirlərdə ölülər sağ
və yaxud sol böyrü üstə bükülmüş vəziyyətdə dəfn olunurdu.
Qəbir tiplərinin içərisində ən çox yayılan sadə torpaq qəbirlərdir. Bu
qəbirlər Azərbaycan ərazisində Mingəçevirdə, Yaloylutəpədə, Qəbələdə,
Xınıslıda, Torpaqqalada (Qax rayonu), Qarabulaqkənddə və başqa yerlərdə
tədqiq edilmişdir. Qəbirlər xam torpaqda dördkünc formada qazılmış və
əsasən döşəmələr və yan divarlar gil məhlul ilə suvanmışdır. Qəbirlərin
dərinliyi 1,2 m-dən 3,1 m-ə qədər olur. Torpaq qəbirlərdə ölülər tək-tək
böyrü üstə, bükülü və ya uzadılmış vəziyyətdə müxtəlif səmtlərdə dəfn
edilmişlər. Qəbirlərə əsasən dəfn zamanı müxtəlif tip gil qablar (əsasən
təkqulplar, camlar, boşqablar və iri küplər) qoyulurdu. Qablar qara və boz
rəngli olub, üzərinə qırmızı rənglə xətlər çəkilmiş və cızma naxışlar tətbiq
olunmuşdur.
Qəbirlərin dövrünü onlardan tapılan numizmatik materiallar
dəqiqləşdirir. Mövcud materiallar qəbirləri e.ə. IV-I əsrlərə aid etməyə imkan
verir.
Albaniyada torpaq qəbirləri ilə yaşıd abidələrdən bir qrupunu quyu
qəbirləri təşkil edir. Həmin qəbirlər Azərbaycan ərazisində əsasən Şamaxıda
qeydə alınmışdır. Qəbirlərin dərinliyi 0,7-5 m arasında, diametri isə 0,8-2,2
m-dir. Qəbirlərin ən xarakterik cəhəti ölünün baş tərəfində təsərrüfat küpünün
və ya iri gil qabın qoyulmasıdır. Quyu qəbirlərdən müxtəlif gil qablar,
silahlar, bəzək əşyaları və şüşə məmulatı tapılmışdır. Quyu qəbirlər e.ə. I
minilliyin sonlarına aid edilir.
Azərbaycanda bu dövrə aid tədqiq olunmuş qəbir abidələrinin bir
qrupu gil-təknə qəbirlərdir. Bu qəbirlər Mingəçevirdə, Qəbələdə və əsasən
İsmayıllı rayonu ərazisində öyrənilmişdir. Tədqiqatçıların fikrincə, gil-təknə
Dostları ilə paylaş: |